Από την tzina45
Μαθήτρια της έκτης τάξης
Μια μέρα παίρνω τη γιαγιά μου τηλέφωνο και τη ρωτάω για τη Γερμανική Κατοχή. Μου διηγήθηκε οτιδήποτε είχαν συμβεί τότε.
Το πρωί επιτρεπόταν να βγουν έξω στις οχτώ και να μπαίνουν μέσα στις οκτώ το βράδυ. Όσο οι άνθρωποι ήταν μέσα κάνανε οι στρατιώτες περιπολία. Όποιον βρίσκανε ή τον πυροβολούσαν ή τον τιμωρούσαν με διάφορους τρόπους. Μάλιστα έναν στο χωριό τον είχανε πυροβολήσει διότι όταν του είπανε Alt δηλαδή στα ελληνικά σταμάτα αυτός δε σταμάτησε.
Μπαίνανε μέσα στα σπίτια και παίρνανε πολλά τρόφιμα και γενικώς ό,τι βλέπανε μπροστά τους. Της γιαγιάς μου της είχανε πάρει πατέρα και θείο, τους πήγανε σε βουνά και τους εκτελούσαν. Τον πατέρα του παππού μου τον πήρανε, αλλά είχε εκεί έναν γνωστό του και για αυτόν τον το λόγο τον άφησαν ελεύθερο.
Επίσης μου είπε ότι πέρναγαν από χωριό σε χωριό και κόβανε με μία ειδική μηχανή χρήματα. Μου φάνηκε περίεργο που αυτά τα χρήματα μετρούσανε.
Ήτανε τότε τεσσάρων με πέντε ετών. Και μου είπε ότι έγινε το 1940–1944.
Ιστορία
3 σχόλια:
Εξαιρετική η εργασία σου, tzina45!Οι προσωπικές μαρτυρίες μας βοηθούν να καταλάβουμε καλύτερα εκείνη τη δύσκολη περίοδο, γιατί είναι άμεσες και φωτίζουν και τη συναισθηματική πλευρά των γεγονότων.
Συμφωνώ απολύτως! Ο πόλεμος και οι συνέπειές του είναι πολύ περισσότερα πράγματα από βόμβες και τοποθεσίες που δόθηκαν μάχες... :))
Μπράβο tzina45, υπέροχη η εργασία σου!= )
Δημοσίευση σχολίου