3 Οκτ 2012

Μια άτυχη μέρα

Με αφορμή μια άσκηση της Γλώσσας μας!

Από τον under the light
Μαθητής της έκτης τάξης

Κάθε φορά η αφηρημάδα μού προκαλεί προβλήματα. Έτσι και σήμερα το πρωί. Στην αρχή ξεχνιέμαι και διασχίζω τη διασταύρωση χωρίς να σταματήσω στο κόκκινο φανάρι. Χάος. Όλα τα αυτοκίνητα μου κορνάρανε και με έβριζαν. Εγώ προσπαθώντας να τους αγνοήσω έκλεισα τα μάτια και πάτησα γκάζι. Μη βλέποντας πέρασα ένα stop στοπ και παραλίγο να πατήσω μια γριά αλλά στο τσακ κατάφερα να την προσπεράσω με κάτι ελιγμούς από τα δεξιά της.

Μετά, ψύχραιμος όπως πάντα ήθελα να στρίψω στη Βουλιαγμένης αλλά κατά λάθος βρέθηκα στο αντίθετο ρεύμα! Καταλαβαίνεις την τρομάρα μου έτσι; Αφού βρήκα την σωστή κατεύθυνση μέσα από χιλιάδες μούντζες κατάφερα να φτάσω στο σπίτι του Νίκου. Το παρκάρισμα δεν ήταν και η πιο εύκολη υπόθεση. Μπαμ στο πίσω αυτοκίνητο, μπαμ στο μπροστινό.

Καταϊδρωμένος χτυπάω το κουδούνι του Νίκου. Καμία απάντηση. Απελπισμένος έλεγα να παρατήσω το αμάξι και να πάρω taxi ταξί αλλά την τελευταία στιγμή ξαναβρήκα το κουράγιο μου και αποφάσισα να μην το παρατήσω το καημένο αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.


Αστεία

2 σχόλια:

δάσκαλος98 είπε...

Δεν πειράζει, άσ' το το καημένο! Αρκετά για σήμερα! Χα χα χα! :))

Ελένη Καρκάνη είπε...

Πολύ ωραίο κείμενο!!!:))

Διαβάστηκαν περισσότερο την τελευταία εβδομάδα