Ο μέρμηγκας

Το διαχρονικό παιχνίδι της εξουσίας και της υποταγής σε ένα αγαπημένο παραμυθοτράγουδο του Μάνου Λοΐζου:

Ένας μέρμηγκας κουφός με πήρε απ’ το χέρι.
«Είμαι», λέει, «ο πιο σοφός σ’ ολόκληρο τ’ ασκέρι!»

Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ’ ενθουσιασμό:
Εν δυο, προσκυνάμε!
Εν δυο, πολεμάμε!
Εν δυο, δεν πεινάμε!

Τα βολεύεις μια χαρά, σπουδαίο μου μερμήγκι,
όμως πρόσεξε καλά τ’ ωραίο σου λαρύγγι...

Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ’ ενθουσιασμό:
Εν δυο, προσκυνάμε!
Εν δυο, πολεμάμε!
Εν δυο, μα πεινάμε!

Πριν προφτάσω να του πω το σύστημα ν’ αλλάξει,
πλάκωσε όλο το χωριό τον μέρμηγκα να χάψει...

Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ’ ενθουσιασμό:
Εν δυο, προσκυνάμε!
Εν δυο, μα πεινάμε!
Εν δυο, θα σε φάμε!

ΣΤΙΧΟΙ–ΜΟΥΣΙΚΗ–ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Μάνος Λοΐζος
ΔΙΣΚΟΣ: Τα τραγούδια του δρόμου (1974)

Θέματα με ζώαΤραγούδια