2 Ιουν 2016

Ο πρόσφυγας

Ένα συγκινητικό τραγούδι από το 2ο Δημοτικό Σχολείο Κρόκου Κοζάνης. Γράφτηκε από τον συνάδελφο Βασίλη Πετρίδη, ερμηνεύτηκε από τρεις μαθητές και στολίστηκε με ζωγραφιές των παιδιών της τετάρτης τάξης.

Την άνοιξη του 2016, μάλιστα, βραβεύτηκε από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες!


Είναι ένα τραγούδι αφιερωμένο
σε όσους αφήνουν τα πάντα.
Σε όσους αφήνουν τη χώρα τους,
τα σπίτια τους, για μια καλύτερη ζωή.
Θα μπορούσαμε να ήμασταν
ένας απ’ αυτούς...


Ήρθε πάλι στ’ όνειρό μου
το σχολείο μου στην άλλη άκρη της γης.
Παιδιά με τσάντες με χαιρετάνε
και μου λένε «έλα, στην τάξη θα μας βρεις».
Κι εγώ γυρνάω και τους κοιτάω
κι είναι οι φίλοι μου που άφησα νωρίς.
Μα έχει μπαρούτι μέσα στην πόλη
που σαν μυρίσει, άμα δε φύγεις, θα χαθείς.

Γιατί τόσο μικρή να φύγω σ’ άλλη γη;
Γυρνώ στο λίγο φως, σε θάλασσα ανοιχτή.

Ξυπνώ μονάχος, μες στο Αιγαίο,
δυο τρία πρόσωπα μου φαίνονται γνωστοί.
Δεν είναι φίλοι, δεν είν’ αδέρφια,
συνταξιδιώτες που θυμίζουνε γνωστοί.
Κι έχω μια τσάντα που ’χε βιβλία
και τώρα έχει μόνο δίψα για ζωή.
Πρέπει να φύγω, μα πού να πάω;
Κι όλοι οι δρόμοι είναι τώρα πια κλειστοί!

Γιατί τόσο μικρή να φύγω σ’ άλλη γη;
Γυρνώ στο λίγο φως, σε θάλασσα ανοιχτή.

Πρέπει να φύγω! Πρέπει να φύγω!
Είμαι ο πρόσφυγας που έρχεται απ’ αλλού!
Θα συναντήσεις κι άλλους με μένα,
δίπλα σε δρόμους και στις ράχες του βουνού.
Είναι μικρή, πολύ μικρή,
μα έχω μια τσάντα που χωράει όλη τη γη.
Μέσα σε βάλτους, κάτω από δέντρα,
θα ονειρευτώ για μια καλύτερη ζωή.

Γιατί τόσο μικρή να φύγω σ’ άλλη γη;
Γυρνώ στο λίγο φως, σε θάλασσα ανοιχτή.

Είμαι ο Αλμιράν, είμαι η Αλταήρα,
είμαι ο Μοχσέχ, η Ναμπιλά.
Είμαι ο Ιβάν, είμαι ο Άλεξ,
είμαι ο Γιώργος, ο Βαγγέλης
κι αυτή είναι η Δήμητρα.

Είμαι ο πρόσφυγας!


ΣΤΙΧΟΙ–ΜΟΥΣΙΚΗ: Βασίλης Πετρίδης
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Γιώργος (10 χρονών), Βαγγέλης (10 χρονών), Δήμητρα (7 χρονών)
ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ: 2016

ΠρόσφυγεςΤραγούδια

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Διαβάστηκαν περισσότερο την τελευταία εβδομάδα