5 Αυγ 2011

Καλοκαιράκι


Καλοκαιράκι έχει η καρδιά μου
και η αγάπη μου καλοκαιράκι.
Φυσάει ο μπάτης στα όνειρά μου
και στους καημούς μου το μελτεμάκι.
Καλοκαιράκι έχει η καρδιά μου
και η αγάπη μου καλοκαιράκι...

Καλοκαιράκι, καλοκαιράκι
και στην καρδιά μου έχω μεράκι...

Άσπρο πανάκι πάνω στο κύμα
φουσκών’ η ελπίδα μου και ταξιδεύει.
Καλοκαιράκι, κράτα το βήμα
γιατί ο χειμώνας παραμονεύει.
Άσπρο πανάκι πάνω στο κύμα
φουσκών’ η ελπίδα μου και ταξιδεύει...

Καλοκαιράκι, καλοκαιράκι
και στην καρδιά μου έχω μεράκι...

Χωρίς εσένα, καλοκαιράκι,
τώρα δε θα ’μουνα ερωτευμένη,
δε θα ’χα γράψει το τραγουδάκι
και θα ’μουν μόνη και λυπημένη.
Χωρίς εσένα, καλοκαιράκι,
τώρα δε θα ’μουνα ερωτευμένη...

Καλοκαιράκι, καλοκαιράκι
και στην καρδιά μου έχω μεράκι...


ΣΤΙΧΟΙ: Ίκαρος
ΜΟΥΣΙΚΗ: Σπήλιος Μεντής
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Αφροδίτη Μάνου
ΔΙΣΚΟΣ: Σερενάτα χωρίς φεγγάρι (1992)


ΚαλοκαίριΤραγούδια

Τιμητική ανάρτηση (1)

Ευχαριστούμε!

Α, η συνεργασία είναι από τα ωραιότερα πράγματα! Δουλεύουμε παρέα, επικοινωνούμε, ανταλλάσσουμε απόψεις. Χαιρόμαστε για τα όμορφα λόγια που λένε για τη δουλειά μας, καμαρώνουμε για τα καλά που κάνουν οι φίλοι μας!

Δημοσιεύσαμε εδώ μια ανάρτηση για τα «ΠΟΝΤΙΚΙΑ» που... χορεύουν κι εκείνα έσπευσαν να μας απαντήσουν με ένα τιμητικό κείμενο και μια παιχνιδιάρικη αλλαγή στην εικόνα μας!

Πατήστε στην εικόνα

ΠΟΔήΛΑΤΟ

4 Αυγ 2011

Διαστημικά λεωφορεία

Η ιδέα ενός διαστημικού σκάφους που θα επιστρέφει στη Γη και θα προσγειώνεται σαν αεροπλάνο εμφανίστηκε για πρώτη φορά στις ΗΠΑ το 1954 και υλοποιήθηκε με την κατασκευή του πειραματικού σκάφους Χ-15. Το σκάφος αυτό έφτανε σε ύψος μεγαλύτερο από 80 χιλιόμετρα και, επομένως, μπορούσε να χαρακτηριστεί διαστημόπλοιο.

Τα χρόνια που ακολούθησαν η αρχική ιδέα εξελίχθηκε σε πλήρες σχέδιο. Από τότε κατασκευάστηκαν έξι διαστημικά λεωφορεία:

1 Το πρώτο ήταν το «Εντερπράιζ» (Enterprise) που χρησιμοποιήθηκε μόνο για δοκιμαστικές προσγειώσεις. Στην αρχή, μάλιστα, μεταφερόταν σε μεγάλο ύψος στερεωμένο πάνω σε ένα κατάλληλα διαμορφωμένο αεροπλάνο Μπόινγκ 747.

2 Ακολούθησε η κατασκευή του «Κολούμπια», του «Τσάλεντζερ», του «Ντισκάβερι», του «Ατλαντίς» και του «Εντέβορ». Το τελευταίο αντικατέστησε το «Τσάλεντζερ» που καταστράφηκε λίγο μετά την εκτόξευσή του το 1986.


Τα διαστημικά λεωφορεία ξεκίνησαν την πορεία τους στο Διάστημα το 1981. Σχεδιάστηκαν για να επαναχρησιμοποιούνται και η φιλοσοφία της κατασκευής τους έχει έναν υβριδικό χαρακτήρα, είναι δηλαδή μια διασταύρωση: κατά την εκτόξευση θυμίζουν πύραυλο και κατά την προσγείωση αεροπλάνο.

Δεν έλειψαν, βέβαια, και οι μαύρες σελίδες. Όπως είναι γνωστό από τα αεροπορικά δυστυχήματα, οι ευαίσθητες φάσεις μιας πτητικής συσκευής είναι η απογείωση και η προσγείωση. Από τον κανόνα αυτόν δεν ξέφυγαν και τα διαστημικά λεωφορεία, με μια καταστροφή σε κάθε μία από αυτές τις φάσεις (1986, 2003).

Με την πάροδο του χρόνου διαπιστώθηκε ότι, παρόλο που κατασκευάστηκαν με στόχο το φθηνό λειτουργικό κόστος, η χρήση τους δεν ήταν ιδιαίτερα οικονομική: κάθε εκτόξευση κόστιζε 450 εκατ. δολάρια, με αποτέλεσμα να απορροφάται ένα πολύ σημαντικό μέρος από τον προϋπολογισμό της NASA, της Εθνικής Υπηρεσίας Αεροναυτικής και Διαστήματος των ΗΠΑ.


Φαίνεται ότι αυτό που στην αρχή φαινόταν ως βασικό πλεονέκτημα του διαστημικού λεωφορείου, δηλαδή η δυνατότητα χρήσης του για περισσότερες από μία αποστολές, αποδείχθηκε τελικά το μεγαλύτερο μειονέκτημά του. Το κόστος κατασκευής και λειτουργίας του κατέληξε να είναι μεγαλύτερο από την «κλασική» λύση των διαστημικών οχημάτων μίας χρήσης.

Αναμνηστικό έμβλημα για την ολοκλήρωση του 30χρονου προγράμματος των διαστημικών λεωφορείων

Έτσι, στις 21 Ιουλίου 2011, έπειτα από 30 χρόνια και 135 πτήσεις, αποσύρθηκε και το τελευταίο διαστημικό λεωφορείο, το «Ατλαντίς». Ένα μεγάλο κεφάλαιο στην ιστορία των διαστημικών αποστολών μόλις είχε κλείσει...


Εξερεύνηση του ΔιαστήματοςΜετακινήσεις
ΠΗΓΗ: Χάρης Βάρβογλης, καθηγητής στο Τμήμα Φυσικής του ΑΠΘ (από άρθρο του στο Βήμα, 24.07.2011)
ΕΙΚΟΝΕΣ: podilato98.blogspot.com (από answers.com), vectorlogo.blogspot.com, answers.com

1 Αυγ 2011

Η ποδηλάτισσα


Τον δρόμο πλάι στη θάλασσα περπάτησα
που ’κανε κάθε μέρα η ποδηλάτισσα.
Βρήκα τα φρούτα που ’χε το πανέρι της,
το δαχτυλίδι που ’πεσε απ’ το χέρι της.

Βρήκα το κουδουνάκι και το σάλι της,
τις ρόδες, το τιμόνι, το πεντάλι της.
Τη ζώνη της τη βρήκα σε μιαν άκρη,
μια πέτρα διάφανη που ’μοιαζε δάκρυ.

Τα μάζεψα ένα ένα και τα κράτησα
κι έλεγα «πού ’ναι;» «πού ’ναι η ποδηλάτισσα;»
Την είδα να περνά πάνω απ’ τα κύματα,
την άλλη μέρα πάνω από τα μνήματα.

Την τρίτη νύχτωσε, έχασα τα χνάρια της,
στους ουρανούς ανάψαν τα φανάρια της...


ΠΟΙΗΣΗ: Οδυσσέας Ελύτης
ΜΟΥΣΙΚΗ: Μιχάλης Τρανουδάκης
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Αφροδίτη Μάνου
ΔΙΣΚΟΣ: Η ποδηλάτισσα (1979)


ΜετακινήσειςΤραγούδια

25 Ιουλ 2011

Με ψωμί του τοστ και μαρμελάδα!

O Nathan Wyburn είναι ένας νεαρός καλλιτέχνης που έχει καθιερώσει τη δημιουργία έργων τέχνης ζωγραφίζοντας με μαρμελάδα πάνω σε καμβά από ψωμί του τοστ.


Ο Nathan έχει αποκτήσει παγκόσμια φήμη και οι φωτογραφίες και τα βίντεο από τις δημιουργίες του είναι ιδιαίτερα δημοφιλή στο διαδίκτυο. Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό, αν και πολλές φορές οι θεατές μπαίνουν στον πειρασμό να το... δοκιμάσουν!





ΑπροσδόκηταΔιατροφή
ΠΗΓΗ: perierga.gr
ΕΙΚΟΝΕΣ: ucook.gr, forelements.blox.pl

Η ζωή είναι ωραία

Είμαστε κομμάτι της φύσης: οι θάλασσες κι ο ουρανός, τα άλλα ζώα, τα φυτά... Στο σχολείο μαθαίνουμε πόσο χρήσιμα είναι όλα αυτά, πόσο πρέπει να τα προστατεύουμε, να νοιαζόμαστε.

Όμως δεν είναι μόνο σημαντικά για τη ζωή μας. Είναι και όμορφα. Πολύ όμορφα! Το βιντεάκι που ακολουθεί περιέχει σκηνές από το εξαιρετικό βρετανικό ντοκιμαντέρ «Planet Earth», ενώ μουσικά επενδύεται από το τραγούδι «Life Is Beautiful» των Sixx AM.

Just open your eyes and see that life is beautiful!

ΜουσικήΠεριβάλλον

23 Ιουλ 2011

85 χρόνια σε 40 δευτερόλεπτα!

Ο χρόνος περνά. Μεταμορφώνει τα πάντα στο πέρασμά του. Ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Ηράκλειτος έλεγε ότι «δεν μπορούμε να μπούμε στο ίδιο ποτάμι για δεύτερη φορά». Θα ρέει καινούργιο νερό, θα είναι διαφορετική η θερμοκρασία του, θα περιέχει λιγότερους ή περισσότερους μικροοργανισμούς, θα είμαστε λίγο μεγαλύτεροι σε ηλικία κλπ.

Επομένως κάθε στιγμή είναι μοναδική, ανεπανάληπτη, και οφείλουμε να την εκμεταλλευόμαστε θετικά: να μη στενοχωριόμαστε για πράγματα που δεν αλλάζουν και να διορθώνουμε όσα αλλάζουν. Να περνάμε όμορφα!

Το παρακάτω βιντεάκι δείχνει πώς αλλάζει η εξωτερική εμφάνιση ενός αγοριού-άντρα μέσα σε 85 χρόνια. Ογδόντα πέντε χρόνια σε 40 δευτερόλεπτα!



ΆνθρωποςΧρόνος

▼ Διαβάστηκαν περισσότερο την τελευταία εβδομάδα