Στη γιορτή για την επέτειο του Πολυτεχνείου συμμετέχουμε κι εμείς. Οι δάσκαλοι της έκτης δεν έδωσαν έτοιμα κείμενα και ποιήματα στα παιδιά, αλλά ζήτησαν να τα φτιάξουν μόνα τους. Εκείνα, αποδεικνύοντας άλλη μια φορά ότι είναι αστέρια, ετοιμάζουν μια ξεχωριστή, χειροποίητη εκδήλωση!
Στο τμήμα μας τα παιδιά φτιάχνουν αφίσες:
Εξασκούνται σε τραγούδια με τη μουσικό μας:
Γράφουν συνεντεύξεις και μοιράζουν ρόλους:
Κατασκευάζουν τανκς και πύλη, για να αναπαραστήσουν την τελική έκβαση της φοιτητικής κατάληψης:
Ετοιμάζουν θεατρικό με συνάντηση φοιτητών του 1973 και μαθητών του σήμερα, και άλλα πολλά...
Το ρεπορτάζ του δασκάλου που παρακολουθήσατε δεν είναι πλήρες. Αντί να φωτογραφίζει, τις περισσότερες ώρες προτιμά να καμαρώνει. Και να ψηλώνει από υπερηφάνεια!
Περισσότερα μπορείτε να δείτε στις αναρτήσεις που ακολουθούν:
ΑφιερώματαΔικτατορία 1967–1974Σχολική ζωή
- Το ΠΟΔήΛΑΤΟ
- Περιεχόμενα
- Αθλητισμός
- Αστεία
- Γεωγραφία
- —Ελλάδα
- —Ευρώπη
- —Οι ήπειροι
- Για τα πρωτάκια
- Γιορτές
- Γλώσσα
- —Λέξεις
- —Ορθογραφία
- —Γραπτός λόγος
- Διαδίκτυο - Τεχνολογία
- Διάστημα
- Διατροφή
- Διαφημίσεις
- Είμαι παιδί!
- Επιστήμη
- Ζωή
- —Φυτά
- —Ζώα
- —Θέματα με ζώα
- —Άνθρωπος
- Αφιερώματα
- Το πάρκο μας
8 Νοε 2012
7 Νοε 2012
Κατορθώματα ηρώων
Από τη Zoe01
Μαθήτρια της έκτης τάξης
Ήταν παιδιά με χρυσή καρδιά
ζούσαν σε σπίτια φτωχικά
ώσπου βρέθηκαν μια μέρα
στου Πολυτεχνείου τη γωνιά.
Πίσω απ’ τα κάγκελα τραγουδούσαν,
έλεγαν συνθήματα
και πεινούσαν.
Ζητούσανε λίγο φαΐ
και τους έδιναν ψωμί, γάλα και τυρί.
Δεν άργησαν όμως και πολύ
να αναζητούν γιατρούς, φάρμακα στη στιγμή.
Τα παλικάρια κείνα πολέμησαν με την ψυχή τους
με μόνο όπλο το κορμί τους.
Ήταν παιδιά με χρυσή καρδιά
και έφεραν τη λευτεριά.
ζούσαν σε σπίτια φτωχικά
ώσπου βρέθηκαν μια μέρα
στου Πολυτεχνείου τη γωνιά.
Πίσω απ’ τα κάγκελα τραγουδούσαν,
έλεγαν συνθήματα
και πεινούσαν.
Ζητούσανε λίγο φαΐ
και τους έδιναν ψωμί, γάλα και τυρί.
Δεν άργησαν όμως και πολύ
να αναζητούν γιατρούς, φάρμακα στη στιγμή.
Τα παλικάρια κείνα πολέμησαν με την ψυχή τους
με μόνο όπλο το κορμί τους.
Ήταν παιδιά με χρυσή καρδιά
και έφεραν τη λευτεριά.
Παιδικά ποιήματα
Ημέρες Πολυτεχνείου
Ντοκιμαντέρ του 1978 για την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Βασίζεται σε υλικό Ελλήνων και ξένων κινηματογραφιστών, οι οποίοι κατέγραψαν με την κάμερά τους τα γεγονότα σε συνθήκες επικίνδυνες και για τους ίδιους.
Παρακολουθούμε στιγμιότυπα από κεντρικούς δρόμους της Αθήνας, το προαύλιο του Πολυτεχνείου και τους εσωτερικούς του χώρους, δηλώσεις φοιτητών σε δημοσιογράφους, την εισβολή του τανκς, όπως την κάλυψε ολλανδικό τηλεοπτικό συνεργείο από το απέναντι ξενοδοχείο, αλλά και την έξοδό του αργότερα...
Δικτατορία 1967–1974Ντοκιμαντέρ
Παρακολουθούμε στιγμιότυπα από κεντρικούς δρόμους της Αθήνας, το προαύλιο του Πολυτεχνείου και τους εσωτερικούς του χώρους, δηλώσεις φοιτητών σε δημοσιογράφους, την εισβολή του τανκς, όπως την κάλυψε ολλανδικό τηλεοπτικό συνεργείο από το απέναντι ξενοδοχείο, αλλά και την έξοδό του αργότερα...
Δικτατορία 1967–1974Ντοκιμαντέρ
6 Νοε 2012
Στη συγκέντρωση της ΕΦΕΕ
Λατρεμένο το τραγούδι, λατρεμένα και τα αστέρια που το ζήτησαν. Σας το αφιερώνω, παιδιά!
Η πλατεία ήταν γεμάτη με το νόημα που ’χει κάτι απ’ τις φωτιές
στις γωνίες και τους δρόμους από συντρόφους, οικοδόμους, φοιτητές...
Κι εσύ έφεγγες στη μέση όλου του κόσμου
κι ήσουν, φως μου, κατακόκκινη νιφάδα σε γιορτή,
σε γιορτή που δεν ξανάδα στη ζωή μου τη σκυφτή!...
Η πλατεία ήτανε άδεια και τρελός απ’ τα σημάδια, σαν σκυλί,
με συνθήματα σκισμένα σ’ έναν έρωτα για σένα έχω χυθεί...
Στ’ αμφιθέατρο σε ψάχνω, στους διαδρόμους και τους δρόμους
και ζητώ πληροφορίες και υλικό
να φωτίσω τις αιτίες που μ’ αφήνουνε μισό!...
Η πλατεία είναι γεμάτη κι απ’ το πρόσωπό σου κάτι έχει σωθεί
στον αγώνα του συντρόφου, στην αγωνία αυτού του τόπου για ζωή,
στα παιδιά και τους εργάτες, στους πολίτες, στους οπλίτες,
στα πλακάτ και τη σκανδάλη που χτυπά...
Η συγκέντρωση ανάβει κι όλα είναι συνειδητά!...
Δικτατορία 1967–1974Τραγούδια
Η πλατεία ήταν γεμάτη με το νόημα που ’χει κάτι απ’ τις φωτιές
στις γωνίες και τους δρόμους από συντρόφους, οικοδόμους, φοιτητές...
Κι εσύ έφεγγες στη μέση όλου του κόσμου
κι ήσουν, φως μου, κατακόκκινη νιφάδα σε γιορτή,
σε γιορτή που δεν ξανάδα στη ζωή μου τη σκυφτή!...
Η πλατεία ήτανε άδεια και τρελός απ’ τα σημάδια, σαν σκυλί,
με συνθήματα σκισμένα σ’ έναν έρωτα για σένα έχω χυθεί...
Στ’ αμφιθέατρο σε ψάχνω, στους διαδρόμους και τους δρόμους
και ζητώ πληροφορίες και υλικό
να φωτίσω τις αιτίες που μ’ αφήνουνε μισό!...
Η πλατεία είναι γεμάτη κι απ’ το πρόσωπό σου κάτι έχει σωθεί
στον αγώνα του συντρόφου, στην αγωνία αυτού του τόπου για ζωή,
στα παιδιά και τους εργάτες, στους πολίτες, στους οπλίτες,
στα πλακάτ και τη σκανδάλη που χτυπά...
Η συγκέντρωση ανάβει κι όλα είναι συνειδητά!...
ΣΤΙΧΟΙ–ΜΟΥΣΙΚΗ–ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Διονύσης Σαββόπουλος
ΔΙΣΚΟΣ: Δέκα χρόνια κομμάτια (1975)
ΔΙΣΚΟΣ: Δέκα χρόνια κομμάτια (1975)
Δικτατορία 1967–1974Τραγούδια
5 Νοε 2012
Το μαγαζί της κουτσομπόλας
Από την Despina01
Μαθήτρια της έκτης τάξης
Λοιπόν ήταν μια φορά και έναν καιρό μια κυρία που ήταν πάρα πολύ κουτσομπόλα. Ήθελε να τα μαθαίνει όλα και όχι μόνο αυτό αλλά είχε και κάποιες φίλες οι οποίες ήταν και αυτές κουτσομπόλες. Μια μέρα στο μαγαζί πέρασε μια όμορφη κοπέλα. Η κοπέλα ήθελε να φάει και παρήγγειλε.
(και εδώ αρχίζει η ιστορία)
Στεφανία (κοπέλα): Γεια σας θα ήθελα να δω τον κατάλογο.
Κατίνα (κουτσομπόλα): Μάλισταα
Κοπέλα: Ευχαριστώ. Μμμμ... Θα ήθελα μια μπριζόλα και μια μπίρα.
Κατίνα: Ευχαρίστως
Κοπέλα: Γεια σου. Τι μου κάνεις (μιλάει στο τηλέφωνο)
Γιώργος (το αγόρι της): Καλά. Εσύ
Στεφανία: Καλά
Γιώργος: Πού είσαι
Στεφανία: Εδώ σε ένα μαγαζί και τρώω...
(Στο μεταξύ η Κατίνα τηλεφωνεί στις φίλες της)
Κατίνα: Ελάτε κορίτσια ελπίζω να έχετε χρόνο ομιλίας επειδή έχω πολλά να σας πω...
Φίλες: Ανόητε. Λέγε θα μας σκάσεις.
Κατίνα: Δεν ξέρω πολλά αλλά από ό,τι άκουσα πρέπει να έχει αγόρι και μάλιστα τον λένε Γιώργο.
Φίλες: Ενδιαφέρον για συνέχισε
Κατίνα: Σας είπα δεν ξέρω πολλά αλλά όταν θα μάθω θα σας πάρω δε θα μου τη γλιτώσει εύκολα αυτή εδώ.
Φίλες: Ναι όμως πάρε μας μη μας ξεχάσεις όπως την άλλη φορά.
Κατίνα: Έγινε. Λοιπόν πώς πάει; Θες να μου πεις το όνομα σου
Στεφανία: Με λένε Στεφανία
Κατίνα: Είσαι παντρεμένη;
Στεφανία: Όχι
Κατίνα: Σκοπεύεις
Στεφανία: Δε σε αφορά!
Κατίνα: Συγνώμη
(Παίρνει τηλέφωνο τις άλλες)
Κατίνα: Ελάτε κορίτσια έμαθα
Φίλες: Έλα λέγε
Κατίνα: Λοιπόν αυτή δεν είναι...
(Στο μεταξύ κτυπάει το τηλέφωνο της Στεφανίας. Ήταν ο Χρήστος. Το παλιό αγόρι της. Με το που ακούει το όνομα η Κατίνα κλείνει το τηλέφωνο και πάει να ακούσει)
Στεφάνια: Ειδικά αυτή η τελευταία φωτογραφία που μου έστειλες ήταν χάλια έχεις παχύνει
(Η Κατίνα αρπάζει το τηλέφωνο και τηλεφωνεί στις άλλες)
Κατίνα: Ελάτε κορίτσια ο Χρήστος πάχυνε;
Φίλες: Όχι καλέ. Γιατί ρωτάς;
Κατίνα: Γιατί αυτή που έχω εδώ τα είχε με τον Χρήστο
Φίλες: Τιιιιιιιιιιιιιιι! Τα είχε με τον Χρήστο
Κατίνα: Καλά κουφές είστε ναι λέμε
Φίλες: Κάτι άσχετο το παιδί σου το πήρες από το παγάκι;
Κατίνα: Ωχ όχι το ξέχασα. Καλά μωρέ εκεί θα είναι το πολύ να τον πήρε κανένας. Τι λες τώρα να την αφήσω να πει τα πιο σημαντικά και να μην τα ακούσω;
Φίλες: Καλά λες άντε άκου.
Κατίνα: Το έκλεισε θα προλάβω να πάω να τον πάρω; Α και κάτι ακόμα σε πιο παγάκι το άφησα
Φίλες: Θα το δεις
Κατίνα: Τον βρήκα. Κυρία Στεφανία το κρατάτε λίγο πρέπει να σημειώσω αυτά που λέτε
Φίλες: Α καλά αφήσετε τα έχει χάσει.
Στεφανία: Τώρα καταλαβαίνω γιατί το λένε μαγαζί της κουτσομπόλας. Φεύγω!
Παιδικές δημιουργίες
31 Οκτ 2012
Η τρελή κωδικοποίηση
Από το kounelaki01
Μαθήτρια της έκτης τάξης
Ο μυστικός κώδικας βρίσκεται εδώ
Σπαζοκεφαλιές – Κολπάκια
30 Οκτ 2012
Οι κρεμαστοί κήποι των Εμιράτων
Από τον Anthony12
Μαθητής της έκτης τάξης
Το Al Ain είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Άμπου Ντάμπι και η τέταρτη στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Είναι γνωστή ως η πόλη των κήπων εξαιτίας του πράσινου που κυριαρχεί στην πόλη αν και είναι χτισμένη σε ερημικό τοπίο.
Πρόσφατα κατέκτησε ένα ακόμη ρεκόρ που επιβεβαιώνει τον τίτλο της. Το Al Ain Paradise είναι ένα πάρκο στην πόλη και κατέχει το ρεκόρ Γκίνες για τον μεγαλύτερο κήπο με κρεμαστά λουλούδια στον κόσμο.
Ασία
ΠΗΓΗ: newpost.gr
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Διαβάστηκαν περισσότερο την τελευταία εβδομάδα
-
Η πρώτη τάξη της Β΄ συζυγίας Εδώ βρίσκονται τα λιγότερα ρήματα της Β΄ συζυγίας. Το θέμα τους είναι ίδιο σε όλους τους χρόνους. Κολυ...
-
Μεγάλη βοήθεια στην αξιολόγηση όσων ακούμε ή διαβάζουμε προσφέρουν η κριτική σκέψη και η λογική μας. Ειδικά για ό,τι δημοσιεύεται στο δι...
-
Μην πετάξεις τα χαρτιά, μην πετάξεις τα κουτιά! Ρίχ’ τα μες στο καλαθάκι εκεί πέρα στη γωνιά. Πέτα κι εσύ, πετώ κι εγώ στο καλαθάκι τ...
-
Η δεύτερη τάξη της Β΄ συζυγίας Εδώ βρίσκονται τα περισσότερα ρήματα της Β΄ συζυγίας. Το θέμα τους είναι ίδιο σε όλους τους χρόνους. ...
-
Παράγωγες λέξεις ΚΑΤΑΛΗΞΕΙΣ εργ- άζομαι ( απ εργάζομαι, επ εξ εργάζομαι, κατ εργάζομαι, περι εργάζομαι, συν εργάζομαι) εργ- άτης ( α...
-
Η ομάδα της Α΄ συζυγίας Εδώ βρίσκονται τα περισσότερα ρήματα της ενεργητικής φωνής. Έχουν δύο θέματα , ένα για τους συνεχείς χρόνους και...
-
Τα ανώμαλα ρήματα δε σχηματίζουν τον αόριστο όπως τα υπόλοιπα. Για παράδειγμα, λέμε: διαβάζω → διάβασα αλλά: βάζω → έβασα έβαλα αγαπώ →...
-
Τα κέρματα, σε αντίθεση με τα χαρτονομίσματα που είναι ίδια σε όλη την ευρωζώνη, παρουσιάζουν μια ιδιαιτερότητα: κοινή είναι μόνο η μία όψη...
-
Το άθροισμα των γωνιών ενός τετραπλεύρου, κάθε τετραπλεύρου , ισούται με 360 μοίρες. Οι μαθήτριες της έκτης τάξης Zoe01 και η Nasia28 παρουσ...
-
Του Αρκά Έλληνας σκιτσογράφος και συγγραφέας Περισσότερη Τζένη στις αναρτήσεις που ακολουθούν: Η Τζένη 1. Ένας αρχαίος Έλληνας ...