Το δελφινοκόριτσο

Τρυφεροί στίχοι, χαρούμενη μουσική, θάλασσα, γλάροι: Καλοκαίρι! Άλλο ένα μελοποιημένο ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη από έναν δίσκο που άφησε εποχή.

Αξίζουν, όμως, συγχαρητήρια και σε εκείνους που οπτικοποιούν αυτά τα σπουδαία τραγούδια με τόσο όμορφες εικόνες!

Εκεί στης Ύδρας τ’ ανοιχτά και των Σπετσών
να σου μπροστά μου ένα δελφινοκόριτσο.
«Μωρέ», του λέω, «πού ’ν’ το μεσοφόρι σου;»
«Έτσι, γυμνούλι, πας να βρεις τ’ αγόρι σου;»

Άιντε μωρό μου, ανέβα και κινήσαμε,
πέντε φορές τους ουρανούς γυρίσαμε...

«Αγόρι εγώ δεν έχω», μ’ αποκρίνεται.
«Βγήκα μια τσάρκα για να δω τι γίνεται».
Δίνει βουτιά στα κύματα και χάνεται,
ξανανεβαίνει κι απ’ τη βάρκα πιάνεται.

Άιντε μωρό μου, ανέβα και κινήσαμε,
πέντε φορές τους ουρανούς γυρίσαμε...

Θεέ μου, συγχώρεσέ με, σκύβω για να δω
κι ένα φιλί μου δίνει το παλιόπαιδο.
Σαν λεμονιά τα στήθη του μυρίζουνε
κι όλα τα μπλε στα μάτια του γυαλίζουνε.

Άιντε μωρό μου, ανέβα και κινήσαμε,
πέντε φορές τους ουρανούς γυρίσαμε...

ΠΟΙΗΣΗ: Οδυσσέας Ελύτης
ΜΟΥΣΙΚΗ: Λίνος Κόκοτος
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Μιχάλης Βιολάρης
ΔΙΣΚΟΣ: Το θαλασσινό τριφύλλι (1972)

Μελοποιημένα ποιήματα του Ελύτη  1.  Ε, σεις, στεριές και θάλασσες  2.  Η ποδηλάτισσα  3.  Κάτω στης μαργαρίτας τ’ αλωνάκι  4.  Ντούκου ντούκου μηχανάκι  5.  Παιδί με το γρατζουνισμένο γόνατο  6.  Τα τζιτζίκια (1)  7.  Τα τζιτζίκια (2)  8.  Το δελφινοκόριτσο  9.  Το θαλασσινό τριφύλλι 10. Το τρελοβάπορο

ΚαλοκαίριΤραγούδια

Η μπαλάντα του Ούρι(Αχ, ουρανέ)

Από την Γκρέτα Αστεράκη

Μαθήτρια της πέμπτης τάξης

Ένα πολύ ωραίο τραγούδι του Μάνου Χατζιδάκι!

Ουρανέ! Όχι, δε θα πω το ναι.
Ουρανέ, φίλε μακρινέ.
Πώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή;
Πώς να δεχτώ; Μάνα μου είναι η γη.
Πώς ν’ αρνηθώ της ζωής το φως το ξανθό;
Αχ ουρανέ, πόνε μακρινέ.

Κάθε δειλινό κοιτώ τον ουρανό, τον γαλανό
κι ακούω μια φωνή, καμπάνα γιορτινή,
να με παρακινεί.
Κάθε Κυριακή μου λέει να πάω εκεί, εκεί, εκεί
που χτίζουνε φωλιά αλλόκοτα πουλιά
στου ήλιου τα σκαλιά.

Ουρανέ! Όχι, δε θα πω το ναι.
Ουρανέ, φίλε μακρινέ.
Πώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή;
Πώς να δεχτώ; Μάνα μου είναι η γη.
Πώς ν’ αρνηθώ της ζωής το φως το ξανθό;
Αχ ουρανέ, πόνε μακρινέ.

Κάθε δειλινό κοιτώ τον ουρανό, τον γαλανό,
και μια φωνή τρελή, σαν χάδι κι απειλή,
κοντά της με καλεί.
Κάθε Κυριακή μου λέει να πάω εκεί, εκεί, εκεί,
μου τάζει ωκεανούς, κομήτες φωτεινούς
και ό,τι βάζει ο νους.

Ουρανέ! Όχι, δε θα πω το ναι.
Ουρανέ, φίλε μακρινέ.
Πώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή;
Πώς να δεχτώ; Μάνα μου είναι η γη.
Πώς ν’ αρνηθώ της ζωής το φως το ξανθό;
Αχ ουρανέ, πόνε μακρινέ.

ΣΤΙΧΟΙ: Νίκος Γκάτσος
ΜΟΥΣΙΚΗ: Μάνος Χατζιδάκις
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Βασίλης Λέκκας
ΔΙΣΚΟΣ: Ρωμαϊκή Αγορά (1986)

Τραγούδια

Καμηλοπάρδαλη και στρουθοκάμηλος

— Παίζουμε κυνηγητό;
— Αμέ! Τώρα θα σε πιάσω!

Τα παιδιά που παρακολουθούν φωνάζουν «Run, baby, run!» και το μικρό τρέχει κι απολαμβάνει το παιχνίδι. Όποτε βέβαια τα βρίσκει σκούρα, ε, η μαμά να ’ναι καλά!

Θέματα με ζώα

Μ’ αρέσει να μη λέω πολλά

Από την Γκρέτα Αστεράκη

Μαθήτρια της πέμπτης τάξης

Ένα πολύ ωραίο τραγούδι των Υπόγειων Ρευμάτων που μ’ αρέσει πολύ!

Μ’ αρέσει να μη λέω πολλά,
μ’ αρέσει να κοιτάω ψηλά
στ’ ατέλειωτα τραγούδια...

Με τη σκιά μου να πετώ,
να πιάνω αστέρια στον βυθό,
βυθό της μουσικής σου...

Κι όταν θα πέφτει η παγωνιά
να κάνω κύκλους σαν ολόγιομο
φεγγάρι στη σκηνή σου...

Να ’ταν τα φώτα τα θαμπά,
να ’ταν αστέρια φωτεινά
στα χέρια να σ’ τ’ αφήσω...

Μάτια μου, ψάξε να με βρεις,
ψάξε στους δρόμους της σιωπής
μοναχός θα σβήνω τη μορφή μου...

ΣΤΙΧΟΙ–ΜΟΥΣΙΚΗ–ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Υπόγεια Ρεύματα
ΔΙΣΚΟΣ: Ο μάγος κοιτάζει την πόλη (1994)

Τραγούδια

Περί ανέμων, υδάτων και σχολείου...

Είναι ανήσυχο το ιστολόγιο που επιμελείται ο συνάδελφος Πέτρος Σαμούχος:

1 Ασχολείται με την ύλη του σχολείου, εμβαθύνοντας σε κάθε μάθημα με τη βοήθεια βίντεο, εικόνων, πληροφοριών αλλά και εξαιρετικών πρωτότυπων παρουσιάσεων.

2 Επεκτείνεται σε θέματα καθημερινότητας, προσφέροντάς μας σειρά αφιερωμάτων για την οδική ασφάλεια, τη διατροφή κ.ά., ενώ δε λείπουν οι βιβλιοπαρουσιάσεις, τα παιχνίδια και οι προτάσεις —πολλές προτάσεις!— για ασφαλή και επιμορφωτική περιήγηση στο διαδίκτυο.

3 Νοιάζεται για τον πλανήτη και τους κατοίκους του, εστιάζοντας σε πλευρές της επικαιρότητας μέσα από τη ματιά ενός υπεύθυνου δασκάλου...

Πατήστε στην εικόνα και επισκεφθείτε το!



Προτείνουμε

Καλοκαιράκι

Καλοκαιράκι έχει η καρδιά μου
και η αγάπη μου καλοκαιράκι.
Φυσάει ο μπάτης στα όνειρά μου
και στους καημούς μου το μελτεμάκι.
Καλοκαιράκι έχει η καρδιά μου
και η αγάπη μου καλοκαιράκι...

Καλοκαιράκι, καλοκαιράκι
και στην καρδιά μου έχω μεράκι...

Άσπρο πανάκι πάνω στο κύμα
φουσκών’ η ελπίδα μου και ταξιδεύει.
Καλοκαιράκι, κράτα το βήμα
γιατί ο χειμώνας παραμονεύει.
Άσπρο πανάκι πάνω στο κύμα
φουσκών’ η ελπίδα μου και ταξιδεύει...

Καλοκαιράκι, καλοκαιράκι
και στην καρδιά μου έχω μεράκι...

Χωρίς εσένα, καλοκαιράκι,
τώρα δε θα ’μουνα ερωτευμένη,
δε θα ’χα γράψει το τραγουδάκι
και θα ’μουν μόνη και λυπημένη.
Χωρίς εσένα, καλοκαιράκι,
τώρα δε θα ’μουνα ερωτευμένη...

Καλοκαιράκι, καλοκαιράκι
και στην καρδιά μου έχω μεράκι...

ΣΤΙΧΟΙ: Ίκαρος
ΜΟΥΣΙΚΗ: Σπήλιος Μεντής
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Αφροδίτη Μάνου
ΔΙΣΚΟΣ: Σερενάτα χωρίς φεγγάρι (1992)

Η πρώτη εκτέλεση του τραγουδιού με τη Γιοβάννα

ΚαλοκαίριΤραγούδια

Τιμητική ανάρτηση (1)

Ευχαριστούμε!

Α, η συνεργασία είναι από τα ωραιότερα πράγματα! Δουλεύουμε παρέα, επικοινωνούμε, ανταλλάσσουμε απόψεις. Χαιρόμαστε για τα όμορφα λόγια που λένε για τη δουλειά μας, καμαρώνουμε για τα καλά που κάνουν οι φίλοι μας!

Δημοσιεύσαμε εδώ μια ανάρτηση για τα «ΠΟΝΤΙΚΙΑ» που... χορεύουν κι εκείνα έσπευσαν να μας απαντήσουν με ένα τιμητικό κείμενο και μια παιχνιδιάρικη αλλαγή στην εικόνα μας!

Πατήστε στην εικόνα

ΠΟΔήΛΑΤΟ