1 Ιουλ 2011

Πάμε για ορθοπεταλιές

Αναζητούσα ένα όνομα για το ιστολόγιό μας. Ήθελα κάτι που να έχει σχέση με τα παιδιά, να θυμίζει πόσο λαχταρούν να γνωρίσουν τον κόσμο που μας περιβάλλει και να συμβολίζει την ελευθερία.

Την έμπνευση τελικά τη βρήκα σε ένα αγαπημένο μου τραγούδι. Προσέξτε τα λόγια: Σας τα αφιερώνω!


Παίρνω ένα ποδήλατο και φεύγω για τ’ αδύνατο,
κρατάω στο χέρι το κλειδί.
Πιάνω το τιμόνι, ο σφυγμός μου δυναμώνει,
το έργο κάπου το ’χω ξαναδεί.

Ήμουν μικρό παιδάκι με καθαρή καρδιά.
Είχα τ’ όνειρό μου, το ποδήλατό μου
κι όλα έμοιαζαν σωστά.
Έγινα δεκάξι κι όλα ήταν εντάξει,
είχα μια ζωή μπροστά.

Το ποδήλατό μου ήταν πάντοτε δικό μου
και με πήγαινε πολύ μακριά.
Μέσα στη Σαχάρα, σαν την πιο βαθιά λαχτάρα,
μ’ οδηγούσε πέρα απ’ τη χαρά.

Και τώρα στον αγώνα, ξανά απ’ την αρχή.
Φόρτσα στο πετάλι, νά ’ρθουνε κι οι άλλοι,
πάμε για ορθοπεταλιές.
Τα ποδήλατά μας, όπως τα όνειρά μας,
ξέρουν από ανηφοριές.

ΣΤΙΧΟΙ: Άρης Δαβαράκης
ΜΟΥΣΙΚΗ: Χρήστος Νικολόπουλος
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Κώστας Μακεδόνας
ΔΙΣΚΟΣ: Πάμε για ορθοπεταλιές (1996)



ΜετακινήσειςΠΟΔήΛΑΤΟΤραγούδια

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το σχόλιό σας θα εγκριθεί πρώτα από τον δάσκαλο98. Παρακαλώ μη γράφετε με greeklish ή κεφαλαία (σημαίνει ότι φωνάζετε), γιατί τα σχόλια θα διαγράφονται.
★ Πριν τη δημοσίευση ελέγξτε για τυχόν λάθη απροσεξίας, πατώντας στην «Προεπισκόπηση». Περισσότερα εδώ.