Το παρακάτω κείμενο (οπτικοποιημένο όμορφα και στο βιντεάκι) είναι απόσπασμα της απάντησης που έστειλε το 1855 ο αρχηγός των Ινδιάνων στον Πρόεδρο των ΗΠΑ, ο οποίος είχε ζητήσει να αγοράσει ένα τμήμα της γης τους.
Αυτός ο «άγριος» και «απολίτιστος» λαός μάς παραδίδει ένα μάθημα για την ενότητα της ζωής σε έναν πλανήτη που σήμερα κινδυνεύει:
Το κείμενο του βίντεο
Πώς μπορείτε να αγοράσετε ή να πουλήσετε τον ουρανό ή τη ζεστασιά της γης; Η ιδέα μάς φαίνεται περίεργη. Επειδή ακριβώς δε μας ανήκουν η δροσιά του αέρα και η διαύγεια του νερού, πώς είναι δυνατόν να τα αγοράσετε; Κάθε κομματάκι αυτής της γης είναι ιερό για τον λαό μου. Κάθε βελόνα του λαμπερού πεύκου, κάθε αμμουδερή κοίτη ποταμού, κάθε κομματάκι ομίχλης μέσα στα σκοτεινά δάση, κάθε ξέφωτο και κάθε βούισμα εντόμου είναι ιερό στη μνήμη και στην εμπειρία του λαού μου.
Είμαστε ένα μέρος της γης κι αυτή, πάλι, ένα κομμάτι από εμάς. Τα ευωδιαστά λουλούδια είναι οι αδερφές μας. Το ελάφι, το άλογο, ο μεγάλος αετός είναι οι αδερφοί μας. Τα βράχια στους λόφους, το πράσινο χρώμα των λιβαδιών, η ζεστασιά του πόνι και ο άνθρωπος, όλα ανήκουν στην ίδια οικογένεια. Γι’ αυτό και όταν ο Μεγάλος Αρχηγός στην Ουάσιγκτον μας παραγγέλνει ότι θέλει να αγοράσει τη γη μας, ζητάει πολλά από εμάς.
Ο Μεγάλος Αρχηγός μάς παραγγέλνει ότι θα μας εξασφαλίσει ένα μέρος έτσι που να μπορούμε να ζήσουμε άνετα μεταξύ μας. Θα σκεφτούμε, λοιπόν, την προσφορά του για ν’ αγοράσει τη γη μας. Αλλά δε θα είναι κι εύκολο. Γιατί αυτή η γη είναι για μας ιερή.
Ξέρουμε ότι ο λευκός άνθρωπος δεν καταλαβαίνει τα ήθη μας. Ένα κομμάτι γης μοιάζει γι’ αυτόν μ’ ένα οποιοδήποτε άλλο κομμάτι, γιατί είναι ένας ξένος που έρχεται μες στη νύχτα και παίρνει από τη γη αυτό που έχει ανάγκη. Η γη δεν είναι ο αδερφός του, αλλά ο εχθρός του, και μόλις την κυριεύσει πηγαίνει μακρύτερα.
Συμπεριφέρεται στη μητέρα του, τη γη, και στον αδερφό του, τον ουρανό, σαν να ήταν πράγματα που αγοράζονται, που λεηλατούνται, που πουλιούνται όπως τα πρόβατα ή τα λαμπερά μαργαριτάρια. Η απληστία του θα καταβροχθίσει τη γη και δε θ’ αφήσει πίσω της παρά μια έρημο.
Ξέρουμε τουλάχιστον αυτό: η γη δεν ανήκει στον άνθρωπο, ο άνθρωπος ανήκει στη γη. Αυτό το ξέρουμε. Όλα τα πράγματα είναι αλληλένδετα, όπως το αίμα ενώνει μια οικογένεια. Όλα τα πράγματα είναι αλληλένδετα.
Ένα πράγμα που ξέρουμε εμείς —και που ο λευκός άνθρωπος θα ανακαλύψει ίσως κάποτε— είναι ότι ο θεός μας είναι ο ίδιος θεός. Ίσως να σκέφτεστε να τον αποκτήσετε τώρα, όπως θέλετε να αποκτήσετε τη γη μας, αλλά δεν μπορείτε. Είναι ο θεός του ανθρώπου και το έλεός του είναι το ίδιο και για τον λευκό και για τον ερυθρόδερμο άνθρωπο.
Αυτή η γη είναι πολύτιμη για τον άνθρωπο και όταν τη βλάπτει είναι σαν να δείχνει περιφρόνηση στον Δημιουργό.
ΑμερικήΆνθρωποι – Λαοί
ΚΕΙΜΕΝΟ: Γλώσσα ΣΤ΄ Δημοτικού (διασκευή από το βιβλίο «Πού είναι ο αετός; Χαιρετισμός στη γη», εκδ. ΚΟΑΝ, Αθήνα, 1997), youtube.com/user/PLWTINOS
ΒΙΝΤΕΟ: H e-κτη ατ@ξία στ’ ανοιχτά
ΕΙΚΟΝΕΣ: philosophy.planet@facebook, LivewithPhilosophy@facebook
ΒΙΝΤΕΟ: H e-κτη ατ@ξία στ’ ανοιχτά
ΕΙΚΟΝΕΣ: philosophy.planet@facebook, LivewithPhilosophy@facebook
Μπράβο παιδιά για την υπέροχη ανάρτηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε! :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή αρχή στο νέο σας ιστολόγιο, κορίτσια! :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίο κειμενο
ΑπάντησηΔιαγραφή