Η στρατιωτική οργάνωση του Αγώνα

Η Ελληνική Επανάσταση ξεσπά το 1821 σε διαφορετικές περιοχές χωρίς συγκεκριμένη οργάνωση των στρατευμάτων από μια κεντρική Αρχή. Αν και γίνονται κάποιες προσπάθειες συντονισμού και δημιουργίας τακτικού στρατεύματος, κάθε περιοχή συγκροτεί και συντηρεί τα δικά της ένοπλα σώματα, δημιουργεί στρατόπεδα, σχεδιάζει επιχειρήσεις και αναδεικνύει τις δικές της ηγετικές ομάδες.

Στις στρατιωτικές επιχειρήσεις συμμετέχουν κλέφτες και αρματολοί, ναυτικοί, Φιλέλληνες και, κυρίως, απλοί άνθρωποι. Λίγοι έχουν όπλα και ακόμη λιγότεροι γνωρίζουν να πολεμούν. Γι’ αυτό οι επαναστάτες αντιμετωπίζουν τον οθωμανικό στρατό με ενέδρες, νυχτερινές επιθέσεις, αιφνιδιασμούς και κλεφτοπόλεμο.

Θεόδωρος Βρυζάκης: «Δύο πολεμιστές» (1855)

Στα νησιά και στις παραθαλάσσιες περιοχές οι πλοιοκτήτες προσφέρουν στον Αγώνα τα εμπορικά πλοία τους με τα εμπειροπόλεμα πληρώματά τους. Τα μικρά σε όγκο και δύναμη ελληνικά πλοία μεταφέρουν εφόδια και περιορίζουν με τα πυρπολικά τους τη δράση του οθωμανικού στόλου.

Νικηφόρος Λύτρας: «Η πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας από τον Κανάρη» (περ. 1873)

Η έλλειψη συντονισμού, οι διαφωνίες και ο ανταγωνισμός για τη διεκδίκηση της στρατιωτικής αρχηγίας δημιουργούν προβλήματα στον Αγώνα και σε αρκετές περιπτώσεις οδηγούν σε έντονες διαμάχες. Το 1828 συγκροτείται τακτικός στρατός, ο οποίος αναλαμβάνει τη φύλαξη της πρωτεύουσας και των φρουρίων της χώρας.

Χρονολόγιο

1821: Άτακτα σώματα

1822: Σύσταση Υπουργείου Πολέμου

1828: Οργάνωση τακτικού στρατού

Η Ελληνική Επανάσταση 1. Η στρατιωτική οργάνωση του Αγώνα 2. Η πολιτική οργάνωση του Αγώνα 3. Οι εμφύλιες συγκρούσεις 4. Ο Φιλελληνισμός 5. Οι συνθήκες ζωής κατά τη διάρκεια του Αγώνα 6. Η διακυβέρνηση του Καποδίστρια

ΠΗΓΗ: Ιστορία ΣΤ΄ Δημοτικού (2006)
ΕΙΚΟΝΕΣ: nationalgallery.gr, el.wikipedia.org