Με αφορμή μια άσκηση της Γλώσσας μας!
Από τον under the light
Μαθητής της έκτης τάξης
Κάθε φορά η αφηρημάδα μού προκαλεί προβλήματα. Έτσι και σήμερα το πρωί. Στην αρχή ξεχνιέμαι και διασχίζω τη διασταύρωση χωρίς να σταματήσω στο κόκκινο φανάρι. Χάος. Όλα τα αυτοκίνητα μου κορνάρανε και με έβριζαν. Εγώ προσπαθώντας να τους αγνοήσω έκλεισα τα μάτια και πάτησα γκάζι. Μη βλέποντας πέρασα ένα
Μετά, ψύχραιμος όπως πάντα ήθελα να στρίψω στη Βουλιαγμένης αλλά κατά λάθος βρέθηκα στο αντίθετο ρεύμα! Καταλαβαίνεις την τρομάρα μου έτσι; Αφού βρήκα την σωστή κατεύθυνση μέσα από χιλιάδες μούντζες κατάφερα να φτάσω στο σπίτι του Νίκου. Το παρκάρισμα δεν ήταν και η πιο εύκολη υπόθεση. Μπαμ στο πίσω αυτοκίνητο, μπαμ στο μπροστινό.
Καταϊδρωμένος χτυπάω το κουδούνι του Νίκου. Καμία απάντηση. Απελπισμένος έλεγα να παρατήσω το αμάξι και να πάρω
Αστεία
Δεν πειράζει, άσ' το το καημένο! Αρκετά για σήμερα! Χα χα χα! :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίο κείμενο!!!:))
ΑπάντησηΔιαγραφή