Η προσφυγιά

Το τραγούδι αναφέρεται στη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922. Ταιριάζει όμως, δυστυχώς, και στους πρόσφυγες που υπήρξαν, υπάρχουν και θα υπάρξουν σε διάφορα μέρη του πλανήτη μας...

Πάνε κι έρχονται καράβια
φορτωμένα προσφυγιά.
Βάψαν τα πανιά τους μαύρα,
τα κατάρτια τους μαβιά.

Σε ποια πέτρα, σε ποιο χώμα
να ριζώσεις τώρα πια;
Κι απ’ τον θάνατο ακόμα
πιο πικρή είσαι προσφυγιά!

Πού να βρίσκεται ο πατέρας;
Ψάχνει η μάνα για παιδιά.
Μας εσκόρπισε ο αγέρας
σ’ άλλη γη, σ’ άλλη στεριά.

Σε ποια πέτρα, σε ποιο χώμα
να ριζώσεις τώρα πια;
Κι απ’ τον θάνατο ακόμα
πιο πικρή είσαι προσφυγιά!

ΣΤΙΧΟΙ: Πυθαγόρας
ΜΟΥΣΙΚΗ: Απόστολος Καλδάρας
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Γιώργος Νταλάρας
ΔΙΣΚΟΣ: Μικρά Ασία (1972)

ΙστορίαΠρόσφυγεςΤραγούδια