Η ηγεσία των Ελλήνων απευθύνεται αρκετές φορές κατά τη διάρκεια του Αγώνα στις Μεγάλες Δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία) και ζητά την προστασία και τη βοήθειά τους. Εκείνες αρχικά, σύμφωνες με τις θέσεις της Ιεράς Συμμαχίας, καταδικάζουν την Ελληνική Επανάσταση.
Σταδιακά όμως οι διπλωματικές ενέργειές τους για την επίλυση του ελληνικού ζητήματος συνδέονται με τα συμφέροντα που έχουν στην περιοχή αλλά και με τον ανταγωνισμό μεταξύ τους.
Ο Τζορτζ Κάνινγκ, ένθερμος υποστηρικτής της Ελληνικής Επανάστασης, υπήρξε, μεταξύ άλλων αξιωμάτων, Υπουργός Εξωτερικών της Αγγλίας το κρίσιμο διάστημα 1822-1827. Το άγαλμά του βρίσκεται στην Αθήνα, στην πλατεία που φέρει το όνομά του (Πλατεία Κάνιγγος).
Η πτώση του Μεσολογγίου έχει μεγάλο αντίκτυπο και συγκινεί την κοινή γνώμη των ευρωπαϊκών χωρών. Μέσα σε αυτό το κλίμα, οι Μεγάλες Δυνάμεις μεσολαβούν στο ελληνικό ζήτημα. Με τη λεγόμενη «Ιουλιανή Συνθήκη» του Λονδίνου (Ιούλιος του 1827) αποφασίζουν την κατάπαυση των εχθροπραξιών και τη δημιουργία αυτόνομου ελληνικού κράτους.
Παράλληλα καλούν την Υψηλή Πύλη να αποδεχθεί τις αποφάσεις τους. Ο σουλτάνος αρνείται να συνεργαστεί, οπότε οι Μεγάλες Δυνάμεις επιβάλλουν τη θέλησή τους.
Τον Οκτώβριο του 1827, στη ναυμαχία του Ναβαρίνου, ο ενωμένος στόλος των Μεγάλων Δυνάμεων καταστρέφει τον τουρκοαιγυπτιακό.
Οι στόλοι των Μεγάλων Δυνάμεων κατευθύνονται προς το Ναβαρίνο
Λουί Αμπρουάζ Γκαρνερέ: «Η ναυμαχία του Ναβαρίνου» (1827)
Οι εξελίξεις επιταχύνονται και ο σουλτάνος τελικά συνθηκολογεί. Με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου (1830) η Ελλάδα αναγνωρίζεται ως ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος.
Χρονολόγιο
1821-1822: Η Ιερά Συμμαχία αποδοκιμάζει την Ελληνική Επανάσταση
1827: Ιουλιανή Συνθήκη, ναυμαχία στο Ναβαρίνο
1830: Πρωτόκολλο του Λονδίνου
ΕΙΚΟΝΕΣ: commons.wikimedia.org, Ιστορία ΣΤ΄ Δημοτικού (2006), commons.wikimedia.org