Τα κράτη της Αφρικής(πίνακας δεδομένων)

Πατήστε στην εικόνα και μελετήστε τις χώρες της Αφρικής. Επιλέξτε μία ή δύο φο­ρές τον τίτ­λο της στήλης που σας ενδιαφέρει και δείτε τα δεδομένα της σε αύ­ξου­σα ή φθί­νουσα σει­ρά:

ΠΗΓΗ: ΨΗΦΙΑΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Τα κράτη ανά ήπειρο (πίνακες δεδομένων)
01. Τα κράτη της Ευρώπης
02. Τα κράτη της Ασίας
03. Τα κράτη της Αφρικής
04. Τα κράτη της Αμερικής
05. Τα κράτη της Ωκεανίας

Αφρική

Τα ποτάμια της Αφρικής(διαδραστική παρουσίαση)

Πατήστε στην εικόνα και γνωρίστε τα μεγαλύτερα ποτάμια της Αφρικής:

ΠΗΓΗ: ΨΗΦΙΑΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Αφρική

Το μέγεθος της Αφρικής

Η Αφρική είναι η τρίτη σε έκταση ήπειρος και καταλαμβάνει το 1/5 της στεριάς. Το μέγε­θός της είναι πραγματικά τεράστιο:

Είναι τόσο μεγάλη που χωράει σχεδόν όλες τις ΗΠΑ, την Κίνα, την Ιαπωνία, την Ιν­δί­α και... μπόλικη Ευρώπη!

ΕΙΚΟΝΕΣ: learnnc.org (επιμέλεια: podilato98.blogspot.com)

Αφρική

Η ταυτότητα της Αφρικής(διαδραστική παρουσίαση)

Πατήστε στην εικόνα:

ΠΗΓΗ: ΨΗΦΙΑΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Η ταυτότητα των ηπείρων (διαδραστικές παρουσιάσεις)
01. Η ταυτότητα της Ευρώπης
02. Η ταυτότητα της Ασίας
03. Η ταυτότητα της Αφρικής
04. Η ταυτότητα της Αμερικής
05. Η ταυτότητα της Ωκεανίας

Αφρική

Τρισδιάστατος χάρτης της Αφρικής

Πατήστε στην εικόνα:

ΠΗΓΗ: ΨΗΦΙΑΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Τρισδιάστατοι χάρτες των ηπείρων
01. Τρισδιάστατος χάρτης της Ευρώπης
02. Τρισδιάστατος χάρτης της Ασίας
03. Τρισδιάστατος χάρτης της Αφρικής
04. Τρισδιάστατοι χάρτες της Αμερικής
05. Τρισδιάστατος χάρτης της Ωκεανίας
► Τρισδιάστατος χάρτης της Ελλάδας

Αφρική

Οι απόγονοι των Βαυαρών

Ο μοναδικός οικισμός της χώρας μας που δημιουργήθηκε και αποικήθηκε
από τους Βαυαρούς του Όθωνα βρίσκεται στο Ηράκλειο Αττικής

Το Ηράκλειο είναι ένα προάστιο της Βόρειας Αθήνας. Συνορεύει με τη Νέα Ιωνία, το Μα­­ρού­σι, την Πεύκη, τη Λυκόβρυση και τη Μεταμόρφωση. Η επίσημη ο­νο­μα­σί­α του εί­ναι Η­­ρά­κλει­ο Αττικής (για να ξεχωρίζει από την ομώνυμη κρητική με­γα­λού­πο­λη) και βρίσκε­ται στη θέση του αρχαίου «Δήμου Ηφαιστιάδων». Το όνομά του ο­φεί­λε­ται στο ιερό του Η­ρακλή που υπήρχε στο βόρειο τμήμα του, τα βυ­ζα­ντι­νά μά­λι­στα χρό­νια είναι γνωστό ως «Αράκλι».

Μετά την Επανάσταση του ’21 η περιοχή έχει ερημώσει. Οι Αρβανίτες κάτοικοι έ­χουν φύ­­γει λόγω των πολεμικών συρράξεων. Το 1837, τα πρώτα χρόνια της Βαυ­α­ρο­κρα­τί­ας, ο Ό­θω­νας εκδίδει Διάταγμα με το οποίο ιδρύεται η Βαυαρική Στρα­τι­ω­τι­κή Α­ποι­κί­α Η­ρα­­κλεί­ου.

Η περιοχή δεν επιλέγεται τυχαία. Σύμφωνα με τον τοπικό θρύλο, η Αμαλία και ο Ό­θω­νας α­να­ζη­τούν έναν τόπο με καλό και υγιεινό κλίμα για να εγκατασταθούν οι οι­κο­γέ­νει­ες της συ­νο­δεί­ας τους, οι οποίες ξεκίνησαν από τη Βαυαρία για να πε­ρι­βάλ­λουν το ζεύγος στα βα­σι­λι­κά του καθήκοντα στην Ελλάδα. Ξεκινούν βόρεια του Συ­ντάγ­μα­τος και σε διάφορα ση­μεί­α της διαδρομής κρεμούν ανάποδα σε δέ­ντρα από ένα σφαγ­μέ­νο αρνί. Το μέρος ό­που το κρέας θα σαπίσει πιο αργά θα εί­ναι ιδανικό για δι­α­μο­νή. Λέγεται ότι αυτό συνέβη στην πλατεία Όθωνος, κάτω α­πό τον σταθ­μό του η­λε­κτρι­κού...

Η πλατεία έχει μετονομαστεί σε Πλατεία Μανδηλαρά, αλλά
πολλοί κάτοικοι συνεχίζουν να τη λένε Πλατεία Όθωνος

Οι Βαυαροί άποικοι είναι στην πλειοψηφία τους καθολικοί χριστιανοί. Το 1842 αρ­χί­ζει να χτί­ζε­ται ο καθολικός ναός του Αγίου Λουκά του Ευαγγελιστή με χρή­μα­τα που δί­νει ο πα­τέ­ρας του Όθωνα και βασιλιάς της Βαυαρίας Λουδοβίκος. Ε­γκαι­νι­ά­ζε­ται το 1845 και είναι ο δεύτερος καθολικός ναός που λειτουργεί στην Ατ­τι­­κή.
Ο πρώ­τος ιδρύθηκε στον Πειραιά το 1839 από τους πρώτους Συ­ρια­νούς κα­τοί­κους του.

Μέσα στον περίβολο της εκκλησίας βρίσκεται
το άγαλμα του πρώτου βασιλιά της Ελλάδας.

Πολύ κοντά στον Άγιο Λουκά, και δίπλα στο ορθόδοξο,
υπάρχει το καθολικό νεκροταφείο του Ηρακλείου.

Ο παλαιότερος τάφος του εί­ναι το
λιτό μνήμα του Γε­ωρ­γί­ου Ι. Φιξ

Το 1858 έρχεται στην Ελλάδα ο Βαυαρός ζυθοποιός Ιωάννης Φιξ. Εγκαθίσταται στην α­ποι­κί­α του Ηρακλείου και αναπτύσσει το επιχειρηματικό του δαιμόνιο: Οι Βαυ­α­ροί δεν έ­χουν τη δυνατότητα να απολαύσουν το αγαπημένο τους ποτό, αφού ο ζύ­θος είναι κάτι ά­γνω­στο στην Ελλάδα. Στήνει λοιπόν ένα μικρό ζυθοποιείο α­πέ­να­ντι α­πό τον Άγιο Λου­κά και ετοιμάζει την πρώτη μπίρα που φτιάχτηκε πο­τέ στη χώρα μας!

Η βίλα της οικογένειας Φιξ στο Παλαιό Ηράκλειο

Πριν την επίσημη ίδρυση της εταιρείας του, το 1864, ο Φιξ παίρνει από τον βα­σι­λιά Όθω­να ένα τεράστιο δώρο: Το μονοπώλιο της παραγωγής μπίρας για έ­ναν ο­λό­κλη­ρο αιώ­να! Πράγ­μα­τι, η FIX θα είναι η μοναδική μπίρα στη χώρα μας α­πό το 1864 ώς το 1963.

(από τη διαφημιστική καμπάνια του 2014)

Το 1862 η αποικία έχει γύρω στους 70 κατοίκους, αλλά με την εκθρόνιση του Ό­θω­να την ί­δια χρονιά αρκετές οικογένειες τον ακολουθούν στη Βαυαρία. Για να μην ε­γκα­τα­λει­­φθεί ε­ντε­λώς ο οικισμός, αρχίζουν τα προξενιά με καθολικά κο­ρί­τσια από τη Σύ­ρο. Τις ε­πό­με­νες δεκαετίες συρρέουν στον οικισμό πολλές οι­κο­γέ­νει­ες ελ­λη­νο­κα­θο­λι­κών.

Το 1912 η περιοχή έχει 140 κατοίκους, στην πλειοψηφία τους καθολικούς, με κα­τα­γω­γή κυ­ρί­ως τη Βαυαρία και τη Σύρο. Με το πέρασμα των χρόνων οι Βαυ­α­ροί κά­τοι­κοι α­φο­μοι­­ώ­νο­νται και εξελληνίζονται διατηρώντας μόνο το κα­θο­λι­κό δόγ­μα και το γερ­μα­νι­κό ε­­πί­θε­τό τους. Ακόμη και σήμερα είναι συχνά τα βαυ­α­ρι­κά ε­πώ­νυ­μα Φιξ, Βάγ­γερ, Πίτλιγγερ, Κελ­μά­γερ κ.ά.

Το ηρώο στην πλατεία του Αγίου Λουκά. Οι πρόγονοί τους
ήρθαν με τους Βαυαρούς το 1833 και ρίζωσαν στην Ελλάδα.

Σήμερα ο παλιός οικισμός των Βαυαρών ονομάζεται Παλαιό Ηράκλειο, σε α­ντί­θε­ση με το Νέ­ο Ηράκλειο που δημιουργήθηκε γύρω από τον ηλεκτρικό σταθ­μό των Η­ΣΑΠ. Η πε­ριοχή α­πο­τε­λεί το λίκνο του καθολικισμού στην Αττική: είναι έ­δρα ε­νο­ρί­ας, έχει φι­­λαν­­θρω­­πι­κά ι­δρύ­μα­τα, μονές, σχολεία, το μοναδικό κα­θο­λι­κό κοι­μη­τή­ρι­ο, αλλά και το με­γα­λύ­τερο πο­σο­στό καθολικών κατοίκων στην πε­ρι­φέ­ρει­α.

ΠΗΓΕΣ: iraklio.gr, el.wikipedia.org, palmografos.com, newsbomb.gr, athensvoice.gr - ΕΙΚΟΝΕΣ: podilato98.blogspot.com (1-10,12-14), glypto.files.wordpress.com (11,16), newsbeast.gr (15) - ΒΙΝΤΕΟ: ΠΕΡΙ ΑΝΕΜΩΝ, Υ­ΔΑ­ΤΩΝ ΚΑΙ ΣΧΟΛΕΙΟΥ...

Ιστορία Ταξίδια

Οι Ελληνίδες διευθύντριες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

Η πορεία τους προς τη διοικητική κορυφή και οι
απόψεις τους για τις σχέσεις των δύο φύλων

Από τις εφημερίδες - Μάρτιος 2019

Της ΕΛΕΝΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗ

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ-ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ. Κάθε χρόνο, όταν πλησιάζει η Ημέρα της Γυναίκας8 Μαρτίου, δη­μο­σι­εύ­ο­νται στατιστικά στοιχεία για το πόσες γυναίκες εργάζονται, πόσες βρί­σκο­νται σε θέσεις ευθύνης, πόσο μεγάλη εξακολουθεί να είναι η μισθολογική δι­α­φο­ρά ανάμεσα στα δύο φύλα –και κάθε χρόνο το συμπέρασμα παραμένει ίδιο: υ­πάρ­χει πρόοδος, αλλά το χάσμα στον επαγγελματικό τομέα μεταξύ ανδρών και γυ­ναι­κών παραμένει μεγάλο.

Παρόλο που έχουν προβάδισμα στην εκπαίδευση, με το 45% των γυναικών το 2018 να έχει σπουδάσει έναντι του 35% των ανδρών, στην Ε.Ε. εξακολουθούν να υ­πάρ­χουν 11% λιγότερες γυναίκες εργαζόμενες σε σχέση με τους άνδρες. Το χά­σμα αυτό είναι ακόμη μεγαλύτερο στην Ελλάδα, όπου το ποσοστό φτάνει στο 20%. Ό­σον αφορά τους μισθούς τα πράγματα δεν είναι πολύ καλύτερα, καθώς η μι­σθο­λο­γι­κή διαφορά μεταξύ ανδρών και γυναικών παραμένει 16,2% στην Ε.Ε.



Στην Ευρωπαϊκή ΕπιτροπήΗ Ευρωπαϊκή Επιτροπή, γνωστή και ως Κομισιόν, είναι ανώτατο εκτελεστικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης., ωστόσο, αυτήν τη στιγμή υπάρχουν τρεις Ελληνίδες (δυο Ελλαδίτισσες και μια Κύπρια), οι οποίες κατέχουν την υψηλότερη δυνατή δι­οι­κη­τι­κή θέση του τομέα τους, αυτή της γενικής διευθύντριας. Είναι στην κο­ρυ­φή της διοικητικής πυραμίδας αυτού του τεράστιου οργανισμού, εισπράττουν τους υψηλότερους μισθούς στα ευρωπαϊκά όργανα, αλλά έχουν και τη με­γα­λύ­τε­ρη ευθύνη: Διευθύνουν υπηρεσίες χιλιάδων ατόμων, με μεγάλους προϋ­πο­λο­γι­σμούς (επομένως διαχειρίζονται πολλά χρήματα). Το κοινό στοιχείο που μας τό­νι­σαν και οι τρεις είναι οι θυσίες που κλήθηκαν να κάνουν στην προσωπική τους ζω­ή, κάτι που ίσως οι αντίστοιχοι άνδρες στις ίδιες θέσεις να μη χρειάστηκε καν να σκεφθούν.

Πατήστε στα πλαίσια που ακολουθούν για μια σύντομη γνωριμία μαζί τους:

Ειρήνη Σούκα
Γενική διευθύντρια Ανθρώπινων Πόρων και Ασφάλειας

Είναι από τις πρώτες Ελληνίδες που προσλήφθηκαν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις αρχές της δεκαετίας του 1980, μόλις η χώρα είχε γίνει μέλος της Ε.Ε. Α­πό­φοι­τος της Νομικής Σχολής Αθηνών και με σπουδές στην εγκληματολογία στο Κέι­μπριτζ, η Ειρήνη Σούκα πήρε το πτυχίο της στο Διεθνές Δίκαιο στις Βρυ­ξέλ­λες με όνειρο να επιστρέψει στην Ελλάδα και να γίνει δικαστής. Όμως τότε όλοι της οι φίλοι άρχισαν να δίνουν εξετάσεις για μια θέση στην Επιτροπή. Έκανε το ί­διο και πέρασε.

«Ερωτεύθηκα την εργασία μου πολύ γρήγορα» λέει, καθώς βρέθηκε σε ένα πε­ρι­βάλ­λον όπου υπήρχαν πολλές ευκαιρίες, αλλά και η δυνατότητα να ασχοληθείς με μια σειρά από διαφορετικά θέματα. «Βρέθηκα σε ένα περιβάλλον multi cultiπολυπολιτισμικό» την εποχή που ήταν σαφώς πολύ σπάνιο να δουλεύεις με ανθρώπους από τόσες δι­α­φο­ρε­τι­κές χώρες της Ευρώπης.

Ειρήνη Σούκα

Ξεκίνησε στη μεταφραστική υπηρεσία της Επιτροπής, πέρασε στη Γενική Δι­εύ­θυν­ση Ανταγωνισμού, για να καταλήξει στη Διεύθυνση Προσωπικού και Δι­οί­κη­σης. Τη ρωτάμε αν ένιωθε όταν ξεκίνησε πως οι άνδρες συνάδελφοί της είχαν πε­ρισ­σό­τε­ρες ευκαιρίες. «Τη δεκαετία του ’80 έβλεπες εντονότερα τη διάκριση υ­πέρ άλλων ιθαγενειών και όχι τόσο διακρίσεις που είχαν σχέση με το φύλο», μας λέει.

Το 2009 διορίζεται γενική διευθύντρια στη Διεύθυνση Προσωπικού και γίνεται η πρώ­τη γυναίκα που αναλαμβάνει αυτό το πόστο. Η ίδια πλέον, έχοντας φτάσει στο ανώτατο κλιμάκιο της Επιτροπής, καλείται να δώσει λύσεις από το τι θα πε­ρι­λαμ­βά­νουν οι διαγωνισμοί προσλήψεων, πόσοι θα προσληφθούν, ποιοι θα πά­ρουν προαγωγή, μέχρι τα προσωπικά προβλήματα των εργαζομένων. Στο τρο­μο­κρα­τι­κό χτύπημα των Βρυξελλών το 2016 η κ. Σούκα ήταν μέσα στην αί­θου­σα Δι­α­χεί­ρι­σης Κρίσεων με τον επικεφαλής ασφαλείας της Επιτροπής να α­πο­φα­σί­ζει πώς θα εκκενωθούν τα κτίρια.

Η ίδια επέλεξε να μην κάνει παιδιά παρά την κοινωνική πίεση που ένιωθε για πολ­λά χρόνια, η οποία την προβλημάτιζε και την ενοχλούσε. Εκείνη την εποχή οι φί­λες και συνάδελφοί της κλήθηκαν να κάνουν μια επιλογή ανάμεσα στην οι­κο­γέ­νει­α ή στην καριέρα τους. Πολλές ξεκίνησαν την επαγγελματική τους στα­δι­ο­δρο­μί­α όταν είχαν μεγαλώσει τα παιδιά τους. «Ερχόταν τότε η καριέρα λίγο πιο αρ­γά», λέει. Σήμερα είναι πολύ πιο εύκολο για γυναίκες με οικογένεια να πε­τύ­χουν στη δουλειά τους, καθώς υπάρχουν πιο πολλές υπηρεσίες για τη διευκόλυνσή τους.

Παράλληλα έχουν αλλάξει αντιλήψεις και στερεότυπα. «Στην Κομισιόν υπάρχει τε­ρά­στι­α αλλαγή στην αντιμετώπιση των γυναικών. Αν σε κάποια συνέντευξη ε­ρω­τη­θεί μια γυναίκα πόσα παιδιά έχει και αν θέλει να κάνει και άλλα, αυτό θα θε­ω­ρη­θεί παρενόχληση» αναφέρει και προσθέτει ότι αυτές οι πρακτικές έχουν ε­ξα­λει­φθεί εδώ και 15 χρόνια.

Πολλές φορές η ίδια αναρωτιέται πώς μπορεί μια γυναίκα να είναι μαζί μητέρα, σύ­ζυ­γος, επαγγελματίας, φίλη, κόρη –μια... σούπεργουμαν. «Δεν μπορεί να κάνει τα πάντα», μας λέει. Αυτό που έχει σημασία για μια γυναίκα είναι να αποφασίσει «πού βά­ζει τον πήχυ στο πόσο καλά θέλει να κάνει τα πράγματα», προσθέτει. Για την ίδια φεμινισμός είναι «ισότητα στο κοινωνικό, επαγγελματικό και οι­κο­γε­νει­α­κό περιβάλλον».

Βιβή Μίχου
Γενική διευθύντρια Μετανάστευσης και Εσωτερικών Υ­πο­θέ­σε­ων

Η πρώτη γυναίκα στη θέση της γενικής διευθύντριας Μεταναστευτικής Πο­λι­τι­κής και Εσωτερικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι η Ελληνίδα Βι­βή Μίχου. Ο άνθρωπος «κλειδί» για την αντιμετώπιση της μεταναστευτικής κρί­σης, είναι από το 2018 η βασική συντονίστρια ανάμεσα στην Επιτροπή και στα κρά­τη-μέλη που δέχονται κύματα μεταναστών στο έδαφός τους. Ο πρόεδρος της Ε­πι­τρο­πής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ της εμπιστεύθηκε τη δύσκολη αυτή θέση στη συ­γκε­κρι­μέ­νη χρονική συγκυρία, όταν η Ε.Ε. έπρεπε να διαχειριστεί το μεγαλύτερο κύ­μα μεταναστών που έχει δεχθεί από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς είχε συ­νερ­γα­στεί μαζί της στο παρελθόν.

Βιβή Μίχου

Γεννημένη στους Μολάους της Λακωνίας, από μικρή είχε όνειρο για μια δουλειά ε­κτός Ελλάδος που θα της έδινε τη δυνατότητα να προσφέρει. Αυτό άρχισε να γί­νε­ται το 1992 όταν προσλήφθηκε στη διεύθυνση Εσωτερικής Αγοράς της Ευ­ρω­παϊ­κής Επιτροπής και μετακόμισε στις Βρυξέλλες. Όμως, η πραγματοποίηση του ο­νεί­ρου της δεν ήρθε χωρίς δυσκολίες, καθώς η κ. Μίχου έπρεπε να α­ντε­πε­ξέλ­θει στις δυσκολίες που προκύπτουν σε μια νέα χώρα έχοντας δύο παιδιά μαζί της, αφού ο σύζυγός της τα πρώτα χρόνια παρέμεινε στην Αθήνα.

«Ποτέ δε σκέφθηκα να παραμείνω σε μια δουλειά μόνο και μόνο γιατί θα είχα πε­ρισ­σό­τε­ρο χρόνο για την οικογένειά μου», λέει και εξηγεί ότι πάντα προσπαθούσε να διεκδικεί ολοένα και περισσότερα αλλά και να ανταποκρίνεται στην οι­κο­γε­νει­α­κή της ζωή, κάτι που γινόταν βέβαια με προσωπικό κόστος. «Δεν είχα χρόνο να δω φίλους ή να κάνω άλλα πράγματα για μένα. Είχα βάλει τις προσωπικές μου α­νά­γκες σε δεύτερο επίπεδο», λέει και περιγράφει ότι από την Παρασκευή το α­πό­γευ­μα μέχρι τη Δευτέρα το πρωί ήταν «καθολικά δοσμένη» στα παιδιά της, κα­θώς μέσα στην εβδομάδα είχε εξαντλητικά ωράρια. «Χρειάζεται επιμονή και στό­χευ­ση για να πετύχεις, καθώς τίποτα δε γίνεται χωρίς θυσίες» λέει και ελ­πί­ζει ότι αυτό το έμαθαν και τα παιδιά της από πρώτο χέρι.

Η ίδια δίνει μεγάλη σημασία στη στήριξη που έλαβε από την οικογένειά της και ι­δι­αί­τε­ρα από τον σύζυγό της, ο οποίος συναίνεσε στο όνειρό της να μετακομίσει η ίδια στις Βρυξέλλες με τα δύο τους παιδιά, ενώ στη συνέχεια συζητούσε μαζί του όλες τις επιλογές της πολύ προσεκτικά. Σήμερα υπάρχουν καταλληλότερες υ­πο­δο­μές απ’ ό,τι υπήρχαν στο παρελθόν για να βοηθήσουν μια γυναίκα να α­ντα­πο­κρι­θεί στους πολλαπλούς ρόλους που έχει, αναφέρει, σημειώνοντας ότι η γυ­ναί­κα «πρέπει να χρησιμοποιεί στον μέγιστο βαθμό τη διαφορετικότητά της» και να μη μιμείται έναν άνδρα.

Φεμινισμός για την ίδια είναι «η ισότητα των ευκαιριών σε όλους τους τομείς της ζωής και ταυτόχρονα διατήρηση των στοιχείων που χαρακτηρίζουν κάθε φύ­λο». Παρά τα επιτεύγματα που έχουν γίνει, η κ. Μίχου τονίζει ότι ακόμα υ­πάρ­χει βία εναντίον των γυναικών, πολιτική υποεκπροσώπηση, στερεότυπα. «Δεν μπο­ρεί να υπάρξει δημοκρατική κοινωνία χωρίς ισότητα», καταλήγει.

Θέμις Χριστοφίδου
Γενική διευθύντρια Εκπαίδευσης, Νεολαίας, Αθλητισμού και Πολιτισμού

Είναι η πρώτη Κύπρια που κατέκτησε την υψηλότερη διοικητική θέση της Ε­πι­τρο­πής, όταν τον Μάρτιο του 2018 έγινε γενική διευθύντρια στη Διεύθυνση Εκ­παί­δευ­σης, Νεολαίας, Αθλητισμού και Πολιτισμού. Η Θέμις Χριστοφίδου είναι σή­με­ρα «η κυρία Erasmus», υπεύθυνη μεταξύ άλλων για το πρόγραμμα που δίνει τη δυ­να­τό­τη­τα σε Ευρωπαίους φοιτητές να σπουδάσουν για μερικούς μήνες σε άλ­λο πα­νε­πι­στή­μι­ο της Ευρώπης.

Μετά τις σπουδές της στη σχολή Πολιτικών Μηχανικών στο Πολυτεχνείο, η κ. Χρι­στο­φί­δου έψαχνε για δουλειά στην Ελλάδα και η συνήθης ερώτηση που της έ­κα­ναν ήταν αν είναι παντρεμένη και αν ο μελλοντικός της αρραβωνιαστικός θα την άφηνε να εργαστεί σε εργοτάξιο. Τη δεκαετία του ’90, στις Βρυξέλλες, θυ­μά­ται όταν εμφανιζόταν για συνέντευξη να της λένε συνήθως με απογοήτευση: «Εί­στε γυναίκα; Είδαμε πτυχίο μηχανικού και περιμέναμε άνδρα».

Θέμις Χριστοφίδου

Ξεκίνησε την καριέρα της στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή το 2001 και από το 2010 υ­πη­ρε­τεί στις υψηλότερες θέσεις σε γραφεία επιτρόπων, αποκτώντας γνώση που λί­γοι διαθέτουν για τον τρόπο λειτουργίας του θεσμού, τον τρόπο λήψης α­πο­φά­σε­ων αλλά και πώς παίζεται το πολιτικό παιχνίδι των Βρυξελλών. Από α­να­πλη­ρώ­τρι­α επικεφαλής του γραφείου της Κύπριας επιτρόπου για θέματα Εκ­παί­δευ­σης Ανδρούλας Βασιλείου το 2010, η Θέμις Χριστοφίδου γρήγορα βρέθηκε ε­πι­κε­φα­λής του γραφείου της Ελληνίδας επιτρόπου για θέματα Αλιείας Μαρίας Δα­μα­νά­κη (2011-2014), ενώ στην τωρινή Επιτροπή μέχρι πέρυσι κατείχε τη θέση της ε­πι­κε­φα­λής του γραφείου του Κύπριου επιτρόπου για θέματα Ανθρωπιστικής Βοή­θει­ας Χρ. Στυ­λια­νί­δη.

Στην αφετηρία της απαιτητικής καριέρας της απέκτησε συγχρόνως και μια κόρη. «Εί­ναι ένας δρόμος στρωμένος με ενοχές για όλες τις σχολικές εκδηλώσεις που δεν πρόλαβες, για όλα τα κέικ γενεθλίων που δεν έφτιαξες με τα χεράκια σου, για όλα τα Σαββατοκύριακα που είχες δουλειά και δεν μπορούσες να οργανώσεις εκ­δρο­μές», λέει η κ. Χριστοφίδου και τονίζει ότι όλες οι επιλογές στη ζωή έχουν έ­να κόστος και κάθε επαγγελματική αλλαγή «περιέχει διλήμματα, ρίσκο αλλά και πολ­λές θυσίες». Νιώθει τυχερή όμως που σε στιγμές σημαντικών αποφάσεων η οι­κο­γέ­νει­ά της ήταν έτοιμη να τη στηρίξει.

Η Ευρώπη συγκαταλέγεται στα μέρη του κόσμου που προσφέρουν στις γυναίκες τον μεγαλύτερο βαθμό ασφάλειας και ισότητας παγκοσμίως, αναγνωρίζει, αλλά α­κό­μη «χρειάζονται βαθιές κοινωνικές αλλαγές κόντρα σε στερεότυπα και α­παρ­χαι­ω­μέ­νες τακτικές». Τονίζει ότι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση είναι η πρό­σφα­τη Ευρωπαϊκή Οδηγία που ενισχύει την ισορροπία μεταξύ ε­παγ­γελ­μα­τι­κής και ιδιωτικής ζωής για τους γονείς, καθώς προβλέπονται μεγαλύτερες και κα­λύ­τε­ρες γονικές άδειες, άδεια πατρότητας, αλλά και το δικαίωμα να ζητεί κά­ποιος ευέλικτες ρυθμίσεις εργασίας.

Έχοντας ασχοληθεί με την ανθρωπιστική βοήθεια για τέσσερα χρόνια και γνω­ρί­ζο­ντας εις βάθος την κατάσταση σε χώρες του Τρίτου Κόσμου, όπου γυναίκες πα­λεύ­ουν ακόμη για βασικές ελευθερίες, οι σκέψεις της πάνε σε αυτά τα μέρη. «Για εμάς οι βασικές ελευθερίες μπορεί να θεωρούνται δεδομένες ή αυτονόητες, αλ­λά, δυστυχώς, δεν είναι παντού στον κόσμο. Ούτε η ελευθερία σκέψης και έκ­φρα­σης, ούτε η ασφάλεια και η σωματική ακεραιότητα, ούτε το δικαίωμα στην Παι­δεί­α».

Για την ίδια φεμινισμός είναι «ίσα δικαιώματα και ίσες ευκαιρίες», μας λέει. «Άν­δρες και γυναίκες είμαστε διαφορετικοί. Ισότητα δεν είναι να γίνουμε ίδιοι. Ι­σό­τη­τα είναι οι διαφορές μας να μη γίνονται αιτία υποτίμησης». Η συμβουλή της σε μια νέα γυναίκα που ξεκινάει την επαγγελματική της σταδιοδρομία: «Μην α­να­ρω­τιέ­σαι “μπορώ να τα καταφέρω;”. Ναι, μπορείς! Συνέχισε να προσπαθείς ακόμα και εκεί όπου η ευκαιρία είναι δυσδιάκριτη. Οι φόβοι σου να γίνουν κινητήρια δύ­να­μη και όχι εμπόδιο».

ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

• Γενική Διεύθυνση Ανθρώπινων Πόρων και Ασφάλειας
• Γενική Διεύθυνση Μετανάστευσης και Εσωτερικών Υ­πο­θέ­σε­ων
• Γενική Διεύθυνση Εκπαίδευσης, Νεολαίας, Αθλητισμού και Πολιτισμού

ΠΗΓΗ: εφημερίδα «Η Καθημερινή» (17.03.2019)

Από τις εφημερίδες Ευρωπαϊκή Ένωση Πρόσωπα Τα δύο φύλα