Αχ, ζεστούλα!

Με το πενάκι του Αρκά

(από τη σειρά «Ο Φεβρουάριος και οι έντεκα μήνες»)

Καλοκαίρι Κόμικς-Σκίτσα Χρόνος

Ζούμε στην καλύτερη εποχή

Ο κόσμος μας είναι ο καλύτερος που έχει
γνωρίσει μέχρι σήμερα η ανθρωπότητα

Από τις εφημερίδες - Αύγουστος 2018

Του ΝΙΚΟΥ ΜΑΡΑΝΤΖΙΔΗ*

Μπορείτε να απαντήσετε σε μερικές απλές ερωτήσεις για την τρέχουσα κα­τά­στα­ση του κόσμου μας; Ας πούμε:

• Τι ποσοστό των κοριτσιών αποφοιτά από το Δημοτικό στις φτωχές χώρες του πλανήτη;
  (α) 20%
  (β) 40%
  (γ) 60%
• Ποιο είναι το παγκόσμιο προσδόκιμο ζωής σήμερα;
  (α) 50 χρόνια
  (β) 60 χρόνια
  (γ) 70 χρόνια
• Τι ποσοστό ανθρώπων παγκοσμίως έχει πρόσβαση σε ηλεκτρικό ρεύμα;
  (α) 20%
  (β) 50%
  (γ) 80%
• Τα τελευταία 20 χρόνια ο αριθμός των ατόμων που ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας...
  (α) Διπλασιάστηκε
  (β) Παρέμεινε ίδιος
  (γ) Μειώθηκε κατά το ήμισυ

Εάν επιλέξατε σε όλες το (γ), συγχαρητήρια! Εάν όχι, μη στεναχωριέστε, δεν εί­στε η εξαίρεση. Σύμφωνα με τον Σουηδό γιατρό Χανς Ρόσλιγκ, ο οποίος έγραψε το σπουδαίο βιβλίο «Factfulness» με στόχο την καταπολέμηση της άγνοιας για τις πα­γκό­σμι­ες τάσεις, μόνο μια μικρή μειοψηφία ανθρώπων στον δυτικό κόσμο α­πα­ντά σωστά στις παραπάνω, και σε άλλες παρόμοιες, ερωτήσεις. Οι άνθρωποι, α­κό­μη και οι πιο μορφωμένοι και ενημερωμένοι, έχουν μια περισσότερο αρνητική και απαισιόδοξη εικόνα για τον κόσμο συγκριτικά με το τι συμβαίνει.

Γενικότερα, είναι εμπεδωμένη σε πολλούς η πεποίθηση πως η ανθρωπότητα εί­ναι σε κακή κατάσταση και βαδίζει προς το χειρότερο. Η αλήθεια είναι ακριβώς η α­ντί­θε­τη: Τα τελευταία εκατό χρόνια έχουν συμβεί σημαντικές αλλαγές και η πρό­ο­δος που έχει συντελεστεί σε όλους τους τομείς είναι εντυπωσιακή. Όπως γρά­φει ο νομπελίστας οικονομολόγος Άγκους Ντίτον, στις μέρες μας οι άν­θρω­ποι ζουν περισσότερο, είναι πλουσιότεροι και τα σώματά τους είναι ψηλότερα και δυνατότερα σε σύγκριση με το παρελθόν.

1 Μόλις πριν από έναν αιώνα, το 1900, το προσδόκιμο ζωής στις ΗΠΑ ήταν τα 47 χρό­νια, χαμηλότερο και από τις τελευταίες σήμερα χώρες στη σχετική λίστα, τη Σιέ­ρα Λεόνε (50 έτη) και την Αγκόλα (52 έτη). Στα μέσα του 20ού αιώνα σε Ευ­ρώ­πη και Βόρεια Αμερική η οικονομική ανάπτυξη απάλλαξε από τη φτώχεια ε­κα­τομ­μύ­ρι­α ανθρώπους και η επιστήμη συνέβαλε να γιατρευτούν ασθένειες, ε­πε­κτεί­νο­ντας το προσδόκιμο ζωής.

2 Μετά το 1990 η ταχεία ανάπτυξη μεταφέρθηκε στην Ασία. Η Κίνα, η Ινδία, η Ιν­δο­νη­σί­α, η Ταϊλάνδη, το Βιετνάμ, που διαθέτουν σχεδόν το 50% του παγκόσμιου πλη­θυ­σμού, τρέχουν με σπουδαίους αναπτυξιακούς ρυθμούς. Η Αφρική, που έχει μεί­νει πίσω, θα είναι το επόμενο στοίχημα της παγκόσμιας ανάπτυξης.

3 Η ακραία φτώχεια περιορίστηκε. Ο αριθμός όσων ζουν με λιγότερο από 1,90 δο­λά­ρι­ο ημερησίως μειώθηκε από 1,8 δισ. το 1990 σε 760 εκατομμύρια το 2013 (οι μισοί εκ των οποίων ζουν στην Υποσαχάρια Αφρική) και αυτό παρά την αύ­ξη­ση του παγκόσμιου πληθυσμού κατά 2 δισεκατομμύρια.

4 Οι φόβοι πως ο υπερπληθυσμός θα οδηγούσε σε μεγάλες δυστυχίες δι­α­ψεύ­στη­καν. Η αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού, που οφείλεται κυρίως στη μεί­ω­ση της παιδικής θνησιμότητας και στην αντιμετώπιση των ασθενειών, είναι α­ντι­με­τω­πί­σι­μη. Επιπλέον, παρά την αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού, ο αριθμός παι­διών ανά οικογένεια μειώθηκε. Οι γυναίκες του αναπτυσσόμενου κόσμου κά­νουν λι­γό­τε­ρα παιδιά, κερδίζοντας έτσι χρόνο για τον εαυτό τους.

5 Οι φτωχές εισοδηματικά χώρες είναι περισσότερο αναπτυγμένες από όσο νο­μί­ζου­με. Όπως υπογραμμίζει ο Ρόσλιγκ, η εικόνα ενός κόσμου χωρισμένου στα δύ­ο, με τη μεγάλη πλειοψηφία να ζει στη μιζέρια, τη στέρηση και τη βαρ­βα­ρό­τη­τα, είναι ψευδαίσθηση.

Ο κόσμος μας είναι ο καλύτερος που έχει γνωρίσει μέχρι σήμερα η αν­θρω­πό­τη­τα. Η παραδοχή της προόδου που συντελέστηκε όλα αυτά τα χρόνια δεν υπονοεί βέ­βαι­α πως τα προβλήματα εξαφανίστηκαν και δε χρειάζεται ε­γρή­γορ­ση σε ζη­τή­μα­τα όπως είναι οι πόλεμοι, η ακραία φτώχεια, οι κοινωνικές ανισότητες, οι δι­α­κρί­σεις μεταξύ των δύο φύλων ή η κλιματική αλλαγή. Κάθε άλλο! Ούτε, βε­βαί­ως, πως η μετατόπιση πλούτου και κατ’ επέκταση ισχύος από τη Δύση στην Α­να­το­λή θα είναι χωρίς συνέπειες. Απλώς, για να μπορέσουμε να μιλήσουμε σο­βα­ρά για τα προβλήματα, πρέπει να έχουμε γνώση της πραγματικότητας και να μην εί­μα­στε έρμαια φοβιών, στερεοτύπων και μύθων.

Το μέλλον είναι η κατοικία των σημερινών παιδιών

* Ο κ. Νίκος Μαραντζίδης είναι καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πα­νε­πι­στή­μι­ο Μακεδονίας και επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Καρόλου στην Πρά­γα.

Δείτε ακόμη:

• Ελλάδα: Δεν τα έχουμε πάει και τόσο άσχημα

ΠΗΓΗ: εφημερίδα «Η Καθημερινή» (26.08.2018) - ΕΙΚΟΝΕΣ: mountbellacademy.com, habitat.org, golos.io

Άνθρωποι-Λαοί Από τις εφημερίδες

Οι κυβερνήσεις της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας

Η κυβέρνηση καθορίζει και κατευθύνει τη γενική πολιτική της χώρας σύμφωνα με τον α­­νώ­­τε­ρο νόμο του κράτους, το Σύνταγμα. Απαρτίζεται από τον πρω­θυ­πουρ­γό και τους υ­­πουρ­­γούς. Οι υπουργοί ασχολούνται με τα θέματα του υ­πουρ­γεί­ου τους, ε­νώ ο πρω­­θυ­­πουρ­­γός, ως Πρόεδρος της Κυβέρνησης, συ­ντο­νί­ζει το έρ­γο τους, προ­κει­μέ­νου να ε­­φαρ­­μο­­στεί η κυβερνητική πολιτική.

Δείτε στη συνέχεια όλες τις κυβερνήσεις της Ελληνικής Δημοκρατίας από το 1974 έ­ως σή­­με­­ρα:

1974-1977 | 1977-1981

Κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας

Πρωθυπουργός: Κωνσταντίνος Καραμανλής
Πρωθυπουργός: Γεώργιος Ράλλης

1981-1985 | 1985-1989

Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ

Πρωθυπουργός: Ανδρέας Παπανδρέου

1989

Κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας-ΣΥΝ*

Πρωθυπουργός: Τζανής Τζανετάκης

* Η κυβέρνηση κράτησε πέντε μήνες. Στον Συνασπισμό (ΣΥΝ) μετείχε και το ΚΚΕ, ε­νώ α­πό αυτόν προέκυψαν αργότερα ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΔΗΜΑΡ.

1989-1990

Κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ*

Πρωθυπουργός: Ξενοφών Ζολώτας

* Η κυβέρνηση κράτησε πέντε μήνες. Ονομάστηκε «οικουμενική», γιατί συμ­με­τεί­χαν σχε­δόν όλα τα κόμματα της Βουλής.

1990-1993

Κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας

Πρωθυπουργός: Κωνσταντίνος Μητσοτάκης

1993-1996 | 1996-2000 | 2000-2004

Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ

Πρωθυπουργός: Ανδρέας Παπανδρέου
Πρωθυπουργός: Κώστας Σημίτης

2004-2007 | 2007-2009

Κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας

Πρωθυπουργός: Κώστας Καραμανλής

2009-2011

Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ

Πρωθυπουργός: Γιώργος Παπανδρέου

2011-2012

Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ*

Πρωθυπουργός: Λουκάς Παπαδήμος

* Η κυβέρνηση κράτησε μισό χρόνο. Ο ΛΑΟΣ αποχώρησε μετά τους πρώτους τρεις μή­νες.

2012-2015

Κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ*

Πρωθυπουργός: Αντώνης Σαμαράς

* Η ΔΗΜΑΡ αποχώρησε μετά τον πρώτο χρόνο.

2015 | 2015-2019

Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ*

Πρωθυπουργός: Αλέξης Τσίπρας

* Οι ΑΝΕΛ αποχώρησαν τους τελευταίους έξι μήνες.

2019- 

Κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας

Πρωθυπουργός: Κυριάκος Μητσοτάκης

ΚΕΙΜΕΝΟ: ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΣΤ΄ ΤΑΞΗΣ - ΕΙΚΟΝΕΣ: podilato98.blogspot.com

Συνεχίζεται...

Το πολίτευμα της Ελλάδας
01. Οι Πρόεδροι της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας
02. Οι κυβερνήσεις της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας

Γίνε μικρός συγγραφέας!

Δέκα συμβουλές από τη συγγραφέα
Αμάντα Μιχαλοπούλου

Από τις εφημερίδες - Ιούλιος 2012

1 Να έχεις πάντα μαζί ένα μολύβι για να σημειώνεις τις ιδέες σου. Ή, κα­λύ­τε­ρα, δύ­ο· μπο­ρεί να σπάσει καμιά μύτη.

2 Για να γράφεις καλά, πρέπει να σβήνεις συχνά. Οπότε ας έχεις μαζί σου και μια γό­μα.

3 Έχε τα μάτια και τα αφτιά σου ανοιχτά. Οι ωραιότερες ιστορίες είναι αυτές που κά­ποιος αρ­χί­ζει να διηγείται στον διπλανό του στον δρόμο, στο πάρκο, στη θά­λασ­σα. Ε­σύ ακούς και μετά τα αλλάζεις, προσθέτεις τα δικά σου.

Ιδέες μπορείς να πάρεις και από τα μυθιστορήματα των αγαπημένων σου συγ­γρα­φέ­ων. Οι καλοί συγγραφείς είναι και μανιώδεις αναγνώστες!

4 Να σκέφτεσαι πάντοτε: «Τι θα γινόταν αν...;» Έτσι θα ξεκολλάς σε δύσκολες στιγ­μές.

5 Αν κάτι δεν πάει καλά, μη συνεχίσεις να γράφεις. Γύρνα στο σημείο όπου τα πράγ­μα­­τα πή­γαι­ναν ακόμη καλά, σβήσε ό,τι έγραψες από εκεί και μετά και ξα­να­ρώ­τα: «Τι θα γι­νόταν αν...;»

6 Διάβασε δυνατά ό,τι έγραψες. Φαντάσου πως τα έγραψε κάποιος που τον συ­μπα­θείς κά­πως αλλά όχι πολύ. Ας πούμε τώρα πως αυτός ο κάποιος σε ρω­τά­ει τι πρέ­πει να αλλά­ξει για να γίνει πιο ενδιαφέρουσα η ιστορία. Σκέψου τι θα του πεις.

7 Να έχεις πάντα δίπλα σου ένα λεξικό. Όχι για να γράφεις περίπλοκες λέξεις, αλ­λά για να μαθαίνεις τι σημαίνουν και να τις χρησιμοποιείς μόνο αν χρειαστεί. Α, και για να ελέγ­χεις την ορθογραφία σου.

8 Μη χρησιμοποιείς χαζοπαρομοιώσεις όπως «τα σύννεφα ήταν άσπρα σαν βαμ­βά­κι»...

9 Να παιδεύεις τους ήρωές σου, αλλά να τους αγαπάς κιόλας, να προσπαθείς να τους κα­τα­λά­βεις. Ξεκίνα με αδέρφια, ξαδέρφια, φίλους, όχι και τόσο φίλους. Προ­σπά­θη­σε να α­να­λύ­σεις γιατί φέρονται όπως φέρονται. Δες τους σαν ήρωες.

10 Μην καταδεχτείς να τελειώσεις την ιστορία με δίδαγμα. Είναι σαν να λες έ­να α­νέκ­­δο­το και μετά να προσπαθείς να το εξηγήσεις!

ΠΗΓΗ: εφημερίδα «Athens Voice» (26.07.2012) - ΕΙΚΟΝΕΣ: podilato98.blogspot.com (από gentryliving.com), illbeoutinaminute.com

Από τις εφημερίδες Γραπτή έκφραση Καλοκαίρι

Το όνειρο

Από την ντομάταΜαθήτρια της
τρίτης τάξης

Είναι μία πόλη που είχε μόνο ένα πλοίο. Και το πλοίο ταξίδεψε και πήγε σε μία πό­λη που τη λέγαν Φαντασία. Εκεί στο μαγαζί που φτιάχνανε τα πλοία υπήρχε μία πύ­λη. Αυτή η πύλη ταξίδευε στην πόλη Όνειρο και μπήκε μέσα το πλοίο γιατί α­να­ρω­τιό­ταν τι ήταν αυτή η πύλη. Εκεί υπήρχαν πιο πολλά πλοία απ’ τη Φαντασία και έ­κα­νε πολλούς φίλους στην πόλη Όνειρο. Αυτά τα πλοία είχαν τόσο όμορφα σπί­τια και σε ένα απ’ αυτά είχε πει ότι του άρεσαν τα σπίτια τους, δηλαδή τα λιμάνια τους. Και είχε πει ότι στο σπίτι του, δηλαδή το λιμάνι του, ότι μπορεί να μένει μα­ζί του για πάντα στην πόλη Όνειρο. Το πλοίο ευχαρίστησε τον φίλο του που τον ά­φη­σε να μένει μαζί του για πάντα. Αυτή η πόλη ήταν όμως όντως όνειρο. Και εί­πε ότι θα μείνει για πάντα στην πόλη Όνειρο.

Παιδικές δημιουργίες

Η εποχή του Διαστήματος

Του Διονύση Σιμόπουλου*

Από τις εφημερίδες - Οκτώβριος 2017

Πριν από 60 χρόνια, τον​​ Οκτώβριο του 1957, επιτεύχθηκε ένα σημαντικό ορόσημο στην προσπάθεια του ανθρώπου να κατακτήσει το Διάστημα. Σε μια α­πο­μα­κρυ­σμέ­νη περιοχή του Καζακστάν, και με την άκρατη μυστικότητα που επικρατούσε στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η τότε Σοβιετική Ένωση πραγματοποίησε ένα τε­χνο­λο­γι­κό κατόρθωμα που θα άφηνε άναυδο ολόκληρο τον κόσμο, ενώ συγ­χρό­νως θα μετέφερε και στο Διάστημα τον ανταγωνισμό των δύο υπερδυνάμεων της ε­πο­χής, των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και της Σοβιετικής Ένωσης.

Στις 4 Οκτωβρίου 1957 η Σοβιετική Ένωση έθεσε σε τροχιά από τις πυραυλικές ε­γκα­τα­στά­σεις του Διαστημικού Κέντρου του Μπαϊκονούρ τον πρώτο τεχνητό δο­ρυ­φό­ρο, τον «Σπούτνικ 1». Επρόκειτο για μια μεταλλική σφαίρα με μέγεθος 58 ε­κα­το­στών και βάρος περίπου 83 κιλών, η οποία περιφέρονταν γύρω από τη Γη μί­α φορά κάθε 96 λεπτά. Έτσι, για πρώτη φορά ο άνθρωπος κατόρθωσε να θέσει έ­να δικό του δημιούργημα στο κενό του Διαστήματος. Τα ρυθμικά ραδιοσήματα του «Σπούτνικ 1» χαιρέτιζαν μια νέα εποχή στην ιστορία του ανθρώπινου πο­λι­τι­σμού: την εποχή του Διαστήματος.

Η εκτόξευση του σοβιετικού τεχνητού δορυφόρου «Σπούτνικ 1» to 1957 σηματοδότησε μια νέα εποχή στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού

Έναν μήνα αργότερα οι Ρώσοι επανέλαβαν το θριαμβευτικό τους κατόρθωμα, το­πο­θε­τώ­ντας σε τροχιά μια σκυλίτσα, με το όνομα Λάικα, ως επιβάτη του «Σπούτ­νικ 2», ενός διαστημόπλοιου 500 περίπου κιλών.

Οι ΗΠΑ δεν άργησαν να ακολουθήσουν. Τέσσερις μήνες μετά τον «Σπούτνικ 1» ε­κτο­ξεύ­τη­κε ο πολύ μικρότερος και ελαφρύτερος πρώτος αμερικανικός δο­ρυ­φό­ρος «Εξερευνητής 1» (31 Ιανουαρίου 1958).

Την 1η Οκτωβρίου 1958, έναν χρό­νο μετά την εκτόξευση του «Σπούτνικ 1», ξε­κί­νη­σε η λειτουργία της Α­με­ρι­κα­νι­κής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), αλλά και έ­νας α­γώ­νας δρόμου ανάμεσα στη Σοβιετική Ένωση και τις Ηνωμένες Πολιτείες για την κατάκτηση του Δι­α­στή­μα­τος. Στην προσπάθειά τους να μάθουν όσο το δυ­να­τόν περισσότερα για τον διαστημικό χώρο, εκτοξεύτηκαν και από τις δύο πλευ­ρές δεκάδες πύραυλοι και τεχνητοί δορυφόροι, κάτι που οδήγησε τελικά στην πρώτη επανδρωμένη αποστολή του Ρώσου κοσμοναύτη Γιούρι Γκαγκάριν (12 Απριλίου 1961).

O Γιούρι Γκαγκάριν (1934-1968) ήταν ο πρώτος άνθρωπος που
ταξίδεψε στο διάστημα και μπήκε σε τροχιά γύρω από τη Γη

Την ίδια περίοδο οι Αμερικανοί προσπαθούσαν να φτάσουν τους πρωτοπόρους Σο­βι­ε­τι­κούς. Η πρώτη επανδρωμένη φάση του αμερικανικού προγράμματος για τη Σελήνη εκτελέστηκε με την ονομασία «Πρόγραμμα Mercury» (Ερμής) και άρ­χι­σε στις 5 Μαΐου 1961, έναν μήνα μετά την πτήση του Γκαγκάριν.

Στην Ουάσιγκτον, στη διάρκεια της γιορτής που έγινε για να τιμηθεί ο Άλαν Σέ­παρντ, ο πρώτος Αμερικανός στο Διάστημα, ο πρόεδρος Τζον Κένεντι έθεσε στό­χο την επανδρωμένη επίσκεψη στη Σελήνη πριν το τέλος της δεκαετίας του 1960. Ο στόχος αυτός οριοθετούσε ξεκάθαρα πλέον τον διαστημικό α­ντα­γω­νι­σμό ΗΠΑ-Σοβιετικής Ένωσης και προϋπέθετε μια σειρά από εκατοντάδες ε­πι­τεύγ­μα­τα σε διάφορους επιστημονικούς και τεχνολογικούς τομείς. Επιτεύγματα που α­παί­τη­σαν δεκάδες πτήσεις, επανδρωμένων και μη, διαστημικών οχημάτων.

Τελικά, τον Ιούλιο του 1969, πάνω από μισό δισεκατομμύριο άνθρωποι σε ο­λό­κλη­ρο τον κόσμο γίναμε μάρτυρες ενός κατορθώματος που έως τότε το θε­ω­ρού­σα­με μάλλον αδύνατο, όταν πάνω στη σκονισμένη επιφάνεια της Σελήνης α­πο­τυ­πώ­θη­κε για πρώτη φορά ένα ανθρώπινο χνάρι που έγινε το σύμβολο «ενός τε­ρά­στι­ου άλματος για την ανθρωπότητα».

Ο Νιλ Άρμστρονγκ ήταν ο πρώτος άνθρωπος
που πάτησε στη Σελήνη (21 Ιουλίου 1969)

Τα επόμενα τρία χρόνια, από το 1969 έως τον Δεκέμβριο του 1972, ολόκληρη η αν­θρω­πό­τη­τα παρακολούθησε από τις οθόνες των τηλεοράσεων μια από τις με­γα­λύ­τε­ρες εξερευνήσεις της ανθρώπινης ιστορίας. Με τη βοήθεια εκατοντάδων χι­λιά­δων επιστημόνων, μηχανικών και τεχνικών, συνολικά 27 αστροναύτες πε­ρι­φέρ­θη­καν γύρω από τον φυσικό δορυφόρο της Γης, ενώ 12 από αυτούς περ­πά­τη­σαν και εξερεύνησαν έξι διαφορετικές περιοχές της επιφάνειας της Σε­λή­νης.

Τώρα πια οι συσκευές των τηλεοράσεων έχουν πάψει να δείχνουν τους α­στρο­ναύ­τες να κινούνται πάνω στο ηλιόλουστο σεληνιακό πανόραμα, ενώ με την α­να­χώ­ρη­ση και του τελευταίου αστροναύτη η Σελήνη περιμένει ακόμη. Ο άν­θρω­πος έ­φυ­γε. Όχι όμως για πάντα. Γιατί αν υπάρχει ακόμη κάποιο μέλλον για το αν­θρώ­πι­νο γένος, τότε το μέλλον αυτό βρίσκεται εκεί έξω, στον απέραντο ωκεανό του Δι­α­στή­μα­τος. Κι όταν σε εκατό ή χίλια χρόνια από σήμερα οι απόγονοί μας στα­θούν και πάλι στη σκοτεινή κοιλάδα που λέγεται «Θάλασσα της Ηρεμίας», θα κοι­τά­ξουν σιωπηρά τα περίεργα αρχαία επιστημονικά όργανα και, περισσότερο α­πό ο­τι­δή­πο­τε άλλο, τα ανθρώπινα χνάρια που θα έχουν μείνει αναλλοίωτα ακόμη και ύ­στε­ρα από ένα εκατομμύριο χρόνια. Και θα ξέρουν ότι όλα άρχισαν εδώ. Γιατί ε­δώ, στα όρια του ουράνιου ωκεανού, ο άνθρωπος έκανε το πρώτο του βήμα προς τα άστρα.

* Ο κ. Διονύσης Π. Σιμόπουλος είναι φυσικός, αστρονόμος και επίτιμος δι­ευ­θυ­ντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου.

ΠΗΓΗ: εφημερίδα «Η Καθημερινή» (08.10.2017) - ΕΙΚΟΝΕΣ: sergitorrentsgonzalez.blogspot.com, culture.ru, el.wikipedia.org

Από τις εφημερίδες Εξερεύνηση του διαστήματος

Το μυστικό της ντομάτας

Από την ντομάταΜαθήτρια της
τρίτης τάξης

Το μυστικό της ντομάτας είναι ότι
κλίνεται. Θεούλη μου! Τι τρομερό!

Ζωγραφίζοντας ουσιαστικά
01. Η βάρκα με τα θηλυκά ουσιαστικά (Ούρσουλα)
02. Κλίνοντας ουσιαστικά στην τάξη (Zoe01)
03. Ουσιαστικά στον πίνακα των λουλουδιών (Zoe01)
04. Το δάσος (Άνοιξη95)
05. Το μυστικό της ντομάτας (ντομάτα)