Φεβρουάριος 1923
Ένα από τα πιο «παράξενα» γεγονότα του περασμένου αιώνα στην Ελλάδα ήταν η εφαρμογή του Γρηγοριανού Ημερολογίου, του ημερολογίου δηλαδή που χρησιμοποιούμε στις μέρες μας.
Την Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 1923 οι κάτοικοι της χώρας έπεσαν για ύπνο και ξύπνησαν την Πέμπτη 1 Μαρτίου. Οι τελευταίες δεκατρείς ημέρες του Φλεβάρη είχαν εξαφανιστεί. Κανένας δε γεννήθηκε ούτε πέθανε τότε, κανένα πολιτικό ή άλλο γεγονός δε συνέβη.
Κι όμως, πίσω από αυτήν την παράξενη μετάβαση στον Μάρτιο υπάρχει εξήγηση: αλλάξαμε ημερολόγιο!
Το προηγούμενο ημερολόγιο, το Ιουλιανό, βρισκόταν σε ισχύ από την εποχή του Ιουλίου Καίσαρα (45 π.Χ.), αλλά πλέον θεωρούνταν ξεπερασμένο, καθώς «έχανε» μία μέρα κάθε 128 χρόνια.
Το 1582 ο πάπας Γρηγόριος ΙΓ΄ ανακοίνωσε επίσημα το Γρηγοριανό Ημερολόγιο. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς που οδήγησαν στην εφαρμογή του, η διαφορά μίας μέρας εμφανίζεται πολύ πιο σπάνια, κάθε 3.300 χρόνια.
Λόγω θρησκευτικών διαφορών το νέο ημερολόγιο δεν καθιερώθηκε ταυτόχρονα σε όλες τις χώρες. Οι καθολικές το υιοθέτησαν αμέσως, ενώ οι υπόλοιπες τους επόμενους αιώνες.
Στην Ελλάδα το Γρηγοριανό Ημερολόγιο εισήχθη το 1923. Η απόφαση ελήφθη στις 18 Ιανουαρίου και εφαρμόστηκε την 16η Φεβρουαρίου, η οποία αντικαταστάθηκε από την 1η Μαρτίου.
Μπορεί να χάσαμε 13 ημέρες, αλλά το ημερολόγιό μας έγινε περισσότερο ακριβές.
ΙστορίαΧρόνος