Η προσφυγική ιστορία του παππού μου

Η ιστορία του παππού μου Δημήτρη που έφυγε πρόσφυγας από τη Μικρά Ασία

Από την Unagirl

Μαθήτρια της έκτης τάξης

ΕΓΙΔΙΡ ΠΙΣΙΔΙΑΣ (ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑ)

Η λίμνη Εγιδίρ είχε αρκετά σπίτια γύρω της. Εκεί ζούσαν Έλληνες και Τούρκοι μαζί, χωρίς προβλήματα. Όταν όμως άρχισαν οι φασαρίες, οι Τσέτες (Τούρκοι τρομοκράτες) τρομοκρατούσαν τους Έλληνες. Έμπαιναν σε σπίτια και έκλεβαν τα χρυσαφικά της οικογένειας. Ο προπροπάππος (ο μπαμπάς της μητέρας του παππού μου) ήταν χρυσοχόος και η οικογένεια είχε πολλά και πολύτιμα οικογενειακά κοσμήματα. Οι Τσέτες όταν είδαν την αδελφή της προγιαγιάς, τη χτύπησαν με μαχαίρι για να πάρουν τα χρυσαφικά. Εκείνη την περίοδο μάζευαν τους άντρες και τους κράταγαν αιχμαλώτους. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι μεγάλης κυρίως ηλικίας γυναίκες να αρρωσταίνουν και να πεθαίνουν. Και οι θάνατοι πολλαπλασιάζονταν.

Στο μεταξύ, το κακό γινόταν όλο και μεγαλύτερο. Ένας Τούρκος γείτονας της οικογένειας, που μάθαινε τις εξελίξεις, τους ζήτησε να πάρει τα παιδιά (ο παππούς μου ήταν μόλις ενός έτους), να τα φορτώσει σε ένα κάρο και να τα πάει στο λιμάνι, απ’ όπου θα φεύγανε. Τους εξήγησε πως επειδή ήταν Τούρκος δε θα του έκαναν κανέναν έλεγχο και πως υπήρχε ένα δύσκολο σημείο της διαδρομής, όπου οι Τσέτες θα έσφαζαν όλους τους πρόσφυγες. Επειδή ήταν άνθρωπος που εμπιστεύονταν, του άφησαν τα παιδιά και η προγιαγιά μου (μητέρα του παππού), του έδωσε αρκετά χρυσαφικά για να τον ευχαριστήσει, αλλά και να εξασφαλίσει την ασφάλεια των παιδιών.

Ο δρόμος ήταν όντως πολύ δύσκολος. Επτά ημέρες περπάτημα. Σε αυτή την επικίνδυνη διαδρομή, οι Τσέτες χτυπούσαν τις γυναίκες και αναποδογύριζαν τα κάρα με τα μωρά. Οι νεαρές σε ηλικία κοπέλες, μουτζούρωναν τα πρόσωπά τους για να τις περνάνε για Τουρκάλες. Σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής, η προγιαγιά έδωσε όλα τα χρυσαφικά της για να γλιτώσει τα παιδιά και την οικογένεια.

Όταν έφτασαν στο λιμάνι, κατάφερε όλη η οικογένεια μαζί με τα παιδιά να μπει σε μια βάρκα. Όμως πάνω στη βιασύνη τους, έπεσαν στη θάλασσα όλες οι προμήθειες. Από εκεί τους πήγαν στη Νάξο. Εκεί φιλοξενήθηκαν σε εκκλησίες και η προγιαγιά πούλησε όλα τα οικογενειακά της κειμήλια που είχε μαζί, κυριολεκτικά για μια μπουκιά ψωμί.

Έπειτα τους έφεραν στον Πειραιά. Οι ντόπιοι ήταν πολύ απάνθρωποι απέναντί τους. Οι Μανιάτες τους πετροβολούσαν. Η προγιαγιά αναγκάστηκε να φτιάχνει χαλιά για να ζήσουν. Ακόμα και μετά από χρόνια, ο παππούς προσπάθησε να βρει δουλειά σε ένα εργοστάσιο και δεν τον προσλάμβαναν εξαιτίας της καταγωγής του. Πέθανε δε, με τον καημό πως η ταυτότητά του έγραφε ως τόπο γέννησης «Εγιδίρ Τουρκίας».

* Την ιστορία διηγήθηκε η αδερφή του παππού, Καλλινίκη.

Ιστορία

10.000 χρόνια στην υπηρεσία του ανθρώπου

Αναλύσεις DNA έχουν δείξει ότι τα πρώτα οικόσιτα ζώα εξημερώθηκαν γύρω στο 8000 π.Χ.

Σύμφωνα με όσα έχουν ανακαλύψει οι επιστήμονες, τα πρώτα οικόσιτα ζώα που εξημερώνονται είναι η κατσίκα και το πρόβατο. Αυτό συμβαίνει περίπου το 8000 π.Χ. στη Μέση Ανατολή (ΝΔ Ασία).

Μια χιλιετία αργότερα, γύρω στο 7000 π.Χ., εξημερώνονται στην ίδια περιοχή ο χοίρος και η αγελάδα.

Χίλια χρόνια αργότερα εξημερώνεται η κότα. Αυτό συμβαίνει στην άλλη άκρη της Ασίας, στην Ταϊλάνδη (ΝΑ Ασία).



Δυο χιλιάδες χρόνια αργότερα, γύρω στο 4000 π.Χ., η ματιά μας στρέφεται σε δύο άλλες ηπείρους: την Ευρώπη και την Αμερική. Στην Ουκρανία εξημερώνεται το άλογο και στο Περού της Νότιας Αμερικής το λάμα. Εκεί δίπλα, κοντά στη λίμνη Τιτικάκα, εξημερώνεται και το αλπακά.

Ύστερα από χίλια χρόνια, το 3000 π.Χ., επιστρέφουμε στην Ασία, αλλά στο προσκήνιο μπαίνει και η Αφρική: Στην Κεντρική Ασία εξημερώνεται το γιακ, ενώ πιο κοντά μας, στη ΒΑ Αφρική, ο γάιδαρος.

Τους επόμενους αιώνες οι Ασιάτες έχουν πολλή «δουλειά». Οι ανάγκες τους τους οδηγούν στην εξημέρωση και άλλων ζώων. Στο Τουρκμενιστάν της Κεντρικής Ασίας εξημερώνεται η καμήλα (2500 π.Χ. περίπου), ενώ πέντε αιώνες αργότερα έρχεται η σειρά της δρομάδας (Άμπου Ντάμπι) και του νεροβούβαλου (Κίνα).

Τέλος, μετά από 3.000 χρόνια, εξημερώνεται ο τάρανδος. Αυτό γίνεται το 1000 μ.Χ., μάλλον στη Σιβηρία (βόρεια Ασία).

1. 10.000 χρόνια στην υπηρεσία του ανθρώπου 2. Σκύλος, ο παλαιότερος φίλος του ανθρώπου

Ζώα

ΕΙΚΟΝΑ: exeldim.site40.net (από το περιοδικό «Science Illustrated», Νοέμβριος 2006)

Νερό: πηγή ζωής, πηγή χαράς

Απόσπασμα από την ταινία «Ο Μικρός Πρίγκιπας» (1974)

01. Νερό: πηγή ζωής, πηγή χαράς
02. Νερό για όλους!

ΚαλοκαίριΠεριβάλλον

Το χέρι του Θεού

Από τον Anthony12

Μαθητής της έκτης τάξης

Με τη βοήθεια ειδικού τηλεσκοπίου, η NASA κατάφερε να καταγράψει εντυπωσιακές εικόνες ενός ουράνιου σχεδίου που μοιάζει με ανθρώπινο χέρι ή «Το χέρι του Θεού» όπως είπαν μερικοί. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα pulsar με διάμετρο μόλις 19 χιλιόμετρα, το οποίο βρίσκεται 17.000 έτη φωτός μακριά από τη Γη.



Το συγκεκριμένο pulsar ονομάστηκε B1509, ενώ όπως αναφέρει η NASA «Το πάλσαρ είναι ένα ταχύτατα στροβιλιζόμενο αστέρι νετρονίων που διαχέει ενέργεια στο περιβάλλον του. Τα κύματα δημιουργούν ενδιαφέροντα σχήματα και μεταξύ αυτών είναι και εκείνο που μοιάζει με μεγάλο χέρι». Σύμφωνα με τη NASA, αυτό το ουράνιο σώμα είναι μία από τις πιο ισχυρές πηγές ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας στον Γαλαξία.

Τέλος αξίζει να σημειωθεί ότι παλιότερα είχε φωτογραφηθεί το ακόμη πιο εντυπωσιακό «Μάτι του Θεού» το οποίο μπορείτε να δείτε παρακάτω.



Εξερεύνηση του Διαστήματος

ΠΗΓΗ: otherside.gr

Εξισώσεις(παρουσιάσεις)

Η εξίσωση μοιάζει με μια ζυγαριά που ισορροπεί. Η ισορροπία πρέπει να διατηρηθεί μέχρι το τέλος, όταν θα έχει μείνει μόνο ο άγνωστος από τη μια μεριά και η τιμή του από την άλλη.

Για να διατηρείται πάντοτε η ισορροπία, πρέπει ό,τι κάνουμε από τη μια μεριά να το κάνουμε κι από την άλλη.

Πατήστε στην εικόνα

Όταν ο άγνωστος αριθμός περιλαμβάνεται σε μία πράξη (δηλαδή είναι προσθετέος, μειωτέος, αφαιρετέος κλπ.), ακολουθούμε έναν από τους κανόνες της επόμενης παρουσίασης:

Πατήστε στην εικόνα

Αν για κάποιον λόγο μπερδευτούμε, μπορούμε να αντικαταστήσουμε τους αριθμούς με μικρότερους, ώστε να βρούμε εύκολα ποια πράξη πρέπει να κάνουμε.

Παράδειγμα: Στην εξίσωση 1.056 – x = 856 αντικαθιστούμε τους γνωστούς αριθμούς με μικρούς σε αξία (π.χ. 10 – x = 8), βρίσκουμε το αποτέλεσμα με το μυαλό (x = 2) και συμπεραίνουμε ότι θα χρειαστεί να κάνουμε αφαίρεση (10 – 8). Επομένως x = 1.056 – 856.

Εξισώσεις

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ: ...τα βλέπει η Στ΄ και γελά!

Πρωτοχρονιάτικα έθιμα στην Ελλάδα

Από τη Zoe01

Μαθήτρια της έκτης τάξης

Η βασιλόπιτα

Στην πλειοψηφία τους οι Έλληνες κόβουν τη βασιλόπιτα αμέσως μετά την αλλαγή του χρόνου. Σε μερικές όμως, περιοχές της Ελλάδας η βασιλόπιτα κόβεται στο μεσημεριανό τραπέζι, ανήμερα του Αγίου Βασιλείου την 1η Ιανουαρίου. Όποτε πάντως και αν κοπεί, ακολουθείται το ίδιο εθιμοτυπικό: Ο νοικοκύρης τη σταυρώνει τρεις φορές με ένα μαχαίρι και μετά αρχίζει να κόβει τα κομμάτια. Το πρώτο είναι του Χριστού, το δεύτερο της Παναγίας, το τρίτο του Αγίου Βασιλείου, το τέταρτο του σπιτιού και ακολουθούν τα κομμάτια των μελών της οικογένειας με σειρά ηλικίας.

Χαρτοπαιξία

Αγαπημένο έθιμο των Ελλήνων τις μέρες της Πρωτοχρονιάς είναι να δοκιμάζουν την τύχη τους. Εκτός από το κρατικό λαχείο, υπάρχει επίσης η χαρτοπαιξία και τα ζάρια σε καφενεία, λέσχες και σπίτια.

Πυροτεχνήματα

Τα τελευταία χρόνια έχουν καθιερωθεί τα πυροτεχνήματα στις κεντρικές πλατείες των πόλεων. Είναι με ευθύνη και διοργάνωση των δημοτικών αρχών που επίσης φροντίζουν για τον εορταστικό στολισμό των πόλεων, αλλά και τη διοργάνωση μουσικών εκδηλώσεων για την παραμονή της Πρωτοχρονιάς.

Το ποδαρικό

Πολλοί άνθρωποι είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί ακόμα και σήμερα σχετικά με το ποιος θα κάνει ποδαρικό στο σπίτι τους, δηλαδή ποιος θα μπει πρώτος στο σπίτι τους τον καινούργιο χρόνο. Έτσι, από την παραμονή λένε σε κάποιο δικό τους άνθρωπο, που τον θεωρούν καλότυχο και γουρλή, να έρθει την Πρωτοχρονιά να τους κάνει ποδαρικό. Πολλές φορές προτιμούν ένα μικρό παιδί για να κάνει ποδαρικό, γιατί τα παιδιά είναι αθώα και στην καρδιά τους δεν υπάρχει η ζήλια και η κακία.

Οι κολόνιες

Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς το βράδυ, οι κάτοικοι της πόλης γεμάτοι χαρά για τον ερχομό του νέου χρόνου κατεβαίνουν στο δρόμο κρατώντας μπουκάλια με κολόνια και ραίνουν ο ένας τον άλλο τραγουδώντας: «Ήρθαμε με ρόδα και με ανθούς να σας ειπούμε Χρόνους Πολλούς».

Στις Κυκλάδες

Στις Κυκλάδες θεωρούν καλό οιωνό να φυσάει βοριάς την πρωτοχρονιά. Επίσης θεωρούν καλό σημάδι αν έρθει στην αυλή τους περιστέρι τη μέρα αυτή. Αν όμως πετάξει πάνω από το σπιτικό τους κοράκι τους βάζει σε σκέψεις μελαγχολικές ότι τάχα τους περιμένουν συμφορές.

Το ρόδι

Το ρόδι είναι σύμβολο αφθονίας, γονιμότητας και καλής τύχης. Σε πολλά μέρη της Ελλάδας κρεμούσαν στο κάθε σπίτι, από το φθινόπωρο, ένα ρόδι. Μετά τη Μεγάλη Λειτουργία της Πρωτοχρονιάς το πετούσαν με δύναμη στο κατώφλι για να σπάσει σε χίλια κομμάτια κι έλεγαν: «Χρόνια Πολλά! Ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος!».

Διασκέδαση

Όλη την περίοδο των γιορτών ο κόσμος βγαίνει περισσότερο τα βράδια κι η κίνηση στα μπαρ και τα κλαμπ είναι αυξημένη. Ειδικά το βράδυ της παραμονής της Πρωτοχρονιάς γίνεται το αδιαχώρητο μετά τα μεσάνυχτα και η κίνηση στους δρόμους είναι τέτοια που τα αυτοκίνητα προχωρούν σημειωτόν. Η διασκέδαση συνεχίζεται μέχρι την ανατολή του ήλιου.

Πρωτοχρονιά

ΠΗΓΗ: madata.gr

Χριστούγεννα στη Γερμανία

Από τη Nasia28

Μαθήτρια της έκτης τάξης

Στη Γερμανία, το διάστημα που προηγείται των Χριστουγέννων είναι πολύ σημαντικό. Για τις οικογένειες, τα χριστουγεννιάτικα μπισκότα, το χριστουγεννιάτικο κέικ αποτελούν τα παραδοσιακά έθιμα της περιόδου. Χαρακτηριστικές είναι και οι χριστουγεννιάτικες αγορές στο κέντρο κάθε πόλης που εμφανίζονται από το πρώτο Σαββατοκύριακο του Δεκεμβρίου και τελειώνουν την παραμονή των Χριστουγέννων.

Στις 6 Δεκεμβρίου γιορτάζεται ο Σάνκτ Νίκολαους (ο Άγιος Νικόλαος) που είναι παρόμοιος του Άγιου Βασιλείου ως προς το έθιμο των δώρων. Στη λαογραφική του έκδοση, φέρνει δώρα στα καλά παιδιά, αλλά και ένα δεματάκι βέργες για να δείρει τα παιδάκια που δεν ήταν φρόνιμα.

Οι Γερμανοί δίνουν μεγάλο βάρος στη διακόσμηση των σπιτιών τους την περίοδο των εορτών των Χριστουγέννων. Γύρω από τα παράθυρα βάζουν ηλεκτρικά κεράκια ή λαμπιόνια και στα τζάμια τοποθετούν πολύχρωμες χριστουγεννιάτικες φιγούρες, ενώ στον κήπο στολίζουν ένα αληθινό φυτεμένο έλατο με λαμπάκια.

Επίσης, στη Γερμανία συναντάται συχνά το έθιμο του λεγόμενου Adventskranz. Πρόκειται για ένα κηροπήγιο από κλαδιά ελάτου που είναι πλεγμένα έτσι ώστε να σχηματίζουν ένα στεφάνι. Στο στεφάνι απάνω είναι τέσσερις θέσεις με κεριά, που συμβολίζουν τις τέσσερις τελευταίες εβδομάδες πριν τα Χριστούγεννα. Κάθε Κυριακή ανάβουν ένα κερί παραπάνω, μετρώντας αντίστροφα τον χρόνο που απομένει για τον ερχομό των Χριστουγέννων. Δηλαδή τέσσερις βδομάδες πριν τα Χριστούγεννα ανάβουν ένα κερί, την επόμενη βδομάδα δύο, τη μεθεπόμενη τρία και τελικά την τελευταία Κυριακή, πριν τα Χριστούγεννα, ανάβουν τέσσερα κεριά.

Σε όλα τα σχολεία, από το νηπιαγωγείο ώς το γυμνάσιο, γίνεται χριστουγεννιάτικη εορτή με θεατρική παράσταση, ενώ τα παιδιά ανταλλάσσουν δώρα. Το έθιμο αυτό ονομάζεται Wichteln και είναι αγαπητό και στις χριστουγεννιάτικες γιορτές των μεγάλων. Κάθε ένας φέρνει ένα ή παραπάνω δωράκια τυλιγμένα στο χαρτί και τα βάζει μαζί με τα άλλα κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Όταν έρθει η ώρα, ένας ένας με τη σειρά περνάνε όλοι κάτω από το δέντρο και παίρνουν από ένα δωράκι μέχρι που να τελειώσουν.

Οι εταιρείες διοργανώνουν χριστουγεννιάτικο τραπέζι για όλους τους εργαζομένους. Το ίδιο και οι όμιλοι, και οι παρέες, οι οποίες συναντιούνται για την παραδοσιακή χριστουγεννιάτικη εορτή.

Ένα άλλο έθιμο της εποχής πριν τα Χριστούγεννα, είναι το χριστουγεννιάτικο ημερολόγιο Adventskalender. Πρόκειται για ένα ημερολόγιο με 24 θέσεις αριθμημένες από το 1 μέχρι το 24 και συμβολίζουν τις ημέρες του Δεκεμβρίου πριν από τα Χριστούγεννα. Οι θέσεις είναι κλεισμένες με πορτάκια. Κάθε μέρα ανοίγουν το αντίστοιχο πορτάκι και βρίσκουν μια έκπληξη που μπορεί να είναι ένα σοκολατάκι, ζαχαρωτό, παιχνίδι κλπ.

Τα δώρα φέρνει το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων ο Βάιναχτσμαν ή ο «Χριστούλης». Το έθιμο αυτό ξεκίνησε από τη Μεταρρύθμιση του Λούθηρου για να δώσουν μια πιο γιορταστική μορφή στην ημέρα της γέννησης του Χριστού.

Το χριστουγεννιάτικο δέντρο το στολίζουν την παραμονή των Χριστουγέννων. Στα περισσότερα σπίτια κάτω από το δέντρο υπάρχει και η παραδοσιακή φάτνη. Το δέντρο είναι στολισμένο με φιγούρες (αγγελάκια κλπ.), ή με μπαλίτσες και φωτίζεται με κεράκια αναμμένα ή με λαμπάκια. Τα δώρα τα βάζουν κρυφά κάτω από το δέντρο και δίπλα στη φάτνη, για να τα βρουν τα παιδιά, επιστρέφοντας από την εκκλησία.

Την ημέρα των Χριστουγέννων η οικογένεια γιορτάζει γύρω από το πλούσιο τραπέζι, ενώ τη δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων οι συγγενείς μαζεύονται όλοι και γιορτάζουν όλοι μαζί το απόγευμα. Παραδοσιακό χριστουγεννιάτικο φαγητό, είναι η ψητή χήνα με κόκκινο λάχανο και μπαλάκια από πατάτες. Άλλα παραδοσιακά φαγητά είναι η πέστροφα και ο κυπρίνος.

Αμέσως μετά τα Χριστούγεννα, συναντάμε το έθιμο των τριών μάγων. Από τις 27 Δεκεμβρίου μέχρι και τις 6 Ιανουαρίου, παιδάκια που είναι ντυμένα τρεις μάγοι πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι και τραγουδούν. Παριστάνουν τους τρεις μάγους που επιστρέφουν από τη Βηθλεέμ. Όποιος ανοίξει την πόρτα τους δωρίζει γλυκά και ξηρούς καρπούς, ενώ δίνει λεφτά για τον έρανο που κάνουν. Σε αντάλλαγμα οι τρεις μάγοι γράφουν με κιμωλία τα αρχικά τους (δηλαδή Κάσπαρ, Μέχιορ και Μπάλταζαρ) και το τρέχον έτος. Αυτό θεωρείται ότι φέρνει γούρι και γι’ αυτό δεν το σβήνουν, έτσι ώστε σε μερικά σπίτια συναντάμε τις υπογραφές των μάγων ολόκληρων δεκαετιών.

Από τη πτώση του τείχους του Βερολίνου, οι Γερμανοί συγκεντρώνονται μπροστά στην αψίδα της μεγάλης πύλης και γιορτάζουν με πυροτεχνήματα, την έλευση του Νέου Χρόνου.

ΤαξίδιαΧριστούγεννα

ΠΗΓΗ: Βικιπαίδεια