Από τη Zoe01
Μαθήτρια της έκτης τάξης
Ήταν παιδιά με χρυσή καρδιά
ζούσαν σε σπίτια φτωχικά
ώσπου βρέθηκαν μια μέρα
στου Πολυτεχνείου τη γωνιά.
Πίσω απ’ τα κάγκελα τραγουδούσαν,
έλεγαν συνθήματα
και πεινούσαν.
Ζητούσανε λίγο φαΐ
και τους έδιναν ψωμί, γάλα και τυρί.
Δεν άργησαν όμως και πολύ
να αναζητούν γιατρούς, φάρμακα στη στιγμή.
Τα παλικάρια κείνα πολέμησαν με την ψυχή τους
με μόνο όπλο το κορμί τους.
Ήταν παιδιά με χρυσή καρδιά
και έφεραν τη λευτεριά.
ζούσαν σε σπίτια φτωχικά
ώσπου βρέθηκαν μια μέρα
στου Πολυτεχνείου τη γωνιά.
Πίσω απ’ τα κάγκελα τραγουδούσαν,
έλεγαν συνθήματα
και πεινούσαν.
Ζητούσανε λίγο φαΐ
και τους έδιναν ψωμί, γάλα και τυρί.
Δεν άργησαν όμως και πολύ
να αναζητούν γιατρούς, φάρμακα στη στιγμή.
Τα παλικάρια κείνα πολέμησαν με την ψυχή τους
με μόνο όπλο το κορμί τους.
Ήταν παιδιά με χρυσή καρδιά
και έφεραν τη λευτεριά.
Παιδικά ποιήματα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου