Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά
στην αγορά, στο Λαύριο...
Είμαι μεγάλος, με τιράντες και γυαλιά,
κι όλο φοβάμαι το αύριο...
Πώς να κρυφτείς απ’ τα παιδιά;
Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα!
Και μας κοιτάζουν με μάτια σαν κι αυτά,
όταν ξυπνούν στις δύο η ώρα...
Ζούμε μέσα σ’ ένα όνειρο που τρίζει
σαν το ξύλινο ποδάρι της γιαγιάς μας...
Μα ο χρόνος ο αληθινός
σαν μικρό παιδί είναι εξόριστος!
Μα ο χρόνος ο αληθινός
είν’ ο γιος μας ο μεγάλος κι ο μικρός!
Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά,
μα ούτε και στους μεγάλους...
Πάει καιρός που έχω μάθει ξαφνικά
πως είμαι ασχημοπαπαγάλος...
Πώς θα τα κρύψεις όλ’ αυτά;
Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλοι!
Και σε κοιτάζουν με μάτια σαν κι αυτά,
όταν γυρνάς μέσα στην πόλη...
Ζούμε μέσα σ’ ένα όνειρο που τρίζει...
ΣΤΙΧΟΙ - ΜΟΥΣΙΚΗ - ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Διονύσης Σαββόπουλος
ΔΙΣΚΟΣ: Η Ρεζέρβα (1979)
ΔΙΣΚΟΣ: Η Ρεζέρβα (1979)
Τραγούδια
3 σχόλια:
Φανταστικό τραγούδι!Οι στοίχοι του με μάγεψαν!
Σ' το αφιερώνω λοιπόν! Αστέρι μου! :D
τέλειο τραγούδι συμφωνώ!:):D ε>
Δημοσίευση σχολίου