Οι περισσότεροι κάτοικοι είναι πλάσματα όμορφα, χρωματιστά και ονειρικά. Αγαπούν τον τόπο τους (χωρίς όμως να κακολογούν την πατρίδα κανενός άλλου) και τραγουδούν το φως, το χρώμα, την ομορφιά, τις αξίες, τη δημιουργία και την ελευθερία. Παράλληλα είναι περήφανοι και για τους ηρωικούς προγόνους τους, τους Λιλιπούα.
Οι Λιλιπουπολίτες άλλοτε ζουν αγαπημένοι και ονειροπολούν ή ερωτεύονται, άλλοτε όμως συγκρούονται, συνωμοτούν και εξαπατούν, όπως δηλαδή συμβαίνει σε κάθε πραγματική κοινωνία. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν
ο δημοσιογράφος Μπρίνης, που μιλά στους ακροατές της εκπομπής για όσα θαυμαστά συμβαίνουν στη Λιλιπούπολη,
ο πολυτάλαντος διανοούμενος, αρχαιολάτρης και επιστήμονας δόκτωρ Δρακατώρ,
ο χαμογελαστός και εφευρετικός Γλυκόσαυρος, ο ζαχαροπλάστης που προσπαθεί συνεχώς να βρει τη συνταγή «του πιο γλυκού γλυκού που έγινε ποτέ»,
ο Κουκουτούζ, ο καλόκαρδος και ρομαντικός ποιητής της πόλης,
ο Μπιξ-Μπιξ και η Μπομπίλα, οι ερωτευμένοι νέοι που κάνουν ονειρεμένες ρομαντικές βόλτες στον ουρανό με έναν γλυκούλη ελέφαντα, τον Άσπρο Μπέμπαντα.
Οι ήρωές μας περιδιαβαίνουν τα λαγκάδια της χώρας τους και κυκλοφορούν στη Λεωφόρο της Γαλάζιας Πεταλούδας, στο Μουσείο ή στο Καναρίνειο Ωδείο.
Επισκέπτονται το ζαχαροπλαστείο «Η ιπτάμενη χαλβαδόπιτα» του Γλυκόσαυρου, την ψαροταβέρνα «Το τρελό μπαρμπούνι» του Δυστροπόπιγγα και διασκεδάζουν στο «Πρωινό Φίδι», το κέντρο όπου τραγουδά η Όφη-Σόφη.
Συχνά διασχίζουν τη λεωφόρο της Ασημένιας Τσιπούρας με το Ηλιοτρόπιο, ένα ηλιακό λεωφορείο, ή πηγαίνουν βόλτες με το καράβι τους, τον ανθισμένο Φίστικο.
Μερικοί ήρωες της Λιλιπούπολης όπως σχεδιάστηκαν από την εταιρεία «Post Reality», που προσπάθησε το 1995 να μεταφέρει τη θρυλική ραδιοφωνική εκπομπή στην τηλεόραση
Στην εξουσία της πόλης βρίσκεται το κόμμα της «Χαρχουδικής Δημοκρατίας». Επικεφαλής του είναι ο δήμαρχος Χαρχούδας, ένας πονηρός πολιτικάντης που συνωμοτεί ασταμάτητα, ιδρύει με σατανικά σχέδια τα πιο άχρηστα και σουρεαλιστικά πράγματα, ενώ δημιουργεί διάφορες υπηρεσίες (εφορίες, τράπεζες, ασφαλιστικές εταιρείες) που φαινομενικά εξυπηρετούν τους Λιλιπουπολίτες αλλά στην πραγματικότητα τους ληστεύουν. Ο καταχθόνιος δήμαρχος φτιάχνει και ξαναφτιάχνει την κεντρική λεωφόρο της Γαλάζιας Πεταλούδας, για να υποδέχεται πρίγκιπες και άξεστους πλούσιους ξένους, ώστε να ανέβει κοινωνικά.
Στο πλευρό του βρίσκεται η κολλημένη στην εξουσία Πιπινέζα, μια ψηλομύτα που θέλει να εκπαιδεύσει τον παπαγάλο της στους «καλούς τρόπους». Ο τελευταίος αντιδρά στην υπερπροστασία της, πολεμά τα ψέματα και την υποκρισία και επαναστατεί: «Ως πότε, παπαγάλοι, θα ζούμε στα κλουβιά;»
Κάποια στιγμή ο μάγκας Δυστροπόπιγγας αποφασίζει να διεκδικήσει την εξουσία της Λιλιπούπολης από τον Χαρχούδα, που ναι μεν έχει εκλεγεί με δημοκρατικές εκλογές, ωστόσο συνωμοτεί για να φέρει πραξικοπηματικά τη μοναρχία και να εγκαταστήσει στον θρόνο τον Πρίγκιπα (της Χιονάτης).
Συμπαραστάτη του έχει τον καταπιεσμένο παπαγάλο της Πιπινέζας, ο οποίος εναντιώνεται στη χαρχουδική αφεντικίνα του, γίνεται δυστροποπιγγικός και υπονομεύει διαρκώς τον δήμαρχο.
Από κοντά και ο δημοσιογράφος Μπρίνης, που όλο προσπαθεί να βγάλει στη φόρα τα άπλυτα του Χαρχούδα.
Η Λιλιπούπολη σταμάτησε να εκπέμπει εδώ και πολλά χρόνια, μένει όμως για πάντα στην καρδιά και τη φαντασία όσων τη γνωρίζουν:
ΟρχηστρικάΠολιτική
ΠΗΓΕΣ: tar.gr, heraklion.gr, διπλωματική εργασία της κ. Άννας Βούη (2009)
ΕΙΚΟΝΕΣ: podilato98.blogspot.com (από greekanimation.com)
ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΗΜΑΤΟΣ: Νίκος Κυπουργός
ΕΚΦΩΝΗΤΗΣ: Δημοσιογράφος Μπρίνης
ΔΙΣΚΟΣ: Εδώ Λιλιπούπολη (1980)
ΕΙΚΟΝΕΣ: podilato98.blogspot.com (από greekanimation.com)
ΕΚΦΩΝΗΤΗΣ: Δημοσιογράφος Μπρίνης
ΔΙΣΚΟΣ: Εδώ Λιλιπούπολη (1980)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου