Μια ιστορία με το Ψψ
Έναν καιρό και μια φορά,
μπορεί τώρα ή παλιά,
μια ψιψίνα μια σταλιά,
δεμένα τα μαλλιά ψηλά,
με ψάρια άφθονα, πολλά,
γεμίζει την ψαραγορά.
Με καπέλο από ψαθί
ψάρια ψαρεύει απ’ το πρωί.
Ψωμοτύρι τα ταΐζει
και την τύχη τους ορίζει.
«Ψψψψ!» και «Ψιψιψι!»,
τα μαζεύει πι και φι!
Ψάρια μεγάλα και μικρά
τα κάνει όλα μια χαψιά!
Από την πολλή ψαροφαγία
μπορεί να πάθει αλλεργία.
Ψάρια δεν τρώει ποτέ ωμά,
τα θέλει πάντοτε ψητά.
Τρώει μόνο τα ψαχνά,
τα ψαροκόκαλα φυλά.
Σε ψαροκόφινο τα βάζει
και στην ψαραγορά τα βγάζει.
— Εδώ τα ψάρια τα καλά,
ψαρόσουπα για τα παιδιά!
Σε ψαρόβαρκα κοιμάται,
ψείρες, ψύλλους δε φοβάται.
— Ψψψψψψψ ψψψψψψψ!
Ονειρεύεται ψαριά,
ψέματα με την ουρά!
Πριν καλά να σηκωθεί,
σαν κάτι να την ενοχλεί.
Ψαχουλεύει το μαλλί,
ψείρα πιάνει καστανή.
Θέλει να απαλλαγεί.
Από λάθος συνταγή
με ψαρόκολλα ψεκάζει,
πάνω της η ψείρα αράζει.
Τα παιδάκια της γεννάει
και τους ψιλοτραγουδάει:
— Η Ψιψίνα είναι καλή,
φίλη μας παντοτινή!
Την ψήφο σας εγώ ζητώ,
να μείνουμε για πάντα εδώ!
Ψιχαλίζει η βροχή,
οι ψείρες δεν καταλαβαίνουν γρι,
με τον δικό τους τον ρυθμό
φτιάχνουνε ψηφιδωτό.
«Ψ-ψ-ψ!» της ψιθυρίζουν,
γύρω της κλωθογυρίζουν.
— Έχεις άριστο μαλλί,
η ποιότητά του υψηλή!
Η ψιψίνα θυμωμένη
τη φαγούρα υπομένει.
Στο ψυγείο μέσα μπαίνει,
βγαίνει σαν κατεψυγμένη·
μα η ψείρα επιμένει.
Ψαλίδι από ψιλικατζή
αγοράζει στη στιγμή.
Ψιλοκόβει το μαλλί
και κουρεύεται γουλί!
Η ψυχή της την πονάει,
την ψυχραιμία της κρατάει,
ψέματα λέει στην αγορά
πως είναι μόδα τα κοντά.
Μετά απ’ την ψυχρολουσία
το ρίχνει στην ψυχαγωγία.
Ψηλοτάκουνη η ψιψίνα,
ψώνια κάνει στην Αθήνα.
Γάτο ψηλόλιγνο, κομψό,
ψηλολέλεκα σωστό,
συναντάει χαρωπό.
Προς το μέρος της οδεύει,
την ψυχή της παγιδεύει,
απ’ τον κόρφο ξαφνικά
ψύλλο βλέπει να πετά.
Ο γάτος ψυλλοφαγωμένος
την πλευρίζει ευτυχισμένος,
«Ψ-ψ-ψ!» ψευδίζει.
«Ραντεβού», της ψιθυρίζει.
— Δε θα βγω, ευχαριστώ!
Τίποτα προσωπικό·
τους ψύλλους δεν τους αγαπώ!
Θέματα με ζώα
ΚΕΙΜΕΝΟ-ΕΙΚΟΝΑ: Ένα Γράμμα Μια Ιστορία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου