Αντίο 2012!

(από το άλμπουμ του Αρκά «Η ζωή μετά»)

ΕΙΚΟΝΕΣ: sesca.co.uk, businesslounge.net.au, prezatv.blogspot.com

Αντίο 2011!
Αντίο 2012!
Αντίο 2013!
Αντίο 2014!
Αντίο 2015!
Αντίο 2016!
Αντίο 2017!
Αντίο 2018!

Κόμικς-Σκίτσα Πρωτοχρονιά Χρόνος

Πρωτοχρονιάτικα έθιμα στην Ελλάδα

Από τη

Zoe01

Μαθήτρια της
έκτης τάξης

Η βασιλόπιτα

Στην πλειοψηφία τους οι Έλληνες κόβουν τη βασιλόπιτα αμέσως μετά την αλ­λα­γή του χρό­νου. Σε μερικές όμως, περιοχές της Ελλάδας η βασιλόπιτα κό­βε­ται στο με­ση­με­ρια­νό τρα­πέ­ζι, ανήμερα του Αγίου Βασιλείου την 1η Ι­α­νου­α­ρί­ου. Ό­πο­τε πάντως και αν κοπεί, α­κο­λου­θεί­ται το ίδιο εθιμοτυπικό: Ο νοικοκύρης τη σταυ­ρώ­νει τρεις φο­ρές με ένα μαχαίρι και με­τά αρχίζει να κόβει τα κομμάτια. Το πρώ­το είναι του Χρι­στού, το δεύτερο της Πα­να­γί­ας, το τρίτο του Αγίου Βα­σι­λεί­ου, το τέταρτο του σπιτιού και α­κο­λου­θούν τα κομμάτια των με­λών της οι­κο­γέ­νει­ας με σειρά ηλικίας.

Χαρτοπαιξία

Αγαπημένο έθιμο των Ελλήνων τις μέρες της Πρωτοχρονιάς είναι να δο­κι­μά­ζουν την τύ­χη τους. Εκτός από το κρατικό λαχείο, υπάρχει επίσης η χαρτοπαιξία και τα ζάρια σε κα­φε­νεί­α, λέσχες και σπίτια.

Πυροτεχνήματα

Τα τελευταία χρόνια έχουν καθιερωθεί τα πυροτεχνήματα στις κεντρικές πλα­τεί­ες των πό­λε­ων. Είναι με ευθύνη και διοργάνωση των δημοτικών αρχών που ε­πί­σης φρο­ντί­ζουν για τον εορταστικό στολισμό των πόλεων, αλλά και τη δι­ορ­γά­νω­ση μου­σι­κών εκδηλώ­σεων για την παραμονή της Πρωτοχρονιάς.

Το ποδαρικό

Πολλοί άνθρωποι είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί ακόμα και σήμερα σχετικά με το ποιος θα κά­νει πο­δα­ρι­κό στο σπίτι τους, δηλαδή ποιος θα μπει πρώτος στο σπίτι τους τον και­νούρ­γιο χρό­νο. Έτσι, από την παραμονή λένε σε κάποιο δικό τους άν­θρω­πο, που τον θεω­ρούν κα­λό­τυ­χο και γουρλή, να έρθει την Πρωτοχρονιά να τους κάνει πο­δα­ρι­κό. Πολλές φορές προ­τι­μούν ένα μικρό παιδί για να κάνει πο­δα­ρι­κό, γιατί τα παιδιά εί­ναι αθώα και στην καρ­διά τους δεν υπάρχει η ζήλια και η κακία.

Οι κολόνιες

Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς το βράδυ, οι κάτοικοι της πόλης γεμάτοι χαρά για τον ερ­χο­μό του νέου χρόνου κατεβαίνουν στο δρόμο κρατώντας μπουκάλια με κο­λό­νια και ραί­νουν ο ένας τον άλλο τραγουδώντας: «Ήρθαμε με ρόδα και με αν­θούς να σας ειπού­με Χρό­νους Πολλούς».

Στις Κυκλάδες

Στις Κυκλάδες θεωρούν καλό οιωνό να φυσάει βοριάς την πρωτοχρονιά. Επίσης θε­ω­ρούν κα­λό σημάδι αν έρθει στην αυλή τους περιστέρι τη μέρα αυτή. Αν όμως πε­τά­ξει πά­νω από το σπιτικό τους κοράκι τους βάζει σε σκέψεις μελαγχολικές ό­τι τάχα τους πε­ρι­μέ­νουν συμ­φο­ρές.

Το ρόδι

Το ρόδι είναι σύμβολο αφθονίας, γονιμότητας και καλής τύχης. Σε πολλά μέρη της Ελ­λά­δας κρεμούσαν στο κάθε σπίτι, από το φθινόπωρο, ένα ρόδι. Μετά τη Με­γά­λη Λει­τουρ­γί­α της Πρωτοχρονιάς το πετούσαν με δύναμη στο κατώφλι για να σπάσει σε χί­λια κομμάτια κι έ­λε­γαν: «Χρόνια Πολλά! Ευτυχισμένος ο και­νούρ­γιος χρόνος!».

Διασκέδαση

Όλη την περίοδο των γιορτών ο κόσμος βγαίνει περισσότερο τα βράδια κι η κί­νη­ση στα μπαρ και τα κλαμπ είναι αυξημένη. Ειδικά το βράδυ της παραμονής της Πρω­το­χρο­νιάς γί­νε­ται το αδιαχώρητο μετά τα μεσάνυχτα και η κίνηση στους δρό­μους είναι τέ­τοια που τα αυ­το­κί­νη­τα προχωρούν σημειωτόν. Η διασκέδαση συ­νε­χί­ζε­ται μέχρι την ανατολή του ή­λιου.

ΠΗΓΗ: madata.gr

👉 Πρωτοχρονιά

Το φλουρί του φτωχού

Από τον Παύλο Νιρβάνα

Tο πρώτο φλουρί της βασιλόπιτας που μου έπεσε βγήκε μοιρασμένο. Ήταν α­λη­θι­νό φλου­ρί, γιατί ο πατέρας μου τον καιρό εκείνο συνήθιζε να βάζει στη βα­σι­λό­πι­τα του σπι­­τιού μας μια χρυσή αγγλική λίρα.

Πώς έρχονται τα πράματα καμιά φορά! O πατέρας μου, όρθιος μπροστά στο α­γιο­βα­σι­λιά­­τι­κο τραπέζι, έκοβε την πίτα, ονοματίζοντας κάθε κομμάτι ξεχωριστά, πριν κα­τε­βά­σει το με­γά­λο μαχαίρι του ψωμιού. Αφού έκοψε το κομμάτι του σπι­τιού, των α­γί­ων, το δικό του και της μητέρας μου, πριν αρχίσει τα κομμάτια των παι­διών στα­μά­τη­σε, σαν να θυμήθηκε κάτι.
– Ξεχάσαμε, το κομμάτι του φτωχού. Αυτό έπρεπε νά ’ρθει ύστερ’ από τους α­γί­ους. Ας εί­ναι όμως. Θα το κόψω τώρα κι ύστερα θ’ αρχίσω τα κομμάτια των παι­διών. Πρώ­τα ο φτω­χός.

Κατέβασε το μαχαίρι και είπε:
– Tου φτωχού.

Έπειτα θα ερχόταν το δικό μου κομμάτι, που ήμουν ο μεγαλύτερος από τα παιδιά. Κα­θώς τρα­βού­σε όμως το κομμάτι του φτωχού, το χρυσό φλουρί κύλησε στο τρα­πε­ζο­μά­ντι­λο. Tο κό­ψι­μο της πίτας σταμάτησε. Κοιτάζαμε ο ένας τον άλλο κι ο πατέρας ό­λους μας.
– Ποιανού είναι τώρα το φλουρί; είπε η μητέρα μου. Tου φτωχού ή του Πέτρου; Ε­γώ λέ­ω πως είναι του Πέτρου.

H καημένη η μητέρα! Tο είχε καημό να πέσει σ’ εμένα.
– Ούτε του φτωχού είναι ούτε του Πέτρου, είπε ο πατέρας μου. Tο σω­στό σω­στό. Tο φλου­­ρί μοιράστηκε. Ήταν ανάμεσα στα δυο κομμάτια. Καθώς τα χώ­ρι­σα με το μα­χαί­ρι, έ­πε­σε κάτω. Tο μισό λοιπόν είναι του φτωχού, το μισό του Πέ­τρου.
– Και τι θα γίνει τώρα; ρώτησε στεναχωρημένη η μητέρα μου.

Tι θα γίνει; συλλογιζόμαστε κι εμείς.
– Μην πονοκεφαλιάζετε, είπε ο πατέρας. Άνοιξε το πορτοφολάκι του, έβγαλε α­πό μέ­σα δυο μισές χρυσές λίρες και τις ακούμπησε στο τραπέζι. Nα τι θα γίνει. Αυ­τή φυ­λάξ­τε τη, να τη δώσετε στον πρώτο ζητιάνο που θα χτυπήσει την πόρτα μας. Είναι η τύ­χη του. H άλλη μι­σή είναι του Πέτρου.

Και μου την έδωσε.
– Καλορίζικη! Και του χρόνου παιδί μου! Είσαι ευχαριστημένος;

Ήμουν και με το παραπάνω.
– Θα του τη δώσω εγώ με το χέρι μου, είπα.

Γελούσαμε όλοι με την παράξενη τύχη μου. T’ άλλα παιδιά με πείραζαν: «O σύ­ντρο­φος του φτωχού». Μονάχα ο πατέρας μου δε γελούσε. Eκείνος με τράβηξε κο­ντά του, με φί­λη­σε και μου είπε:
– Μπράβο σου! Είσαι καλό παιδί.

Tο άλλο πρωί, μόλις ξυπνήσαμε, χτύπησε η πόρτα. Kάτι μου έλεγε πως ήταν ο ζη­τιά­νος, που έφτασε βιαστικός να πάρει το μερίδιό του.

Έτρεξα στην πόρτα με τη μισή λίρα. Ήταν ένας γέρος, φτωχός, με κάτασπρη γε­νει­ά­δα, γερ­τός από τα χρόνια, και τρέμοντας από το κρύο μουρμούριζε ευχές.
– Πάρε, παππού, του είπα.

O γέρος το έφερε κοντά στα μάτια του, για να το κοιτάξει καλύτερα. Δεν μπο­ρού­σε να πι­στέ­ψει πως κρατούσε χρυσάφι στα χέρια του –τον καιρό εκείνο που ό­λοι έδιναν στους φτω­χούς δίλεπτα και μονόλεπτα.
– Tι ’ν’ αυτό, παιδάκι μου; με ρώτησε.
– Μισή λίρα είναι, παππού, του είπα. Πάρ’ την. Δική σου είναι.

O καημένος δεν ήθελε να το πιστέψει.
– Μήπως έκανες λάθος, παιδάκι μου; Για ρώτησε τους γονείς σου.

Tου εξήγησα με τι τρόπο είχαμε μοιραστεί το φλουρί της βασιλόπιτας. O γέρος έ­τρε­με α­πό τη χαρά του. Σήκωσε ψηλά τα μάτια και είπε:
– O Θεός είναι μεγάλος! Nα ζήσεις, παιδάκι μου, και να σε χαίρονται οι γονιοί σου. Και ο Θε­ός να σ’ αξιώσει να ’χεις πάντα όλα τα καλά και να τα μοιράζεις με τους φτω­χούς και τους αδικημένους. Την ευχή μου να ’χεις!

Mου έδωσε την ευχή του, σήκωσε πάλι ψηλά κατά τον ουρανό τα μάτια και κα­τέ­βη­κε με το ρα­βδί του τη σκάλα.

ΠΗΓΗ: ΓΛΩΣΣΑ ΣΤ΄ ΤΑΞΗΣ (Πρωτοχρονιάτικα διηγήματα Ελλήνων συγγραφέων, εκδ. Gutenberg, Αθήνα, 1990)
ΕΙΚΟΝΑ: Γλώσσα ΣΤ΄ τά­ξης | ΗΧΟΣ: Υπουργείο Πολιτισμού/Ταξίδι στον πολιτισμό, CD 1 (από ΤΑ ΝΕ@ ΤΗΣ ΤΑ­ΞΗΣ ΜΑΣ)

👉 Βιβλία 👉 Πρωτοχρονιά

Χριστούγεννα στη Γερμανία

Από τη

Nasia28

Μαθήτρια της
έκτης τάξης

Στη Γερμανία, το διάστημα που προηγείται των Χριστουγέννων είναι πολύ ση­μα­ντι­κό. Για τις οικογένειες, τα χριστουγεννιάτικα μπισκότα, το χριστουγεννιάτικο κέικ α­πο­τε­λούν τα πα­ρα­δο­σι­α­κά έθιμα της περιόδου. Χαρακτηριστικές είναι και οι χρι­στου­γεν­νιά­τι­κες αγορές στο κέντρο κάθε πόλης που εμφανίζονται από το πρώ­το Σαβ­βα­το­κύ­ρια­κο του Δεκεμβρί­ου και τελειώνουν την παραμονή των Χρι­στου­γέν­νων.

Στις 6 Δεκεμβρίου γιορτάζεται ο Σάνκτ Νίκολαους (ο Άγιος Νικόλαος) που είναι πα­ρό­μοι­ος του Άγιου Βασιλείου ως προς το έθιμο των δώρων. Στη λαογραφική του έκ­δο­ση, φέρνει δώ­ρα στα καλά παιδιά, αλλά και ένα δεματάκι βέργες για να δεί­ρει τα παι­δά­κια που δεν ή­ταν φρόνιμα.

Οι Γερμανοί δίνουν μεγάλο βάρος στη διακόσμηση των σπιτιών τους την περίοδο των ε­ορ­τών των Χριστουγέννων. Γύρω από τα παράθυρα βάζουν ηλεκτρικά κε­ρά­κια ή λα­μπιό­νια και στα τζάμια τοποθετούν πολύχρωμες χρι­στου­γεν­νιά­τι­κες φι­γού­ρες, ενώ στον κήπο στο­λί­ζουν ένα αληθινό φυτεμένο έλατο με λαμπάκια.

Επίσης, στη Γερμανία συναντάται συχνά το έθιμο του λεγόμενου Adventskranz. Πρό­κει­ται για ένα κηροπήγιο από κλαδιά ελάτου που είναι πλεγμένα έτσι ώστε να σχη­μα­τί­ζουν ένα στε­φά­νι. Στο στεφάνι απάνω είναι τέσσερις θέσεις με κεριά, που συμ­βο­λί­ζουν τις τέσσερις τε­λευ­ταί­ες εβδομάδες πριν τα Χριστούγεννα. Κά­θε Κυριακή α­νά­βουν ένα κερί παραπάνω, με­τρώ­ντας αντίστροφα τον χρόνο που α­πο­μέ­νει για τον ερ­χο­μό των Χρι­στουγέννων. Δη­λα­δή τέσσερις βδομάδες πριν τα Χριστούγεννα α­νά­βουν ένα κερί, την επόμενη βδο­μά­δα δύ­ο, τη μεθεπόμενη τρί­α και τελικά την τε­λευ­ταί­α Κυριακή, πριν τα Χριστούγεννα, ανάβουν τέσ­σε­ρα κε­ριά.

Σε όλα τα σχολεία, από το νηπιαγωγείο ώς το γυμνάσιο, γίνεται χρι­στου­γεν­νιά­τι­κη ε­ορ­τή με θεατρική παράσταση, ενώ τα παιδιά ανταλλάσσουν δώρα. Το έθιμο αυ­τό ο­νο­μά­ζε­ται Wich­teln και είναι αγαπητό και στις χριστουγεννιάτικες γιορ­τές των με­γά­λων. Κάθε ένας φέρ­νει ένα ή παραπάνω δωράκια τυλιγμένα στο χαρ­τί και τα βάζει μα­ζί με τα άλλα κάτω α­πό το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Όταν έρ­θει η ώρα, ένας έ­νας με τη σειρά περνάνε ό­λοι κά­τω α­πό το δέντρο και παίρ­νουν από έ­να δωράκι μέ­χρι που να τελειώσουν.

Οι εταιρείες διοργανώνουν χριστουγεννιάτικο τραπέζι για όλους τους ερ­γα­ζο­μέ­νους. Το ί­διο και οι όμιλοι, και οι παρέες, οι οποίες συναντιούνται για την πα­ρα­δο­σι­α­κή χρι­στου­γεν­νιά­τι­κη εορτή.

Ένα άλλο έθιμο της εποχής πριν τα Χριστούγεννα, είναι το χριστουγεννιάτικο η­με­ρο­λό­γι­ο Adventskalender. Πρόκειται για ένα ημερολόγιο με 24 θέσεις α­ριθ­μη­μέ­νες από το 1 μέχρι το 24 και συμβολίζουν τις ημέρες του Δεκεμβρίου πριν α­πό τα Χρι­στού­γεν­να. Οι θέσεις εί­ναι κλεισμένες με πορτάκια. Κάθε μέρα α­νοί­γουν το α­ντί­στοι­χο πορ­τά­κι και βρί­σκουν μια έκ­πλη­ξη που μπορεί να είναι έ­να σο­κο­λα­τά­κι, ζαχαρωτό, παι­χνί­δι κλπ.

Τα δώρα φέρνει το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων ο Βάιναχτσμαν ή ο «Χρι­στού­λης». Το έθιμο αυτό ξεκίνησε από τη Μεταρρύθμιση του Λούθηρου για να δώ­σουν μια πιο γιορταστική μορφή στην ημέρα της γέννησης του Χριστού.

Το χριστουγεννιάτικο δέντρο το στολίζουν την παραμονή των Χριστουγέννων. Στα πε­ρισ­σό­τε­ρα σπίτια κάτω από το δέντρο υπάρχει και η παραδοσιακή φάτνη. Το δέ­ντρο είναι στο­λι­σμέ­νο με φιγούρες (αγγελάκια κλπ.), ή με μπαλίτσες και φω­τί­ζε­ται με κε­ρά­κια α­ναμ­μέ­να ή με λαμπάκια. Τα δώρα τα βάζουν κρυφά κάτω α­πό το δέντρο και δίπλα στη φάτ­νη, για να τα βρουν τα παιδιά, επιστρέφοντας α­πό την εκκλησία.

Την ημέρα των Χριστουγέννων η οικογένεια γιορτάζει γύρω από το πλούσιο τρα­πέ­ζι, ε­νώ τη δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων οι συγγενείς μαζεύονται όλοι και γιορ­τά­ζουν όλοι μαζί το απόγευμα. Παραδοσιακό χριστουγεννιάτικο φαγητό, εί­ναι η ψητή χή­να με κόκκινο λά­χα­νο και μπαλάκια από πατάτες. Άλλα πα­ρα­δο­σι­α­κά φαγητά είναι η πέστροφα και ο κυ­πρί­νος.

Αμέσως μετά τα Χριστούγεννα, συναντάμε το έθιμο των τριών μάγων. Από τις 27 Δε­κεμ­βρί­ου μέχρι και τις 6 Ιανουαρίου, παιδάκια που είναι ντυμένα τρεις μά­γοι πη­γαί­νουν από σπί­τι σε σπίτι και τραγουδούν. Παριστάνουν τους τρεις μά­γους που ε­πι­στρέ­φουν από τη Βη­θλε­έμ. Όποιος ανοίξει την πόρτα τους δωρίζει γλυ­κά και ξη­ρούς καρ­πούς, ενώ δίνει λε­φτά για τον έρανο που κάνουν. Σε α­ντάλ­λαγ­μα οι τρεις μάγοι γρά­φουν με κιμωλία τα αρ­χι­κά τους (δηλαδή Κάσπαρ, Μέ­χιορ και Μπάλ­τα­ζαρ) και το τρέ­χον έτος. Αυτό θεωρεί­ται ότι φέρ­νει γούρι και γι’ αυτό δεν το σβήνουν, έτσι ώστε σε μερικά σπίτια συναντάμε τις υ­πο­γρα­φές των μά­γων ολόκληρων δεκαετιών.

Από τη πτώση του τείχους του Βερολίνου, οι Γερμανοί συγκεντρώνονται μπρο­στά στην α­ψί­δα της μεγάλης πύλης και γιορτάζουν με πυροτεχνήματα, την έ­λευ­ση του Νέ­ου Χρό­νου.

ΠΗΓΗ: Βικιπαίδεια

👉 Ταξίδια 👉 Χριστούγεννα

Carol of the Bells

Το Carol of the Bells είναι ένα από τα πιο δημοφιλή χριστουγεννιάτικα τρα­γού­δια. Βα­­σί­ζε­ται σε ένα λαϊκό άσμα της Ουκρανίας, γράφτηκε το 1916 από τον My­ko­la Leonto­vych, ενώ οι αγγλικοί στίχοι προστέθηκαν το 1930 από τον Peter Wil­hou­sky.

Ακολουθούν μερικές από τις πιο ωραίες και πρωτότυπες διασκευές που βρή­κα:

ΔΙΑΣΚΕΥΗ: The Bird and the Bee (2007)

ΔΙΑΣΚΕΥΗ: The Piano Guys (2012)

ΔΙΑΣΚΕΥΗ: Trans-Siberian Orchestra (1995)

ΔΙΑΣΚΕΥΗ: alphabetphotography.com (2012)

ΔΙΑΣΚΕΥΗ: The Muppet Show (2009)

ΚΕΙΜΕΝΟ: en.wikipedia.org

Τραγούδια για τις γιορτές
01. Άγια νύχτα
02. Γάτες τραγουδούν την Άγια Νύχτα!
03. Κάλαντα Χριστουγέννων (πανελλήνια)
04. Κάλαντα Χριστουγέννων (κρητικά)
05. Κάλαντα Χριστουγέννων (μωραΐτικα)
06. Κάλαντα Πρωτοχρονιάς (πανελλήνια)
07. Κάλαντα Πρωτοχρονιάς (ικαριώτικα)
08. Κάλαντα Πρωτοχρονιάς (χιώτικα)
09. Κάλαντα Φώτων
10. Μανά μανάμ
11. Ο μικρός τυμπανιστής
12. Πάει ο παλιός ο χρόνος
13. Παραμονή Πρωτοχρονιάς
14. Ρούντολφ το ελαφάκι
15. Το έλατο
16. Τρίγωνα κάλαντα
17. Τρίγωνα κάλαντα με τα πόδια
18. Χιόνια στο καμπαναριό
19. Χριστούγεννα (από τη Nasia28)
20. Angels We Have Heard on High
21. Carol of the Bells
22. Christmas Snow (ορχηστρικό)
23. Happy Xmas (War Is Over)
24. Jingle Bells

Χριστούγεννα

Το Δέντρο των Ευχών

Από τον

Anthony12

Μαθητής της
έκτης τάξης

Χαμένο ανάμεσα στα άλλα, μέσα σ’ ένα πυκνό δάσος, υπήρχε κάποτε ένα δέντρο με κορ­μό μεγάλο σαν σπίτι και κλαριά που θαρρούσες πως άγγιζαν τα ουράνια. Το έ­λε­γαν «Το Δέ­ντρο των Ευχών» και όχι τυχαία. Ήταν το δώρο των θεών στους αν­θρώ­πους. Ο­ποιοσ­δή­πο­τε μπορούσε να πάει εκεί και να κάνει ο­ποια­δή­πο­τε ευ­χή. Αν ζη­τού­σε αυτό που ή­θε­λε με όλη του τη δύναμη, το Δέντρο ι­κα­νο­ποι­ού­σε το αί­τη­μά του.

Στον κορμό του Δέντρου υπήρχε μια πόρτα που οδηγούσε στο εσωτερικό του, ε­κεί που κά­ποιος έπρεπε να περάσει για να κάνει την ευχή του. Και πάνω από την πόρ­τα, βρι­σκό­ταν χαραγμένη μια επιγραφή, που λίγοι πρόσεχαν. Οι άνθρωποι, βλέ­πε­τε, ή­ταν γεμάτοι α­γω­νί­α να πραγματοποιηθεί η ευχή τους και τίποτε άλλο δεν τους εν­δι­έ­φε­ρε.

Η επιγραφή έγραφε: «Πρόσεχε την ευχή σου»

Είπαμε πως το Δέντρο πραγματοποιούσε όλες τις ευχές, όποιες και αν ήταν αυ­τές. Υ­πήρ­χαν άνθρωποι που εύχονταν για υγεία, άλλοι για προκοπή, κάποιοι για χρή­μα, με­ρι­κοί για σύ­ντρο­φο, πολλοί για μια καλή δουλειά. Υπήρχαν κάποιοι που ζη­τού­σαν ευ­τυ­χί­α, όχι για τους εαυτούς τους, αλλά για κάποιον άλλον. Αυτοί ή­ταν και οι λι­γό­τε­ροι και, όσο περ­νούσε ο καιρός, σπάνιζαν. Υπήρχαν, τέλος, και αυ­τοί που εύχονταν η συμφορά να χτυ­πήσει τον δι­πλα­νό τους. Όσο λιγόστευαν οι προ­η­γού­με­νοι, τόσο πλή­θαι­ναν αυτοί.

Το Δέντρο είχε δύναμη, μα δεν είχε κρίση. Έτσι πραγματοποιούσε όλες τις ευ­χές, και τις κα­λές και τις κακές. Δεν ήταν έτσι από λάθος των θεών, το αντίθετο συ­νέ­βαι­νε. Έ­δω­σαν οι θε­οί ένα σπάνιο δώρο στους ανθρώπους μα και τους έ­στη­σαν πα­γί­δα ταυ­τό­χρο­να. Ή­θε­λαν να δουν με ποιο τρόπο οι άνθρωποι θα το χρη­σι­μο­ποι­ού­σαν. Ή­θε­λαν να δουν αν, τε­λι­κά, το άξιζαν.

Την τελευταία μέρα που το Δέντρο υπήρξε, πολλοί άνθρωποι χτύπησαν την πόρ­τα στον κορ­μό και πέρασαν στο εσωτερικό του, πολλοί άνθρωποι ευχήθηκαν. Μπή­κε μια μά­να, που ευχήθηκε για την υγεία του παιδιού της, ένας φτωχός οι­κο­γε­νει­άρ­χης που ζή­τη­σε χρή­μα­τα, ένας πολιτικός που ευχήθηκε για υ­πουρ­γι­κό θώ­κο, μια νεαρή η­θο­ποι­ός που πα­ρα­κά­λε­σε για δόξα, ένας ματαιόδοξος που ζή­τη­σε φήμη, ένα μικρό παιδί που ήθελε ένα πο­δή­λα­το.

Και μια πικρή γυναίκα μπήκε, που ζήτησε δηλητήριο για να ποτίζει τους άλλους, και μια άλ­λη, πράσινη από ζήλια, που ζήτησε δύναμη μαγική για να φέρνει την κα­τα­στρο­φή, και έ­νας άνθρωπος που δεν ήξερε τι είναι η αγάπη, μα ήθελε να την ε­ξα­φα­νί­σει, και ένας τέ­ταρ­τος που ευχήθηκε να λέει τα πιο αισχρά ψέματα και να γί­νε­ται πι­στευ­τός, και ένας δο­λο­φό­νος που ζήτησε αφθονία θυμάτων, και ένας κλέ­φτης που πα­ρα­κά­λε­σε να εξαφανι­στούν οι κλειδαριές και τα λουκέτα, και έ­νας απόλυτα κακός που ευχήθηκε, μόνο, να πα­ρα­μεί­νει έτσι.

Και το Δέντρο εισάκουσε τις ευχές όλων, δικαίων και αδίκων, γιατί έτσι ήταν φτιαγ­μέ­νο. Μα θύ­μω­σαν οι θεοί, οργίστηκαν με τους ανθρώπους και αποφάσισαν πως δεν μπο­ρού­σαν να διαχειριστούν αυτό το σπάνιο δώρο, πως δεν ήταν α­ντά­ξι­οί του. Και έ­στει­λαν μια δέσμη κε­ραυ­νών και το έκαψαν. Και το Δέντρο των Ευ­χών έπαψε να υ­πάρ­χει.

Μόνο που, την τελευταία στιγμή, μια μικρούλα, νεαρή θεά, εκείνη που είχε το πιο ό­μορ­φο γέ­λιο από όλους, πρόλαβε να σώσει ένα μικρό, τρυφερό κλαράκι. Και ό­ταν στα­μά­τη­σαν οι κε­ραυ­νοί κατέβηκε στο δάσος. Βρήκε ένα ξέφωτο που το έ­λου­ζε ο ή­λιος και φύ­τεψε το κλα­ρά­κι της. Το πότισε με το γέλιο της και το κλα­ρά­κι έβγαλε ρί­ζες. Έτσι, ένα καινούργιο Δέ­ντρο των Ευχών έπιασε να μεγαλώνει μέ­σα στο δάσος.

Θα περάσουν πολλά πολλά χρόνια, μέχρι το κλαράκι να γίνει δέντρο θεόρατο και να μπο­ρεί να πραγματοποιεί ευχές. Η θεά με το πιο όμορφο γέλιο απ’ όλους, πί­στευ­ε πως μέχρι τό­τε η ανθρωπότητα θα είχε μάθει το μάθημά της, πως οι άν­θρω­ποι θα συ­νει­δη­το­ποι­ού­σαν πως οι ευχές πραγ­μα­το­ποι­ού­νται με τη δύναμη της αγάπης και της πίστης. Της α­γά­πης για τους ανθρώπους και της πίστης σ’ αυ­τούς...

ΠΗΓΗ: 5gym-irakl.ira.sch.gr

👉 Εγώ κι ο κόσμος

Χριστούγεννα στις Βρυξέλλες

Από τη

Nasia28

Μαθήτρια της
έκτης τάξης

Οι γιορτές στο Βέλγιο έχουν τη δική τους χάρη και έχοντας περάσει όμορφες γιορ­τι­νές η­μέ­ρες στην πρωτεύουσα της χώρας, ο Froggy με σιγουριά μπορεί να σας πει ότι α­ξί­ζει, αν κά­πο­τε σας βγάλει ο δρόμος (και τα χρήματα) προς άλλη χώ­ρα για τις γιορ­τές, να κά­­νε­τε μια στάση στις χριστουγεννιάτικες Βρυξέλλες. Οι εορταστικές εκ­δη­λώ­σεις στην πό­λη ξε­κί­νη­σαν φέτος στις 30 Νοεμβρίου 2012 και θα διαρκέσουν μέ­χρι και τις 6 Ιανουαρί­ου 2013.

Τι περιλαμβάνουν αυτές; Μα φυσικά, την παραδοσιακή χριστουγεννιάτικη αγορά (η ο­ποί­­α δι­ορ­γα­νώ­νε­ται για ενδέκατη συνεχή χρονιά στην πόλη) απλωμένη σε μια έ­κτα­ση 2 και πα­ρα­πά­νω χιλιομέτρων, από την Grand Place έως την Place St. Cathe­rine, με σημείο α­­να­φο­ράς ένα μεγάλο παγοδρόμιο. Ακριβώς δίπλα, θα βρεί­τε κι ένα μι­κρού­λι παγοδρόμιο, για τα πιτσιρίκια που φοράνε παγοπέδιλα για πρώ­τη φορά.

Στην αγορά, το δικό τους χρώμα δίνουν, παραδοσιακά, τα κλασικά, ντυμένα γιορ­τι­νά, πε­ρι­πτε­ρά­κια (challets), όπου μπορείτε να βρείτε κυριολεκτικά τα πάντα, ε­νώ, εκ­δη­λώ­­σεις / δρα­στη­ρι­ό­τη­τες θα λαμβάνουν χώρα κάθε ημέρα, πάντα μέσα στο ε­ορ­τα­στι­κό πνεύ­μα των η­με­ρών.

Ένα μεγάλο λούνα παρκ, επίσης, στήνεται εκεί κάθε Χριστούγεννα, με τη ρόδα να έ­χει την τι­μη­τι­κή της. Μια βόλτα επάνω σε αυτή θέλει απίστευτο κουράγιο, με το κρύ­ο που έ­χουν οι Βρυ­ξέλ­λες τον Δεκέμβριο, όμως, σίγουρα, η θέα της χρι­στου­γεν­νιά­τι­κης πλατεί­ας από ψη­λά, αποζημιώνει και με το παραπάνω. Υπάρχει και καρουζέλ στο λού­να παρκ, όπου ό­μως, αντί για αλογάκια, θα συναντήσετε τρο­μα­κτι­κές φιγούρες-παι­χνί­δια. Επάνω σε φο­βε­ρά και κακομούτσουνα τε­ρα­τά­κια και γενικά φανταστικούς χα­ρα­κτή­ρες, τα μικρά παιδιά μπο­ρούν να κάνουν τη βολ­τού­λα τους (αν δεν τρο­μά­ξουν)... :)

Η πλατεία των Βρυξελλών, είναι μια κούκλα τα Χριστούγεννα και παρ’ όλο το τσου­χτε­ρό κρύ­ο, σου κάνει πραγματικά κέφι να γυρνάς γύρω από κει, κάθε η­μέ­ρα των γιορ­τών. Πε­ρι­τρι­γυ­ρι­σμέ­νη από τεράστια, επιβλητικά, ιστορικά κτίρια, με ε­ντυ­πω­σι­α­κές μπαρόκ προ­σό­ψεις, η Grand Place δικαίως θεωρείται ως μια α­πό τις ο­μορ­φό­τε­ρες πλατείες στον κόσμο.

Όσον αφορά τις ετοιμασίες της για τα Χριστούγεννα, αυτές ξεκινούν τον Νο­έμ­βρι­ο. Έ­να δέ­ντρο στήνεται στην πλατεία και μια φάτνη αναπαράσταση της γέν­νη­σης, ό­που, πριν α­πό κάποια χρόνια, τα ζωάκια που τη διακοσμούσαν ήταν α­λη­θι­νά. Κά­θε χρο­νιά, πάντως, ό­λο και κάτι αντικαθίσταται και όλο και κάτι καινούριο προ­σθέ­τουν στη διακόσμηση της πλα­τεί­ας. Την τελευταία Παρασκευή του μήνα, μό­λις πέσει ο ή­λιος, ξεκινούν και επίσημα οι εορταστικές εκδηλώσεις στην πό­λη, μέσα από ένα φα­ντα­σμα­γο­ρι­κό σόου στην πλα­τεία. Τα κύρια φώτα της Grand Place σβήνουν και το σό­ου ξεκινάει με τον φωτισμό των ι­στο­ρι­κών κτιρίων που πε­ρι­βάλ­λουν την πλατεία. Ο φωτισμός, συνεχίζει το παιχνίδι του ε­πά­νω στα κτί­ρι­α, αλλάζοντας χρώματα, πά­ντα με τη συνοδεία μουσικής, εναρμονισμέ­νος α­πό­λυ­τα, πράγμα που σημαίνει ότι το θέ­α­μα γίνεται ακόμη πιο εντυπωσιακό.

Η πλατεία και όλα γύρω από αυτή, κάνουν ιδανική τη βόλτα και το περπάτημα μέ­σα στα γρα­φι­κά σοκάκια, όπου θα βρείτε πολλές ζεστές γωνιές να α­πο­λαύ­σε­τε ένα πο­τή­ρι κρα­σί, να διαλέξετε μια από τις εκατοντάδες μπίρες που σερ­βί­ρουν εκεί, να δο­κι­μά­σε­τε τα πε­ρί­φη­μα αχνιστά μύδια με τηγανητές πατάτες, ή, τέ­λος, να γλυκαθείτε με μια ζεστή πα­­ρα­δο­σι­α­κή βάφλα.

Δείτε τις παραπάνω πληροφορίες και σε βίντεο:

Ο τελευταίος μας προορισμός για φέτος! Ελπίζω να
περάσατε ωραία διαβάζοντας τις πληροφορίες μου!

ΠΗΓΗ: allforwinter.com

Χριστούγεννα σε πόλεις του κόσμου (Nasia28)
01. Χριστούγεννα στη Βιέννη
02. Χριστούγεννα στη Ρώμη
03. Χριστούγεννα στο Παρίσι
04. Χριστούγεννα στην Αθήνα
05. Χριστούγεννα στο Ροβανιέμι
06. Χριστούγεννα στις Βρυξέλλες

Καλά Χριστούγεννα!(2012)

ΕΙΚΟΝΕΣ: freechristmaswallpapers.net (1), podilato98.blogspot.com (2-4), flowermoundcarpetcleaner.com (5)

1ο Δ.Σ. Ελληνικού
ΣΤ₂ | 2012-2013

Καλά Χριστούγεννα! - 2011
Καλά Χριστούγεννα! - 2012
Καλά Χριστούγεννα! - 2013
Καλά Χριστούγεννα! - 2014
Καλά Χριστούγεννα! - 2015
Καλά Χριστούγεννα! - 2016
Καλά Χριστούγεννα! - 2017
Καλά Χριστούγεννα! - 2018

ΠΟΔήΛΑΤΟ Χριστούγεννα

Χριστούγεννα στο Ροβανιέμι

Από τη

Nasia28

Μαθήτρια της
έκτης τάξης

Θα θέλατε να πάτε στο χωριό του Αϊ-Βασίλη; Ε, τότε διαβάστε τις παρακάτω πλη­ρο­φο­ρί­ες και θα θελήσετε ακόμη περισσότερο να πάτε!

Αν έχετε παιδιά ή ακόμα και οι ίδιοι επιμένετε πεισματικά πως κάθε χρόνο ο πα­χου­λός Ά­γι­ος απογειώνεται με το έλκηθρό του από τον βορρά της Φινλανδίας, με σκοπό να πραγ­μα­το­ποι­ή­σει τις επιθυμίες σας, τότε το Ροβανιέμι θα σας εν­θου­σι­ά­σει. Εκεί κα­τοι­κεί ο Aϊ-Βα­σί­λης. Ξεκινά το ταξίδι με το έλκηθρό του για να μοι­ρά­σει δώρα στα παι­διά όλου του κό­σμου. Ή, τέλος πάντων, κάπως έτσι το θέ­λει ο φινλανδικός του­ρι­στι­κός οργανι­σμός...

Μακριά, στη χιονισμένη Λαπωνία, υπάρχει μια πόλη που κάθε Χριστούγεννα μας θυ­μί­ζει πε­ρισ­σό­τε­ρο από οποιοδήποτε μέρος στον κόσμο ότι υπάρχει μαγεία. Με το που μπαί­νει ο Δεκέμβριος στο Ροβανιέμι όλες οι υπόλοιπες δραστηριότητες πα­γώ­νουν. Τα πά­ντα κι­­νού­νται στους ρυθμούς του Αϊ-Βασίλη για να ετοιμάσει ά­ψο­γα το μεγάλο του ταξίδι σε ο­λό­κλη­ρο τον κόσμο.

Όλες τις υπόλοιπες εποχές, παραμένει μια φυσιολογική πόλη. Οι άνθρωποι που ζουν ε­κεί δου­λεύ­ουν σκληρά και οι επισκέπτες μοιράζουν τον χρόνο τους στα δι­ά­φο­ρα α­ξι­ο­θέ­α­τά της. Η οικονομία στηρίζεται στη βιομηχανία, στο εμπόριο ξυ­λεί­ας και γού­νας. Κα­τοι­κεί­ται α­πό 36.000 φιλικότατους κατοίκους και η πόλη τους δημιουργήθηκε μό­λις τον προ­η­γού­­με­νο αιώνα στη συμβολή των ποταμών Qu­na­jo­ki και Kemojoki. Εί­ναι πνευ­μα­τι­κό και πο­­λι­τι­στι­κό κέντρο της Λαπωνίας και διαθέτει πανεπιστήμιο, πο­λυ­τε­χνεί­ο και πολιτιστικούς χώ­ρους με πλου­σι­ό­τα­το πρόγραμμα. Στην είσοδο της Λα­πω­νί­ας, ελάχιστα νοτιότερα από τον αρ­κτι­κό κύκλο, διατηρούνται κάποιες από τις πα­ρα­δό­σεις των περίεργων αυτών αν­­θρώ­πων του χιονιού.

Το Pοβανιέμι διαθέτει καταστήματα με σουβενίρ, εστιατόρια, καφετερίες και το... γρα­φεί­ο του Άγιου Βασίλη που έχει συγκεκριμένες ώρες κοινού. Την πε­ρί­ο­δο των Χρι­στου­γέν­­νων κά­ντε το χατίρι στους μικρούς σας φίλους και πλη­ρώ­στε τα 20 ευρώ του εισιτηρίου για την εί­σο­δο –αν είστε ενήλικας– και 15 ευρώ για κά­θε παιδί. Το πάρ­κο βρίσκεται 8 χι­λιόμετρα βό­ρει­α του Ροβανιέμι και είναι πο­λύ εύκολο να φτά­σε­τε ε­κεί με το λεωφορείο νούμερο 8.

Ανεξαρτήτως ηλικίας, μην ξεχάσετε φεύγοντας να ρίξετε το γράμμα σας στο τα­χυ­δρο­­μεί­ο του Άγιου Βασίλη. Ζητήστε ό,τι σας κάνει κέφι, κατά προτίμηση στα αγ­γλι­κά. Μπο­ρείτε να κά­νε­τε μια επίσκεψη στα μαγαζιά αλλά εμείς για μια πραγ­μα­τι­κά μο­να­δι­κή εμπει­ρία σας προ­τεί­νου­με μια κρουαζιέρα με πα­γο­θραυ­στι­κό. Με­τα­φο­ρά στον Βο­θνι­α­κό Κόλ­πο, όπου θα κάνετε με παγοθραυστικό, μια τρίωρη κρου­α­ζιέ­ρα ενώ οι τολ­μη­ροί θα κά­νουν και αρ­κτι­κό κολύμπι με ειδικές στολές.

Σας προτείνουμε μια εκδρομή στην κοντινή Ράνουα, με τον μοναδικό στον κόσμο αρ­κτι­­κό ζω­ο­λο­γι­κό κήπο. Θα δείτε λύγκες, λύκους, ταράνδους, πολικές αρ­κού­δες, λευ­κές κου­κου­βά­γιες και πολλά άλλα χαρακτηριστικά είδη της πα­νί­δας της Αρ­κτι­κής.

Ένα μαγικό χριστουγεννιάτικο ταξίδι στην παγωμένη Φινλανδία με τους πρό­σχα­ρους και φι­λό­ξε­νους κατοίκους, τη χώρα με τις 177.888 λίμνες και τα 179.584 νη­σιά, εί­ναι όνει­ρο ζω­ής, για μεγάλους και μικρούς. Χιονισμένες εκτάσεις και ζε­στά ξε­νο­δο­χεί­α, κουκλί­στικα ξύ­λι­να σπιτάκια στο δάσος, οι επιβλητικοί –αλλά φι­λι­κοί– τάρανδοι, βόλ­τες με έλ­κηθρα που σέρνουν τα σκυλιά σύντροφοι των Φιν­λαν­δών, ο περίφημος αρ­κτι­κός κύ­κλος και το πα­ρα­μυ­θέ­νιο χωριό του Άγιου Βα­σί­λη...

Λοιπόν, νομίζω ότι ξέρω και τον επόμενο προορισμό μας

ΠΗΓΗ: asxetos.gr

Χριστούγεννα σε πόλεις του κόσμου (Nasia28)
01. Χριστούγεννα στη Βιέννη
02. Χριστούγεννα στη Ρώμη
03. Χριστούγεννα στο Παρίσι
04. Χριστούγεννα στην Αθήνα
05. Χριστούγεννα στο Ροβανιέμι
06. Χριστούγεννα στις Βρυξέλλες

Καλές γιορτές!

Από την

Agi Star

Μαθήτρια της
Α΄ Γυμνασίου

👉 Χριστούγεννα

Χριστούγεννα σε πόλεις του κόσμου

Γεια σας! Είμαι η

Nasia28

Μαθήτρια της
έκτης τάξης

 και παρακάτω είναι όλες μου οι α­ναρ­τή­σεις σχε­τι­κά με τα Χριστούγεννα σε διάφορες πόλεις! Το μό­νο που έ­χε­τε να κά­νε­τε είναι να κάνετε ένα κλικ στην πόλη που θέ­λε­τε και βου­α­λά!

ΕΙΚΟΝΕΣ: podilato98.blogspot.com (από travelplangr.blogspot.com, andreadistours.gr,
ekfrasis.info, athensmagazine.gr, aerotickets.gr, allforchristmas.wordpress.com)

👉 Ταξίδια 👉 Χριστούγεννα

Χριστούγεννα

Από τη Nasia28Μαθήτρια της
έκτης τάξης

Αχ! Χριστούγεννα ήρθαν πάλι... έ-
να αγαπημένο τραγούδι όλων μας!

Καρδιά μου, από Δευτέρα σε Δευτέρα,
μήνες τώρα νύχτα μέρα
σε σκέφτομαι και πάω να τρελαθώ...
Καρδιά μου, ο χρόνος σαν νεράκι τρέχει,
πίσω γυρισμό δεν έχει
κι ό,τι ζούμε είναι μοναδικό...

Γι’ αυτό και μην αργείς,
έλα αμέσως κοντά μου κι άλλο μόνη
μη μ’ αφήνεις, καρδιά μου!

Χριστούγεννα όπου να ’ναι φτάνουν
και τα κλάματα με πιάνουν
που δεν μπορώ μαζί σου να ’μαι εγώ...
Βλέπω τον Αϊ-Βασίλη να μου χαμογελάει
κι η έλλειψή σου δυο φορές με πονάει...

Χριστούγεννα ήρθαν πάλι,
μα είσαι πάλι μακριά μου!
Αχ, και να σ’ είχα εδώ, μωρό μου,
στο πλευρό μου, αγκαλιά μου...
Ναι, Χριστούγεννα ήρθαν πάλι,
μα είσαι πάλι μακριά μου!
Μόνο εσένα έχω, μωρό μου,
στο μυαλό μου, στην καρδιά μου...

Χριστούγεννα, Χριστούγεννα ευτυχισμένα
δε γίνονται, δε γίνονται χωρίς εσένα!
Χριστούγεννα, Χριστούγεννα ευτυχισμένα
δε γίνονται, καρδούλα μου, χωρίς εσένα!

Γυρνάω στους δρόμους μόνη και χαζεύω,
βλέπω ανθρώπους και ζηλεύω
που φαίνονται γεμάτοι από χαρά...
Πιασμένα χέρι χέρι ζευγαράκια,
καθισμένα σε παγκάκια,
πονάει πολύ απόψε η μοναξιά...
Βλέπω τον Αϊ-Βασίλη...

---

ΣΤΙΧΟΙ-ΜΟΥΣΙΚΗ: Φοίβος / ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Δέσποινα Βανδή
ΔΙΣΚΟΣ: Γεια (2001)

Τραγούδια για τις γιορτές
01. Άγια νύχτα
02. Γάτες τραγουδούν την Άγια Νύχτα!
03. Κάλαντα Χριστουγέννων (πανελλήνια)
04. Κάλαντα Χριστουγέννων (κρητικά)
05. Κάλαντα Χριστουγέννων (μωραΐτικα)
06. Κάλαντα Πρωτοχρονιάς (πανελλήνια)
07. Κάλαντα Πρωτοχρονιάς (ικαριώτικα)
08. Κάλαντα Πρωτοχρονιάς (χιώτικα)
09. Κάλαντα Φώτων
10. Μανά μανάμ
11. Ο μικρός τυμπανιστής
12. Πάει ο παλιός ο χρόνος
13. Παραμονή Πρωτοχρονιάς
14. Ρούντολφ το ελαφάκι
15. Το έλατο
16. Τρίγωνα κάλαντα
17. Τρίγωνα κάλαντα με τα πόδια
18. Χιόνια στο καμπαναριό
19. Χριστούγεννα (από τη Nasia28)
20. Angels We Have Heard on High
21. Carol of the Bells
22. Christmas Snow (ορχηστρικό)
23. Happy Xmas (War Is Over)
24. Jingle Bells

Χριστούγεννα

Πώς να γονιμοποιήσετε ένα ωάριο

Είστε σπερματοζωάριο; Θέλετε να μεταφερθεί το γενετικό σας υλικό σε ένα ω­ά­ρι­ο, αλ­λά ο ανταγωνισμός είναι σκληρός;

Δείτε πώς θα κατακτήσετε την αγαπημένη των ονείρων σας σε μια όμορφη δι­α­φή­μι­ση... τρά­πε­ζας!

👉 Άνθρωπος 👉 Διαφημίσεις

Το τέλος του κόσμου...

Από την

Babisgirl

Μαθήτρια της
έκτης τάξης

Η 21η Δεκεμβρίου 2012 θα μείνει στην ιστορία ως το 183ο «τέλος» του κόσμου που έ­χει α­ναγ­γελ­θεί από τη ρωμαϊκή εποχή, υποστηρίζει ο ιστορικός Λιουκ Με­ρί, σε συ­νέ­­ντευ­ξή του στη γαλλική εφημερίδα Le Monde, παρ’ όλα αυτά εγώ σας δί­νω τις δηλώ­σεις του ι­στο­ρι­κού γιατί ποτέ το τέλος του κόσμου δεν είχε τό­σο ε­πι­κοι­νω­νι­α­κή α­πή­­χη­ση.

«Η 21η Δεκεμβρίου θα είναι στο εξής μια ημερομηνία που θα θυμόμαστε. Το συ­ζη­τά­­με, βέ­βαι­α, όχι τόσο γιατί πραγματικά θα έρθει το τέλος του κόσμου αλλά για φαί­νε­ται ότι ο­ρι­σμέ­νοι το πιστεύουν. Το φαινόμενο πήρε διαστάσεις πι­στεύ­ω ε­ξαι­τί­ας του ίν­­τερ­νετ αλλά και από την ταινία 2012. Το τέλος του κόσμου υ­πάρ­χει από την αρχή του κόσμου. Είναι μια ιστορική αναφορά. Μάλιστα, σε μια βι­βλι­κή θε­ώ­ρη­ση των πραγ­­μά­των, πρόκειται για έ­ναν μύθο που θεμελιώνει την αν­θρω­πό­τη­τα που σημαίνει ό­τι οι άνθρωποι είμαστε ε­πι­ζώ­ντες της Κα­τα­στρο­φής (Νώ­ε).

»Το τέλος του κόσμου είναι μια θεωρία που συνδέεται στενά με τις μο­νο­θεϊ­στι­κές θρη­σκεί­ες που δεν έχει την ίδια θεώρηση του χρόνου με τους Μάγια (οι ο­ποί­οι δεν προ­έ­βλε­ψαν πο­τέ το τέλος του κό­σμου). Η Αρχαιότητα δε φοβόταν το τέ­λος του κό­­σμου σε αντίθεση με τους μονοθεϊστές που πιστεύουν ότι όπως ο Θεός δη­μι­ούρ­γη­σε τον κόσμο ο Θε­ός θα τον κα­τα­στρέ­ψει. Ο φόβος του τέλους του κόσμου είναι ο φό­βος της Θείας Τιμωρίας...» τονίζει ο ιστορικός.

ΕΙΚΟΝΑ: taringa.net

👉 Χρόνος

Το αγαπημένο μας ιστολόγιο

Οι συνεργάτες μας αγαπούν το ΠΟΔήΛΑΤΟ
και το κάνουν... ανάρτηση!

Περισσότερα στους υπερσυνδέσμους που ακολουθούν:

Το αγαπημένο μας ιστολόγιο
01. Το αγαπημένο μας ιστολόγιο (1) - Connie11
02. Το αγαπημένο μας ιστολόγιο (2) - mangous23
03. Το αγαπημένο μας ιστολόγιο (3) - tzina45
04. Το αγαπημένο μας ιστολόγιο (4) - El
05. Το αγαπημένο μας ιστολόγιο (5) - Ria K.

ΕΙΚΟΝΑ: podilato98.blogspot.com

👉 ΠΟΔήΛΑΤΟ

Ψωμί φτιαγμένο με... τέχνη!

Από το χωράφι στο σπίτι μας: Εικόνες φτιαγμένες
από αλεύρι σε πίνακες που αλλάζουν διαρκώς!

Κάποιες διαφημίσεις είναι κυριολεκτικά έργα τέχνης! Η ομορφιά τους μας συ­γκι­νεί και μας παροτρύνει να τις διαφημίζουμε, με τη σειρά μας, σε φίλους και γνω­στούς. Την ί­δια στιγ­μή το προϊόν κερδίζει τη συμπάθειά μας και αποκτά κύ­ρος. Μπρά­βο!

👉 Απροσδόκητα 👉 Διατροφή 👉 Διαφημίσεις

Άσε να είναι άγνωστο

Καλές οι εξισώσεις, αλλά χαλάνε το μυστήριο!

[από το σίριαλ του MEGA «Παιδική χαρά» (2009-2010)]

👉 Αστεία 👉 Εξισώσεις

Η έννοια της μεταβλητής

Γράμματα στα Μαθηματικά!

 1  Ένας άγνωστος αριθμός μπορεί να εκφραστεί με ένα γράμμα ή ένα σύμβολο. Συ­νή­θως χρη­σι­μο­ποι­ού­με το αγγλικό x.

Για παράδειγμα, η φράση «Έφαγαν όλα τα εκλεράκια! Και αυτά που έφερε η Σοφία, και τα 4 που έφερε η Φρόσω και τα 10 που έφερα εγώ!» μπορεί να γραφτεί ως x + 4 + 10.

 2  Σε κάποιους μαθηματικούς τύπους ο αριθμός που μεταβάλλεται μπορεί ε­πί­σης να συμ­βο­λι­στεί με ένα γράμμα.

Για παράδειγμα, το εμβαδό του τετραγώνου μπορεί να γραφτεί ως α · α  ή  α² (α = το μή­κος της πλευράς του).

Το γράμμα που χρησιμοποιούμε στη θέση μιας τιμής άγνωστης ή με­τα­βαλ­λό­με­νης λέ­γε­ται με­τα­βλη­τή.

Η μεταβλητή μπορεί να πάρει διάφορες τιμές!

ΑΣΚΗΣΗ
Χρησιμοποιήστε ως μεταβλητή το x και βρείτε πώς μπορούν να εκφραστούν στη γλώσ­σα των Μαθηματικών οι παρακάτω προτάσεις:

● Το άθροισμα ενός αριθμού και του 12.   ΕΛΕΓΧΟΣ:x + 12

● Ένας αριθμός ελαττωμένος κατά 4.   ΕΛΕΓΧΟΣ:x - 4

● Ένας αριθμός αυξημένος κατά 24.   ΕΛΕΓΧΟΣ:x + 24

● Η Μαρία ξόδεψε από το χαρτζιλίκι της 14 ευρώ.   ΕΛΕΓΧΟΣ:x - 14

● Ο Νίκος πρόσθεσε τις οικονομίες του στα 75 ευρώ του αδελφού του.
ΕΛΕΓΧΟΣ:x + 75

● Η Κατερίνα είχε κάποια χρήματα και η γιαγιά της της έδωσε 20 ευρώ.
ΕΛΕΓΧΟΣ:x + 20

● Το τριπλάσιο ενός αριθμού.   ΕΛΕΓΧΟΣ:3 · x ( ή 3x )

● Το μισό ενός αριθμού.   ΕΛΕΓΧΟΣ:x : 2

● Ο Ειρηνικός Ωκεανός έχει δι­πλά­σι­α έκταση από τον Ατλαντικό.   ΕΛΕΓΧΟΣ:2 · x ( ή 2x )

● Ο Ινδικός είναι μικρότερος από τον Ατλαντικό κατά 30 εκατομμύρια τε­τρα­γω­νι­κά χι­λιό­με­τρα.   ΕΛΕΓΧΟΣ:x - 30.000.000

ΠΗΓΕΣ: Μαθηματικά ΣΤ΄ τάξης, egpaid.blogspot.com, slideboom.com/people/johngfer
ΕΙΚΟΝΕΣ: shmoop.com, CartoonStock.com, Μαθηματικά ΣΤ΄ τάξης (επιμέλεια όλων: podilato98.blogspot.com)

👉 Εξισώσεις 👉 Κόμικς-Σκίτσα

Πώς ήρθα στον κόσμο, μαμά;

ΕΙΚΟΝΑ: podilato98.blogspot.com (μετάφραση-επιμέλεια)

👉 Άνθρωπος 👉 Κόμικς-Σκίτσα 👉 Τεχνολογία

Οι πρώτες μας φωτογραφίες!

Ο Σουηδός φωτογράφος Lennart Nilsson αφιέρωσε δώδεκα χρόνια α­πό τη ζω­ή του τραβώντας φωτογραφίες εμβρύων που α­να­πτύσ­σο­νταν μέ­σα στη μή­τρα. Χρησιμοποίησε συμβατικές φωτογραφικές μη­χα­νές με τη χρή­ση mac­ro φα­κού, ένα ενδοσκόπιο και ένα η­λε­κτρο­νι­κό μι­κρο­σκό­πι­ο α­νί­χνευ­σης.
Η πρώτη φωτογραφία του από ανθρώπινο έμβρυο τραβήχτηκε το 1965.

Η σάλπιγγα

Σπερματοζωάριο μέσα στη σάλπιγγα

Το ραντεβού!

Δύο σπερματοζωάρια

Ο μεγάλος νικητής!

Έμβρυο 4 εβδομάδων

Στις 8 εβδομάδες το έμβρυο αναπτύσσεται ραγδαία
και προστατεύεται από τον εμβρυακό σάκο

Στις 16 εβδομάδες χρησιμοποιεί τα χέρια του για
να εξερευνήσει το σώμα και το περιβάλλον του

Τα περισσότερα κόκαλα είναι ακόμη εύκαμπτα. Το δέρμα
είναι τόσο λεπτό που διακρίνονται τα αιμοφόρα αγγεία

Έμβρυο 24 εβδομάδων

Έμβρυο 26 εβδομάδων

Έμβρυο 36 εβδομάδων. Σε λίγο θα είναι κοντά μας!

ΠΗΓΗ: otherside.gr

12

Άνθρωπος Φωτογραφία

Τα κάλαντα των Χριστουγέννων σε άλλες περιοχές

Από τη

Zoe01

Μαθήτρια της
έκτης τάξης

Στην Πελοπόννησο

Χριστούγεννα, πρωτούγεννα, πρώτη γιορτή του χρόνου
Για εβγάτε, διέτε, μάθετε που ο Χριστός γεννάται
Γεννιέται κι ανασταίνεται στο μέλι και στο γάλα,
Τα μέλι τρων οι άρχοντες, το γάλα οι αφεντάδες
Και το μελισσοβότανο το λούζοντ’ οι κυράδες.

Κυρά ψηλή, κυρά λιγνή, κυρά καμαροφρύδα
Κυρά μου όταν στολίζεσαι και πας στην εκκλησιά σου
Βάνεις τον ήλιο πρόσωπο και το φεγγάρι αγκάλη
Και τον καθάριο αυγερινό τον βάζεις δακτυλίδι.

Εμείς εδώ δεν ήρθαμε να φάμε και να πιούμε
παρά σας αγαπούσαμε κι ήρθαμε να σας δούμε.
Εδώ που τραγουδήσαμε πέτρα να μη ραγίσει
Και ο νοικοκύρης του σπιτιού χρόνους πολλούς να ζήσει.
Δώστε μας και τον κόκορα δώστε μας και την κότα
δώστε μας και πέντ’ έξι αυγά να πάμε σ’ άλλη πόρτα.

Στην Κρήτη

Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλει
οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρει η φύσις όλη
εν τω σπηλαίω τίκτεται, εν φάτνη των αλόγων
ο Βασιλεύς των ουρανών και ποιητής των όλων

Κερά καμαροτράχηλη και φεγγαρομαγούλα
και φουσκαλίδα του γιαλού και πάχνη από τα δέντρα
να που τον έχεις τον υγιόν, τον μοσχοκανακάρη
λούεις τον και χτενίζεις τον και στο σχολειό τον πέμπεις
Κι ο δάσκαλος τον έδειρε μ’ ένα χρυσό βεργάλι
κι η κυρά δασκάλισσα, με το μαργαριτάρι

είπαμε δα για την κερά, ας πούμε για τη Βάγια
άψε βαγίτσα το κερί, άψε και το λυχνάρι
και κάτσε και ντουχιούντηζε ήντα θα μας εβγάλεις
Γι’ απάκι, για λουκάνικο, για χοιρινό κομμάτι
κι από τον πύρο του βουτσού να πιούμε μια γιομάτη
κι από τη μαύρη όρνιθα κανένα αυγουλάκι
κι από το πιθαράκι σου ένα κουρούπι λάδι
κι αν είναι κι ακροπλιάτερο, βαστούμε και τ’ ασκάκι

Φέρε πανιέρι κάστανα, πανιέρι λεπτοκάρυα
και φέρε και γλυκό κρασί να πιουν τα παλικάρια
κι αν είναι με το θέλημα, άσπρη μου περιστέρα
ανοίξετε την πόρτα σας, να πούμε καλησπέρα
και ακόμα δεν τον ηύρηκες τον μάνταλο ν’ ανοίξεις
να μας κεράσεις μια ρακή κι ύστερα να σφαλίξεις...

ΠΗΓΗ: ;

👉 Χριστούγεννα

Ναυάγια

Από τη

Despina01

Μαθήτρια της
έκτης τάξης

ΕΙΚΟΝΕΣ: ;

👉 Μετακινήσεις

Χριστούγεννα στην Αθήνα

Από τη

Nasia28

Μαθήτρια της
έκτης τάξης

Τα Χριστούγεννα στην Αθήνα είναι διαφορετικά

Τα Χριστούγεννα στην Αθήνα είναι διαφορετικά, σύγχρονα και καλλιτεχνικά με έμ­φα­ση στον πολιτισμό, λουσμένα στο φως και τη μουσική. Ο Δήμος Αθηναίων κά­θε χρό­νο πραγ­μα­το­ποι­εί ολοκληρωμένη σειρά εκδηλώσεων. Η γιορτή α­πλώ­νε­ται σε πολ­λά ση­μεί­α της πό­λης, στα δημοτικά διαμερίσματα, στις πλατείες και στις γει­το­νιές. Όλοι οι πολίτες (και ι­δι­αί­τε­ρα τα παιδιά) έχουν την ευκαιρία να νιώ­σουν τη γιορ­τι­νή α­τμό­σφαι­ρα κοντά τους, όπου και αν μένουν. Η πόλη στο­λί­ζε­ται, με­τα­μορ­φώ­νε­ται και πε­ρι­μέ­νει τους κατοί­κους και τους ε­πι­σκέ­πτες της σε μια μοναδική γιορτή. Η Πλα­τεί­α Συ­ντάγ­μα­τος, ο Εθνικός Κήπος και οι πλα­τεί­ες της Αθήνας, είναι μερικά μό­νο α­πό τα ση­μεί­α στα οποία έχουμε την ευκαιρία να γιορ­τά­σου­με τα Χριστούγεννα και την Πρω­το­χρο­νιά. Η πλατεία Συντάγματος α­πο­τε­λεί τον πυ­ρή­να του χρι­στου­γεν­νιά­τι­κου σκη­νι­κού της πόλης μας, μια ε­ντυ­πω­σι­α­κή εορταστική ει­κό­να.

Εν μέσω λαμπερής φωταγώγησης στολίζεται το Δέντρο της Πόλης και το­πο­θε­τού­νται ει­δι­κές κατασκευές, παιχνίδια και μία σκηνή που φιλοξενεί μουσικές εκ­δη­λώ­σεις και δρα­στη­ρι­ό­τη­τες για παιδιά. Στο κεντρικότερο σημείο της πλα­τεί­ας δεσπόζει το με­γά­λο λα­μπερό χρι­στου­γεν­νιά­τι­κο δέντρο του Δήμου, ενώ το κα­θι­ε­ρω­μέ­νο πλέον κα­ρου­ζέλ κε­ντρίζει το εν­δι­α­φέ­ρον των μικρών μας –και όχι μό­νο– φίλων. Η πλατεία Συ­ντάγ­μα­τος καθ’ όλη τη διάρκεια του Δεκεμβρίου α­πο­τε­λεί μια όαση μουσικής με κλα­σι­κές και τζαζ μελωδίες, χρι­στου­γεν­νιά­τι­κα τρα­γού­δια από όλο τον κόσμο, βυ­ζα­ντι­νούς ύ­μνους, έθνικ μουσικές και πα­ρα­δο­σι­α­κούς χορούς.

Η πόλη φωτίζεται στα μεγάλα εγκαίνια του εορταστικού προγράμματος του Δή­μου, με μου­σι­κά σχήματα και παιδικές χορωδίες να δίνουν τον ρυθμό. Με το ά­ναμ­μα του δέ­ντρου ξε­κι­νούν οι εορταστικές εκδηλώσεις, εν μέσω φα­ντα­σμα­γο­ρι­κού σόου.

Σε όλη τη διάρκεια του μήνα η πλατεία Συντάγματος φιλοξενεί σειρά καλ­λι­τε­χνι­κών και μου­σι­κών εκδηλώσεων, με αποκορύφωμα την Παραμονή της Πρω­το­χρο­νιάς, πε­ρι­μέ­νο­ντας τη στιγμή που θα αλλάξει ο χρόνος και τα πυροτεχνήματα θα λούσουν τον ουρανό.

Είμαστε τυχεροί που ζούμε στην Ελλάδα!

ΠΗΓΗ: travelmagic.gr

Χριστούγεννα σε πόλεις του κόσμου (Nasia28)
01. Χριστούγεννα στη Βιέννη
02. Χριστούγεννα στη Ρώμη
03. Χριστούγεννα στο Παρίσι
04. Χριστούγεννα στην Αθήνα
05. Χριστούγεννα στο Ροβανιέμι
06. Χριστούγεννα στις Βρυξέλλες

👉 Ταξίδια

Ουράνιο τόξο

Ένα τραγούδι του Σπύρου Λάμπρου,
εδώ στην ορχηστρική εκδοχή του...

Σαν στη ζωή μας κάτι δύσκολο συμβεί,
κάποια φουρτούνα δυνατή
ή κάποια άτυχη στιγμή,
το ουράνιο τόξο τότε θα εμφανιστεί,
θα γίνει νέα η αρχή·
να ’χετε ελπίδα στη ζωή!

Μετά την καταιγίδα κάτι θα φανεί,
το ουράνιο τόξο θε να βγει·
να ’χετε ελπίδα στη ζωή!

---

ΣΤΙΧΟΙ-ΜΟΥΣΙΚΗ: Σπύρος Λάμπρου
ΔΙΣΚΟΣ: Μικρά παιδιά, μεγάλα όνειρα (2010)

ΠΗΓΗ: ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ

👉 Εγώ κι ο κόσμος 👉 Ορχηστρικά

Αν εσύ... ήμουν εγώ!

Μια θεατρική παράσταση με έξυπνους διαλόγους, πολλή hip hop μουσική από τα Η­ΜΙ­­ΣΚΟΥ­ΜΠΡΙ­Α, χορό, skate board επί σκηνής και εξαιρετικές ερμηνείες!

Ο Άρης και η Τίτα είναι δυο αδέρφια που μαλώνουν συχνά και η συμβίωσή τους εί­ναι προ­βλη­μα­τι­κή. Έπειτα από έναν συνηθισμένο καβγά η Τίτα εύχεται στον Ά­ρη να ήταν στη θέση της για να δει και να καταλάβει τι σημαίνει να είσαι κο­ρί­τσι! Το ί­διο όμως εύ­­χε­ται κι ο Άρης στην αδερφή του: Να μάθει κι αυτή τι ση­μαί­νει να είσαι α­γό­ρι!

Το ίδιο κιόλας βράδυ οι ευχές τους πραγματοποιούνται, τα παιδιά παίρνουν το έ­να τη θέ­ση του άλλου και έρχονται αντιμέτωπα με τον καινούργιο τρόπο που τους συ­μπε­ρι­­φέ­ρο­νται οι γονείς αλλά και οι φίλοι τους...

Το «Αν εσύ... ήμουν εγώ!» είναι μια σύγχρονη, ανατρεπτική και «τρελή» θε­α­τρι­κή κω­μω­δί­α για παιδιά, νέους αλλά και θεατές όλων των ηλικιών. Παίζεται για δεύ­τε­ρη συ­νε­χή χρο­νιά στο θέατρο του Πολιτιστικού Κέντρου «Α­κα­δή­μει­α» και θί­γει, μέσα α­πό α­προσ­δό­κη­τες ανατροπές και απρόβλεπτες κα­τα­στά­σεις, το θέ­μα της αρμονικής συνύπαρξης και συνεργασίας των δύο φύλων μέ­σα στην οι­κο­γέ­νει­α και την κοινωνία.

Το κείμενο της παράστασης κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ.

Στη σημερινή μας επίσκεψη είχαμε την ευκαιρία να σκεφτούμε τις σχέσεις των αν­­θρώ­πων, να συνειδητοποιήσουμε, ίσως, πως πρέπει να σεβόμαστε και να ε­κτι­μού­με το α­ντί­θε­το φύλο, αλλά και ότι μπορούμε να είμαστε ταυτόχρονα και δι­α­φο­ρε­τι­κοί και ί­σοι...

ΚΕΙΜΕΝΟ-ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Δημήτρης Σεϊτάνης ♦ ΠΑΙΖΟΥΝ: Πέτρος Αλατζάς, Παναγιώτης Αλεξανδράκης, Δή­μη­τρα Καρακωνσταντή, Μα­­γδα­λη­νή Παλιούρα, Δημήτρης Πλειώνης, Ευρυδίκη Ψαλτίδου ♦ ΣΤΙΧΟΙ-ΜΟΥ­ΣΙ­ΚΗ: Η­μι­σκού­μπρι­α

ΠΗΓΕΣ: akademeia.gr, clickatlife.gr | ΕΙΚΟΝΑ: in2life.gr

👉 Θέατρο 👉 Σχολική ζωή 👉 Τα δύο φύλα