Μια όμορφη ιστορία για όσους αγαπάνε τα βιβλία, τα φροντίζουν και ταξιδεύουν στις σελίδες τους. Η ταινία έχει κερδίσει δεκάδες βραβεία, καθώς και το Όσκαρ animation μικρού μήκους (το 2012).
Το βιβλίο που ενέπνευσε την ταινία κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη:
Ο Ειρηνικός Ωκεανός δεν είναι απλά ο πρώτος σε έκταση ωκεανός. Ο χώρος που καλύπτει είναι τόσο μεγάλος που χωράει άνετα όλες τις ηπείρους!
● Η έκτασή του είναι 166.240.000 τ.χμ. (το 32,6% της γήινης επιφάνειας), ενώ όλες οι ήπειροι μαζί συγκεντρώνουν μόλις 148.940.000 τ.χμ. (το 29,2%).
Έχεις κάποιο πρόβλημα και πιστεύεις ότι δε σε καταλαβαίνει κανένας; Πάρε στη γραμμή βοήθειας που λειτουργεί το «Χαμόγελο του Παιδιού»! Τηλεφώνησε στο 1056 και μίλα ελεύθερα, ακόμη και ανώνυμα, σε ειδικούς επιστήμονες που νοιάζονται και μπορούν να βοηθήσουν:
Η Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή SOS 1056 λειτούργησε πρώτη φορά το 1997 με βασικό σκοπό να προστατεύει και να προασπίζει τα δικαιώματα των παιδιών. Λειτουργεί πανελλαδικά σε εικοσιτετράωρη βάση, 7 ημέρες την εβδομάδα και η κλήση είναι δωρεάν. Στελεχώνεται από κοινωνικούς λειτουργούς και ψυχολόγους, ενώ όλες οι τηλεφωνικές συνομιλίες είναι απόρρητες και δεν καταγράφονται. Εκτός από τα παιδιά μπορούν να καλέσουν και μεγάλοι (γονείς, εκπαιδευτικοί κ.ά.). Περισσότερες πληροφορίες βρίσκονται στην εικόνα που ακολουθεί.
Για να φτιάξεις το φαναράκι θα χρειαστείς: μια κόλλα (κρυσταλλιζέ), ένα βαζάκι από μαρμελάδα ή γλυκό του κουταλιού, γκοφρέ χαρτί (ό,τι χρώμα θες), ένα κεράκι (από αυτά τα μικρά), ένα πινέλο (κατά προτίμηση Νο. 8), κορδέλες και χρυσόσκονη.
Πρώτα παίρνουμε το βαζάκι και το καθαρίζουμε, το πλένουμε. Στη συνέχεια παίρνουμε το γκοφρέ χαρτί και το κόβουμε σε μικρά κομματάκια με το χέρι. Μετά με το πινέλο απλώνουμε την κόλλα στο βαζάκι και κολλάμε το χαρτί.
Το αφήνουμε να στεγνώσει και ύστερα βάζουμε κόλλα στο στόμιο του βάζου. Πριν προλάβει να στεγνώσει ρίχνουμε τη χρυσόσκονη (μπορούμε να βάλουμε και αλλού χρυσόσκονη). Μετά από 15 λεπτά δένουμε τις κορδέλες.
Ένα τραγούδι εμπνευσμένο από το ομώνυμο βιβλίο
του Γάλλου συγγραφέα Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ
Αν χωρούσα κι εγώ στον μικρό σου πλανήτη,
αν ζητούσες να ’ρθω να μη σ’ έχει η λύπη,
τον παλιό μου εαυτό θα τον άφηνα πίσω,
τον κρυμμένο ουρανό της καρδιάς σου να ζήσω!
Στο μακρινό σου το αστέρι
να μου κρατάς σφιχτά το χέρι.
Μικρέ μου πρίγκιπα, κοιμήσου
κι εγώ θα μείνω εδώ μαζί σου.
Αν ζητούσες να ’ρθω στο μικρό σου τ’ αστέρι,
αν μπορούσα να δω της ψυχής σου τα μέρη,
θα νικούσα το εγώ που εδώ με κρατάει,
έναν κόσμο να δω και τους δυο να χωράει!
Στο μακρινό σου το αστέρι...
ΣΤΙΧΟΙ: Παρασκευάς Καρασούλος ΜΟΥΣΙΚΗ-ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Μάριος Φραγκούλης ΔΙΣΚΟΣ: Ο κήπος των ευχών (2005)
Αστέρια μου, ευχαριστώ για το υπέροχο τρίμηνο! Η συνεργασία μας ολοκληρώνεται και παίρνει τη θέση της στην καρδιά μας. Είμαι πολύ τυχερός που σας γνώρισα!
Άνοιξ’ την καρδιά σου,
εγώ είμαι εδώ,
στα προβλήματά σου
για να σου σταθώ.
Στη νυχτιά, στο σκοτάδι,
θα ’μαι φως και σημάδι,
θά ’ρθω να σε βρω,
να σου πω μη φοβάσαι,
πια μονάχος δε θα ’σαι:
Σ’ αγαπώ!
Όλοι μαζί εμείς θα φτιάξουμε
έναν κόσμο απ’ αγάπη κι ελπίδα.
Με χρώματα ουράνια θα βάψουμε
τη ζωή μας, ν’ αλλάξει σελίδα!
Χέρια σφιχτά θα ενώσουμε
κι οι καρδιές θα κερδίσουν τη μάχη.
Μ’ ένα φιλί θ’ ανταμώσουμε
μοναχά όπου υπάρχει αγάπη!
Δώσ’ μου τα όνειρά σου,
ξέρω να σου πω
πώς θα τα πετύχεις
μ’ ένα μυστικό.
Φτάνει εσύ να πιστεύεις,
πάντα να γυρεύεις
μέσα στην ψυχή,
της αγάπης το θαύμα
ξεπερνά κάθε τραύμα
και πληγή!
Πατήστε στην εικόνα, πληκτρολογήστε τον σωστό αριθμητή στο κουτάκι πάνω δεξιά και εισαγάγετέ τον με το ΟΚ. Παίξτε ξανά με το κουμπί «New Example».
Πώς τα πάτε με τη στρογγυλοποίηση; Με τους διαιρέτες και τα κριτήρια διαιρετότητας; Μήπως σας μπερδεύουν ακόμη οι πρώτοι και οι σύνθετοι αριθμοί ή η παραγοντοποίηση; Άραγε μπορείτε να βρίσκετε εύκολα το Ε.Κ.Π.; Πόσο... δυνατοί είστε στις δυνάμεις;
Πατήστε στην εικόνα και ελέγξτε τις γνώσεις σας με το κουίζ που έχει φτιάξει ο καλός συνάδελφος Παύλος Κώτσης. Καλή επιτυχία!
Στη Βόρεια Αμερική κατοικούσαν κυρίως Ινδιάνοι. Στα μέσα του 19ου αιώνα οι λευκοί έποικοι τους έδιωξαν από τα εδάφη τους –άλλοτε ειρηνικά και άλλοτε βίαια.
Το παρακάτω κείμενο (οπτικοποιημένο όμορφα και στο βιντεάκι) είναι απόσπασμα της απάντησης που έστειλε το 1855 ο αρχηγός των Ινδιάνων στον Πρόεδρο των ΗΠΑ, ο οποίος είχε ζητήσει να αγοράσει ένα τμήμα της γης τους. Αυτός ο «άγριος» και «απολίτιστος» λαός μάς παραδίδει ένα μάθημα για την ενότητα της ζωής σε έναν πλανήτη που σήμερα κινδυνεύει...
Πώς μπορείτε να αγοράσετε ή να πουλήσετε τον ουρανό ή τη ζεστασιά της γης; Η ιδέα μάς φαίνεται περίεργη. Επειδή ακριβώς δε μας ανήκουν η δροσιά του αέρα και η διαύγεια του νερού, πώς είναι δυνατόν να τα αγοράσετε; Κάθε κομματάκι αυτής της γης είναι ιερό για τον λαό μου. Κάθε βελόνα του λαμπερού πεύκου, κάθε αμμουδερή κοίτη ποταμού, κάθε κομματάκι ομίχλης μέσα στα σκοτεινά δάση, κάθε ξέφωτο και κάθε βούισμα εντόμου είναι ιερό στη μνήμη και στην εμπειρία του λαού μου.
Είμαστε ένα μέρος της γης κι αυτή, πάλι, ένα κομμάτι από εμάς. Τα ευωδιαστά λουλούδια είναι οι αδερφές μας. Το ελάφι, το άλογο, ο μεγάλος αετός είναι οι αδερφοί μας. Τα βράχια στους λόφους, το πράσινο χρώμα των λιβαδιών, η ζεστασιά του πόνι και ο άνθρωπος, όλα ανήκουν στην ίδια οικογένεια. Γι’ αυτό και όταν ο Μεγάλος Αρχηγός στην Ουάσιγκτον μας παραγγέλνει ότι θέλει να αγοράσει τη γη μας, ζητάει πολλά από εμάς. Ο Μεγάλος Αρχηγός μάς παραγγέλνει ότι θα μας εξασφαλίσει ένα μέρος έτσι που να μπορούμε να ζήσουμε άνετα μεταξύ μας. Θα σκεφτούμε, λοιπόν, την προσφορά του για ν’ αγοράσει τη γη μας. Αλλά δε θα είναι κι εύκολο. Γιατί αυτή η γη είναι για μας ιερή.
Ξέρουμε ότι ο λευκός άνθρωπος δεν καταλαβαίνει τα ήθη μας. Ένα κομμάτι γης μοιάζει γι’ αυτόν μ’ ένα οποιοδήποτε άλλο κομμάτι, γιατί είναι ένας ξένος που έρχεται μες στη νύχτα και παίρνει από τη γη αυτό που έχει ανάγκη. Η γη δεν είναι ο αδερφός του, αλλά ο εχθρός του, και μόλις την κυριεύσει πηγαίνει μακρύτερα.
Συμπεριφέρεται στη μητέρα του, τη γη, και στον αδερφό του, τον ουρανό, σαν να ήταν πράγματα που αγοράζονται, που λεηλατούνται, που πουλιούνται όπως τα πρόβατα ή τα λαμπερά μαργαριτάρια. Η απληστία του θα καταβροχθίσει τη γη και δε θ’ αφήσει πίσω της παρά μια έρημο.
Ξέρουμε τουλάχιστον αυτό: η γη δεν ανήκει στον άνθρωπο, ο άνθρωπος ανήκει στη γη. Αυτό το ξέρουμε. Όλα τα πράγματα είναι αλληλένδετα, όπως το αίμα ενώνει μια οικογένεια. Όλα τα πράγματα είναι αλληλένδετα.
Ένα πράγμα που ξέρουμε εμείς –και που ο λευκός άνθρωπος θα ανακαλύψει ίσως κάποτε– είναι ότι ο θεός μας είναι ο ίδιος θεός. Ίσως να σκέφτεστε να τον αποκτήσετε τώρα, όπως θέλετε να αποκτήσετε τη γη μας, αλλά δεν μπορείτε. Είναι ο θεός του ανθρώπου και το έλεός του είναι το ίδιο και για τον λευκό και για τον ερυθρόδερμο άνθρωπο. Αυτή η γη είναι πολύτιμη για τον άνθρωπο και όταν τη βλάπτει είναι σαν να δείχνει περιφρόνηση στον Δημιουργό.
ΚΕΙΜΕΝΟ: ΓΛΩΣΣΑ ΣΤ΄ ΤΑΞΗΣ (διασκευή από το βιβλίο «Πού είναι ο αετός; Χαιρετισμός στη γη»,
εκδ. ΚΟΑΝ, Αθήνα, 1997), youtube.com/user/PLWTINOS | ΒΙΝΤΕΟ: H e-κτη ατ@ξία στ’ ανοιχτά
Δείτε σπάνιες φωτογραφίες από έμβρυα θηλαστικών! Προέρχονται από ντοκιμαντέρ του National Geographic και για τη λήψη τους χρησιμοποιήθηκαν υπερηχογράφος, γραφικά υπολογιστών και μικροσκοπικές κάμερες.
Αν και εκφράζουμε συχνά τη γνώμη μας (θετική ή αρνητική) για κάποιο θέμα, δεν το κάνουμε πάντοτε με τον σωστό τρόπο. Πολλές φορές προσπαθούμε να πείσουμε τους άλλους για την άποψή μας χωρίς να έχουμε ένα απαραίτητο «εφόδιο»: επιχειρήματα!
Οι συνομιλητές μας θα πειστούν για την ορθότητα της γνώμης μας μόνο αν χρησιμοποιήσουμε τα κατάλληλα επιχειρήματα, αν δηλαδή έχουμε κάθε φορά τη σωστή επιχειρηματολογία. Διαφορετικά ο καθένας λέει τα δικά του και η συζήτηση ναυαγεί...
Παράλληλοι μονόλογοι
Για να πείσουμε κάποιον ότι έχουμε δίκιο και ότι η άποψή μας είναι σωστή:
1 Αρχικά αναφέρουμε ποια είναι η άποψή μας, λέμε ποια είναι η θέση μας πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα. Χρησιμοποιούμε φράσεις όπως: Η άποψή μου είναι... Η γνώμη μου είναι... Πιστεύω ότι... Νομίζω ότι... Θεωρώ πως... κ.ά.
2 Στη συνέχεια αναλύουμε ένα ένα τα επιχειρήματά μας, δηλ. τις προτάσεις που στηρίζουν λογικά τις απόψεις μας. Παρουσιάζουμε τους συλλογισμούς μας, φροντίζοντας κάθε φορά να τους δικαιολογούμε με τις κατάλληλες αιτιολογικές προτάσεις (γιατί, επειδή, αφού...).
3 Ταυτόχρονα χρησιμοποιούμε φράσεις που δηλώνουν τα συναισθήματά μας ή φράσεις με τις οποίες προσπαθούμε να προκαλέσουμε κάποια ανάλογα συναισθήματα σε αυτόν που μας ακούει ή μας διαβάζει. Παραδείγματα: Είναι κρίμα να... Είναι άσχημο... Είναι ευχάριστο... Είναι σπουδαίο... Είναι ασήμαντο... Δε συμφωνείτε ότι...;
4 Για να δηλώσουμε ότι αυτό που πιστεύουμε έχει καθολική και διαρκή ισχύ στηριζόμαστε στην οριστική του ενεστώτα.
5 Τέλος, καταλήγουμε σε ένα αιτιολογημένο και λογικό συμπέρασμα με τη βοήθεια λέξεων και φράσεων όπως: Γι’ αυτό... Έτσι... Κατά συνέπεια... Επομένως...