Μια ιστορία με το Δδ
Έναν καιρό και μια φορά,
μπορεί τώρα ή παλιά,
σ’ ένα δάσος μακρινό,
μα μπορεί και διπλανό,
ζει ένας δράκος δυνατός,
αλλά πολύ πολύ καλός.
Δασοφύλακας δουλεύει
και το δάσος προστατεύει.
Δαχτυλίδι διαμαντένιο,
διάφανο, αστραφτερό,
της γιαγιάς του φυλαχτό,
τον κάνει πολύ δυνατό!
Μια Δευτέρα πρωινό
πήρε δυναμωτικό
δεκαπέντε δακτυλήθρες
με δαμάσκηνα χυμό.
Ιδέα του ήρθε τρομερή
για τα δόντια του —τρελή!
Σιδεράκια να τους βάλει,
όλα ίσια να τα κάνει.
Το ίδιο εκείνο δειλινό
τρώει δείπνο βραδινό,
ψωμί ξερό πολύ σκληρό.
Πόνο νιώθει δυνατό!
Οι δακτυλήθρες σφηνωμένες,
τον πονάνε κολλημένες.
Δέηση κάνει, προσευχή,
πάνω στα δόντια του πληγή.
Με δοντόπονο ο φτωχός,
στα δύο διπλωμένος,
στον γιατρό πάει ο καημένος.
Τα δάκρυα τρέχουν σαν βροχή,
δόντια φυτρώνουν στη στιγμή,
τον δρόμο πίσω για να βρει.
Στη μισή του διαδρομή
δίψα τον πιάνει φοβερή.
Στην πηγή κατηφορίζει,
απ’ τον πόνο αλληθωρίζει!
Βλέπει ξαφνικά ένα αβγό,
το κοιτάζει από δω,
το κοιτάζει από κει,
δίχτυ ψάχνει για να βρει.
«Κρακ!» ακούει δυνατό,
κρύβει έκπληξη τ’ αβγό!
Τη διάσωσή του προσπαθεί,
τον πόνο διώχνει στη στιγμή!
Δρόμο παίρνει, δρόμο αφήνει,
τον βηματισμό ταχύνει.
Δήλωση στο δημαρχείο,
να καταγραφεί στ’ αρχείο:
— Βρέθηκε δίκροκο αβγό
με ζωάκια γεμιστό,
δύο δίδυμα αδελφάκια,
διώροφα δεινοσαυράκια.
Δακρυσμένα, διψασμένα,
ξεπροβάλλουν ζαρωμένα.
Τα δάχτυλα δειλά δειλά
πιπίλα κάνουν τα μωρά.
Για μια δίαιτα σωστή
τους δίνει πλήρη διατροφή:
Μια δεξαμενή νερό,
γίγαντα για μπιμπερό!
Δαμάσκηνα, δημητριακά,
μεγαλώνουν με τη μια!
Παρουσιάζουν διχρωμία,
το δέρμα τους σε διαφωνία·
o ένας κίτρινος σταχί,
ο άλλος μπλε δαμασκηνί.
Διαβολάκια γεννημένα,
διασκεδάζουν τα καημένα.
Σε δέκα, δώδεκα λεπτά
τον δράκο τρελαίνουν για καλά.
Του δίνουν μια δαγκωματιά!
Να τους δείρει, να τους δέσει
ή δεσμά να τους φορέσει;
Απόφαση παίρνει σωστή!
Δασκάλα δέσποινα καλεί.
Να τους δώσει αγωγή,
να διαβάζει παραμύθια,
διπλή δόση από παιχνίδια!
Δισκοθήκη, μουσική.
— Δο, δε, δι, δα, δολ, δα, δι, δο.
Άριστα δέκα διαγωγή!
Θέματα με ζώα
ΚΕΙΜΕΝΟ-ΕΙΚΟΝΑ: Ένα Γράμμα Μια Ιστορία