Kelly1888

Η Kelly1888 κατοικεί στη Νότια Αθήνα. Με το ΠΟΔήΛΑΤΟ συνεργάστηκε στην έκτη δημοτικού (2012/13).



Η εργασία τηςΟι συνεργάτες μας

Τα κόκκινα αβγά

Από τον ImyourShadow

Μαθητής της έκτης τάξης

Τι περνάνε τα αβγά τον υπόλοιπο χρόνο;

Παιδικές δημιουργίεςΠάσχα

Happy Easter!

Από το kounelaki01

Μαθήτρια της έκτης τάξης

Πάσχα

Μια περίεργη συνάντηση

Από τη Zoe01

Μαθήτρια της έκτης τάξης

Καραγκιόζης, Κοκκινοσκουφίτσα και Μέγας Αλέξανδρος

Αυτά τα τόσο διαφορετικά πρόσωπα συναντήθηκαν μαζί για να ολοκληρώσουν μια αποστολή όπως τους ζητήθηκε. Θα τα καταφέρουν άραγε;

Ο Καραγκιόζης ήταν σπουδαίος κωμικός στο Θέατρο Σκιών. Η Κοκκινοσκουφίτσα ήταν πρωταγωνίστρια στο κλασικό παραμύθι: «Η Κοκκινοσκουφίτσα». Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν σπουδαίος ήρωας της Μακεδονίας γνωστός απ’ το βιβλίο Ιστορίας.

Ποτέ άλλοτε δεν είχαν βρεθεί σε τόση περίεργη κατάσταση. Έπρεπε να σκοτώσουν ένα τέρας. Εκτός το ότι είχαν να αντιμετωπίσουν ένα τόσο άγριο πλάσμα έπρεπε να συνεννοηθούν μεταξύ τους κατάλληλα. Άρχισαν λοιπόν να σκέφτονται διάφορες λύσεις.

Στην αρχή ο Καραγκιόζης πρότεινε να του ρίξει μία με το μεγάλο του χέρι. Η Κοκκινοσκουφίτσα απ’ την άλλη πρότεινε να καλέσει τον φίλο της τον κυνηγό για να το σκοτώσει ενώ ο Μέγας Αλέξανδρος είπε να το πολεμήσουν.

Τελικά, μετά από πολλές διαφωνίες κατάφεραν να βρουν ένα σχέδιο για να το σκοτώσουν. Πρώτα απ’ όλα ο Καραγκιόζης θα τον χτύπαγε με το χέρι του έπειτα ο Μέγας Αλέξανδρος θα το πολέμαγε και όσο αυτοί θα κάνουν αυτά η Κοκκινοσκουφίτσα θα πήγαινε να βρει τον κυνηγό. Μόλις ήρθε ο κυνηγός, το σκότωσε και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

Βοηθώντας τον σεναριογράφο 1. Η ασυνήθιστη συνάντηση (Anthony12) 2. Η παράξενη αποστολή (aektzispilotos2001) 3. Μια περίεργη συνάντηση (Zoe01)

Διπλή γιορτή

Του Δημήτρη Καμπούρογλου

Λογοτέχνης, ακαδημαϊκός, δικηγόρος και ποιητής

Μια χρονιά, όταν ακόμα οι Έλληνες ήταν υπόδουλοι στους Τούρκους, έτυχε να γιορτάσουν την ίδια μέρα οι χριστιανοί τη Λαμπρή τους και οι Τούρκοι το Μπαϊράμι τους. Έτσι έτυχε.

Σε μια γειτονιά της Αθήνας, του Μεγάλου Σαββάτου, αφού οι χριστιανοί έκαναν Ανάσταση και τελείωσε η εκκλησία, η γριά κλησάρισσα της Αγίας Σωτήρας κλείστηκε μέσα στο κελί της. Διπλοαμπάρωσε την πορτίτσα της κι έβαλε, για καλό και για κακό, από πίσω και το φορτσέρι της, γεμάτο μ’ όλο της το νοικοκυριό, γιατί το τούρκικο ξεφάντωμα μπορούσε να ξεσπάσει πάνω της.

Έξαφνα, χτυπά τρεις φορές η πόρτα: τακ, τακ, τακ. Άλλες τρεις φορές χτύπησε και η καρδιά της κλησάρισσας. «Αν είσαι χριστιανός, να σε πολυχρονά ο Μεγαλοδύναμος. Μα και Τούρκος αν είσαι, πάλι καλώς όρισες», είπε μέσα της.
— Άνοιξε γρήγορα, γειτόνισσα, και μη φοβάσαι, εγώ είμαι.
— Μπα! Εσύ ’σαι γειτόνισσα; Και τι γυρεύεις τέτοιαν ώρα;

Η πορτίτσα του κελιού άνοιξε. Το κατάλευκο γεροντάκι, η κλησάρισσα, καλωσόρισε μια γριά μουσουλμάνα φιλενάδα της, που καθόταν μέσα σ’ ένα χάλασμα της γειτονιάς. Η πορτίτσα ξανάκλεισε.

Η μουσουλμάνα μιλάει πρώτη:
— Τώρα που ησύχασε ο κόσμος όλος και οι χαροκόποι τραβήχτηκαν στα σπίτια τους, ήρθε κι εμένα η σειρά μου να γιορτάσω το Μπαϊράμι μου στο τρυπόσπιτό μου μέσα. Έκαμα ν’ απλώσω πάνω σε κάτι πέτρες ό,τι μου ’δωκαν οι αγάδες της γειτονιάς και τότε σε συλλογίστηκα, καημένη γειτόνισσα, κλεισμένη καταμόναχη, στο κελί σου, τέτοια χρονιάρα μέρα που ξημερώνει για σας τους χριστιανούς. Σε ψυχοπόνεσα, τύλιξα πάλι τα φαγιά που είχα μπροστά μου και είπα μέσα μου: «Φτωχές είμαστε κι οι δύο. Ας πάω να γιορτάσουμε μαζί· αυτή τη Λαμπρή της κι εγώ το Μπαϊράμι μου». Ξεκίνησα λοιπόν και ήρθα.

Κι ακούμπησε το μικρό της δέμα πάνω στο τραπέζι του κελιού.

Σηκώνεται τότε η κλησάρισσα γελαστή και ψάχνει μέσα στην κασέλα της. Βγάζει ένα κόκκινο αυγό και το δίνει στη μουσουλμάνα. Το παίρνει εκείνη μ’ ευχαρίστηση μεγάλη, σηκώνει το χέρι της ψηλά, το παρατηρεί γύρω γύρω στο φως του λυχναριού με χαρά μικρού παιδιού και το θαυμάζει σαν κάτι σπάνιο και περίφημο πράμα.

Η γριά κλησάρισσα πλησιάζει σιγά σιγά, κάθεται κοντά της κι άξαφνα κάνει τσακ μια και της το σπάζει με το άλλο κόκκινο αυγό, που είχε κρυμμένο στο άλλο της χέρι, ξεκαρδισμένη στα γέλια για το κατόρθωμά της.

Το κελί είναι μισοσκότεινο. Το λυχνάρι μόλις και φέγγει. Ζυγώνουν κοντά, μάγουλο με μάγουλο τα δυο γεροντικά κεφάλια, κάτασπρο το ένα, κατάμαυρο το άλλο, και φιλιούνται…

ΒιβλίαΠάσχα

ΠΗΓΗ: Γλώσσα ΣΤ΄ Δημοτικού (διασκευή από το Αναγνωστικό E΄ Δημοτικού του 1979)

Το έθιμο του σουβλίσματος του αρνιού

Από τη Nasia28

Μαθήτρια της έκτης τάξης

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί σουβλίζουμε το αρνί; Ε, τότε διαβάστε το παρακάτω κείμενο για να σας λυθούν οι απορίες!

Σε πολλά είναι εθνικιστής και τοπικιστής ο Έλληνας, αλλά στο φαΐ βάζει μπόλικο νερό στο κρασί του. Όπως την τελευταία Κυριακή των Απόκρεω έχει καθιερωθεί να καταναλώνουμε μακαρονάδες (ιταλικό έθιμο) και την ημέρα των Χριστουγέννων γαλοπούλες (αμερικάνικο), έτσι και την Κυριακή του Πάσχα δε διστάσαμε καθόλου να καθιερώσουμε, εδώ και αιώνες, το εβραϊκό έθιμο της κατανάλωσης ενός αρνιού. Ο οβελίας, το παραδοσιακό αρνάκι που το βλέπουμε να στριφογυρνάει στη σούβλα κάθε Κυριακή του Πάσχα και το ’χουμε συνδέσει με την εθνική μας παράδοση, δεν είναι τίποτε άλλο από μια εβραϊκή γιορτή που προσαρμόστηκε στα ελληνοχριστιανικά δεδομένα για να γεμίσει το στομάχι μας μ’ ένα ακόμα παραδοσιακό λαχταριστό έδεσμα.

Η λέξη Πάσχα στα ελληνικά δε σημαίνει τίποτα. Πρόκειται για παραφθορά μιας λέξης με εβραϊκή και αραμαϊκή προέλευση (πεσάχ) και σημαίνει «ξεφεύγω», «προσπερνώ». Συμβολίζει το τέλος της μακρόχρονης δουλείας των Ισραηλιτών στην Αίγυπτο και την έξοδό τους προς τη γη Χαναάν, τη γη της Επαγγελίας.

Σύμφωνα με το βιβλίο της Εξόδου στην Παλαιά Διαθήκη, η δέκατη και τελευταία πληγή που επεφύλαξε ο Θεός στους Αιγύπτιους, για τις οποίες είχε προειδοποιήσει ο Μωυσής τον Φαραώ, ώστε να πειστεί και να επιτρέψει την έξοδο, ήταν η θανάτωση από Άγγελο Κυρίου όλων των πρωτότοκων γιων των Αιγυπτίων, αλλά και των πρωτότοκων ζώων τους. Κάθε εβραϊκή οικογένεια έπρεπε να θυσιάσει ένα νεαρό αρνάκι ή κατσικάκι, χρονιάρικο, για να ευλογηθεί από τον Θεό όλο το κοπάδι. Το σφάγιο πρέπει να ήταν αρσενικό και αρτιμελές, δεν έπρεπε να σπάσει κανένα κόκαλο και με το αίμα του έβαφαν παραδοσιακά τις πόρτες των σπιτιών, ώστε να αναγνωρίζει ο Άγγελος τα εβραϊκά σπίτια και να μη σπέρνει τον θάνατο.



Από τότε η γιορτή του Πεσάχ εξελίχθηκε σε μια από τις σπουδαιότερες των Ιουδαίων. Παραδοσιακά γιορτάζεται ακόμα και σήμερα στην πανσέληνο της εαρινής ισημερίας, την 14η του μήνα Αβίβ. Πρόκειται για δείπνο κι όχι για γεύμα και όσοι μετέχουν σ’ αυτό πρέπει να είναι ντυμένοι κι έτοιμοι σαν να πρόκειται να ταξιδέψουν. Πασχαλινό δείπνο ήταν, φυσικά, και ο Μυστικός Δείπνος του Ιησού με τους δώδεκα μαθητές του.

Στη χριστιανική λατρεία το Πάσχα μεταφέρθηκε για λίγες ημέρες (γιορτάζεται την πρώτη ημερολογιακή Κυριακή μετά την πανσέληνο της εαρινής ισημερίας), έτσι ώστε να υπάρχει μια γιορτινή αλληλουχία με το Πάθος και την Ανάσταση του Χριστού, του «αμνού του Θεού», όπως τον είχε αποκαλέσει ο Ιωάννης ο Βαπτιστής. Απέκτησε, βέβαια, και άλλο συμβολισμό, πλέον δείχνει το πέρασμα από τον θάνατο στη ζωή και από τη λύπη στη χαρά.

Το ψήσιμο, πάντως, του αρνιού στη σούβλα είναι παραδοσιακό ελληνικό έθιμο και μάλιστα της ηπειρωτικής Ελλάδας (στα Επτάνησα π.χ. που είχαν κατεξοχήν δυτικές επιρροές δεν υπήρχε το έθιμο μέχρι και πριν λίγες δεκαετίες). Η συγκεκριμένη τεχνοτροπία ανάγεται στους βοσκούς της ελληνικής υπαίθρου, οι οποίοι παραδοσιακά γιόρταζαν το Πάσχα στα χειμαδιά και δεν είχαν χτιστούς φούρνους ώστε να ψήσουν το αρνί. Η σούβλα, λοιπόν, ήταν ένας εύκολος και γρήγορος τρόπος ψησίματος, αφού δεν απαιτούσε εγκαταστάσεις, παρά μόνο μια φωτιά, ένα μυτερό κλαδί και δύο διχάλες στο έδαφος για να συγκρατούν τη σούβλα.

Έθιμα του Πάσχα  1.  Διακοπές από τις «διακοπές» (April 12)  2.  Έθιμα Μεγάλης Εβδομάδας (SpyCh18)  3.  Έθιμα Πάσχα (Νεφ.2008)  4.  Έθιμα Πάσχα (Python)  5.  Έθιμα του Πάσχα (animal girl 23)  6.  Έθιμα του Πάσχα στην Ελλάδα (wolf23)  7.  Η ιστορία των κόκκινων αυγών (μαθητής11)  8.  Η Μεγάλη Εβδομάδα (ΣοφΣοφ88)  9.  Κάποια έθιμα του Πάσχα στην Ελλάδα (george.xrn) 10. Παραδοσιακά τραγούδια του Πάσχα (Zoe01) 11. Πάσχα (KM_458) 12. Πάσχα και Μεγάλη Εβδομάδα: Έθιμα και συμβολισμός (KM_458) 13. Πασχαλινά έθιμα (anma 2008) 14. Πασχαλινά έθιμα σε νησιά και περιοχές της Ελλάδας (KM_458) 15. Τα έθιμα του Πάσχα (ΑΚ_08) 16. Τα έθιμα του Πάσχα (ΒΚ_08) 17. Τα έθιμα του Πάσχα στην Ελλάδα (beauty19) 18. Τα πασχαλινά αυγά της Ρουμανίας (April 12) 19. Το έθιμο του σουβλίσματος του αρνιού (Nasia28) 20. Το έθιμο των κόκκινων αβγών (Zoe01) 21. Το Πάσχα (double god1) 22. Το Πάσχα σε Ευρώπη και Αμερική (blue blue) 23. Τρία ξεχωριστά έθιμα της Ελλάδας (μαθητής11)

Διατροφή

ΠΗΓΗ: Κείμενο του Αργύρη Παγαρτάνη στο flowmagazine.gr

Καλαμάκια

Από τον Anthony12 και την Ποκαχόντας10

Μαθητής της έκτης τάξης, μαθήτρια της πέμπτης τάξης

Στην Ελλάδα το κρέας σε καλαμάκι είναι κάτι πολύ γνώριμο και όλοι το έχουμε δοκιμάσει συνοδευόμενο συνήθως από μια φέτα ψωμί.



Άραγε στον υπόλοιπο κόσμο γνωρίζουν τα καλαμάκια; Μήπως αντί για κρέας έχουν άλλες «λιχουδιές» στα καλαμάκια τους; Ρίξτε μια ματιά στις φωτογραφίες για να δείτε τι θεωρούν γρήγορο και νόστιμο φαγητό στον δρόμο άλλοι πολιτισμοί.

Καλαμάκια με πεπόνι

Διάφορα «ζουζούνια» σε καλαμάκι

Σαύρες και ιππόκαμποι σε καλαμάκι

Αστερίες σε καλαμάκι

Γαύροι σε καλαμάκι

Φράουλες και μπανάνες με επικάλυψη ζάχαρης

Καλαμάκια με αβγά

Μπανάνα στη σχάρα

Ελπίζουμε να μην αηδιάσατε με μερικά όπως εμείς!

Άνθρωποι – ΛαοίΔιατροφή

ΠΗΓΗ: otherside.gr