Μια ιστορία με το Χχ
Έναν καιρό και μια φορά,
μπορεί τώρα ή παλιά,
σήμερα, χθες, αύριο, προχθές,
μια χελώνα χαβαλές,
χαρακτήρας ζωηρός,
χαδιάρης, χαρισματικός,
με χιούμορ παίρνει τη ζωή,
όλο τον χρόνο μια γιορτή!
Την άνοιξη χαίρεται πολύ,
χάρμα η φύση, την καλεί
σε χλόης πράσινο χαλί.
Στο χαμομήλι ξαπλωμένη
την ομορφιά δεν τη χορταίνει.
Χαλαρώνει, χουχουλιάζει,
χάνεται γιατί ρεμβάζει,
όνειρα χρυσά φαντάζει!
Το καλοκαίρι, χαρωπή,
ούτε λεπτό χασομερεί!
Μια στα Χανιά, μια στη Χιλή,
για μπάνια στη Χαλκιδική,
χρώμα να πάρει πιο χακί!
Με μπανιερό χρωματιστό
χάνεται αμέσως στο νερό.
Τους χάνους προσπερνάει,
τα χταπόδια χαιρετάει!
Χρυσαφένια κάστρα χτίζει,
σαν παιδάκι χαχανίζει!
— Χι, χι, χι, χι!
Το φθινόπωρο αρχίζει,
τα χρυσάνθεμα σκαλίζει.
Τα χαϊδεύει, τα φροντίζει·
χάρμα ο κήπος της ανθίζει!
Η χαδιάρα η χελώνα
χάνεται στον αμπελώνα.
Χούφτες τρώει τα σταφύλια,
χυμό δροσίζονται τα χείλια.
Η χελώνα μυστικά
τον χειμώνα προτιμά.
Χωρίς νάρκη χειμερία
αλωνίζει μες στα κρύα!
Χιονοπέδιλα αγοράζει,
σε χάρτινο κουτί τα βάζει.
Με χτυποκάρδι τα φοράει,
στο χιονοδρομικό να πάει.
Ο χιονοπόλεμος χαμός,
το χαλάζι χαλασμός!
Μία άτυχη φορά
—η χειρότερη χρονιά—
χιονοθύελλα την πιάνει,
σαν χιονάνθρωπο την κάνει!
Χιλιόμετρα από μακριά
ήχο ακούει δυνατά:
«Χχχχχχχχχχχχχχ!»
Χιονοστιβάδα τη χτυπάει
και στη χαράδρα την πετάει!
Χάνεται για μια βραδιά.
Tα χαράματα γοργά
χωριανοί απ’ τα χωριά
τη μαζεύουν σκέτο χάλι,
χλωμή όσο καμία άλλη!
Χειρουργός από τη Χίο
τη βάζει μες στο χειρουργείο.
Χρήματα, δραχμή δεν παίρνει,
χάρισμα της το προσφέρει!
Χαρούλες το προσωπικό,
χάντρα της δένει στο λαιμό.
Χαλβαδόπιτα ζεστή,
χορτόσουπα χορταστική
και πετσέτα χνουδωτή
της προσφέρουν με χαρά·
όλα τα κάνει μια χαψιά.
Χαρακτήρας γελαστός
η χελώνα, χαρωπός·
τα χαδάκια τους τα παίρνει
και χαμόγελα τους σπέρνει!
«Χι, χι, χι!» και «Xα, χα, χα!»
τους χαρίζει τη χαρά!
Για όλη την υποδοχή
το χρέος μέσα της βαθύ·
τους χρωστάει ένα φιλί.
Παίρνει αμέσως το χωνί,
σε χοροεσπερίδα τους καλεί.
Χαμηλός ο φωτισμός,
στη σκηνή ένας χαμός!
Η χελώνα Χαβανέζα,
τη χορωδία βγάζει τέζα!
Χοροπηδάει και χορεύει,
ο χορός της τους μαγεύει!
Χειροπόδαρα χτυπιέται,
χάμω πέφτει και κυλιέται.
Ο χαρτοπόλεμος βροχή,
το χειροκρότημα ιαχή!
Ξαφνικά —τύχη να πάρει!—
δεν το πήρε καν χαμπάρι,
σε κίνηση χορευτική
σπάει «χρτς!» μία χορδή!
Χάλια τελειώνει η γιορτή!...
Θέματα με ζώαΧρόνος
ΚΕΙΜΕΝΟ-ΕΙΚΟΝΑ: Ένα Γράμμα Μια Ιστορία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου