Ένας μέρμηγκας κουφός με πήρε απ’ το χέρι.
«Είμαι», λέει, «ο πιο σοφός σ’ ολόκληρο τ’ ασκέρι!»
Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ’ ενθουσιασμό:
Εν δυο, προσκυνάμε!
Εν δυο, πολεμάμε!
Εν δυο, δεν πεινάμε!
Τα βολεύεις μια χαρά, σπουδαίο μου μερμήγκι,
όμως πρόσεξε καλά τ’ ωραίο σου λαρύγγι...
Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ’ ενθουσιασμό:
Εν δυο, προσκυνάμε!
Εν δυο, πολεμάμε!
Εν δυο, μα πεινάμε!
Πριν προφτάσω να του πω το σύστημα ν’ αλλάξει,
πλάκωσε όλο το χωριό τον μέρμηγκα να χάψει...
Και τα μικρά του τα μερμηγκάκια
χειροκροτάνε μ’ ενθουσιασμό:
Εν δυο, προσκυνάμε!
Εν δυο, μα πεινάμε!
Εν δυο, θα σε φάμε!
ΣΤΙΧΟΙ - ΜΟΥΣΙΚΗ - ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Μάνος Λοΐζος
ΔΙΣΚΟΣ: Τα τραγούδια του δρόμου (1974)
ΔΙΣΚΟΣ: Τα τραγούδια του δρόμου (1974)
Θέματα με ζώαΤραγούδια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου