Καλημέρα ήλιε

Το τέλος της δικτατορίας (1967-1974) αναπτέρωσε τις ελπίδες της κοινωνίας μας για ένα καλύτερο αύριο. Το τραγούδι που ακολουθεί, από τα πιο όμορφα και αισιόδοξα του ελληνικού πενταγράμμου, αγαπήθηκε πολύ...

Θα τον μεθύσουμε τον ήλιο, σίγουρα ναι,
θα τον τρελάνουμε τον φίλο, σίγουρα ναι,
με το νταούλι και με τον ζουρνά:
Καλημέρα, ήλιε, καλημέρα!

Γελά ο ήλιος κι αμολιέται στα στενά,
χορεύει πάνω στο νταούλι κι αρχινά:
Το κόκκινο για τη ροδιά,
το πράσινο για τα παιδιά,
για της Μυρσίνης την ποδιά,
μια Παναγιά...

Θα τον μεθύσουμε τον ήλιο...

Γελά ο ήλιος κι αμολιέται στα στενά...

Θα τον μεθύσουμε τον ήλιο, σίγουρα ναι,
θα τον κρατήσουμε τον ήλιο, σίγουρα ναι,
πάνω στις στέγες, μέσα στις καρδιές:
Καλημέρα, ήλιε, καλημέρα!

ΣΤΙΧΟΙ - ΜΟΥΣΙΚΗ: Μάνος Λοΐζος
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Κώστας Σμοκοβίτης, Αλέκα Αλιμπέρτη, χορωδία
ΔΙΣΚΟΣ: Καλημέρα ήλιε (1973)

ΤραγούδιαΤρίτη Ελληνική Δημοκρατία