Χριστούγεννα, Πρωτούγεννα, πρώτη γιορτή του χρόνου,
για βγάτε, διέτε, μάθετε πως ο Χριστός γεννιέται·
γεννιέται κι ανατρέφεται στο μέλι και στο γάλα.
Το μέλι τρων οι άρχοντες, το γάλα οι αφεντάδες
και το μελισσοβότανο το λούζονται οι κυράδες.
Κυρά καμαροτράχηλη, κυρά γαϊτανοφρύδα,
κυρά μου όταν στολίζεσαι να πας στην εκκλησιά σου,
κάνεις τον ήλιο πρόσωπο και το φεγγάρι αγκάλη
και τον καθάριο Αυγερινό τον κάνεις δαχτυλίδι.
Εμείς εδώ δεν ήρθαμε να φάμε και να πιούμε,
μόνο σας αγαπούσαμε κι ήρθαμε να σας δούμε!
Δώστε μας και τον κόκορα, δώστε μας και την κότα,
δώστε μας και πέντ’ έξι αβγά να πάμε σ’ άλλη πόρτα!
Εδώ που τραγουδήσαμε πέτρα να μη ραΐσει
κι ο νοικοκύρης του σπιτιού πολλούς χρόνους να ζήσει!
ΜΟΥΣΙΚΗ: Παραδοσιακή ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Μπάμπης Τσέρτος ΔΙΣΚΟΣ: Να τα πούμε; (2009)
Καλήν ησπέραν άρχοντες, αν είναι ορισμός σας,
Χριστού τη Θεία Γέννηση να πω στ’ αρχοντικό σας.
Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλει,
οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρετ’ η φύσις όλη.
Κερά καμαροτράχηλη και φεγγαρομαγούλα,
απού ’χεις τον υγιό τον μοσχοκανακάρη,
λούεις τον και χτενίζεις τον και στο σκολειό τον παίρνεις.
Κι ο δάσκαλος τον έδειρε με το χρυσό βεργάλι
και η κερα-δασκάλισσα με το μαργαριτάρι.
Είπαμε δα για την κερά, ας πούμε για τη Βάγια:
Άψε Βαγίτσα το κερί, άψε και το διπλέρι
και κάτσε και κουσούντισε ήντα θα μας εφέρεις.
Φέρε πανιέρι κάστανα, πανιέρι λεπτοκάρυα
και φέρε και γλυκό κρασί να πιουν τα παλικάρια.
Κι αν είναι με το θέλημα, άσπρη μου περιστέρα,
ανοίξετε την πόρτα σας να πούμε «καλησπέρα».
Κι ακόμα δεν τον ηύρηκες τον μάνταλο ν’ ανοίξεις,
να μας εβάλεις μια ρακή κι ύστερα να σφαλίξεις.