Ένας από τους μύθους του Αισώπου αναφέρεται σε κάποιους ποντικούς, οι οποίοι δεινοπαθούσαν από τον αιώνιο εχθρό, τη γάτα. Συγκάλεσαν γενική συνέλευση και προσπαθούσαν να βρουν λύση στο πρόβλημά τους.
Ένας νεαρός πρότεινε να κρεμάσουν στον λαιμό της ένα κουδούνι, ώστε να την ακούνε όταν έρχεται και να φυλάγονται. Όλοι ενθουσιάστηκαν με την εξαιρετική ιδέα, όμως ένας γέροντας διατύπωσε την απορία του: «Και ποιος θα κρεμάσει το κουδούνι στη γάτα;»
Παύση. Λήξη της συνέλευσης...
Είναι πολλά και τα δικά μας προβλήματα. Θυμώνουμε, αντιδρούμε, διεκδικούμε —καλά κάνουμε. Ωστόσο, κατά κανόνα, στις συζητήσεις ο καθένας λέει το μακρύ του και το κοντό του. Έχει γίνει παροιμιώδης η φράση: «Μωρέ, ας γινόμουν πρωθυπουργός για μια μέρα και θα σου ’λεγα εγώ...».
Οι αδερφοί Κατσιμίχα, αγαπημένοι τραγουδοποιοί, έχουν φτιάξει ένα σύγχρονο λαϊκό τραγούδι που στηρίζεται στον προαναφερόμενο μύθο και δίνει απάντηση σε κάθε επίδοξο «σωτήρα» μας: Πολλές φορές η σιωπή κρύβει φρόνηση...
Σ’ ένα υπόγειο στην πλατεία Αβησσυνίας
συγκεντρωθήκαν τα ποντίκια μια φορά,
για να σκεφτούν πώς θα γλιτώσουν μια για πάντα
από του γάτου τον αιώνιο βραχνά...
Το συζητάγανε ημέρες και ημέρες,
μα τελικά δεν καταλήξαν πουθενά
και είχαν όλοι πια συνειδητοποιήσει
ότι κομπλάρισε η συνέλευση γερά...
Τότε πετάγεται ένας νεαρός και λέει:
«Βρήκα τη λύση του προβλήματος, παιδιά!
Θα πλησιάσουμε την ώρα που κοιμάται
και θα του δέσουμε κουδούνα στην ουρά!»
Κι όλοι φωνάξαν «Μπράβο, αυτό είναι, συμφωνούμε!»
και πέρασε η πρότασή του παμψηφεί...
Μα ένας γέρος ποντικός τους λέει «Δικαίωμα!»
και θέτει την εξής ερώτηση:
«Άμα μου λύσετε αυτή την απορία,
τότε δε θα ’χω αντίρρηση καμιά:
Ποιος από σας τολμάει τον γάτο να ζυγώσει,
να του κρεμάσει την κουδούνα στην ουρά;»
Και από τότε έχουν περάσει χίλια χρόνια
κι ακόμα ο γάτος τα ποντίκια κυνηγά...
Που πάει να πει ότι δε βρέθηκε κανένας
να του κρεμάσει την κουδούνα στην ουρά!
Όλες οι λύσεις είναι φίνες και ωραίες
τότε και μόνο όταν είναι εφικτές...
Μα σαν δεν έχεις κότσια να τις εφαρμόσεις,
άσ’ τες καλύτερα, καθόλου μην τις λες...
ΣΤΙΧΟΙ - ΜΟΥΣΙΚΗ - ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας ΔΙΣΚΟΣ: Όταν σου λέω πορτοκάλι να βγαίνεις (1987)
Στις παρακάτω εικόνες παρατηρούμε ότι δεν μπορούμε να βγάλουμε καλή φωτογραφία με το λαμπάκι του δυναμό αναμμένο, εφόσον για να λειτουργήσει πρέπει να κάνουμε πετάλι ή να γυρνάμε το ροδάκι του.
Take me back to my boat on the river I need to go down, I need to come down Take me back to my boat on the river And I won’t cry out any more
Time stands still as I gaze in her waters She eases me down, touching me gently Waters that flow past my boat on the river So I don’t cry out anymore
Oh, the river is wise The river it touches my life like the waves on the sand All roads lead to Tranquillity Base Where the frown on my face disappears
Take me down to my boat on the river And I won’t cry out anymore
Oh, the river is deep The river it touches my life like the waves on the sand All roads lead to Tranquillity Base Where the frown on my face disappears
Take me down to my boat on the river I need to go down, would you let me go down? Take me back to my boat on the river And I won’t cry out anymore
