Γεια σας, αυτή είναι η πρώτη μου εορταστική ανάρτηση. Έχω φτιάξει ένα «καλαθάκι» για να βάζουμε καραμέλες. Το έφτιαξα για «Trick or Treat», που θα πήγαινα στο σπίτι μιας φίλης μου. Κανονικά είναι νεράντζι, αλλά μόνο και μόνο επειδή δεν έβρισκα τόσο μεγάλο πορτοκάλι (επίσης η μαμά μου είχε πορτοκάλια και δε μου το είπε!). Το έβαψα πορτοκαλί και έβαλα... μερικές πινελιές από μαύρο.
Ήξεραν πως η λευτεριά κερδίζεται, δε χαρίζεται. Και τη γνώση αυτή την έκαναν πράξη. Προσκυνούμε...
Πάμε κι εμείς στην αυλή του φθινόπωρου
πίσω απ’ τα πετρωμένα στάχυα του καλοκαιριού.
Πάμε κι εμείς στα παιδιά που κοιμήθηκαν
κάτω απ’ τα ματωμένα νύχια του περιστεριού.
Πάμε να δεις, στην αυλή που μεγάλωσαν,
δυο παιδιά ερωτευμένα, δυο παιδιά του καημού.
Ορέστη απ’ τον Βόλο! Μαρία απ’ τη Σπάρτη!
Γυρεύω τον γιο μου!
Μαρία απ’ τη Σπάρτη! Ορέστη απ’ τον Βόλο!
Την κόρη μου θέλω!
Δυο παιδιά ερωτευμένα, δυο παιδιά του καημού...
ΣΤΙΧΟΙ: Ιάκωβος Καμπανέλλης ΜΟΥΣΙΚΗ: Σταύρος Ξαρχάκος ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Nίκος Δημητράτος, Τζένη Καρέζη, Κώστας Καζάκος ΔΙΣΚΟΣ: Το μεγάλο μας τσίρκο (1974)
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ-ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: podilato98.blogspot.com