Τρίβω, σκουπίζω και το παρκέ γυαλίζω Μ’ ένα σφουγγαρόπανο τα πάντα σαπουνίζω Τον σκύλο βουρτσίζω, το σπίτι αερίζω Και μόλις τελειώσω αμέσως ξαναρχίζω Τρίβω, σκουπίζω και το παρκέ γυαλίζω
Σούπες, πιλάφια, παστίτσια μαγειρεύω Με μια κουτάλα ξύλινη τη σάλτσα ανακατεύω Πλένω τα πιάτα, τα ψίχουλα μαζεύω Ποτέ δεν κοιμάμαι, ποτέ δε χαζεύω Σούπες, πιλάφια, παστίτσια μαγειρεύω
Πλένω, απλώνω, μπαλώνω, σιδερώνω Τινάζω τα παπλώματα και τα κρεβάτια στρώνω Και τον νεροχύτη συνέχεια ξεβουλώνω Ποτέ μου, ποτέ μου, ποτέ μου δεν τελειώνω Πλένω, απλώνω, μπαλώνω, σιδερώνω
Αχ, και να ’χα μια πρόσκληση, να βρεθώ μια νύχτα κι εγώ Σ’ έναν πύργο κατάφωτο, σ’ ένα πάρτι πριγκιπικό Ένας όμορφος πρίγκιπας με τον πρώτο χτύπο του γκονγκ Να με δει και να πεταχτεί από τη χρυσή του σεζλόνγκ
Πεντάμογφη οπτασία μου, κεντγίζεις τη φαντασία μου Και πάγε φόγα να γίνουμε ζευγάγι χογευτικό
Ανοίξαν όλα τα στόματα και στα λαμπρά τα πατώματα Γλιστράμε και φτερουγίζουμε στο βαλς το πριγκιπικό
Τγεις κοντέσες μού γίχνουνε γοδοπέταλα δγοσεγά Μαρκησίες και δούκισσες με κοιτάζουνε φθονερά Σαν αστέγι λαμποκοπά το λαμέ σου το μπολεγό Πάνω στο καπελίνο σου κυματίζει τ’ άσπρο φτερό
Το φουσκωτό κγινολίνο σου σκογπά θγοΐζοντας γύγω σου Το γαλλικό σου το άγωμα, λεπτό και διακγιτικό
Και όπως στροβιλιζόμαστε με θαυμασμό κοιταζόμαστε Αλήθεια, πόσο ταιριάζουμε στο βαλς το πριγκιπικό