Από τον Vans333Dp
Μαθητής της έκτης τάξης
Ο παππούς μου υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στο πολεμικό ναυτικό. Θα σας αφηγηθώ τα γεγονότα που αφορούν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο όπως τα έζησε και μου τα αφηγήθηκε ο παππούς μου.
Ο παππούς μου υπηρέτησε τη θητεία του στο ναυτικό με τον βαθμό του διόπου (αντίστοιχος του δεκανέα στον στρατό ξηράς) με την ειδικότητα του υπεύθυνου των θερμαστών των μηχανών των πλοίων. Θερμαστές ήταν αυτοί που είχαν καθήκον να τροφοδοτούν τα καζάνια του πλοίου με καύσιμη ύλη (γαιάνθρακα). Στη θητεία του υπηρέτησε στο αντιτορπιλικό Ιέραξ ΙΙ και μετά πήρε μετάθεση για το αντιτορπιλικό Σφενδόνη ΙΙ.
ΙΕΡΑΞ ΙΙ
ΣΦΕΝΔΟΝΗ ΙΙ
Κατά τη διάρκεια της θητείας του γεννήθηκε ο διάδοχος του θρόνου Κωνσταντίνος και αυτό είχε σαν συνέπεια να υπηρετήσουν 6 μήνες λιγότερο και έτσι απολύθηκε τον Σεπτέμβριο του 1940. Με την κήρυξη του πολέμου επιστρατεύθηκε και ανέλαβε υπηρεσία στο αντιτορπιλικό «Σπέτσαι», με τον βαθμό του τριόπου αυτήν τη φορά (σήμερα έχει καταργηθεί ο βαθμός).
Το Σπέτσαι έκανε συνοδείες νηοπομπών καθώς και επιδρομή σε ιταλικά πλοία που βρίσκονταν στο στενό του Οτράντο (Αδριατική) τον Ιανουάριο του 1941. Με την επίθεση της ναζιστικής Γερμανίας κατά της Ελλάδας το Πολεμικό Ναυτικό υπέστη μεγάλες απώλειες από τη Γερμανική Πολεμική Αεροπορία και τα περισσότερα πλοία του χτυπήθηκαν ή βυθίστηκαν. Μετά την κατάρρευση του μετώπου τον Απρίλιο του 1941, το Υπουργείο Ναυτικών διέταξε την αυτοβύθιση πλοίων προκειμένου να μην πέσουν στα χέρια του εχθρού, ανάμεσά τους και το θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ». Χάρις στην καρδιά και το θάρρος των ελληνικών πληρωμάτων η αναχώρηση των εναπομεινάντων πλοίων του στόλου μας, ήταν αδιανόητο να γίνει χωρίς την ασφαλή συντροφιά του «Μπαρμπα-Γιώργη» του ηρωικού θωρηκτού «Γ. Αβέρωφ» όπως το ονόμαζαν τα ελληνικά πληρώματα.
Τελικά ο στόλος έφθασε στη Σούδα της Κρήτης με ναυαρχίδα το θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ». Μετά την πτώση της Κρήτης ο στόλος αναχώρησε για την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου όπου βρίσκονταν και πολλά άλλα συμμαχικά πλοία. Σημειωτέον ότι στην Αλεξάνδρεια υπήρχε μια σημαντική και ακμάζουσα ελληνική παροικία και υπήρχαν πολλά ελληνικά καταστήματα και πολλές επιγραφές στην ελληνική γλώσσα.
Το «Σπέτσαι» όπως και τα άλλα πλοία του στόλου μας χρησιμοποιήθηκαν σαν συνοδοί νηοπομπών και περιπολίες. Στη συνέχεια το «Σπέτσαι» στάλθηκε για επισκευή στην Καλκούτα των Ινδιών. Στην επιστροφή του και λίγο πριν φθάσει στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας έγινε μια έκρηξη στο μηχανοστάσιό του με αποτέλεσμα ένας σωλήνας ατμού να τραυματίσει τον παππού μου στο πόδι του καθώς και άλλα δυο μέλη του πληρώματός του. Ο παππούς μου και οι άλλοι δυο τραυματισμένοι νοσηλεύθηκαν στο αγγλικό ναυτικό νοσοκομείο της Αλεξάνδρειας για δυο μήνες. Μετά την ανάρρωσή τους πληροφορήθηκαν ότι το πλοίο τους έλειπε με μια νηοπομπή στη Βομβάη της Ινδίας και πήραν μετάθεση προσωρινά για το θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ» όπου βρισκόταν στο Πορτ Σάιντ της Αιγύπτου.
Α/Τ ΣΠΕΤΣΑΙ
ΘΩΡΗΚΤΟ Γ. ΑΒΕΡΩΦ
Εκεί έμαθαν για το θρυλικό παρελθόν του θωρηκτού, όπου μόνο του είχε εγκλωβίσει τον τούρκικο στόλο στα Δαρδανέλια, υπό τις διαταγές του ναυάρχου Κουντουριώτη κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων, απελευθερώνοντας τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και εξασφαλίζοντας την ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο. Μετά από παραμονή δυόμισι μηνών στο «Γ. Αβέρωφ» και αφού συμμετείχαν σε μια νηοπομπή από τη Βομβάη στο Άντεν, επέστρεψαν στην Αίγυπτο όπου είχε καταπλεύσει και το αντιτορπιλικό «Σπέτσαι» και στο οποίο ανέλαβαν και πάλι υπηρεσία.
Συνέχισαν τις περιπολίες και τις συνοδείες νηοπομπών, έζησαν το κίνημα του Ναυτικού στη Μέση Ανατολή και μετά από τέσσερα χρόνια απουσίας από την πατρίδα τους, επέστρεψαν το απόγευμα της 16ης Οκτωβρίου του 1944 στο λιμάνι του Πειραιά, αφού εντωμεταξύ είχε λήξει ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος με την ήττα των δυνάμεων του Άξονα.
Στη μνήμη του παππού μου