Παζλ με τις λιθοσφαιρικές πλάκες

Πατήστε στην εικόνα, τοποθετήστε τις πλάκες (plates) στη σωστή θέση και σχηματίστε τον φλοιό του πλανήτη μας:

Οι λιθοσφαιρικές πλάκες της Γης 1. Παζλ με τις λιθοσφαιρικές πλάκες 2. Το παρελθόν της Γης

Παζλ

ΠΗΓΗ: planeta42.com

Πολυτεχνείο 1973(εξάσκηση)

Πατήστε στις εικόνες και ελέγξτε τις γνώσεις σας:

1. Αντιστοίχιση



2. Κουίζ



Δικτατορία 1967-1974

ΠΗΓΗ: inschool.gr

Γεωγραφικοί όροι ξηράς και θάλασσας(παρουσίαση)

Πατήστε στην εικόνα

ΓεωγραφίαΛεξιλόγιο

ΠΗΓΗ: Μελέτη Δ΄ Δημοτικού

Η γνώμη των άλλων

1 Ναι, μας νοιάζει η γνώμη των άλλων —ειδικά αν πρόκειται για τους φίλους ή την οικογένειά μας...

2 Ναι, προσπαθούμε να γινόμαστε καλύτεροι, για να μην ενοχλούμε και να τους σεβόμαστε...

3 Όχι, δε μας νοιάζει η γνώμη εκείνων που μας φέρονται άσχημα, που δεν εκτιμούμε...

4 Όχι, δε θα αλλάξουμε τον χαρακτήρα, τις ανάγκες και τα όνειρά μας για να τους ευχαριστούμε...

Προσοχή όμως: Αυτές οι εικόνες αποτελούν πολύτιμη τροφή για σκέψη, αρκεί να μη γινόμαστε απόλυτοι ή υπερβολικοί. Όλα χρειάζονται μέτρο!

Εγώ κι ο κόσμος

ΕΙΚΟΝΕΣ: eleftherosou.kai.skepsou@facebook

Υπάρχουν δυο είδη ανθρώπων το πρωί...

Εσείς σε ποιο ανήκετε;

ΑστείαΘέματα με ζώαΣχολική ζωή

Επιπτώσεις από το φαινόμενο του θερμοκηπίου(προσομοίωση)

Πατήστε στην εικόνα, αυξήστε τα αέρια του θερμοκηπίου και παρατηρήστε πώς επηρεάζεται η μέση θερμοκρασία της Γης, ο όγκος των αρκτικών πάγων και η στάθμη των ωκεανών:



ΑτμόσφαιραΚλιματική κρίση

ΠΗΓΗ: photodentro.edu.gr

Αν αύριο εξαφανίζονταν οι άνθρωποι

ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ

Μάιος 2007

Πώς θα ήταν η Γη χωρίς ανθρώπους; Όχι απαραίτητα ως επακόλουθο πυρηνικής καταστροφής, κατάπτωσης γιγαντιαίου μετεωρίτη ή άλλης φυσικής καταστροφής.

Πρόκειται απλώς για μια υποθετική θεωρία που διατύπωσε στο βιβλίο του «The World Without Us» ο Αμερικανός συγγραφέας, δημοσιογράφος και καθηγητής Δημοσιογραφίας και Λατινοαμερικανικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα Άλαν Βάισμαν.

Σκηνές από την εξαιρετική ταινία του History Channel «Life After People»

Σύμφωνα με τον συγγραφέα, η Αφρική θα επανερχόταν ταχύτατα στην πρωταρχική της κατάσταση, καθώς η χλωρίδα της δεν έχει πολλούς ξένους εισβολείς, ενώ η πανίδα της (ελέφαντες, καμηλοπαρδάλεις, ρινόκεροι και ιπποπόταμοι), που δεν έχει αφανιστεί όπως τα μεγάλα θηλαστικά της Αμερικής και της Αυστραλίας, θα πολλαπλασιαζόταν και θα εξαπλωνόταν ραγδαία.

Στους ωκεανούς πάλι, όπου η σύνθεση ζωικών και φυτικών ειδών δεν έχει επηρεαστεί σε πολύ μεγάλο βαθμό από τις ανθρώπινες δραστηριότητες, η πιθανολογούμενη απουσία ανθρώπων θα είχε άμεσες ορατές συνέπειες. Παρ’ όλους τους ρυθμούς της υπερθέρμανσης του πλανήτη, πολλοί κοραλλιογενείς ύφαλοι θα συνέρχονταν σε διάστημα λίγων αιώνων.

Αντιθέτως, δυσοίωνα θα ήταν τα πράγματα για πολλά είδη πανίδας που έχουν συνηθίσει στη συμβίωση με τον άνθρωπο. Χωρίς τα απορρίμματα του πολιτισμού οι αρουραίοι θα λιμοκτονούσαν στις πολιτείες ή θα γίνονταν τροφή των αρπακτικών πουλιών. Οι κατσαρίδες θα πέθαιναν από ψύχος σε περιβάλλοντα χωρίς θέρμανση, οι σκύλοι και τα άλογα θα επανέρχονταν σε άγρια κατάσταση, αλλά δε θα είχαν και μεγάλες ελπίδες επιβίωσης, ενώ οι γάτες θα είχαν τις καλύτερες προοπτικές, αφού παρά την εγγύτητα προς τον άνθρωπο, έχουν διατηρήσει ανέπαφα τα άγρια ένστικτά τους και λόγω έλλειψης κυνηγετικών όπλων, φυτοφαρμάκων, οδικής κυκλοφορίας και τζαμιών κτιρίων θα είχαν άφθονη φτερωτή τροφή.



Τι θα γινόταν, άραγε, με τα γιγαντιαία οικοδομήματα; Με δυσκολία θα μπορούσαμε να φανταστούμε πως η φύση θα κυρίευε και σιγά σιγά θα εξαφάνιζε τα ίχνη πολιτισμού μιας μεγαλούπολης όπως είναι η Νέα Υόρκη. Ωστόσο, αυτό ακριβώς θα συνέβαινε, γράφει ο Βάισμαν, αφού «το πρόβλημα σε πολλές Πολιτείες βρίσκεται κάτω από το έδαφός τους».

Ο δυνατός ΒΑ άνεμος ωθεί με πίεση τα ύδατα του Ατλαντικού προς τον υδροφόρο ορίζοντα, οι βροχοπτώσεις εντείνουν το πρόβλημα και σε τακτά διαστήματα ειδικά συνεργεία καταδύονται στις κατακόμβες του αποχετευτικού δικτύου για εργασίες που εμποδίζουν εκατομμύρια λίτρα νερού να πλημμυρίσουν υπόγειες σήραγγες όπως π.χ. του μετρό. «Χωρίς την πραγματοποίηση τέτοιων έργων, όλα θα είχαν βουλιάξει μέσα σε 36 ώρες», επιβεβαιώνει συνεργάτης του τομέα δημοσίων έργων της Νέας Υόρκης.



Μέσα σε μια πενταετία ζιζάνια κι αγριόχορτα θα κυρίευαν τα κενά σε σπασμένα πεζοδρόμια και τη σκασμένη άσφαλτο, ενώ τη μεγαλύτερη εξάπλωση θα είχε το δέντρο αΐλανθος (Ailanthus altissima), οι ρίζες του οποίου θα εξάρθρωναν και τους τελευταίους αρμούς των οικοδομημάτων.

Χωρίς τακτική θέρμανση οι υδραυλικές εγκαταστάσεις των κτιρίων θα σκούριαζαν, χρώματα και σοβάδες θα μαδούσαν κι ακόμη κι ένας μικρός κεραυνός θα μπορούσε να προκαλέσει πυρκαγιές. Σύντομα στα ερείπια θα κυριαρχούσαν τα γεράκια, ενώ μεγάλες συστάδες δέντρων θα παραγκώνιζαν άλλα φυτά.



Στο τέλος οι ουρανοξύστες θα κατέρρεαν και η μεγαλούπολη —πυκνό δάσος πλέον— θα γινόταν κυνηγότοπος για κογιότ, αλεπούδες, ελάφια, λύκους και αρκούδες. Πάντως το Άγαλμα της Ελευθερίας θα διατηρούνταν (αν και σκεπασμένο με παχύ στρώμα στρειδιών στον βυθό) ίσως και μια χιλιετία μετά την κατάρρευση των τελευταίων οικοδομημάτων της Πολιτείας...

Απόσπασμα από το βιβλίο

Αναμφίβολα εμείς οι άνθρωποι είμαστε το κυρίαρχο ον στον πλανήτη μας. Μέσα σε μερικές χιλιάδες χρόνια καταφέραμε να καταβροχθίσουμε περισσότερο από το 1/3 του για τις πόλεις και τα χωράφια μας.

Τώρα φανταστείτε να εξαφανιστούν αύριο και τα εφτά δισεκατομμύρια από εμάς, επειδή, ας πούμε, μας μετέφεραν σε ένα στρατόπεδο μακριά, κάπου στον γαλαξία. Πώς θα εξελισσόταν ο πλανήτης χωρίς τη συνεχή πίεση της ανθρώπινης ύπαρξης;

Σε μία περίπτωση η φύση θα επανακτήσει τον πλανήτη. Η πρώτη αλλαγή θα φανεί κοιτάζοντάς τον από ψηλά. Καθώς οι νύχτες θα πάψουν να φωτίζονται, μιας και κανείς δε θα τροφοδοτεί τους ηλεκτρικούς σταθμούς παραγωγής ρεύματος, δε θα υπάρχει πια φωτορύπανση.

Την πρώτη κιόλας μέρα τα περισσότερα από τα απειλούμενα με εξαφάνιση είδη θα αρχίσουν να ανακτούν τις δυνάμεις τους.

Τους πρώτους μήνες θα ελαττωθεί κατά πολύ η ατμοσφαιρική μόλυνση (άζωτο και οξείδιο του θείου).

Μέσα σε έναν χρόνο θα επιβιώσουν δισεκατομμύρια επιπλέον πουλιά, επειδή θα σταματήσουν να πετούν αεροπλάνα.

Μέσα σε δέκα χρόνια θα φύγει το μεθάνιο από την ατμόσφαιρα.

Τα πρώτα 50-100 χρόνια οι δρόμοι και τα κτίρια θα σκεπαστούν με φυτά και αγριόχορτα, ενώ θα διαλυθούν οι ξύλινες κατασκευές.

Σε 100-200 χρόνια θα πέσουν οι γέφυρες και θα καταρρεύσουν τα μεταλλικά και γυάλινα κτίρια.

Σε 500 χρόνια θα αναγεννηθούν τα κοράλλια.

Σε 500-1.000 χρόνια όλα τα οργανικά σκουπίδια που έχουν θαφτεί στη γη θα έχουν διαλυθεί.

Σε χίλια χρόνια τα περισσότερα κτίρια από τσιμέντο, πέτρα ή τούβλα θα έχουν καταρρεύσει, ενώ το διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα θα ξαναβρεθεί στα επίπεδα της προβιομηχανικής περιόδου, παρότι θα συνεχίσει να επηρεάζει το κλίμα τουλάχιστον 1.000 χρόνια από τότε που ο άνθρωπος θα σταματήσει να το παράγει.

Σε 50.000 χρόνια τα περισσότερα γυαλιά και πλαστικά θα έχουν διαλυθεί.

Ύστερα από 50.000 χρόνια η ύπαρξη του ανθρώπινου είδους θα σημαδεύεται μόνο από μερικά αρχαιολογικά ευρήματα.

Ορισμένες, κατασκευασμένες από τον άνθρωπο, χημικές ουσίες δε θα αρχίσουν να εξαφανίζονται παρά μόνο ύστερα από 200.000 χρόνια.

Τα πυρηνικά απόβλητα μπορεί να παραμείνουν θανατηφόρα μέχρι και δύο εκατομμύρια χρόνια ακόμη.

Όμως όλα αυτά δε θα είναι παρά αμυδρά ενθύμια, σχεδόν παθητική υπόμνηση ενός πολιτισμού που κάποτε θεωρούσε τον εαυτό του το μεγαλύτερο επίτευγμα. Μέσα σε μερικά εκατομμύρια χρόνια η διάβρωση και πιθανώς μία ή δύο περίοδοι παγετώνων θα εξαφανίσουν ακόμα και αυτά τα ισχνά ίχνη κι εάν κάποτε ένα άλλο ευφυές ζώο εξελιχθεί στη Γη, μπορεί να μη μάθει ποτέ για την ύπαρξή μας, εκτός κι αν βρει τίποτε ιδιαίτερα απολιθώματα.

Η πραγματικότητα είναι ότι η Γη, πολύ σύντομα, θα μας ξεχάσει εντελώς...

ΆνθρωποςΑπό τις εφημερίδεςΠεριβάλλον

ΠΗΓΗ: Ελευθεροτυπία (18.05.2007 και 17.08.2007)
ΕΙΚΟΝΕΣ: fanpop.com, haveahiddles.tumblr.com, kalushvideo.com