22 Νοε 2020

Κάνω μάθημα από τον υπολογιστή

Πατήστε στην εικόνα:


Περισσότερα στις αναρτήσεις που ακολουθούν:


ΑφιερώματαΓια τα πρωτάκιαΜένουμε ασφαλείςΤεχνολογία

14 Νοε 2020

Αποτρέπουμε τη διασπορά του κορονοϊού (2)

Όλοι μαζί αντιμετωπίσαμε με επιτυχία το πρώτο κύμα του Covid-⁠19. Όμως ο κίνδυνος δεν έφυγε και δεν πρέπει να ξεχνιόμαστε: Συνεχίζουμε να ακούμε τους ειδικούς και τηρούμε σχολαστικά τα μέτρα ασφαλείας!




ΔιαφημίσειςΜένουμε ασφαλείς

13 Νοε 2020

Οι λέξεις της οικογένειας

Τα χρωματιστά χαρτάκια

9º Δ.Σ. ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ ⦁ Α1 ⦁ 2020/21


Με λίγα χαρτιά και πολλή αγάπη για την οικογένειά μας δημιουργήσαμε όμορφες αφίσες και πρωτότυπα βιβλιαράκια.




Ο κύριος έγραψε στον πίνακα τις λέξεις που θέλαμε και αμέσως πιάσαμε δουλειά!






Δεν ξέρουμε ακόμη όλα τα γράμματα, όμως τίποτα δε μας σταματά!






















Για τα πρωτάκιαΛεξιλόγιοΟικογένειαΣχολική ζωή

12 Νοε 2020

Ο Μορφονιός


Μένα με λένε Μορφονιό,
αλλιώς χρυσό καμάρι,
κι οι μορφονιές τρελαίνονται
ποια θα με πρωτοπάρει.


ΣΤΙΧΟΙ: Αντώνης Μόλλας
ΜΟΥΣΙΚΗ: Τάσος Ιωαννίδης
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Ευγένιος Σπαθάρης, Βασίλειος Χειλάς
ΔΙΣΚΟΣ: Λάχανα και Χάχανα (2008)



Θέατρο

Η μικρή μαϊμού

Μια ιστορία με το Μμ

Ένα Γράμμα Μια Ιστορία

Έναν καιρό και μια φορά,
μπορεί τώρα ή παλιά,
μια μαϊμουδίτσα καλλονή
—με μουσούδα γελαστή
και μωβρόζ μακρύ μαλλί,
μάτια μαύρα, ανθρακί,
μάγουλα σαν μαρμελάδα,
πρόσωπο όλο φρεσκάδα—
μεταναστεύει στην Ελλάδα!

Σαν μαγνήτης μες στο πλοίο
μάγειρα σε μαγειρείο
τον μαγεύει τον καημένο.
Άρωμα μοσχοβολάει,
την ηρεμία του χαλάει.

Τα ματόφυλλά του παίζει
και τα πάντα της προσφέρει.
Μακαρόνια, μανιτάρια,
μύδια με μαργαριτάρια.
Μεζεδάκια, μαριδάκι
και καρδιά από μαρουλάκι.

Μελομακάρονα μελώνει,
η καρδιά μαζί τους λιώνει!

Μάλαμα μες στο πανέρι,
γονατιστός ζητά το χέρι.
Μουσικό εκείνη θέλει,
μελωδία σαν το μέλι!

Μπόρα μελαγχολικιά
τον χτυπάει στην καρδιά.
Με μεταξωτό μαντίλι
σταματάει την οδύνη.

Μασκαρεύεται κι αυτός,
ντύνεται σαν μουσικός.
Με γυαλιστερό σκαρπίνι
και στο πέτο μανταρίνι.
Ως μαέστρος μανιακός
μεγαλούργησε ο φτωχός!

Με μαγνητόφωνο μαζί
ανεβαίνει στη σκηνή.
Την μπαγκέτα του κινεί,
μελωδικά τη συγκινεί.
Με ρυθμό τον χαιρετάει,
τη μασέλα της κτυπάει.
Η μπαταρία του τελειώνει,
το μικρόφωνο παγώνει·
μελανιάζει, μετανιώνει!
— Μμμμμ!
Μούσκεμα τα ’κανε... σαλάτα,
του πετάει αβγά μελάτα!

Εμπρός! Μαρς! Μεταβολή!
Την αλλάζει τη στολή.
Τη μαϊμού θα κατακτήσει·
ως μάγος θα μεγαλουργήσει!

Με μπότες μπλε μελιτζανί,
κάπα χρώμα μπανανί,
μάσκα στα μάτια του μικρή
και μαγκούρα μακρουλή
κόσμο μαζεύει στη στιγμή!
— Μμμμμμ!

Το μικρόφωνο αρπάζει,
γέλιο γύρω του μοιράζει.

Μύγα τσιμπάει τη μαϊμού,
μούρλα την πιάνει του μυαλού.
Παίρνει μπουκάλι με μπογιά
και για τη σκηνή τραβά.

Το μυστικό της μαρτυρά:
— Μάλαμα είσαι παιδί,
σ’ αγαπώ κι εγώ πολύ!
Στο μάγουλο του σκάει φιλί.




Θέματα με ζώα
ΒΙΝΤΕΟ: Εκπαιδευτική Ραδιοτηλεόραση
ΚΕΙΜΕΝΟ-ΕΙΚΟΝΑ: Ένα Γράμμα Μια Ιστορία

11 Νοε 2020

Για να μείνεις ασφαλής

Ένα όμορφο και επίκαιρο τραγούδι από την Ιατρική του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και τα δημοτικά σχολεία της Αλεξανδρούπολης.


Από μακρινή μας χώρα το ταξίδι ξεκινάει,
ο ιός με την κορόνα τον πλανήτη κατακτάει.

Όπως έχεις διαπιστώσει, αγαπά τους αφελείς,
γι’ αυτό πάρε όλα τα μέτρα, για να μείνεις ασφαλής:

Δεν πηγαίνω στο σχολείο όταν νιώσω αδιαθεσία
και, κυρίως, όταν έχω υψηλή θερμοκρασία.

Θυμάμαι να βήχω μέσα στον αγκώνα,
δεν πιάνω ποτέ μάτια, μύτη και στόμα!

Πλένω χέρια με ρυθμό, βάζω αντισηπτικό,
ξέρω να κρατώ αποστάσεις και τη μάσκα μου φορώ.

Μέσα σε μια κασετίνα βάζω ό,τι χρειαστώ·
δε ζητάω ούτε δίνω, μην τυχόν και μολυνθώ.

Τρέχω πάντα στον γιατρό όταν έχω πυρετό,
δεν πηγαίνω στη γιαγιά, μένω απ' όλους μακριά.

Στα ταξίδια μου φορώ μάσκα, γάντια στο λεπτό,
αποφεύγω όσο μπορώ μέρη με συνωστισμό.

Αν τηρούμε όλα τα μέτρα, τον ιό με την κορόνα
θα κρατήσουμε για πάντα έξω απ’ του σχολείου την πόρτα!

Πλένω χέρια με ρυθμό, βάζω αντισηπτικό,
ξέρω να κρατώ αποστάσεις και τη μάσκα μου φορώ.



ΣΤΙΧΟΙ: Μαρία Λαμπροπούλου
ΜΟΥΣΙΚΗ: Μιχαήλ Τσιερκέζος
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Phaeton Band Junior
ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ: 2020


Ειδικά τραγούδια

10 Νοε 2020

Θέατρο Σκιών


— Μπαμπάκο, τι θα φάμε;
Η κοιλιά μου γουργουρίζει
και η πείνα με θερίζει.

— Μια φέτα κολοκύθι
κι ένα ολόκληρο ρεβίθι.


ΣΤΙΧΟΙ: Ευγένιος Σπαθάρης
ΜΟΥΣΙΚΗ: Τάσος Ιωαννίδης
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Ευγένιος Σπαθάρης, χορωδία
ΔΙΣΚΟΣ: Λάχανα και Χάχανα (2008)



Θέατρο

▼ Διαβάστηκαν περισσότερο την τελευταία εβδομάδα