- Αρχική
- Το ΠΟΔήΛΑΤΟ
- Περιεχόμενα
- Αθλητισμός
- Αστεία
- Γεωγραφία
- —Ελλάδα
- —Ευρώπη
- —Οι ήπειροι
- Για τα πρωτάκια
- Γιορτές
- Γλώσσα
- —Λέξεις
- —Ορθογραφία
- —Γραπτός λόγος
- Διαδίκτυο - Τεχνολογία
- Διάστημα
- Διατροφή
- Διαφημίσεις
- Είμαι παιδί!
- Επιστήμη
- Ζωή
- —Φυτά
- —Ζώα
- —Θέματα με ζώα
- —Άνθρωπος
- Αφιερώματα
- Το πάρκο μας
31 Οκτ 2019
Ανθρώπινο δικαίωμα αρ. 26
Το δικαίωμα στην εκπαίδευση
1 Καθένας έχει δικαίωμα στην εκπαίδευση. Η εκπαίδευση πρέπει να παρέχεται δωρεάν, τουλάχιστον στη στοιχειώδη και βασική της βαθμίδα.
Η στοιχειώδης εκπαίδευση είναι υποχρεωτική.
Η τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση θα πρέπει να είναι διαθέσιμες κατά γενικό κανόνα.
Η πρόσβαση στην ανώτατη παιδεία πρέπει να είναι ανοιχτή σε όλους, υπό ίσους όρους, ανάλογα με τις ικανότητές τους.
2 Η εκπαίδευση πρέπει να αποβλέπει στην πλήρη ανάπτυξη της ανθρώπινης προσωπικότητας και στην ενίσχυση του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών. Πρέπει να προάγει την κατανόηση, την ανεκτικότητα και τη φιλία ανάμεσα σε όλα τα έθνη και σε όλες τις φυλές και θρησκευτικές ομάδες, και να ευνοεί την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων των Ηνωμένων Εθνών για τη διατήρηση της ειρήνης.
3 Οι γονείς έχουν, κατά προτεραιότητα, το δικαίωμα να επιλέγουν το είδος της παιδείας που θα δοθεί στα παιδιά τους.
Δεύτερη ευκαιρία στο όνειρό της
Η 75χρονη μαθήτρια του Αιγάλεω
ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ – Νοέμβριος 2018
Της Ιωάννας Φωτιάδη
Δημοσιογράφος
«Η μεγαλύτερη περιουσία του ανθρώπου είναι η μόρφωσή του». Αυτά τα λόγια —διά στόματος κάποιου εκπαιδευτικού το 1950— στιγμάτισαν την 75χρονη σήμερα Ευαγγελία Γιαννοπούλου, που στα δύσκολα μεταπολεμικά χρόνια εγκατέλειψε τα σχολικά θρανία, χωρίς όμως να πάψει ποτέ να τα νοσταλγεί.
«Πάντοτε λαχταρούσα να πάω στο γυμνάσιο, ως εργαζόμενη μητέρα όμως δεν είχα περιθώριο», μας λέει η 75χρονη λίγο πριν χτυπήσει το κουδούνι στο Εσπερινό Γυμνάσιο Αιγάλεω.
Τα χρόνια πέρασαν, η κ. Ευαγγελία σπούδασε τα δύο της παιδιά σε Ελλάδα και εξωτερικό (μηχανικό και κτηνίατρο), η ίδια συμπλήρωσε τα συντάξιμα χρόνια της και στο μεταξύ έχασε τον άνδρα της. «Άρχισα τότε να το διερευνώ, αλλά είχα αναστολές». Οι αναστολές της τελικώς κάμφθηκαν όταν ξεπέρασε μια σοβαρή περιπέτεια υγείας. «Τότε συνειδητοποίησα ότι ο Θεός μού έδινε πίστωση χρόνου, την οποία όφειλα να αξιοποιήσω κάνοντας αυτό που πάντοτε ποθούσα», υπογραμμίζει. Όλη της τη ζωή βιοπορίστηκε ως μοδίστρα, «μια δουλειά που επέλεξα επειδή μου αρέσει το δημιουργικό κομμάτι».
Επιμελής και προσεκτική στην τάξη, η κ. Ευαγγελία έχει εντυπωσιάσει συμμαθητές και καθηγητές στο Εσπερινό Γυμνάσιο Αιγάλεω όπου φοιτά
Από τον περασμένο Σεπτέμβριο λοιπόν, κάθε απόγευμα, η κ. Ευαγγελία, η μοναδική μαθήτρια στην οποία οι καθηγητές μιλούν στον πληθυντικό, με τα βιβλία των Αρχαίων και της Βιολογίας υπό μάλης ανεβαίνει στο λεωφορείο με προορισμό το γυμνάσιο. «Ήμουν ανέκαθεν ακουστικός τύπος, οπότε προσέχω πολύ στην παράδοση» διευκρινίζει η ίδια, ενώ απλώνει τα βιβλία στο θρανίο της, στη δεύτερη σειρά.
«Διαβάζω και κάνω τις ασκήσεις όλα τα πρωινά και τα Σαββατοκύριακα», λέει η μαθήτρια της Β΄ Γυμνασίου. «Ως παιδί υπήρξα πολύ καλή στα μαθηματικά, αλλά τώρα διαπιστώνω ότι δυσκολεύομαι». Πρόκληση αποτελούν η Πληροφορική και τα Αγγλικά, νέα γνωστικά αντικείμενα. «Την εποχή που εγώ ήμουν μαθήτρια ούτε καν τηλέφωνο δεν είχαμε στο σπίτι», παρατηρεί γελώντας.
Η ωριμότητα, από την άλλη, και η εμπειρία ζωής τη βοηθούν σε άλλα πεδία, όπως η Ιστορία και η Έκθεση. «Μου αρέσει η Ιστορία, καθώς έχω μια έμφυτη περιέργεια για ό,τι έχει συμβεί, οπότε τα τελευταία χρόνια διάβασα όλα τα ιστορικά βιβλία από τη δανειστική βιβλιοθήκη της γειτονιάς μου». Ούσα μεθοδική στο διάβασμά της και δίνοντας ανελλιπώς το «παρών», κατάφερε να αποσπάσει έπαινο τελειώνοντας την Α΄ Γυμνασίου.
«Έχω συναντήσει πολύ καλούς καθηγητές, που τους νιώθω σαν δικούς μου ανθρώπους», ομολογεί. «Τους συμμαθητές μου τους βλέπω σαν εγγόνια μου, γι’ αυτό μάλιστα στεναχωριέμαι όταν κάνουν απουσίες», λέει η κ. Ευαγγελία, η μεγαλύτερη ηλικιακά της τάξης (και όλου του σχολείου), που κάνει περισσότερο παρέα με 56χρονη συμμαθήτριά της από το μπροστινό θρανίο.
«Εγώ δε νιώθω μεγάλη, γι’ αυτό δε με εκφράζουν οι συζητήσεις και οι συνήθειες των συνομηλίκων μου», απαντά αφοπλιστικά, «έχω πολλά σχέδια στο μυαλό μου». Ένα εξ αυτών, «να παρακολουθήσω μαθήματα ζωγραφικής, γιατί έχω καλό χέρι, αποτυπώνω με ακρίβεια στο χαρτί ό,τι βλέπω, οπότε θέλω να το καλλιεργήσω και να το συνδυάσω με το ράψιμο».
Το πάθος της για ζωή και γνώση ίσως και να το έχει κληρονομήσει. «Θυμάμαι τον πατέρα μου αντί να πηγαίνει στο καφενείο, να διαβάζει ό,τι βιβλίο έβρισκε στο σπίτι», καταλήγει, «ενώ στα 52 του έδωσε εξετάσεις για να λάβει επαγγελματικό δίπλωμα».
Όσους διστάζουν να δώσουν μια δεύτερη ευκαιρία στα όνειρά τους η κ. Ευαγγελία Γιαννοπούλου τους προτρέπει να... αδράξουν τη μέρα και θα αποζημιωθούν. «Τώρα νιώθω πιο δυνατή από ποτέ».
Από τις εφημερίδεςΠρόσωπαΣχολείο και εκπαίδευση
Πόσοι είμαστε στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση;
Ένα γράφημα της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής για το σχολικό έτος 2016/17
Η πρωτοβάθμια εκπαίδευση στη χώρα μας περιλαμβάνει τα Νηπιαγωγεία και τα Δημοτικά Σχολεία:
Αν ενδιαφέρεστε, και ανάλογα με τις γνώσεις σας στα Μαθηματικά, μπορείτε να μελετήσετε τα δεδομένα του γραφήματος, να αντλήσετε περισσότερα στοιχεία και να τα μοιραστείτε μαζί μας στα σχόλια.
Για παράδειγμα, μπορείτε να υπολογίσετε τη διαφορά μεταξύ αγοριών και κοριτσιών ή το ποσοστό των δημόσιων και ιδιωτικών σχολείων επί του συνόλου.
Μπορείτε, ακόμη, να φτιάξετε μια γραφική παράσταση με τους εγγεγραμμένους μαθητές σε κάθε περιφέρεια ή να σκεφτείτε πώς γίνεται να υπάρχουν 10,6 ή 9,5 μαθητές.
Κάπου στο γράφημα υπάρχει ένα ορθογραφικό λάθος. Μήπως το εντοπίσατε;
Επεξεργασία δεδομένωνΣχολείο και εκπαίδευση
ΠΗΓΗ: ΕΛΣΤΑΤ (24.10.2018)
Η πολύ λαίμαργη φάλαινα που έφαγε τη θάλασσα
Ζούσε μια φορά κι έναν καιρό
στον μεγάλο ωκεανό
μια πολύ λαίμαργη φάλαινα.
Αυτή η φάλαινα ήταν τόσο πολύ λαίμαργη
που μια μέρα αποφάσισε
να φάει όλη τη θάλασσα
και να μην αφήσει ούτε σταλίτσα!
Έτσι λοιπόν:
Κατάπιε όλα τα κύματα, όλες τις σταγόνες,
όλους τους ναύτες, όλες τις γοργόνες,
όλους τους φάρους, όλους τους ξιφίες,
τους σπάρους, τα χταπόδια και τους αστερίες,
τα κανό, τα καβουράκια
και της θάλασσας τ’ αλογατάκια!
Έφαγε με φόρα τις βάρκες μία μία
και με μεγά- μεγάλη βουλιμία
τ’ αεροπλανοφόρα και της γραμμής τα πλοία!
Και, πράγμα που δεν πρέπει,
δεν άφησε ούτε φύκι!
Και, πράγμα που δεν πρέπει,
δεν άφησε ούτε λέπι!
Kι έμεινε μεμιάς στη μέση μιας μεγά-
στη μέση μιας μεγάλης ερημιάς!
«Tα ’χαψα όλα —είπε— μία κι έξω,
ώρα τώρα να χωνέψω
τα καβουράκια και τις μέδουσες,
και τις μέδουσες τις κακομοίρες!»
Είδε τότε να ’ρχονται από μακριά
με καμάκια μυτερά
έξι εφτά φαλαινοθήρες.
«Aχ! τι συμφορά!
Έρχονται να με σκοτώσουν,
να με κάνουν μαργαρίνη και μπανέλες!
Tι τις ήθελα τις τρέλες;
Tι τρομάρα! Tι τρεμούλα!
Aχ, μανούλα μου, γλυκιά μανούλα!»
Tι να κάνει, τι;
Ούτε νερό να κολυμπήσει!
Ούτε θάλασσα για να κρυφτεί!
«Aχ —φώναξε— τι φρίκη!
Έφαγα τη θάλασσα που μ’ έκρυβε!
Δεν άφησα ούτε φύκι!
Ήτανε μεγάλο κρίμα
να φάω και το τελευταίο κύμα!
Δεν υπάρχει άλλη λύση!
Προτού με κάνουν λιώμα,
πρέπει αυτή η ερημιά, πρέπει αυτή η ερημιά
να ξαναπλημμυρίσει!»
Κι άνοιξε το στόμα
και βγήκανε τα κύματα και οι κυκλώνες,
οι ναύτες, τα πέλαγα και οι γοργόνες,
οι σπάροι, οι ξιφίες,
τα χταπόδια και οι αστερίες,
τα κανό, τα καβουράκια
και της θάλασσας τ’ αλογατάκια!
Έκανε η φάλαινα ένα μακροβούτι,
στο νεράκι χώθηκε, κρύφτηκε και σώθηκε!
Kι από τότε της κόπηκ’ η λαιμαργία
και τρώει τις μαρίδες μία μία!
ΣΤΙΧΟΙ: Ευγένιος Τριβιζάς
ΜΟΥΣΙΚΗ: Βασίλης Παπανικολάου
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Βασίλης Παπανικολάου, Ιωάννα Μιχαηλίδου
ΔΙΣΚΟΣ: Από το ποίημα... στο τραγούδι (1996)
ΜΟΥΣΙΚΗ: Βασίλης Παπανικολάου
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Βασίλης Παπανικολάου, Ιωάννα Μιχαηλίδου
ΔΙΣΚΟΣ: Από το ποίημα... στο τραγούδι (1996)
ΔιατροφήΘέματα με ζώαΠεριβάλλονΤραγούδια
ΒΙΝΤΕΟ: podilato98.blogspot.com
Ένα όνειρο
Διήγημα
Από τη Νεφ.2008
Μαθήτρια της έκτης τάξης
Κάποτε είχα ένα όνειρο. Με έχει στιγματίσει. Ήμουν λέει κάποτε σε ένα παλιό αρχοντικό και το εξερευνούσα. Ερευνητικά. Απέξω είχε καλυφθεί με φυλλωσιές και κισσούς. Κάπου κάπου ξεπρόβαλλε και κανένα κρινάκι. Μικρό και τρυφερό στην υφή. Υπήρχαν επίσης δύο μαρμάρινες κεφαλές λιονταριών. Την περίοδο της άνθισής του, μάλλον θα περνούσαν από εκεί άνθρωποι και θα ένιωθαν δέος. Η σκέψη τους θα πλανιόταν στο βουνό του Ολύμπου. Θα έλεγαν πως ήταν θεόσταλτο δώρο προς τον κάτοικό του. Ακόμα θα πίστευαν πως αν πλησιάσεις τις κεφαλές, θα σου πουν ένα μυστικό. Το μυστικό. Δεν ξέρω ποιο είναι αυτό, μα θα ήταν κάτι τρομερό!
Μπαίνοντας μέσα, το πρώτο που αναγνώρισα, ήταν χρυσοί πίνακες με τα πρόσωπα των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων και του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Τόσο μαγευτικό! Ένιωθα σαν να ήμουν το τίποτα μπροστά τους. Καθώς γυρνούσα το κεφάλι μου δεξιά και αριστερά δε χόρταινα να βλέπω προσωπογραφίες. Έπειτα κάτι τρομερό ξεπρόβαλε μέσα από τον τοίχο! Ήταν ο ίδιος ο Μέγας Αλέξανδρος μαζί με τη συνοδεία του. Απίστευτο! Δεν ήξερα τι να πω. Ανοιγόκλεισα για λίγο τα μάτια μου, μα είχε εξαφανιστεί. Ανέβηκα στραβοπατώντας τις σκάλες, οι οποίες είχαν μια καταπληκτική λεπτομέρεια. Τα σκαλιά ήταν στον αέρα και τα στήριζαν κολόνες ιωνικού ρυθμού.
Ξαφνικά βρέθηκα σε ένα δωμάτιο. Βασικά ήταν το Δωμάτιο. Εκεί υπήρχαν του κόσμου τα χαρτιά. Πλησίασα. Είπα από μέσα μου: «Ας προχωρήσω λίγο ακόμα... και λίγο ακόμα...ακόμα λίγο...», Στοπ! Πλησιάζω επικίνδυνα, σκέφτηκα. Εκείνη την ημέρα, σε εκείνο το δωμάτιο, τα μάτια μου είδαν πολλά. Υπήρχαν δόρατα και πολεμικές στολές για τον αυτοκράτορα, ένα τέλεια σχεδιασμένο κιβώτιο που δεν μπορούσες να καταλάβεις από πού άνοιγε. Όμως αυτό που κυριαρχούσε, ήταν ένα γραφείο, που αντί για «πόδια» είχε πατούσες λιονταριού! Πάνω του υπήρχε μια ολόχρυση πένα και είχε σκαλισμένα γράμματα όπως: ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ και άλλα.
Πριν καλά καλά θαυμάσω το γραφείο, ακούστηκε μια φωνή: «Κύριε, πλησιάζει πολύ». Έπειτα μια άλλη φωνή: «Όχι, αφού το ανακάλυψε, άσ’ την». Χωρίς να γυρίσω ήξερα ότι ήταν ο Μέγας Αλέξανδρος και κάποιος από τους στρατηγούς του. Παραλίγο να χάσω τις αισθήσεις μου! Μία φωνή μέσα μου, μου έλεγε «μη γυρίσεις, ευχήσου όλο αυτό να είναι ένα όνειρο». Αλλά εγώ άκουσα την πραγματική φωνή μέσα μου. Γύρισα. Ήμουν προετοιμασμένη. Είπα: «Λοιπόν, ναι, πού βρίσκομαι;» Αυτό το είπα και προσπάθησα να δείχνω γενναία, αλλά στην πραγματικότητα έτρεμα. Έτρεμα μη με σκοτώσουν. Θα ήταν πολύ έμπειροι... Ο στρατηγός απάντησε: «Δε θα έπρεπε να βρίσκεσαι εδώ, μα..., εντάξει. Βρήκες το μέρος». Ρωτάω: «Mα ποιο μέρος; Εξηγήστε μου». «Βρίσκεσαι...» και πριν προλάβει να ολοκληρώσει, κάτι με τύφλωσε! Ήταν το φως του ήλιου.
Είχα ξυπνήσει. «Όχι, όχι, γιατί; Έστω μια λέξη!» Σηκώθηκα απρόθυμα και κοίταξα την ώρα: 4 τα ξημερώματα. Είχα χρόνο να ξαναονειρευτώ. Να μάθω. Ξανακοιμήθηκα γρήγορα. Όμως πριν κοιμηθώ σκέφτηκα: «πού κολλάνε τα πορτρέτα των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων;» H απάντηση εμφανίστηκε γρήγορα στο μυαλό μου: Μάλλον αυτό το κτίριο θα υπήρχε πολλά χρόνια και και... μάλλον αχ νυστάζω... Μάλλον θα ήταν φάντασμα ο Μέγας... Αλε... Αλέξανδρος και ο... ο άλλος.
ΙστορίαΠαιδικές δημιουργίες
30 Οκτ 2019
Ο δεκάλογος για την εξοικονόμηση ενέργειας
1 Περιορίζουμε την ενέργεια που χρειαζόμαστε για να θερμάνουμε το σπίτι μας. Δεν είναι ανάγκη να κυκλοφορούμε με το φανελάκι, μπορούμε να φοράμε ένα πουλόβερ.
2 Τον χειμώνα κλείνουμε τα παράθυρα στους χώρους που θερμαίνουμε, για να μη ρέει η θερμότητα προς το περιβάλλον.
3 Χρησιμοποιούμε το μάτι της κουζίνας που έχει το ίδιο μέγεθος με το μαγειρικό σκεύος, όχι μεγαλύτερο.
4 Χρησιμοποιούμε ηλιακό θερμοσίφωνα αντί για ηλεκτρικό, διότι λειτουργεί με ενέργεια από ανανεώσιμη πηγή (τον ήλιο).
5 Κλείνουμε τη βρύση όταν βουρτσίζουμε τα δόντια μας, για να μη σπαταλάμε άσκοπα νερό που έχουμε θερμάνει.
6 Κάνουμε ντους αντί για μπάνιο στην μπανιέρα, για να μη σπαταλάμε άσκοπα νερό που έχουμε θερμάνει.
7 Δεν αφήνουμε τις ηλεκτρικές συσκευές να λειτουργούν, όταν φεύγουμε από ένα δωμάτιο.
8 Δεν αφήνουμε την πόρτα του ψυγείου ανοιχτή παρά μόνο για όσο είναι απαραίτητο.
9 Για τις μετακινήσεις μας χρησιμοποιούμε, όποτε είναι δυνατό, το ποδήλατο (και τα μέσα μαζικής μεταφοράς) αντί για το αυτοκίνητο.
1
0 Τα ρούχα που δεν είναι ιδιαίτερα λερωμένα τα πλένουμε στο πλυντήριο σε όσο το δυνατό πιο χαμηλή θερμοκρασία, για να μη θερμαίνουμε άσκοπα νερό.
Μπορούμε να εξοικονομήσουμε ενέργεια (αλλά και να περιορίσουμε την ποσότητα του νερού που χρησιμοποιούμε), αν φροντίζουμε να πλένουμε τα ρούχα στο πλυντήριο μόνο όταν είναι γεμάτο.
ΕνέργειαΠεριβάλλον
ΠΗΓΗ: Φυσικά ΣΤ΄ Δημοτικού
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Διαβάστηκαν περισσότερο την τελευταία εβδομάδα:
-
Παράγωγες λέξεις ΚΑΤΑΛΗΞΕΙΣ δρομ- άκι δρομ- άκος δρομ- έας ( εκ δρομέας, επι δρομέας, κατα δρομέας) δρόμ- ωνας Βυζαντινός δρό...
-
Μια ιστορία με το Χχ Ένα Γράμμα Μια Ιστορία Έναν καιρό και μια φορά, μπορεί τώρα ή παλιά, σήμερα, χθες, αύριο, προχθές, μια χελώνα χ...
-
Ο Άρης αποτελεί ένα από τα πιο λαμπρά αντικείμενα στον ουρανό μας. Αποκαλείται και «κόκκινος πλανήτης» , επειδή είναι καλυμμένος από τεράστι...
-
Η Γη είναι ο τρίτος σε απόσταση πλανήτης από τον Ήλιο, ο πέμπτος σε μέγεθος και ο μεγαλύτερος από τους τέσσερις εσωτερικούς που διαθέτουν στ...
-
Από τη Γλώσσα της έκτης τάξης Πατήστε στις πράσινες προτάσεις και ανακαλύψτε τις κρυμμένες φράσεις και παροιμίες! Κάποιο πάτο έχει ...
-
Παράγωγες λέξεις ΚΑΤΑΛΗΞΕΙΣ τροχ- αίος (η Τροχαία, το τροχαίο) τροχ- ιά ( σιδηρο τροχιά) τροχ- ίζω Σύνθετες λέξεις Α΄ ΣΥΝΘΕΤ...
-
Ζάχαρη, ζύμη, παγωτά, ρυζόγαλο, ζαχαρωτά, ένα καζάνι σοκολάτα... Κι άλλη ζαβολιά η γάτα. Δυο μεγάλες τούμπες κάνει, να τη μέσα στο κ...
-
Οι περισσότερες εικόνες του ηλιακού συστήματος που συναντούμε στο διαδίκτυο και αλλού δεν απεικονίζουν το πραγματικό μέγεθος των ουράνιων σ...
-
Ο Δίας είναι το μεγαλύτερο σώμα του ηλιακού μας συστήματος μετά τον Ήλιο. Ο όγκος του είναι τόσο μεγάλος που, αν ήταν δοχείο, θα χωρούσαν μ...
-
Τα ανώμαλα ρήματα δε σχηματίζουν τον αόριστο όπως τα υπόλοιπα. Για παράδειγμα, λέμε: διαβάζω → διάβασα αλλά: βάζω → έβασα έβαλα αγαπώ →...
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΙΚΟΝΑΣ: podilato98.blogspot.com