31 Οκτ 2019

Η πολύ λαίμαργη φάλαινα που έφαγε τη θάλασσα


Ζούσε μια φορά κι έναν καιρό
στον μεγάλο ωκεανό
μια πολύ λαίμαργη φάλαινα.
Αυτή η φάλαινα ήταν τόσο πολύ λαίμαργη
που μια μέρα αποφάσισε
να φάει όλη τη θάλασσα
και να μην αφήσει ούτε σταλίτσα!
Έτσι λοιπόν:

Κατάπιε όλα τα κύματα, όλες τις σταγόνες,
όλους τους ναύτες, όλες τις γοργόνες,
όλους τους φάρους, όλους τους ξιφίες,
τους σπάρους, τα χταπόδια και τους αστερίες,
τα κανό, τα καβουράκια
και της θάλασσας τ’ αλογατάκια!

Έφαγε με φόρα τις βάρκες μία μία
και με μεγά- μεγάλη βουλιμία
τ’ αεροπλανοφόρα και της γραμμής τα πλοία!

Και, πράγμα που δεν πρέπει,
δεν άφησε ούτε φύκι!
Και, πράγμα που δεν πρέπει,
δεν άφησε ούτε λέπι!

Kι έμεινε μεμιάς στη μέση μιας μεγά-
στη μέση μιας μεγάλης ερημιάς!
«Tα ’χαψα όλα —είπε— μία κι έξω,
ώρα τώρα να χωνέψω
τα καβουράκια και τις μέδουσες,
και τις μέδουσες τις κακομοίρες!»

Είδε τότε να ’ρχονται από μακριά
με καμάκια μυτερά
έξι εφτά φαλαινοθήρες.

«Aχ! τι συμφορά!
Έρχονται να με σκοτώσουν,
να με κάνουν μαργαρίνη και μπανέλες!
Tι τις ήθελα τις τρέλες;
Tι τρομάρα! Tι τρεμούλα!
Aχ, μανούλα μου, γλυκιά μανούλα!»

Tι να κάνει, τι;
Ούτε νερό να κολυμπήσει!
Ούτε θάλασσα για να κρυφτεί!
«Aχ —φώναξε— τι φρίκη!
Έφαγα τη θάλασσα που μ’ έκρυβε!
Δεν άφησα ούτε φύκι!

Ήτανε μεγάλο κρίμα
να φάω και το τελευταίο κύμα!
Δεν υπάρχει άλλη λύση!
Προτού με κάνουν λιώμα,
πρέπει αυτή η ερημιά, πρέπει αυτή η ερημιά
να ξαναπλημμυρίσει!»

Κι άνοιξε το στόμα
και βγήκανε τα κύματα και οι κυκλώνες,
οι ναύτες, τα πέλαγα και οι γοργόνες,
οι σπάροι, οι ξιφίες,
τα χταπόδια και οι αστερίες,
τα κανό, τα καβουράκια
και της θάλασσας τ’ αλογατάκια!

Έκανε η φάλαινα ένα μακροβούτι,
στο νεράκι χώθηκε, κρύφτηκε και σώθηκε!
Kι από τότε της κόπηκ’ η λαιμαργία
και τρώει τις μαρίδες μία μία!


ΣΤΙΧΟΙ: Ευγένιος Τριβιζάς
ΜΟΥΣΙΚΗ: Βασίλης Παπανικολάου
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Βασίλης Παπανικολάου, Ιωάννα Μιχαηλίδου
ΔΙΣΚΟΣ: Από το ποίημα... στο τραγούδι (1996)

ΔιατροφήΘέματα με ζώαΠεριβάλλονΤραγούδια
ΒΙΝΤΕΟ: podilato98.blogspot.com

8 σχόλια:

digital zoot είπε...

Εκπληκτικό! Ό,τι πρέπει είναι (έχει και ωραίο ρυθμό), αντί να το διαβάζω εγώ! (Πού το ανακάλυψες; Μπράβο!)
Ευχαριστώ για την βοήθεια!!!

δάσκαλος98 είπε...

Ευχαριστώ! Υπήρχε σε ένα σιντί (και κασέτα) με μελοποιημένα τραγούδια από τα παλιά βιβλία της Γλώσσας. Αν σε ενδιαφέρουν, ρίξε μια ματιά και εδώ. Καλή σου μέρα! :))

Νεφ.2008 είπε...

Καλά,που δεν έφαγε και τη ξηρά!

μαθητής11 είπε...

Πως δεν έφαγε όλη την γη;

Νεφ.2008 είπε...

Την πρόλαβαν οι φαλαινοθήρες. Ευτυχώς!

April 12 είπε...

Θα μπορούσε να φάει και εμάς ! Πάλι καλά που δεν μπορεί να ζήσει στη ξήρα!Αλλιώς ... δεν θα είχε επιβιώσει κανείς . 😥😥

μαθητής11 είπε...

Πόσο λαιμαργία είχε αυτή η φάλαινα.Θα τολμούσε να φάει και όλη την θάλασσα,όλοι την ξηρά και μετά θα έτρωγε και εμάς.Αργότερα θα έτρωγε όλη την γη και μετά θα ήθελε και το υπόλοιπο διάστημα ώστε να μην μείνει τίποτα.Αλλά μετά θα ξαναπεινούσε αλλά δεν θα είχε κάτι άλλο να φάει εκτός από τους φαλαινοθήρες.����Αυτά παθαίνει όποιος πεινάει τόσο πολύ.����

Νεφ.2008 είπε...

Δίκιο έχεις μαθητή 11!

Διαβάστηκαν περισσότερο την τελευταία εβδομάδα