Η ελληνική γλώσσα έρχεται από πολύ μακριά. Στη μακραίωνη πορεία της
επηρεάστηκε από άλλες γλώσσες,
επηρέασε με τη σειρά της και προσαρμόστηκε, ώστε να παραμένει πλούσια και ζωντανή.
Η εξέλιξη αυτή αντικατοπτρίζεται σε πάρα πολλές λέξεις, οι οποίες σχηματίστηκαν είτε με
παραγωγή (με καταλήξεις) είτε με
σύνθεση.
Το γοητευτικό ταξίδι της
ετυμολογίας μάς βοηθάει στην ορθογραφία αλλά και στην κατανόηση των λέξεων που χρησιμοποιούμε.
Βέβαια, είναι μεγάλη και η ευχαρίστηση που αντλούμε κάθε φορά που ανακαλύπτουμε αυτά τα περισσότερο ή λιγότερο κρυμμένα μυστικά:
Το ύδωρ, για παράδειγμα, αντικαταστάθηκε από το «νερό», αλλά επιβιώνει μέσα από τον υδρ-ατμό, τα υδάτ-ινα αποθέματα και το εν-υδρείο.
Το ρήμα ορώ έδωσε τη θέση του στο «βλέπω», ωστόσο συναντάται στην όρα-ση, στον α-όρατο και στον αγρι-ωπό.
Η πρόθεση εκ χρησιμοποιείται πλέον σπάνια, βρίσκεται όμως στην εκ-πνοή, στην εκ-τόξευση, ακόμη και στην εξ-ερεύνηση.
Περισσότερα στις αναρτήσεις που ακολουθούν. Καλό ταξίδι!
ΑφιερώματαΛεξιλόγιο