Άπιαστο πουλί είν’ ο ήλιος
Κι έχει φλόγινα φτερά
Μια αδειάζεται τ’ αψήλου
Κι άλλη χαμηλοπετά
Μπαίνεις μες στην κάμαρά μου
Απ’ τα τζάμια τα κλειστά
Πάω να κλείσω τα παντζούρια
Να τον πιάσω —μου γλιστρά!
Τώρα ξόβεργα του στήνω
Στην ταράτσα θα πιαστεί
Του ’χω και κλουβί μοντέρνο
Τον θερμοσυσσωρευτή
Άπιαστο πουλί είν’ ο ήλιος
Μα, καθώς το λεν πολλοί
Απ’ τη μύτη το τσακώνουν
Πάντα το έξυπνο πουλί
Τώρα ξόβεργα του στήνω…
Κι έχει φλόγινα φτερά
Μια αδειάζεται τ’ αψήλου
Κι άλλη χαμηλοπετά
Μπαίνεις μες στην κάμαρά μου
Απ’ τα τζάμια τα κλειστά
Πάω να κλείσω τα παντζούρια
Να τον πιάσω —μου γλιστρά!
Τώρα ξόβεργα του στήνω
Στην ταράτσα θα πιαστεί
Του ’χω και κλουβί μοντέρνο
Τον θερμοσυσσωρευτή
Άπιαστο πουλί είν’ ο ήλιος
Μα, καθώς το λεν πολλοί
Απ’ τη μύτη το τσακώνουν
Πάντα το έξυπνο πουλί
Τώρα ξόβεργα του στήνω…
ΠΟΙΗΣΗ: Δημήτρης Μανθόπουλος
ΜΟΥΣΙΚΗ: Βασίλης Παπανικολάου
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Μαρία Αλιμαντήρη
ΔΙΣΚΟΣ: Από το ποίημα… στο τραγούδι (1996)
ΜΟΥΣΙΚΗ: Βασίλης Παπανικολάου
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Μαρία Αλιμαντήρη
ΔΙΣΚΟΣ: Από το ποίημα… στο τραγούδι (1996)
Ειδικά τραγούδιαΕνέργεια
ΒΙΝΤΕΟ: podilato98.blogspot.com
