30 Οκτ 2011

Συνέντευξη με έναν αστροναύτη

ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ
Οκτώβριος 2010

Ο βετεράνος Γάλλος αστροναύτης Φιλίπ Περέν μιλάει για τις εμπειρίες του στον δημοσιογράφο Αλέξανδρο Κυριακόπουλο:

Ο Άρθουρ Κλαρκ είχε γράψει στο βιβλίο του «2001: Οδύσσεια του Διαστήματος» πως όταν βρεθείς στο Διάστημα μπορεί να φοβάσαι το κάθε δευτερόλεπτο, δε θα βαρεθείς όμως ούτε μια στιγμή...

— Ισχύει. Όταν κοιτάζεις το Διάστημα από τη Γη σού φαίνεται σχετικά κοντινό. Άλλωστε, είναι μόνο 400 χιλιόμετρα μακριά. Όταν όμως φτάσεις εκεί, τα πάντα αλλάζουν. Κατ’ αρχάς βρίσκεσαι έξω από τον γαλάζιο μανδύα. Το ύψος της ατμόσφαιρας που μας περιβάλλει είναι μόνο 100 χμ. Μετά υπάρχει μόνο σκοτάδι. Διαβάζεις τους μετρητές που σου δείχνουν για πόσες ακόμα μέρες θα έχεις αέρα. Γρήγορα συνειδητοποιείς πως ό,τι γνωρίζεις (η ζωή, το φως) βρίσκεται μόνο στη Γη.

Μέσα στο σκοτάδι το αχανές Διάστημα φαντάζει εχθρικό. Εκεί θα φοβηθείς. Ίσως έχει να κάνει με την εξέλιξή μας ως είδος. Κάποτε ζούσαμε σε σπηλιές. Υπήρχε φόβος τη νύχτα. Πιστεύω πως ακόμη κουβαλάμε τη μνήμη αυτού του φόβου. Σαν το κακό να συμβαίνει μόνο στο σκοτάδι και όχι στο φως.

Έπειτα, βέβαια, ένα σωρό πράγματα μπορούν να συμβούν ενώ είσαι στο Διάστημα. Ο κίνδυνος των μικρομετεωριτών, να χαθείς, να χτυπήσεις κάπου το κράνος σου και πολλά πολλά άλλα. Ποτέ μα ποτέ, όμως, δε θα βαρεθείς.

Βλέμμα στραμμένο στον ουρανό. Αντίστροφη μέτρηση. Με τη διαστημική στολή και σφιχτά δεμένος στο κάθισμα του διαστημικού λεωφορείου. Τι σκέφτεστε;

— Είναι όπως στις ταινίες. Όμως δεν έχεις χρόνο να σκεφτείς πολλά. Είσαι εκεί για μια δύσκολη αποστολή και πρέπει να είσαι συγκεντρωμένος. Δεν μπορείς ούτε πρέπει να σκέφτεσαι τους κινδύνους. Κάνεις αυτό που έχεις εκπαιδευτεί να κάνεις και παραμένεις συγκεντρωμένος.

Πρέπει επίσης να είσαι ισορροπημένος. Τόσο με το τεχνικό μέρος της αποστολής όσο και με την εσωτερική επιθυμία σου να απολαύσεις το Διάστημα.

Φιλίπ Περέν

«Όταν κοιτάς από ψηλά, μοιάζει η Γη με ζωγραφιά», λέει ένα ελληνικό τραγούδι. Εσάς η Γη πώς σας φάνηκε;

— Για να φτάσεις εκεί χρειάζεσαι πολλή εκπαίδευση. Όταν βγαίνεις από το διαστημόπλοιο, θεωρείς ότι θα βρεθείς σε περιβάλλον το οποίο ήδη γνωρίζεις από την εκπαίδευση. Νομίζεις όμως. Δεν έχει καμία σχέση. Είχα εντυπωσιαστεί από την ομορφιά.

Εάν μπορούσαμε να παρομοιάσουμε τη Γη με έναν πίνακα ζωγραφικής, ο αέρας και η ζωή πάνω της βρίσκονται σε ένα στρώμα τόσο λεπτό όσο και η στρώση της μπογιάς πάνω στον πίνακα. Εκεί ζούμε. Εκεί βρισκόμαστε. Η Γη από το Διάστημα μοιάζει με διαστημόπλοιο. Φαίνεται όμως και τόσο εύθραυστη. Είμαστε τόσο πολλοί και αυξανόμαστε διαρκώς. Για πόσο ακόμη θα υπάρχουν όλα αυτά που μας συντηρούν; Σίγουρα είναι όμορφη. Σου δίνεται όμως η εντύπωση πως ένας δυνατός άνεμος να φυσήξει και θα τα παρασύρει όλα.

Το 1965 ο πρώτος Αμερικανός που «περπατάει» στο Διάστημα επιστρέφει πίσω στη διαστημική κάψουλα και λέει: «Είναι η πιο στενάχωρη στιγμή της ζωής μου». Εσάς;

— Είχα την αίσθηση πως η ζωή μου εκείνη την ώρα τελείωνε. Το όνειρο που είχα από μικρός εκπληρώθηκε μεν, αλλά τώρα έφτανε στο τέλος του. Ήξερα ότι από τη στιγμή που θα έκλεινε πίσω μου η καταπακτή, θα ήταν και η αρχή του τέλος του. Όταν έχεις εκτεθεί σε τέτοια ομορφιά, σε τέτοιες εικόνες, είναι αφάνταστα δύσκολο να τις αποχωριστείς. Ένιωθα οικεία εκεί και ένα με το περιβάλλον. Πριν επιστρέψω, ένιωσα σαν τον δύτη στην ταινία «Απέραντο Γαλάζιο». Αυτόν που θέλει να μείνει για πάντα μέσα στο υγρό στοιχείο όπου νιώθει τόσο οικεία.

Μπορεί να περιγραφεί η αίσθηση της αιώρησης σε μηδενική βαρύτητα;

— Είναι το όνειρο του Ίκαρου. Είναι ελευθερία. Συνειδητοποιείς πόσο τεράστια δύναμη σού ασκεί η βαρύτητα. Όταν επέστρεψα στη Γη, το πρώτο μου βράδυ στο κρεβάτι είχα διαρκώς την αίσθηση πως ένα τεράστιο χέρι με πίεζε κάτω και με πατίκωνε. Στο Διάστημα βέβαια, όταν έχεις να κάνεις δουλειές, η έλλειψη βαρύτητας έπειτα από λίγες μέρες καταντάει ενοχλητική. Δυσκολεύεσαι να κάνεις τα πλέον απλά πράγματα. Πας να βιδώσεις μια βίδα, π.χ., και άμα δε στηρίζεσαι κάπου θα στριφογυρνάς εσύ αντί για τη βίδα. Πας να ανοίξεις ένα συρτάρι και αντί να έρθει αυτό προς τα εσένα, πας εσύ προς αυτό. Πρέπει να είμαστε σαν τις μαϊμούδες, που έχουν διαρκώς τα πόδια τους πιασμένα στο δέντρο. Μόνο όταν έχουμε τα πόδια μας σταθερά μπορούμε να χρησιμοποιούμε τα χέρια.

Από τις εφημερίδεςΕξερεύνηση του Διαστήματος
ΠΗΓΗ: Ελευθεροτυπία (09.10.2010) (από το προηγούμενο ιστολόγιό μου)
ΕΙΚΟΝΑ: esa.int

Τα πιο θανατηφόρα ζώα στον πλανήτη!

Από την El
Μαθήτρια της έκτης τάξης

Τα ζώα που ακολουθούν δε δείχνουν να έχουν ιδιαίτερη «συμπάθεια» στο ανθρώπινο γένος. Κάθε άλλο μάλιστα, καθώς κάθε χρόνο ανάμεσα στα θύματά τους, εκτός από άλλα ζώα, περιλαμβάνονται και άνθρωποι.

Η λίστα που ακολουθεί, περιλαμβάνει τους δέκα πλέον φονικούς εκπροσώπους του ζωικού βασιλείου:

10. Δηλητηριώδης βάτραχος

Ζει στα δάση της Νότιας Αμερικής, και το δηλητήριό του, είναι αρκετό για να σκοτώσει δέκα ανθρώπους.


9. Αφρικανικός βούβαλος

Ένα ιδιαιτέρως δυνατό ζώο που δε διστάζει να επιτεθεί σε κυνηγούς που τον τραυμάτισαν. Κάθε χρόνο σκοτώνει περισσότερους ανθρώπους στην Αφρική, από κάθε άλλο ζώο.


8. Πολική Αρκούδα

Το μεγαλύτερο σαρκοφάγο ζώο που ζει στη στεριά, η πολική αρκούδα μπορεί να γίνει ιδιαίτερα επιθετική σε περίπτωση που αισθανθεί ότι απειλούνται τα μικρά της.


7. Ελέφαντας

Ζυγίζοντας 16 τόνους οι ελέφαντες, ευθύνονται κάθε χρόνο για περίπου 500 θανάτους ανθρώπων.


6. Κροκόδειλος

Το μεγαλύτερο ερπετό στον πλανήτη, μπορεί να φτάσει σε μήκος τα 3 μέτρα! Κάθε χρόνο, αρκετοί άνθρωποι πεθαίνουν από επίθεση κροκόδειλου.


5. Αφρικανικό λιοντάρι

Ζει σε αγέλη και κυνηγάει ομαδικά. Στην Τανζανία, κάθε χρόνο 70 άνθρωποι πεθαίνουν από επίθεση λιονταριού.


4. Λευκός καρχαρίας

Εξαιτίας των ταινιών που έχουν γυριστεί με θέμα επιθέσεις του συγκεκριμένου είδους σε ανθρώπους, ο λευκός έχει καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου σαν ένα από τα φονικότερα ζώα. Αν και θεωρητικά τα χαρακτηριστικά του τον κατατάσσουν σε ένα από τα φονικότερα είδη του πλανήτη, από το 2000 ευθύνεται για περίπου 70 επιθέσεις σε ανθρώπους.


3. Δηλητηριώδης μέδουσα

Από τα πλέον δηλητηριώδη είδη του νερού, κάθε πλοκάμι της συγκεκριμένης μέδουσας περιέχει αρκετό δηλητήριο για να σκοτώσει μέχρι και 60 ανθρώπους!


2. Ασιατική κόμπρα

Αν και δεν είναι το πλέον δηλητηριώδες φίδι, η ασιατική κόμπρα είναι η αιτία για πολλούς θανάτους κάθε χρόνο στην Ινδία.


1. Κουνούπι του Νείλου

Το φαινομενικά αθώο κουνούπι δε διαθέτει ούτε δηλητήριο ούτε κανένα άλλο ισχυρό μέσο άμυνας ώστε να μπορεί να σκοτώσει. Παρ’ όλα αυτά θεωρείται υπεύθυνο για πολλούς θανάτους κάθε χρόνο. Ο λόγος είναι ότι τσιμπώντας, μεταφέρουν ασθένειες όπως μαλάρια, κίτρινο πυρετό και άλλες. Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο πάνω από 700 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως, προσβάλλονται από διάφορες ασθένειες εξαιτίας ενός τσιμπήματος κουνουπιού. Από αυτούς, 2 εκατομμύρια πεθαίνουν.


Ζώα
ΠΗΓΗ: newsbeast.gr

29 Οκτ 2011

Μάθημα ζωής (4)

Από τις Connie11 και Κρίνο
Μαθήτριες της έκτης τάξης

Μια μητέρα αφού γύρισε από τη δουλειά της είδε τη μικρή της κόρη, να έχει πάρει το ψαλίδι και να κουρεύεται μόνη της. Νευρίασε πολύ. Την έδειρε και την έστειλε στο δωμάτιό της χωρίς να την αφήσει να της εξηγήσει το λόγο.

Την άλλη μέρα η μητέρα δέχτηκε ένα τηλεφώνημα από το σχολείο της κόρης της. Η δασκάλα τη ρώτησε αν είχε πάει την μικρή να κουρευτεί, διότι, είχε ψείρες.

Κατόπιν πήγε στην κόρη της και την άφησε να της εξηγήσει. Αυτή της είπε ότι κουρεύτηκε μόνη της επειδή δεν είχαν την οικονομική άνεση να την πάει στο κομμωτήριο.

Η μητέρα τότε κατάλαβε το λάθος της και ζήτησε συγγνώμη.

Oι μεγάλοι αρκετές φορές μπορεί να πληγώσουνε τα παιδιά χωρίς να το θέλουν. Θα πρέπει να αφήνουν τα παιδιά να τους εξηγήσουν τον λόγο προτού τα τιμωρήσουν.


Το πιο γαλάζιο ποτάμι

Από την El
Μαθήτρια της έκτης τάξης

Ο παγετώνας Πίτερμαν, ο μεγαλύτερος επιπλέων παγετώνας στο βόρειο ημισφαίριο, βρίσκεται στη βορειοδυτική Γροιλανδία και συνδέει το στρώμα πάγου της Γροιλανδίας με τον Αρκτικό Ωκεανό. Είναι μια στενή λωρίδα που έχει πλάτος 15 χιλιόμετρα και μήκος 70, της οποίας το πάχος του πάγου κυμαίνεται από περίπου 600 μέτρα στη βάση σε περίπου 30–80 μέτρα στην άκρη.


Σύμφωνα με πρόχειρες εκτιμήσεις, περίπου το 80% της μάζας του παγετώνα είναι λιωμένο νερό. Ρέοντας προς τη θάλασσα το νερό του παγετώνα σχηματίζει αυτό το απίστευτο γαλάζιο ποτάμι που βλέπετε στις φωτογραφίες.




Αποστολή της Greenpeace διαπίστωσε ότι οι παγετώνες έχουν χάσει περίπου 100 τετραγωνικά χιλιόμετρα πάγου. Η ποσότητα αυτή είναι αρκετή, για να τροφοδοτήσει με νερό μια πόλη σαν την Αθήνα για διάστημα 10 περίπου ετών.


Περιβάλλον
ΠΗΓΗ: perierga.gr

Πλανήτης Κρόνος

Ο Κρόνος είναι ο δεύτερος σε μέγεθος πλανήτης και ο πιο εντυπωσιακός από όλους. Το χαρακτηριστικό του γνώρισμα είναι ένα πολύ εκτεταμένο σύστημα δακτυλίων, οι οποίοι τον περιβάλλουν πάνω από τον ισημερινό του σε ένα πλάτος μεγαλύτερο από τη διάμετρό του.




Πλανήτης Κρόνος


Πιστεύεται ότι οι δακτύλιοι δημιουργήθηκαν από την καταστροφή δορυφόρων του Κρόνου λόγω συγκρούσεων με κομήτες ή μετεωρίτες.

Αποτελούνται από αμέτρητα κομμάτια πάγου και πέτρας, που το μέγεθός τους κυμαίνεται από την άμμο μέχρι ένα μικρό σπίτι! Μεγάλο μέρος των κενών τους καταλαμβάνεται από σκόνη.

Γη και Κρόνος


Είναι λίγο πιο μικρός (και πολύ πιο ελαφρύς) από το Δία και του μοιάζει σε αρκετά χαρακτηριστικά. Αποτελείται κι αυτός κυρίως από αέρια, ενώ στο κέντρο του πιστεύεται ότι υπάρχει ένας συμπαγής πυρήνας από πέτρα και πάγο, περίπου ίσος με 15 πλανήτες σαν τη Γη.

Η ατμόσφαιρά του αποτελείται κυρίως από υδρογόνο (97%), ενώ στην επιφάνειά του πνέουν ισχυροί άνεμοι με ταχύτητες περίπου 1.500 χλμ. την ώρα.

Ο Κρόνος κάνει μία πλήρη περιστροφή σε 10 γήινες ώρες περίπου, ενώ για μια πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο απαιτούνται σχεδόν 30 γήινα χρόνια.

Οι αριθμοί του Κρόνου
Μέση απόσταση από τον Ήλιο: 1.426.666.422 km
(9,54 φορές η μέση απόσταση της Γης από τον Ήλιο)
Διάμετρος: 116.464 km
(9,14 φορές η διάμετρος της Γης)
Περίοδος περιφοράς: 29,45 έτη Γης
Περίοδος περιστροφής: 10,66 ώρες Γης
Μέση θερμοκρασία: –178 °C
Δορυφόροι: 63
Δακτύλιοι: ΝΑΙ



ΠΗΓΕΣ: el.wikipedia.org, sfinaki.gr, kakophone.com/kakorama, astro.noa.gr
ΕΙΚΟΝΕΣ: asteriskos.wordpress.com, serenity1.wordpress.com
ΠΙΝΑΚΑΣ: solarsystem.nasa.gov

28 Οκτ 2011

Πόσων χρονών είμαι;

Πρόβλημα: Η Άννα γεννήθηκε το 2000. Πόσων χρονών θα είναι όταν τελειώσει το δημοτικό;
Απάντηση: Θα είναι 12 χρονών.


Σωστά.    Μάλλον...    Εξαρτάται!

Όχι, δεν ξεχάσαμε τα μαθηματικά μας. Απλώς, τα πράγματα με τον χρόνο (όπως και με πολλά στη ζωή μας) είναι σχετικά:

1 Η Άννα γεννήθηκε το 2000, επειδή έχει επικρατήσει η χρονολόγηση από τη γέννηση του Χριστού. Αν ζούσε στην Κίνα θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι γεννήθηκε το 4460, εφόσον ο παραδοσιακός πολιτισμός της χώρας ξεκινά τη μέτρηση των χρονολογιών από το «δικό μας» 2460 π.Χ.

2 Από την άλλη, θα είναι 12 χρονών, επειδή γεννήθηκε στη Γη. Αν υποθέσουμε ότι κατοικούσε στον Άρη, η ηλικία της θα ήταν διαφορετική. Το έτος εκεί διαρκεί διπλάσιες (περίπου) μέρες από το γήινο, άρα θα έκλεινε τα έξι!

Για τα ημερολόγια και τον διαφορετικό τρόπο χρονολόγησης θα μιλήσουμε άλλη φορά. Για την ηλικία μας, όμως, στους άλλους πλανήτες μπορείτε να παίξετε ένα ενδιαφέρον παιχνίδι:

α) Πατήστε στην παρακάτω εικόνα, πληκτρολογήστε την ημερομηνία και το έτος γέννησής σας και δείτε πόσων χρονών θα ήσασταν αν ζούσατε στον Άρη.

β) Κάντε το ίδιο και για τους άλλους πλανήτες (αναφέρονται στα αγγλικά).

γ) Αν θέλετε, σημειώστε τις διαφορετικές ηλικίες σας στα σχόλια!




ΔιάστημαΠαιχνίδιαΧρόνος
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ: kakophone.com/kakorama/EN/

Μάθημα ζωής (3)

Από τον george21
Μαθητής της έκτης τάξης

Ένας πατέρας με οικονομική άνεση, θέλοντας να διδάξει στον γιο του τι σημαίνει φτώχεια, τον πήρε μαζί του για να περάσουν λίγες μέρες στο χωριό, σε μία οικογένεια που ζούσε στο βουνό.

Πέρασαν τρεις μέρες και δυο νύχτες στην αγροικία. Καθώς επέστρεφαν στο σπίτι, μέσα στο αυτοκίνητο, ο πατέρας ρώτησε τον γιο του:
«Πώς σου φάνηκε η... εμπειρία;»
«Ωραία», απάντησε ο γιος με το βλέμμα καρφωμένο στο κενό.
«Και τι έμαθες;» συνέχισε με επιμονή ο πατέρας.

Ο γιος απάντησε:
  • Εμείς έχουμε έναν σκύλο, ενώ αυτοί τέσσερις...
  • Εμείς διαθέτουμε μια πισίνα που φτάνει μέχρι τη μέση του κήπου, ενώ αυτοί ένα ποτάμι δίχως τέλος, με κρυστάλλινο νερό, μέσα και γύρω από το οποίο υπάρχουν και άλλες ομορφιές...
  • Εμείς εισάγουμε φαναράκια από την Ασία για να φωτίζουμε τον κήπο μας, ενώ αυτοί φωτίζονται από τα αστέρια και το φεγγάρι...
  • Η αυλή μας φτάνει μέχρι τον φράχτη, ενώ η δική τους μέχρι τον ορίζοντα...
  • Εμείς αγοράζουμε το φαγητό μας, ενώ αυτοί σπέρνουν και θερίζουν γι’ αυτό...
  • Εμείς ακούμε σιντί. Αυτοί απολαμβάνουν μια απέραντη συμφωνία από πουλιά, βατράχια και άλλα ζώα. Και όλα αυτά διακόπτονται πού και πού από το ρυθμικό τραγούδι του γείτονα που εργάζεται στο χωράφι...
  • Εμείς μαγειρεύουμε με ηλεκτρική κουζίνα. Αυτοί ό,τι τρώνε έχει αυτή τη θεσπέσια γεύση, μια και μαγειρεύουν στα ξύλα...
  • Εμείς, για να προστατευθούμε, ζούμε περικυκλωμένοι από έναν τοίχο με συναγερμό. Αυτοί ζουν με τις ορθάνοιχτες πόρτες τους, προστατευμένοι από τη φιλία των γειτόνων τους...
  • Εμείς ζούμε «καλωδιωμένοι» με το κινητό, τον υπολογιστή, την τηλεόραση. Αυτοί, αντίθετα, «συνδέονται» με τη ζωή, τον ουρανό, τον ήλιο, το νερό, το πράσινο του βουνού, τα ζώα τους, τους καρπούς της γης τους, την οικογένειά τους...

Ο πατέρας, έμεινε έκπληκτος από τις απαντήσεις του γιου του...

Και ο γιος ολοκλήρωσε με τη φράση: «Σ’ ευχαριστώ, μπαμπά, που μου δίδαξες πόσο φτωχοί είμαστε...»

Κάθε μέρα γινόμαστε φτωχότεροι στο πνεύμα και στην εκτίμηση που έχουμε για τη φύση, και στα σπουδαία έργα του δημιουργού μας. Αγωνιούμε πώς να έχουμε, να έχουμε, να έχουμε όλο και περισσότερα αντί να μας απασχολεί το «να είμαστε».


ΠΗΓΗ: parganews.com

▼ Διαβάστηκαν περισσότερο την τελευταία εβδομάδα