Τα σημεία στίξης μέσα στις προτάσεις
άμα τα ξεχάσεις, σίγουρα θα χάσεις!
Όλα είναι χρήσιμα κι ας είναι μικρά,
θα σ’ το πουν και μόνα τους· άκουσε καλά:
— Για πες, μικρή τελεία; — (κουκκίδα στη γωνία)
— Την πρόταση τελειώνω, το λέω και το δηλώνω!
— Κι εσύ, κόμμα, τι θα πεις; — (μισοφέγγαρο θαρρείς)
— Τις λίστες σας χωρίζω, αναπνοή χαρίζω!
— Για πες, ερωτηματικό, — ποιο είν’ το δικό σου μυστικό;
— Θέλεις να ρωτήσεις; Να με τοποθετήσεις!
— Τι λέει το θαυμαστικό; — (τελίτσα, γραμμούλα με δυνατή φωνούλα)
— Εύχομαι! Θαυμάζω! Δυνατά φωνάζω!
Πάνω κάτω δυο τελείες λένε σαν μικρές κυρίες:
«Τώρα κάτι εξηγώ ή τα λόγια κάποιου χρησιμοποιώ!»
Να και τα εισαγωγικά, σαν αφτάκια μυτερά:
«Όταν τα λόγια του άλλου θα πεις, πριν και μετά, εκεί θα μας βρεις!»
Και η παύλα διαλόγου στην αρχή πάντα του λόγου:
«Όταν διάλογο αρχίσεις, να με χρησιμοποιήσεις!»
Τα σημεία στίξης μέσα στις προτάσεις
άμα τα ξεχάσεις, σίγουρα θα χάσεις!
Τώρα που σου μίλησαν, μάθε τα καλά
κι όλα σου τα κείμενα θα ’ναι φοβερά!
ΣΤΙΧΟΙ: Μαρία Καριωτάκη ΜΟΥΣΙΚΗ: Αγάθη Παντελίδου ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Πάνος Μουζουράκης, Παιδική Χορωδία Δήμου Ηρακλείου ΒΙΒΛΙΟ: H κυρία Σιντορέ και η γραμματική... σαν παραμύθι (2016)
Περπάταγα στον δρόμο και κοιτούσα τους ανθρώπους,
μελέταγα τις φάτσες, τις κινήσεις και τους τρόπους.
Εκείνοι περπατούσανε σαν να τους κυνηγούσαν,
κάναν κινήσεις βιαστικές και δε χαμογελούσαν.
Σε σλόου μόσιον ξαφνικά έβλεπα την εικόνα
κι είδα λουλούδια γύρω τους, μα στις καρδιές χειμώνα.
Είδα αρνητικότητα κι αποδοκιμασία,
ανταγωνιστικότητα κι όχι συνεργασία.
Κι εκεί που παραλίγο πάλι να μελαγχολήσω,
είπα ν’ αλλάξω εικόνα και σελίδα να γυρίσω·
να μη στενοχωριέμαι ή νευριάζω με κανένα,
το πιο μεγάλο δώρο να χαρίσω σε εμένα
και να προσφέρω σ’ όλους τον καλό τον εαυτό μου.
Με την ευγένεια αν ζω και το χαμόγελό μου,
το μαγικό ταξίδι της ζωής μου θα περάσω
μένοντας πάντοτε παιδί —κι έτσι δε θα γεράσω!
Δεν μπορείς στη χούφτα κλείνοντάς το το νερό να σταματήσεις.
Δεν μπορείς τον άνεμο στα δυο σου χέρια να τον φυλακίσεις.
Μα μπορείς, μπορείς τον εαυτό σου με αγάπη να γεμίσεις
και να τη στείλεις σ’ όλο τον κόσμο, μην τη στερήσεις από κανένα:
Το χαμόγελο που στέλνεις ξαναγυρίζει σ’ εσένα!
Λοιπόν, όλο τον κόσμο θα κοιτάω με καλοσύνη,
για όσους κάτι μου αρνήθηκαν θα νιώθω ευγνωμοσύνη,
γιατί χάρη σ’ εκείνους μόνος θα το καταφέρω
κι όταν θα μεγαλώσω, θα διδάξω όσα ξέρω.
Δε θα ζηλέψω κάποτε, αν σε κάτι με «νικήσουν»
κι ούτε όσα θέλω ν’ αποκτήσω θα με κατακτήσουν.
«Σπουδαία επιτεύγματα» άμα δεν καταφέρω,
αυτά που έχω μέσα μου σε όλους θα προσφέρω.
Δεν μπορείς στη χούφτα κλείνοντάς το το νερό να σταματήσεις...
ΣΤΙΧΟΙ–ΜΟΥΣΙΚΗ: Αρετή Τοπουζίδη ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Βλάσσης Μπονάτσος, Παιδική Χορωδία Σπύρου Λάμπρου ΔΙΣΚΟΣ: Το χρώμα της ελπίδας (1997)
Στο σκοτάδι μαστορεύουν πέντε ποντικοί.
Τι σκεπάρνια! Τι πριόνια! Τι μαστορική!
Σε ντουλάπι νοικοκύρη βάλθηκαν να μπουν·
κρατς! ο ένας, κριτς! ο άλλος, κόβουν και τρυπούν!
Είναι νύχτα και στο σπίτι το ’ριξαν βαριά,
ετεμπέλιασεν ο γάτος δίπλα στη φωτιά.
Μόνο η φάκα στο ντουλάπι κάθεται ξυπνή
κι αφουγκράζεται τον κλέφτη κι ώρες αγρυπνεί!
Με τα δόντια τους ανοίξαν τρύπα φοβερή.
Να τους, μπαίνουν ένας ένας, βόσκουν στο τυρί!
Παξιμάδια ροκανίζουν, στο γλυκό βουτούν·
κουβεντιάζουν, σουλατσάρουν, σιγοπερπατούν!
Κι ο μικρός ο Ποντικούλης, που όλο τριγυρνά,
μες στη φάκα μπαινοβγαίνει και τηνε κουνά.
Φραπ! εκείνη τον γραπώνει και τον έχει εκεί·
για τους πέντε ο Ποντικούλης μπήκε φυλακή!
Το χοντρό μπιζέλι χορεύει τσιφτετέλι,
χορεύει τσιφτετέλι στον χορό των μπιζελιών
και τα κολοκυθάκια χτυπάνε παλαμάκια
πάνω στην πρασινάδα και πάνω στο γκαζόν.
Μ’ ένα πράσινο καινούργιο παπιγιόν
προχωρώ για τον χορό των μπιζελιών.
Ήρθ’ η ώρα πια κι εγώ, ήρθ’ η ώρα πια κι εγώ
να χορέψω με λαχτάρα αγκαλιά με μια αγκινάρα
το πρώτο μου ταγκό.
Βλίτα και σπανάκι χορεύουνε συρτάκι,
χορεύουνε συρτάκι στον χορό των μπιζελιών
κι η μπάμια η μεγάλη χορεύει πεντοζάλη
πάνω στην πρασινάδα και πάνω στο γκαζόν.
Ντίλι ντίλι ντίλι, ντίλι το καντήλι,
που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι.
Ντίλι ντίλι ντίλι...
Ήρθε ο ποντικός,
πήρε το φιτίλι μέσ’ από το καντήλι,
που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι.
Ντίλι ντίλι ντίλι...
Ήρθε και η γάτα, έφαγε τον ποντικό,
που πήρε το φιτίλι μέσ’ από το καντήλι,
που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι.
Ντίλι ντίλι ντίλι...
Ήρθε και ο σκύλος
κι έπνιξε τη γάτα, που έφαγε τον ποντικό,
που πήρε το φιτίλι μέσ’ από το καντήλι,
που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι.
Ντίλι ντίλι ντίλι...
Ήρθε και το ξύλο και σκότωσε τον σκύλο,
που έπνιξε τη γάτα, που έφαγε τον ποντικό,
που πήρε το φιτίλι μέσ’ από το καντήλι,
που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι.
Ντίλι ντίλι ντίλι...
Ήρθε κι η φωτιά
κι έκαψε το ξύλο, που σκότωσε τον σκύλο,
που έπνιξε τη γάτα, που έφαγε τον ποντικό,
που πήρε το φιτίλι μέσ’ από το καντήλι,
που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι.
Ντίλι ντίλι ντίλι...
Ήρθε το ποτάμι κι έσβησε τη φωτιά,
που έκαψε το ξύλο, που σκότωσε τον σκύλο,
που έπνιξε τη γάτα, που έφαγε τον ποντικό,
που πήρε το φιτίλι μέσ’ από το καντήλι,
που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι.
Ντίλι ντίλι ντίλι...
Ήρθε και το βόδι,
ρούφηξε το ποτάμι, που ’σβησε τη φωτιά,
που έκαψε το ξύλο, που σκότωσε τον σκύλο,
που έπνιξε τη γάτα, που έφαγε τον ποντικό,
που πήρε το φιτίλι μέσ’ από το καντήλι,
που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι.
Ντίλι ντίλι ντίλι...
Ήρθε και ο λύκος και έφαγε το βόδι,
που ρούφηξε το ποτάμι, που ’σβησε τη φωτιά,
που έκαψε το ξύλο, που σκότωσε τον σκύλο,
που έπνιξε τη γάτα, που έφαγε τον ποντικό,
που πήρε το φιτίλι μέσ’ από το καντήλι,
που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι.
Ντίλι ντίλι ντίλι...
Να τος και ο κυνηγός,
που σκότωσε τον λύκο, που έφαγε το βόδι,
που ρούφηξε το ποτάμι, που ’σβησε τη φωτιά,
που έκαψε το ξύλο, που σκότωσε τον σκύλο,
που έπνιξε τη γάτα, που έφαγε τον ποντικό,
που πήρε το φιτίλι μέσ’ από το καντήλι,
που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι.
Ντίλι ντίλι ντίλι...
Ντίλι ντίλι ντίλι, ντίλι το καντήλι,
που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντίλι.
Ντίλι ντίλι ντίλι...
ΣΤΙΧΟΙ: παραδοσιακοί ΜΟΥΣΙΚΗ: Χρήστος Λεοντής ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Πέτρος Δαμούλης ΔΙΣΚΟΣ: Μελοποιημένα ποιήματα από βιβλία του Δημοτικού Σχολείου (1997)
Κάθε χρόνο, πριν και κατά τη διάρκεια των εορτών του Πάσχα, γινόμαστε μάρτυρες σοβαρών ατυχημάτων, ιδιαίτερα σε ανηλίκους, εξαιτίας της επικίνδυνης συνήθειας καύσης κροτίδων, πυροτεχνημάτων και βεγγαλικών, παρόλο που κάτι τέτοιο απαγορεύεται από τον νόμο.
Καλό είναι να θυμάστε ότι:
1 Η κατασκευή, εμπορία, αγορά, κατοχή και χρήση κροτίδων και συσκευών εκτόξευσης αυτών από οποιονδήποτε απαγορεύεται.
2 Η αγορά βεγγαλικών και πυροτεχνημάτων είναι παράνομη. Μην τα αγοράζετε.
3 Αποτρέψτε τα παιδιά από τη χρήση ή την αυτοσχέδια κατασκευή τους.
4 Ενημερώστε τα παιδιά για τους κινδύνους σοβαρού τραυματισμού, ακόμη και ακρωτηριασμού.
5 Μην τους επιτρέπετε να προσεγγίζουν χώρους παράνομης καύσης των ειδών αυτών, διότι κανείς δεν εγγυάται ότι δε θα προκληθεί ατύχημα.
6 Οι ενήλικοι δεν πρέπει να χρησιμοποιείτε βεγγαλικά και πυροτεχνήματα, γιατί υπάρχει κίνδυνος να σας μιμηθούν τα παιδιά.
7 Τα βεγγαλικά και τα πυροτεχνήματα δεν είναι παιχνίδια· είναι υλικά άκρως επικίνδυνα και η χρήση τους εγκυμονεί κινδύνους για τη σωματική ακεραιότητα και την ίδια τη ζωή.
Η λιακάδα και η βροχή είναι φυσικά φαινόμενα. Το ίδιο και οι σεισμοί, οι κατολισθήσεις, οι ηφαιστειακές εκρήξεις, οι καταιγίδες, οι πλημμύρες, οι χιονοπτώσεις και ο παγετός, οι δασικές πυρκαγιές, ο καύσωνας και η ξηρασία. Όλα είναι μέρος της φύσης.
Κάποιες φορές τα φυσικά φαινόμενα γίνονται επικίνδυνα για τους ανθρώπους είτε επειδή είναι έντονα και διαρκούν πολύ είτε επειδή οι ίδιες μας οι πράξεις χειροτερεύουν τις επιπτώσεις.
Όταν, για παράδειγμα, χτίζουμε σπίτια σε σεισμογενείς περιοχές χωρίς να τηρούμε τις αυστηρές προδιαγραφές που προβλέπει ο νόμος, όταν η πόλη επεκτείνεται σε ρέματα και πλαγιές βουνών, όταν βάζουμε φωτιά (από πρόθεση ή αμέλεια) στα δάση, είναι σίγουρο ότι οι συνέπειες ενός σεισμού, μιας πλημμύρας ή μιας πυρκαγιάς κάποια στιγμή θα έχουν καταστροφικά αποτελέσματα.
Τα παλιά χρόνια δεν μπορούσαν να γίνουν πολλά. Τα φυσικά φαινόμενα έμοιαζαν ανεξήγητα και οι άνθρωποι πίστευαν ότι τα δημιουργούσαν οι θεοί τους, κακοί μάγοι, διάφορες κατάρες κ.ο.κ.
Σήμερα η ανάπτυξη της επιστήμης μάς βοηθά να τα κατανοήσουμε και επιτρέπει να παίρνουμε τα μέτρα μας, ώστε να τα αντιμετωπίζουμε όποτε εκδηλώνονται.
Το 1995 ιδρύθηκε στη χώρα μας η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας με σκοπό να προστατεύει από φυσικές και τεχνολογικές καταστροφές τόσο τη ζωή, την υγεία και την περιουσία των πολιτών όσο και το φυσικό περιβάλλον.
Από το 2021 η Πολιτική Προστασία υπάγεται στο Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας. Στις αρμοδιότητές του περιλαμβάνονται η διαχείριση φυσικών καταστροφών και κρίσεων, καθώς και η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Για τον λόγο αυτό έχει δημιουργήσει ειδικό υλικό με οδηγίες αυτοπροστασίας, προκειμένου να ενημερωθούμε αλλά και να ενημερώσουμε την οικογένεια, τους συμμαθητές και τους φίλους μας.
Άλλωστε η πρόληψη των συνεπειών είναι καλύτερη από την αντιμετώπισή τους!
Το σχολικό έτος 2015/16 τα τριτάκια του 11ου Δημοτικού Σχολείου Γλυφάδας έφτιαξαν ένα πολύ ενδιαφέρον παραμύθι για το δράμα των προσφύγων από τη Συρία και τα δικαιώματα των παιδιών.
Η εντυπωσιακή δουλειά τους έχει τίτλο «Οι καραμέλες της αγάπης», πήρε μάλιστα το τρίτο βραβείο στο Πανελλήνιο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα της UNICEF «Τα παιδιά γράφουν και ζωγραφίζουν τα δικαιώματά τους»!
Στο κείμενο και στην όμορφη εικονογράφηση βοήθησε η δασκάλα τους κ. Νίκη Χαλίλη, ενώ το τραγούδι που προέκυψε επιμελήθηκε η μουσικός του σχολείου κ. Διονυσία Τροντή:
Η χαρά μου για τη δημιουργικότητα και τη σημαντική βράβευση των παιδιών είναι πολύ μεγάλη, γιατί ήμουν ο πρώτος τους δάσκαλος. (περισσότερα)
Είναι τα πρωτάκια με τα οποία συνεργάστηκα στο ΠΟΔήΛΑΤΟ τον τρίτο χρόνο λειτουργίας του. Με συγκίνηση θυμήθηκα ότι ξεκινήσαμε εκείνο τον Δεκέμβριο με ευχές στους γονείς για καλό μήνα, ενώ αργότερα επισκεφθήκαμε τη βιβλιοθήκη του σχολείου, κάναμε μάθημα στη γειτονική πλατεία και ολοκληρώσαμε με τα πρώτα μας ταξίδια στα βιβλία.
Ψάχνοντας στις αναρτήσεις του ιστολογίου, βρήκα κάποιες αστείες στιγμές που ζήσαμε, αλλά και τις δουλειές που είχαμε κάνει με τα ζευγαράκια του 10, την αλφαβήτα, τις αριθμογραμμές μέχρι το 20 και το 100, το τάγκραμ και το αλφαβητάρι των αναγκών μας. Τα καμάρωσα και πάλι, καθώς ετοιμάζονταν για τη γιορτή στο τέλος της χρονιάς...
Αστέρια μου, φέτος είστε στην τετάρτη τάξη. Μεγαλώσατε. Πολλά πολλά συγχαρητήρια για την ουσιαστική δουλειά σας! Ένα μεγάλο μπράβο και στις άξιες δασκάλες σας! Καλή χρονιά, πολλή υγεία και ακόμη περισσότερα χαμόγελα!