Η εταιρεία Google, που φιλοξενεί ιστολόγια με τη λέξη blogspot στην ηλεκτρονική τους διεύθυνση, μας έκανε δώρο ένα καλοφτιαγμένο βιντεάκι με φωτογραφίες και εικόνες που δημοσιεύσαμε σε διάφορες αναρτήσεις. Ευχαριστούμε!
Σ’ αυτό το σπίτι που ’ρθαμε πέτρα να μη ραγίσει
κι ο νοικοκύρης του σπιτιού χρόνια πολλά να ζήσει!
Άγιε μου Βασιλάκη μου και Άγιε μου Νικόλα,
προστάτευε τους ναυτικούς την ώρα του κυκλώνα!
Χρόνια πολλά, να ’στε καλά κι εσείς και οι δικοί σας,
να ’ρθούνε τα ξενάκια σας κι όλοι οι ναυτικοί σας!
Σε όλους σας ευχόμαστε αγάπη, ειρήνη, υγεία,
καλή καρδιά, χαμόγελο και θεία ευλογία!
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά,
ψιλή μου δεντρολιβανιά
κι αρχή, κι αρχή του Γεναρίου,
του Μεγά- του Μεγάλου Βασιλείου.
Βασίλη μ’, από πού ’ρχεσαι
κι από, κι από πού κατεβαίνεις
και βαστάς, και βαστάς ρόδα και ραίνεις;
Κάτσε να φας, κάτσε να πιεις,
κάτσε τον πόνο σου να πεις.
Κάτσε, κάτσε να τραγουδήσεις
και να μας, και να μας καλωσορίσεις
κι έβγα, κι έβγα να μας κεράσεις,
που να ζεις, που να ζεις και να γεράσεις.
Τα φρούτα και τα λαχανικά παραπονιούνται ότι όλοι τα ξεχνούν τις μέρες των Χριστουγέννων. Αποφασίζουν να αντιδράσουν, ώστε να ασχοληθεί ο κόσμος μαζί τους και να τα συνδυάσει με τις γιορτές. Ο Άγιος Βασίλης μαθαίνει όσα κάνουν και αποφασίζει να τα βοηθήσει...
Το έξυπνο θεατρικό γράφτηκε από τη συνάδελφο Αθηνά-Βασιλική Μπέλλου και υλοποιήθηκε από το πρόγραμμα ΕΥΖΗΝ του Υπουργείου Παιδείας.
Μπορείτε να το διαβάσετε εδώ ή να συνεχίσετε την ανάγνωση στις αναρτήσεις που ακολουθούν:
Παραμονές Χριστουγέννων. Τα σπίτια είναι στολισμένα και τα φωτάκια δίνουν τον εορταστικό τόνο. Σ’ ένα δωμάτιο κάθονται τα φρούτα και τα λαχανικά. Είναι σκεπτικά και λυπημένα. Συζητάνε ψιθυριστά. Τότε μπαίνει η ντομάτα, τραγουδώντας.
ΝΤΟΜΑΤΑ: Τρίγωνα κάλαντα σκόρπισαν παντού, κάθε σπίτι μια φωλιά του μικρού Χριστού! Τρίγωνα κάλαντα μες στη γειτονιά, ήρθαν τα Χριστούγεννα κι η Πρωτοχρονιά!
ΜΑΡΟΥΛΙ: Δεν μπορώ να καταλάβω πού βρίσκεις τόσο κέφι!
ΝΤΟΜΑΤΑ: Γιατί όχι; Ήρθαν τα Χριστούγεννα κι η Πρωτοχρονιά! Λάλα λάλα λα...
ΜΑΡΟΥΛΙ: Και τώρα που ήρθαν τι κατάλαβες; Κανείς δε μας δίνει πια σημασία...
ΝΤΟΜΑΤΑ: Τι εννοείς;
ΜΗΛΟ: Εννοεί πως κανένας δεν πρόκειται να σε θυμηθεί τώρα, να σε ψάξει... Να δει αν είσαι στο ντουλάπι, στο ψυγείο ή κάπου αλλού μέσα στο σπίτι...
ΜΑΝΤΑΡΙΝΙ: Έχει δίκιο το μήλο! Εγώ έχω μέρες που δεν είμαι πια ζουμερό. Χθες είδα κάποια μαύρα σημάδια πάνω στη φλούδα μου κι έχω αρχίσει να ανησυχώ... Νομίζω ότι αρρωσταίνω σιγά σιγά. Θα πάω χαμένο στο τέλος, όπως εκείνος ο ξάδερφός μου, τον θυμάστε...
ΡΟΔΙ: Εμένα όλοι με θυμούνται, δεν έχω παράπονο! Την Πρωτοχρονιά όλοι σπάνε ρόδι! Περιμένω με ανυπομονησία να με σπάσουν! Είμαι καλότυχο βλέπετε!
ΜΠΡΟΚΟΛΟ: Μμμμ, τυχερέ! Και τι θα γίνει άμα σε σπάσουν; Θα έχεις σαπίσει μέχρι τότε...
ΡΟΔΙ: Καλά, μην πρασινίζεις τόσο από τη ζήλια σου!
ΚΑΡΟΤΟ: Τι ωραία που θα ήταν να είχαμε γεννηθεί την άνοιξη ή το καλοκαίρι! Αυτή είναι πολύ δύσκολη εποχή για τη νέα γενιά...
ΑΧΛΑΔΙ: Πάντως κι εγώ έχω απελπιστεί... Στο μανάβικο δεν πλησιάζει άνθρωπος! Να δείτε που θα μείνω εκεί για πάντα! Καλά μου το ’λεγε η μάνα μου να πιάσω δουλειά στο σουπερμάρκετ...
ΜΠΑΝΑΝΑ: Μπα, κι εκεί χάλια είναι. Μεγαλύτερος ανταγωνισμός... Εμένα έχει στραβώσει η μέση μου από την ορθοστασία. Αλλά και τι να κάνεις; Να κάτσεις κάτω; Τότε είναι σίγουρο ότι δε θα σε πάρει κανείς... Κάνω ό,τι μπορώ μπας και με προσέξουν αλλά τζίφος! Όλοι ψωνίζουν κουραμπιέδες, γαλοπούλες, μελομακάρονα. Τα ίδια και τα ίδια κάθε χρόνο...
ΜΑΝΤΑΡΙΝΙ: Μα δε βαρέθηκαν κι αυτοί οι άνθρωποι να τρώνε τα ίδια και τα ίδια στις γιορτές;
ΛΑΧΑΝΟ: Και κάτι άλλο δεν καταλαβαίνω εγώ. Γιατί να μην υπάρχει στην παράδοσή μας σαν γιορτινό πιάτο μια σαλάτα ή μια σούπα με λαχανικά;
ΜΗΛΟ: Ή ένας χυμός!
ΡΟΔΙ: Η αλήθεια είναι ότι οι άνθρωποι νομίζουν ότι αν κάτι δεν είναι γλυκό δεν είναι και γιορτινό...
ΝΤΟΜΑΤΑ: Μήπως τότε να γίνουμε κι εμείς λίγο πιο γιορτινοί;
ΜΠΡΟΚΟΛΟ: Ντοματούλα μου, δε νομίζω ότι αν τραγουδήσουμε τα κάλαντα θα μας βοηθήσει και πολύ!
ΝΤΟΜΑΤΑ: Μπορούμε όμως να στολιστούμε λίγο! Ελάτε, μην κάθεστε και κλαψουρίζετε! Έχω τα πάντα στο μπαούλο μου!
Η ντομάτα τραβάει ένα μπαούλο από μια γωνιά και το ανοίγει. Μέσα βρίσκονται αστέρια, γιρλάντες, στρας, χιόνι, στολίδια, κέρατα ταράνδου κ.ά. Όλοι παίρνουν από κάτι να στολιστούν, ενώ ακούγεται το τραγούδι που έλεγε προηγουμένως η ντομάτα:
ΑΧΛΑΔΙ: Αχ, αυτή η γιρλάντα αναδεικνύει τις καμπύλες μου!
ΜΑΡΟΥΛΙ: Κοιτάξτε πώς αστράφτω!
ΜΑΝΤΑΡΙΝΙ: Τελικά, αυτό είναι το χρώμα μου!
ΡΟΔΙ: Μα για μένα δεν έμεινε τίποτα;
ΜΠΡΟΚΟΛΟ: Αφού εσένα έτσι κι αλλιώς όλοι σε θυμούνται, δεν έχεις ανάγκη!
ΜΠΑΝΑΝΑ: Τέλεια, έτσι θα πάω για δουλειά αύριο!
ΜΗΛΟ: Ελπίζω να μην είναι αληθινό αυτό το χιόνι και παγώσω...
ΝΤΟΜΑΤΑ: Όχι, μην ανησυχείς... Το σχέδιό μας θα πετύχει! Αύριο θα μας προσέξουν σίγουρα! Άντε πάμε για ύπνο τώρα...
Ύστερα από μερικές ώρες...
ΛΑΧΑΝΟ: Η πλήρης αποτυχία!
ΚΑΡΟΤΟ: Κι εγώ τα ίδια. Δε γύρισε κανείς να με κοιτάξει!
ΜΠΑΝΑΝΑ: Εμένα ακόμα χειρότερα! Ήρθε κάποιος κοντά μου, πήρε μόνο τη γιρλάντα και μ’ άφησε εκεί σύξυλη!
ΜΗΛΟ: Εμένα, μ’ όλο αυτό το χιόνι, κάποιος με πέρασε για κουραμπιέ και μ’ έβαλε στο καλάθι του. Μόλις όμως κατάλαβε τι είμαι, με γύρισε πίσωωωω... (κλαίει)
ΡΟΔΙ: Εμένα πάλι όλοι με κοίταζαν...
ΟΛΟΙ: ΣΤΑΜΑΤΑ! (αρχίζουν να κλαίνε όλοι μαζί)
ΡΟΔΙ: Ελάτε τώρα, μην απελπίζεστε... Συγγνώμη για πριν, δεν ήθελα να σας πληγώσω. Πιστεύω όμως ότι πρέπει να κάνετε κάτι πιο δραστικό! Και μην περιμένετε απ’ τη μια μέρα στην άλλη να αλλάξει η νοοτροπία του κόσμου και να αφήσουν χριστουγεννιάτικα τους κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα και να φάνε φρουτοσαλάτα! Μα γι’ αυτό λέγεται παράδοση στο κάτω κάτω, επειδή γίνεται κάθε χρόνο!
ΜΠΡΟΚΟΛΟ: Μα δεν είπαμε να αλλάξει η παράδοση, απλά κάπου μες στην παράδοση να χωρέσουμε κι εμείς!
ΑΧΛΑΔΙ: Έχει δίκιο το ρόδι. Χρειάζονται δραστικά μέτρα. Ακούστε τι θα κάνουμε...
Πλησιάζουν ο ένας τον άλλο κι αρχίζουν να μιλούν συνωμοτικά...
Τα ξωτικά συζητούν έξω από το σπίτι του Άγιου Βασίλη.
ΞΩΤΙΚΟ 2: Ξέρει κανείς τι έγινε;
ΞΩΤΙΚΟ 3: Κάτι άκουσα ότι κάηκε το φαΐ...
ΞΩΤΙΚΟ 4: Εγώ ότι πρέπει να πλύνουμε τα πιάτα...
ΞΩΤΙΚΟ 5: Αχ! Και μόλις έβαψα τα νύχια μου...
Τα ξωτικά μπαίνουν στο σπίτι και πλησιάζουν τη γυναίκα του Άγιου Βασίλη. Στο κέντρο του δωματίου βρίσκονται το τραπέζι και οι καρέκλες για το συμβούλιο.
ΚΥΡΙΑ ΑΪ-ΒΑΣΙΛΗ: Καλώς ήρθατε! Σας κάλεσα ξαφνικά για ένα επείγον ζήτημα. Όπου να ’ναι θα έρθει κι ο Άγιος Βασίλης. Α, νομίζω τον ακούω, έρχεται με τον Ρούντολφ! Ας καθίσουμε...
Όλοι κάθονται γύρω από το τραπέζι, ενώ ακούγεται το τραγούδι του Ρούντολφ:
Ο Άγιος Βασίλης μπαίνει στο σπίτι και κάθεται δίπλα στη γυναίκα του.
ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ: Καλήν εσπέραν άρχοντες κι αν είναι ορισμός σας... (η γυναίκα του τον σκουντάει) Εμ... (ξεροβήχει) Σας κάλεσα σήμερα εδώ... με άδειο στομάχι... (η γυναίκα του τον ξανασκουντάει κι ο Άγιος Βασίλης ξεροβήχει) για ένα επείγον ζήτημα. Αυτό το ζήτημα είναι... εε... είναι... είναι... εε...
ΟΛΑ ΤΑ ΞΩΤΙΚΑ: ...επείγον!
ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ: Ακριβώς! (η γυναίκα του δυσανασχετεί) Και σας κάλεσα, λοιπόν, για να βρούμε μια λύση. Γιατί, όπως ξέρετε, πρέπει συνέχεια να είμαστε σε εγρήγορση και να μπορούμε εμ... να μπορούμε...
ΟΛΑ ΤΑ ΞΩΤΙΚΑ: ...να βρίσκουμε λύσεις!
ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ: Μάλιστα! Συνεννοηθήκαμε! (απευθύνεται στη γυναίκα του) Να πάμε τώρα να φάμε;
Η κυρία Αϊ-Βασίλη τον κοιτάει με αυστηρό ύφος. Εκείνος ξεροβήχει.
ΚΥΡΙΑ ΑΪ-ΒΑΣΙΛΗ: Αν μου επιτρέπετε να πάρω τον λόγο... (σηκώνεται) Θα σας ενημερώσω αμέσως περί τίνος πρόκειται. Τα φρούτα και τα λαχανικά, νιώθοντας ότι οι άνθρωποι τα παραμελούν στις γιορτές, αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και κάνουν κάποια πράγματα λίγο «περίεργα»: Σε μερικά χριστουγεννιάτικα δέντρα αντικατέστησαν τις μπάλες με μήλα, πορτοκάλια και ντομάτες, στη θέση του αστεριού έβαλαν μια μπανανόφλουδα, σε πολλά εστιατόρια έχουν σβήσει από τους καταλόγους όλα τα πιάτα που δεν έχουν φρούτο ή λαχανικό, έκαναν κατάληψη στον ραδιοφωνικό σταθμό και παίζουν δικά τους τραγούδια, πασπαλίζονται με ψεύτικο χιόνι και παριστάνουν τους κουραμπιέδες... Φοβάμαι ότι στο τέλος μπορεί να γίνει κανένα ατύχημα!
ΞΩΤΙΚΟ 2: Ε, δεν έχουν και πολύ άδικο εδώ που τα λέμε...
ΞΩΤΙΚΟ 3: Ναι, η αλήθεια είναι ότι οι άνθρωποι τα θυμούνται μόνο το καλοκαίρι που κάνει ζέστη...
ΞΩΤΙΚΟ 5: Είναι πολύ κρίμα, γιατί τα φρούτα και τα λαχανικά είναι πάρα πολύ σημαντικά στην υγιεινή διατροφή...
ΞΩΤΙΚΟ 4: Έχουν βιταμίνες...
ΞΩΤΙΚΟ 2: Μέταλλα και ιχνοστοιχεία...
ΞΩΤΙΚΟ 3: Και είναι πλούσια σε φυτικές ίνες!
ΞΩΤΙΚΟ 5: Γι’ αυτό δε θα ’πρεπε να νιώθουν παραμελημένα... Είναι πολύ σημαντικά!
ΞΩΤΙΚΟ 2: Όπως είναι και όλα τα τρόφιμα άλλωστε!
ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ: Ακριβώς! Όλα τα τρόφιμα είναι εξίσου σημαντικά σε μια ισορροπημένη διατροφή. Δεν πρέπει ν’ αφήσουμε τη χριστουγεννιάτικη διατροφή να είναι... ανισόρροπη! Κι εκτός αυτού, κανείς δεν πρέπει να είναι στενοχωρημένος τα Χριστούγεννα! Τι προτείνετε να κάνουμε;
ΞΩΤΙΚΟ 1: Εγώ λέω να τα περικυκλώσουμε με γιρλάντες και να τα βάλουμε στη θέση τους!
ΚΥΡΙΑ ΑΪ-ΒΑΣΙΛΗ: Μα τα φρούτα και τα λαχανικά είναι φίλοι μας και δεν έκαναν κάτι κακό...
ΞΩΤΙΚΟ 2: Άγιε Βασίλη, εγώ προτείνω να ενημερώσεις τους διατροφολόγους. Αυτοί με τη σειρά τους θα πρέπει να πουν στον κόσμο να μην παραμελεί τα φρούτα και τα λαχανικά και να υπενθυμίσουν πόσο σημαντικά είναι για τη διατροφή!
ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ: Καλή ιδέα! Τι άλλο;
ΞΩΤΙΚΟ 4: Μπορούμε να στείλουμε στις νοικοκυρές συνταγές με φρούτα και λαχανικά που ταιριάζουν στο γιορτινό τραπέζι!
ΚΥΡΙΑ ΑΪ-ΒΑΣΙΛΗ: Τέλεια! Αυτό θα το αναλάβω εγώ... Και κάτι άλλο... (απευθύνεται στον Άγιο Βασίλη) Βασίλη μου, πρέπει επιτέλους να σταματήσει αυτός ο μύθος ότι τρως μόνο μπισκότα με γάλα. Πρέπει να μάθουν όλοι πόσο αγαπάς τα φρούτα και τα λαχανικά, γιατί, μη νομίζεις, τα παιδιά επηρεάζονται από σένα!
ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ: Έχεις δίκιο! Θ’ αφήσω ένα σημείωμα στα παιδιά κάτω από το δέντρο, ζητώντας τους για του χρόνου λαχανικά και φρούτα για κέρασμα. Νομίζω ότι μ’ αυτά τα μέτρα θα λυθεί το πρόβλημα. Εάν δεν έχουμε κάτι άλλο, νομίζω ότι τελειώσαμε...
ΞΩΤΙΚΟ 5: Πρέπει τώρα να πλύνουμε τα πιάτα;
ΚΥΡΙΑ ΑΪ-ΒΑΣΙΛΗ: Όχι βέβαια! Τα πιάτα δε μένουν ποτέ άπλυτα σ’ αυτό το σπίτι! Δεν ξέρω πού το ακούσατε αυτό... Όμως, Βασίλη, θα πρέπει ακόμα να πας να μιλήσεις στα φρούτα και στα λαχανικά...
ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ: Μα πού βρίσκονται αυτή τη στιγμή οι φίλοι μας; Τι κάνουν;
ΚΥΡΙΑ ΑΪ-ΒΑΣΙΛΗ: Να, κοίτα στην οθόνη... Κάνουν διαδήλωση!
Στην κεντρική πλατεία το χριστουγεννιάτικο δέντρο έχει γι’ αστέρι μια μπανανόφλουδα. Κάποια φρούτα και λαχανικά κρέμονται από τα κλαδιά, στολίζοντάς το. Τα υπόλοιπα κρατούν πανό ή πλακάτ με συνθήματα όπως: «Στοπ στην ανισόρροπη διατροφή!», «Σώστε τη δουλειά μας και την υγεία σας!», «Πάρτε χριστουγεννιάτικες βιταμίνες!».
Περπατούν γύρω από το έλατο, ενώ ακούγεται το ομώνυμο τραγούδι:
ΑΧΛΑΔΙ: Ωραία είναι τελικά τα Χριστούγεννα!
ΜΑΡΟΥΛΙ: Ναι, ωραία είναι, αλλά μην παρασύρεσαι τόσο από τη γιορτινή ατμόσφαιρα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε τον στόχο μας!
ΜΑΝΤΑΡΙΝΙ: Πρέπει να γίνουμε οι μασκότ των φετινών Χριστουγέννων! Έτσι δε θα μας ξεχνάει κανείς πια!
ΑΧΛΑΔΙ: Εε, εντάξει, αλλά τι άλλο να κάνουμε; Έχουμε κάνει τα πάντα. Εγώ, να το ξέρετε, απεργία πείνας δεν κάνω! Μπορεί να αφυδατωθώ... Και ποιος θα θέλει ένα αφυδατωμένο αχλάδι;
ΝΤΟΜΑΤΑ: Ναι, ούτε εγώ κάνω!
ΚΑΡΟΤΟ: Ούτε εγώ!
ΜΑΡΟΥΛΙ: Νομίζω ότι κανείς μας δε θα ’θελε να κάνει. Αλλά ακόμα κάτι λείπει απ’ τον αγώνα μας... Κάτι ξεχνάμε...
ΛΑΧΑΝΟ: Το βρήκα! Την Πρωτοχρονιά ξεχνάμε! Πρέπει να φτιάξουμε χορτόπιτες, να πουληθούν για βασιλόπιτες!
ΜΑΝΤΑΡΙΝΙ: Και για φλουρί να βάλουμε ένα κουκούτσι!
ΜΗΛΟ: Σιγά μη βάλουμε και κοτσάνι! Τι λες, μωρέ; Θέλουμε να μας συμπαθήσει ο κόσμος, όχι να τους πνίξουμε!
ΜΠΑΝΑΝΑ: Α! Έχω μια ιδέα! Αν βγάλουμε μια φωτογραφία με τον Άγιο Βασίλη, τότε θα μας συνδυάσουν όλοι μια για πάντα με τα Χριστούγεννα!
ΟΛΟΙ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΡΟΔΙ: ΝΑΙ!
ΜΠΡΟΚΟΛΟ: Τέλεια ιδέα!
ΜΗΛΟ: Αυτό πιστεύω θα μας σώσει!
ΡΟΔΙ: Δε θέλω να σας απογοητεύσω, αλλά νομίζετε ότι είναι εύκολο να βρει κάποιος τον Άγιο Βασίλη; Είναι ο πιο πολυάσχολος Άγιος! Και, εκτός αυτού, δεν εμφανίζεται και εύκολα! Τόσα παιδιά έχουν προσπαθήσει να τον δουν και κανένα δεν τα έχει καταφέρει... Τι νομίζετε, ότι μπορούμε έτσι απλά να τον φωνάξουμε; Ή μήπως θέλετε να πάμε στον Βόρειο Πόλο και από φρέσκοι να γίνουμε κατεψυγμένοι;
Όλοι δείχνουν απογοητευμένοι...
ΜΑΡΟΥΛΙ: Σαν να έχεις δίκιο...
ΝΤΟΜΑΤΑ: Πρέπει να σκεφτούμε κάτι άλλο.
ΚΑΡΟΤΟ: Κρίμα! Και ήταν καλή ιδέα...
Τότε εμφανίζονται το μελομακάρονο, ο κουραμπιές κι η γαλοπούλα.
ΜΕΛΟΜΑΚΑΡΟΝΟ: Τι δουλειά έχετε εσείς εδώ; Δικιά μας είναι η θέση κάτω από το έλατο!
ΜΠΑΝΑΝΑ: Και γιατί παρακαλώ; Εγώ δε βλέπω πουθενά να γράφει «ρεζερβέ».
ΜΕΛΟΜΑΚΑΡΟΝΟ: Δε χρειάζεται να το γράφει. Όλοι ξέρουν ότι η θέση είναι δική μας!
ΝΤΟΜΑΤΑ: Μμμμ... Και ποιοι είστε εσείς παρακαλώ;
ΓΑΛΟΠΟΥΛΑ: Η γαλοπούλα είμαι εγώ, ΓΑΛΟΠΟΥΛΑ: πιάτο παραδοσιακό! ΓΑΛΟΠΟΥΛΑ: Τα στομαχάκια όλα γεμίζω ΓΑΛΟΠΟΥΛΑ: και θαλπωρή σ’ όλους χαρίζω!
ΚΟΥΡΑΜΠΙΕΣ: Εγώ είμ’ ο κουραμπιές! ΚΟΥΡΑΜΠΙΕΣ: Σ’ όποιο σπίτι αν θέλεις μπες, ΚΟΥΡΑΜΠΙΕΣ: σίγουρα θα είμαι εκεί ΚΟΥΡΑΜΠΙΕΣ: τούτη δω την εποχή!
ΜΕΛΟΜΑΚΑΡΟΝΟ: Χρειάζεται να συστηθώ; ΜΕΛΟΜΑΚΑΡΟΝΟ: Μελομακάρονο το ξακουστό! ΜΕΛΟΜΑΚΑΡΟΝΟ: Όποιος κι αν με δοκιμάσει, ΜΕΛΟΜΑΚΑΡΟΝΟ: όλους κι όλα θα ξεχάσει!
ΚΑΡΟΤΟ: Πολλή μετριοφροσύνη βλέπω!
ΚΟΥΡΑΜΠΙΕΣ: Ωχ! Τι έπαθε το χριστουγεννιάτικο δέντρο; Έπεσε κανένα μανάβικο πάνω του;
ΜΑΝΤΑΡΙΝΙ: Γιατί, δε σας αρέσει;
ΚΟΥΡΑΜΠΙΕΣ: Τι να μας αρέσει; Αν ήταν αυτό το πράγμα ωραίο, οι άνθρωποι δε θα στολίζανε έλατο. Θα στολίζανε τον λαχανόκηπό τους!
ΑΧΛΑΔΙ: Πού ξέρεις... Του χρόνου μπορεί να τον στολίσουν!
ΓΑΛΟΠΟΥΛΑ: Χα χα χα! Φίλοι μου, ξεχάστε το! Η παράδοση δεν αλλάζει! Εμείς είμαστε παραδοσιακοί τύποι!
ΜΗΛΟ: Ε, κι εμείς είμαστε ανατρεπτικοί τύποι! Ας κερδίσουν οι καλύτεροι!
Τα τρόφιμα συνεχίζουν να διαφωνούν, ενώ πλησιάζει ο Άγιος Βασίλης με τον Ρούντολφ.
Βρισκόμαστε στο σπίτι του Άγιου Βασίλη. Από το παράθυρο φαίνεται το χιονισμένο τοπίο, ενώ γύρω από το πέτρινο τζάκι κρέμονται κάδρα με τον Άγιο Βασίλη και τη γυναίκα του, τους ταράνδους και τα ξωτικά. Η γυναίκα του Άγιου Βασίλη κάθεται σε μια κουνιστή καρέκλα και κοιτάει μια οθόνη. Φαίνεται πολύ αναστατωμένη. Ένα ξωτικό κοντά της τακτοποιεί κάποια πράγματα.
ΚΥΡΙΑ ΑΪ-ΒΑΣΙΛΗ: Βασίλη, Βασίλη! Αχ, μα πού είναι ο Άγιος Βασίλης; Τι τρομερό! Τι καταστροφή! (πετάγεται από τη θέση της)
ΞΩΤΙΚΟ 1: Κυρία Βασίλαινα, τι πάθατε; Σας βλέπω πολύ ταραγμένη!
ΚΥΡΙΑ ΑΪ-ΒΑΣΙΛΗ: Τι να πάθω; Τι να πάθω; Κοντεύουν να καταστραφούν τα Χριστούγεννα κι εδώ όλοι είναι στον κόσμο τους! Μα μόνο εγώ βλέπω ειδήσεις σε ολόκληρη την Καισαρεία;
ΞΩΤΙΚΟ 1: Ηρεμήστε λίγο... Καθίστε... Τι έγινε;
ΚΥΡΙΑ ΑΪ-ΒΑΣΙΛΗ: Χαμός! Και τι δεν έγινε! Τα φρούτα και τα λαχανικά κάνουν απίστευτες τρέλες! Αχ, μα πού είναι ο Άγιος Βασίλης;
ΞΩΤΙΚΟ 1: Είπε ότι θα πήγαινε μια βόλτα με τον Ρούντολφ, αλλά η κατάσταση ακούγεται σοβαρή. Θα τον καλέσω στον ασύρματο! (καλεί στον ασύρματο) Ναι; Με ακούτε, Άγιε Βασίλη; Να, εδώ, συγνώμη κιόλας αν ενοχλώ, δεν ξέρω αν θα μπορούσατε ίσως να ακυρώσετε τη βόλτα σας...
Η κυρία Αϊ-Βασίλη αρπάζει τον ασύρματο.
ΚΥΡΙΑ ΑΪ-ΒΑΣΙΛΗ: Φέρ’ το εδώ! Βασίλη, όπου κι αν είσαι, έλα γρήγορα σπίτι! Καιγόμαστε! Όχι, το φαγητό δεν κάηκε... Μόνο αυτό σκέφτεσαι; Έλα γρήγορα που σου λέω! (το κλείνει κι απευθύνεται στο ξωτικό) Κι εσύ κάλεσε γρήγορα έκτακτο συμβούλιο! Να έρθουν το συντομότερο! Ωχ, να προλάβω να πλύνω τα πιάτα! Ρεζίλι θα γίνω...
ΞΩΤΙΚΟ 1: Μάλιστα! Αμέσως, πάω! Έκτακτο συμβούλιο το συντομότερο, για να πλύνουν τα πιάτα! Έφυγαααααα!
Η κυρία Αϊ-Βασίλη πιάνει απελπισμένη το κεφάλι της κι αρχίζει να συμμαζεύει...
Ο Άγιος Βασίλης και ο Ρούντολφ μπαίνουν στο δωμάτιο.
ΟΛΟΙ: Άγιε Βασίλη!
ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ: Φίλοι μου! Μα γιατί τσακώνεστε;
ΓΑΛΟΠΟΥΛΑ: Άγιε μου Βασίλη, συγνώμη που μας είδες σ’ αυτήν την κατάσταση, αλλά θέλουν να μας πάρουν τη θέση!
ΚΑΡΟΤΟ: Μα εμείς ήρθαμε πρώτοι...
ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ: Ακούστε με καλά! Το χριστουγεννιάτικο δέντρο, το σύμβολο των Χριστουγέννων, δεν ανήκει σε κάποιον συγκεκριμένο ούτε πρέπει κάποιος να το θέλει μόνο για τον εαυτό του. Ανήκει σε όλους! Σε όποιον το έχει ανάγκη! Και το πιο σημαντικό μήνυμα των Χριστουγέννων είναι να είμαστε όλοι αγαπημένοι. Εσείς οι τρεις (δείχνει τη γαλοπούλα, τον κουραμπιέ και το μελομακάρονο) είστε από τα πιο τιμημένα τρόφιμα αυτή την εποχή. Δε συμπεριφερθήκατε όμως με χριστουγεννιάτικο πνεύμα! Ξεχάσατε ότι τα Χριστούγεννα ανήκουν σε όλους;
ΚΟΥΡΑΜΠΙΕΣ: Έχεις δίκιο, καλέ μου Άγιε Βασίλη...
ΜΕΛΟΜΑΚΑΡΟΝΟ: Ντρέπομαι πολύ... Δε θα επαναληφθεί...
ΓΑΛΟΠΟΥΛΑ: Συγνώμη που φερθήκαμε έτσι! Ελπίζουμε τα φρούτα και τα λαχανικά να μας συγχωρέσουν.
ΜΠΑΝΑΝΑ: Και βέβαια σας συγχωρούμε. Κι εμείς μιλήσαμε άσχημα για σας, επειδή ζηλεύαμε.
ΦΡΟΥΤΑ ΚΑΙ ΛΑΧΑΝΙΚΑ: Συγνώμη!
ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ: Όσο για σας (δείχνει τα φρούτα και τα λαχανικά), παρακολούθησα τον αγώνα σας και είδα το παράπονό σας. Πολύ στενοχωρήθηκα που νιώθετε παραμελημένοι τα Χριστούγεννα! Ήρθα να σας ενημερώσω ότι εγώ και το συμβούλιό μου σκεφτήκαμε σοβαρά αυτό το ζήτημα και λάβαμε τα κατάλληλα μέτρα, έτσι ώστε να μη σας ξαναξεχάσει κανείς! Αλλά τώρα πρέπει να σταματήσετε τις τρέλες και να απολαύσετε τη γιορτινή ατμόσφαιρα των ημερών.
ΦΡΟΥΤΑ ΚΑΙ ΛΑΧΑΝΙΚΑ: Εντάξει, Άγιε Βασίλη!
ΜΠΡΟΚΟΛΟ: Μόνο να σου ζητήσουμε μια τελευταία χάρη;
ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ: Ό,τι θέλετε!
ΜΠΡΟΚΟΛΟ: Να βγάλουμε μια φωτογραφία όλοι μαζί με εσένα και τους καινούργιους μας φίλους;
ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ: Πολύ ωραία ιδέα! Μάλιστα θα βάλω τα ξωτικά να την κάνουν χριστουγεννιάτικη κάρτα, από αυτές που στέλνει ο κόσμος!
ΟΛΟΙ: Τέλεια!
ΡΟΥΝΤΟΛΦ: Μαζευτείτε κοντά, θα σας βγάλω εγώ.
Όλοι στήνονται και παίρνουν μια αστεία πόζα, καθώς το φλας αναβοσβήνει.
ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ: Πριν φύγω όμως θέλω να τραγουδήσουμε ένα τραγούδι.
ΟΛΟΙ: ΝΑΙ!
ΜΕΛΟΜΑΚΑΡΟΝΟ: Θα το αφιερώσουμε στα φρούτα και στα λαχανικά!
Αρχίζει η μουσική...
...και όλοι τραγουδούν:
Τρίγωνα, κάλαντα μες στη γειτονιά,
φέτος τα Χριστούγεννα τρώμε υγιεινά! Ε!
Τρίγωνα, κάλαντα σκόρπισαν παντού,
φάτε ένα λάχανο κι αφήστε το ραγού!
Φρούτο λαμπερό θά βγει γιορτινό,
μήνυμα θα φέρει από τον γιατρό!
Είναι πιο καλά να τρώμε υγιεινά,
όχι μόνο σπάνια, μα όλη τη χρονιά!
Τρίγωνα, τετράγωνα αλλά και στρογγυλά:
Μήλα, πορτοκάλια, αγγούρια κι αρακά! Ε!
Τρίγωνα, τετράγωνα αλλά και στρογγυλά:
Λαχανικά και φρούτα, χρόνια σας πολλά!
Σε μια οθόνη έχεις κλειδώσει τη ζωή σου,
τα όνειρά σου λάμπουν ηλεκτρονικά.
Αυτός ο ήρωας που τρέχει απέναντί σου
ακόμα κι όταν τον κερδίζεις σε νικά.
Σβήσε την οθόνη! Τρέξε στο μπαλκόνι!
Πάνω απ’ τις κεραίες κελαηδούν
και φτερουγίζουν τα πουλιά!
Σβήσε την οθόνη! Κοίτα, ξημερώνει!
Φεύγει το σκοτάδι κι ένας ήλιος
μαγικός χαμογελά!
Εσύ επιμένεις μοναχός να ταξιδεύεις,
ένα ταξίδι απ’ το σαλόνι ώς το χολ.
Μα δεν αλλάζει ο κόσμος όσο κι αν παλεύεις
με τα κουμπιά που βάζουν στο τηλεκοντρόλ.
Σβήσε την οθόνη (την οθόνη)!
Τρέξε στο μπαλκόνι (ξημερώνει)!
Πάνω απ’ τις κεραίες κελαηδούν
και φτερουγίζουν τα πουλιά!
Σβήσε την οθόνη (έφτασε η άνοιξη, φτάνει)!
Κοίτα, ξημερώνει (ανθισμένο στεφάνι)!
Φεύγει το σκοτάδι κι ένας ήλιος μαγικός χαμογελά!
Το επίσημο τραγούδι της εθελοντικής πρωτοβουλίας ΔΙΑΔΡΑΣΙΣ. Η οργάνωση δραστηριοποιείται κατά του ηλεκτρονικού εθισμού και μας υπενθυμίζει ότι η τεχνολογία είναι εργαλείο, δεν είναι ο κόσμος μας!
Έχεις μέρες να βγεις απ’ το σπίτι,
να πεις μια κουβέντα μ’ έναν φίλο,
να βγάλεις μια βόλτα τον σκύλο,
τον ήλιο ν’ αντικρίσεις,
τα λουλούδια να μυρίσεις.
Είναι αλήθεια, μπορείς με ένα πλήκτρο πατώντας
τον κόσμο να γυρίσεις, να μάθεις τις ειδήσεις,
μα στ’ αλήθεια μια οθόνη ένα πράγμα μπορεί:
να μας κάνει να νιώθουμε ακόμα πιο μόνοι!
Σπάσ’ το γυαλί! Σβήσ’ την οθόνη!
Βγες στο μπαλκόνι! Είναι ωραία η ζωή!
Γίνε εσύ πρώτο πλάνο,
ονειρέψου σ’ ένα σύννεφο επάνω!
Σπάσ’ το γυαλί! Σβήσ’ την οθόνη!
Βγες στο μπαλκόνι! Είναι ωραία η ζωή!
Στείλε αίτημα φιλίας
στην επίσημη σελίδα ευτυχίας!
Κάνε post τον εαυτό σου
σ’ ένα υπαίθριο πάρτι,
φώναξ’ όλους τους φίλους,
ανάποδα γύρνα τον χάρτη!
Αγκαλιά μ’ ένα ταίρι
κάνε βόλτα σ’ ένα αστέρι!
Είναι αλήθεια, μπορείς ένα πλήκτρο πατώντας
μια αγάπη να γυρέψεις, σ’ έναν έρωτα να γνέψεις,
μα στο είπα, μια οθόνη ένα πράγμα μπορεί:
να μας κάνει να νιώθουμε ακόμα πιο μόνοι!
Κάποιες φορές οι εταιρείες στέλνουν τις χριστουγεννιάτικες ευχές τους με μια διαφήμιση που υπενθυμίζει το προϊόν τους και το ταυτίζει με το γιορτινό κλίμα.
Ήταν Κυριακή απόγευμα και αποφασίσαμε να φάμε ένα φρούτο (μανταρίνι). Δεν μπορούσα να το κόψω μόνη μου κι έτσι χρησιμοποίησα ένα μαχαιράκι. Μας ξέφυγε μια γραμμή. Τότε η Νάσια σκέφτηκε να το κάνουμε μανταρίνι-κολοκύθα:
Χριστούγεννα, Πρωτούγεννα, πρώτη γιορτή του χρόνου,
για βγάτε, διέτε, μάθετε πως ο Χριστός γεννιέται·
γεννιέται κι ανατρέφεται στο μέλι και στο γάλα.
Το μέλι τρων οι άρχοντες, το γάλα οι αφεντάδες
και το μελισσοβότανο το λούζονται οι κυράδες.
Κυρά καμαροτράχηλη, κυρά γαϊτανοφρύδα,
κυρά μου όταν στολίζεσαι να πας στην εκκλησιά σου,
κάνεις τον ήλιο πρόσωπο και το φεγγάρι αγκάλη
και τον καθάριο Αυγερινό τον κάνεις δαχτυλίδι.
Εμείς εδώ δεν ήρθαμε να φάμε και να πιούμε,
μόνο σας αγαπούσαμε κι ήρθαμε να σας δούμε!
Δώστε μας και τον κόκορα, δώστε μας και την κότα,
δώστε μας και πέντ’ έξι αβγά να πάμε σ’ άλλη πόρτα!
Εδώ που τραγουδήσαμε πέτρα να μη ραΐσει
κι ο νοικοκύρης του σπιτιού πολλούς χρόνους να ζήσει!
ΜΟΥΣΙΚΗ: Παραδοσιακή ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Μπάμπης Τσέρτος ΔΙΣΚΟΣ: Να τα πούμε; (2009)
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΙΚΟΝΩΝ: podilato98.blogspot.com