Εμπρός, ένα δυο, προσοχή!
Εμένα με λένε Φακή!
Κορμί κορδωμένο, μουστάκι στριμμένο,
γαλόνια χρυσά και σπαθί!
Η σάλπιγγα τάρα τατά!
Σπαθί και ντουφέκι χτυπά!
Μπαμ μπουμ το κανόνι, μπουμ μπαμ το τρομπόνι,
ποιος βγαίνει σε μένα μπροστά;
Γυρεύω παντού τον εχθρό
κι ας είν’ αντρειωμένοι σωρό!
Γιγάντοι και δράκοι, θεριά με φαρμάκι
καπνός μόλις πρόβαλα εγώ!
Μονάχα ξαφνιάζομαι, οχού!
Τρομάζω απ’ τους ίσκιους, χουχού!
Ένα φύσημα αγέρα, κι ας είναι και μέρα,
μου παίρνει κι ανδρεία και νου!
ΠΟΙΗΣΗ: Βασίλης Ρώτας
ΜΟΥΣΙΚΗ: Άγνωστος
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Άγνωστος
ΔΙΣΚΟΣ: Άγνωστος
ΜΟΥΣΙΚΗ: Άγνωστος
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Άγνωστος
ΔΙΣΚΟΣ: Άγνωστος
ΠολιτικήΤραγούδια
ΒΙΝΤΕΟ: podilato98.blogspot.com
2 σχόλια:
ωραία...
εγώ αυτό γνωρίζω!!!! ωραία βίντεο..μπράβο!!
Ευχαριστώ! :))
Θυμάμαι, τότε που αυτά τα ποιήματα υπήρχαν στη Γλώσσα της Β' τάξης, πώς αντιδρούσαν τα παιδιά στις διαφορετικές μελοποιήσεις. Τα επιχειρήματά τους για τον ρυθμό, την ενορχήστρωση κτλ. ήταν εντυπωσιακά... Ακόμη και για το συναίσθημα που γεννούσε καθεμιά...
Δημοσίευση σχολίου