Οι Ούννοι

4ος–5ος αιώνας μ.Χ.

Οι Ούννοι ήταν μια νομαδική φυλή έφιππων πολεμιστών μογγολικής καταγωγής που κατοικούσε στην κεντρική Ασία. Έφτασαν στην ανατολική Ευρώπη γύρω στο 370 και κατέλαβαν τις περιοχές που βρίσκονταν βόρεια του Δούναβη, έξω από τα ρωμαϊκά σύνορα.

Ο Ρήνος και ο Δούναβης αποτελούσαν το μεγαλύτερο μέρος από τα βόρεια σύνορα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας

Τα διάφορα γερμανικά φύλα που ζούσαν εκεί (Γότθοι, Φράγκοι, Βάνδαλοι κ.ά.) είτε υποδουλώθηκαν, είτε ενώθηκαν μαζί τους, είτε μετανάστευσαν δυτικότερα. Πολλοί, επίσης, μετακινήθηκαν νότια του Δούναβη, αναζητώντας καταφύγιο στα εδάφη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Έτσι, το 376 χιλιάδες τρομοκρατημένοι Γότθοι παραβίασαν τα σύνορα ζητώντας προστασία. Δυστυχώς, κάποιοι από αυτούς, οι Βησιγότθοι, προκάλεσαν αργότερα καταστροφικές επιδρομές στην περιοχή της σημερινής Ελλάδας (395–397).

Μέσα σε λίγες δεκαετίες οι Ούννοι συγκρότησαν μια τεράστια, αν και βραχύβια, αυτοκρατορία. Στα μέσα του 5ου αιώνα, όταν βασιλιάς τους ήταν ο Αττίλας (434–453), το κράτος τους εκτεινόταν από τη Μαύρη Θάλασσα μέχρι τον ποταμό Ρήνο.

Η αυτοκρατορία των Ούννων επί Αττίλα (443)

Από τον πυρήνα αυτού του κράτους, την ουγγρική πεδιάδα, ο Αττίλας πραγματοποιούσε επιδρομές και λεηλατούσε τα Βαλκάνια, την Ιταλία και τη Γαλατία, καταφέρνοντας σοβαρά πλήγματα τόσο στην Ανατολική (Βυζαντινή) όσο και στη Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

Ικανότατοι πολεμιστές

Ως πολεμιστές οι Ούννοι προκαλούσαν μεγάλο φόβο στους εχθρούς τους. Ήταν εκπληκτικά ακριβείς έφιπποι τοξότες, ενώ οι άγριες επιδρομές, οι απρόβλεπτες υποχωρήσεις και η ταχύτητα των στρατηγικών τους κινήσεων κατατρόπωναν τους αντιπάλους.

* Ο Αττίλας, μάλιστα, οδηγούσε τους άντρες του στη μάχη με τέτοια ταχύτητα και δυναμική, που τον αποκαλούσαν «Μάστιγα του Θεού».

Η κύρια στρατιωτική τεχνική των Ούννων ήταν η έφιππη τοξοβολία

Για τους Ρωμαίους της εποχής οι Ούννοι ήταν ιδιαίτερα τρομακτικοί στην όψη, με ακραία σκληρότητα. Τους θεωρούσαν βάρβαρους και απολίτιστους, γιατί έτρωγαν το κρέας ωμό, ζούσαν και κοιμόντουσαν μαζί με τα άλογά τους, δεν είχαν γραπτό λόγο και δεν έχτιζαν σπίτια.

Οι Βυζαντινοί, από την άλλη πλευρά, έβλεπαν τους Ούννους ως τιμωρία από τον Θεό για τις αμαρτίες τους.

Επιθέσεις στο Βυζάντιο

Οι Ούννοι έκαναν συχνές και καταστροφικές επιδρομές στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Ο τότε αυτοκράτορας Θεοδόσιος Β΄ (408–450) υποχρεώθηκε πολλές φορές να κλείσει ταπεινωτικές συμφωνίες με τον Αττίλα, δίνοντάς του μεγάλες ποσότητες χρυσών νομισμάτων, προκειμένου να εξασφαλίζει την εδαφική ακεραιότητα του κράτους και να τον συγκρατεί βόρεια του Δούναβη.

Παρ’ όλα αυτά, οι Ούννοι παραβίασαν αρκετές φορές τα σύνορα της αυτοκρατορίας. Οι ληστρικές επιδρομές τους ήταν ιδιαίτερα καταστροφικές για τις βόρειες περιοχές της Βαλκανικής και επαναλαμβάνονταν όποτε οι Βυζαντινοί δεν έδιναν χρήματα ή αρνούνταν τις υπέρογκες αυξήσεις που απαιτούσε ο Αττίλας.

Το 443 οι Ούννοι έφτασαν μέχρι την Κωνσταντινούπολη, ενώ το 447 κατέστρεψαν πολλές περιοχές στον ελλαδικό χώρο, φτάνοντας μέχρι τις Θερμοπύλες

Όλες αυτές οι τρομακτικές καταστροφές δε γίνονταν επειδή οι Ούννοι ήθελαν να κατακτήσουν τα συγκεκριμένα εδάφη για τον εαυτό τους, αλλά για να πιέσουν ή και να εκβιάσουν την αυτοκρατορία, ώστε να τους παρέχει τα ολοένα και μεγαλύτερα ποσά που ζητούσαν.

Επιθέσεις στη Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία

Μετά τη λεηλασία και ερήμωση των βαλκανικών επαρχιών του Βυζαντίου, ο Αττίλας αποφάσισε να στρέψει την πολεμική του δραστηριότητα προς τη Γαλατία. Το 451 εισέβαλε με αμέτρητες ορδές κατευθυνόμενος προς τον Ρήνο.

Για να αντιμετωπίσουν την απειλή, οι Ρωμαίοι, με επικεφαλής τον στρατηγό Αέτιο, συνασπίστηκαν με τους Βησιγότθους και άλλα γερμανικά φύλα. Οι Ούννοι είχαν στο πλευρό τους τους Οστρογότθους.

Η μεγάλη σύγκρουση έλαβε χώρα τον Ιούνιο του 451 στα Καταλαυνικά πεδία (σημερινή ΒΑ Γαλλία) και έμεινε στην Ιστορία ως η «Μάχη των Εθνών».

Η μάχη έληξε χωρίς ξεκάθαρο νικητή, ενώ και οι δυο πλευρές υπέστησαν μεγάλες απώλειες. Όμως το ηθικό των Ούννων κλονίστηκε, καθώς για πρώτη φορά ο Αττίλας αναγκάστηκε να υποχωρήσει.

Τον επόμενο χρόνο οι Ούννοι εισέβαλαν στην Ιταλία και λεηλάτησαν πολλές πόλεις, αλλά η πείνα και η πανώλη τούς υποχρέωσαν να αποχωρήσουν.

Το τέλος των Ούννων

Μετά τον θάνατο του Αττίλα (453) οι Ούννοι διασπάστηκαν σε μικρές ομάδες και συνέχισαν να ζουν νομαδικά στην κεντρική και ανατολική Ευρώπη, έως ότου βαθμιαία αφομοιώθηκαν από άλλους λαούς.

Η δυναμική παρουσία τους στην Ευρώπη κράτησε περίπου έναν αιώνα (370–469), έως τον θάνατο και του τελευταίου γιου του Αττίλα. Όμως, ο τρόμος που σκόρπιζαν στο πέρασμά τους έχει αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια του μέχρι την εποχή μας:

1 Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (1914–1918) οι Βρετανοί και οι σύμμαχοί τους αποκαλούσαν τους Γερμανούς «Ούννους», εννοώντας πως οι αντίπαλοί τους ήταν βάρβαροι. Άλλωστε, και στη γλώσσα μας η λέξη «ούννος» έχει υβριστικό χαρακτήρα.

2 Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (1939–1945) οι Γερμανοί ονόμασαν το σχέδιο κατάληψης της ελεύθερης Γαλλίας «Επιχείρηση Αττίλας» (τέλη του 1940).

3 Το 1974, δεκαπέντε αιώνες μετά τον θάνατο του πιο διάσημου Ούννου βασιλιά, η τουρκική εισβολή στην Κύπρο είχε την κωδική ονομασία «Επιχείρηση Αττίλας».

Κύπριοι μαθητές διαμαρτύρονται για την τουρκική κατοχή (2021)

Οι δύο επιθέσεις με τις οποίες οι Τούρκοι κατέλαβαν το 37% του νησιού λέγονταν «Αττίλας I» (20–22 Ιουλίου 1974) και «Αττίλας II» (14–⁠17 Αυγούστου 1974), ενώ η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην Κυπριακή Δημοκρατία και το τουρκοκρατούμενο βόρειο τμήμα της μεγαλονήσου αποκαλείται «Πράσινη Γραμμή» ή «Γραμμή του Αττίλα».

Μεσαιωνικά χρόνια

ΜΕ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΑΠΟ: el.wikipedia.org, en.wikipedia.org, Ιστορία Α΄ Λυκείου, offlinepost.gr, news247.gr, britannica.com
ΕΙΚΟΝΕΣ: podilato98.blogspot.com<commons.wikimedia.org (1,5), podilato98.blogspot.com<de.wikipedia.org (2), clevelandart.org (3), news247.gr (4), imperiumromanum.pl (6), skroutz.gr (7), reporter.com.cy (8)