Κάθε άνθρωπος δικαιούται να επικαλείται όλα τα δικαιώματα και τις ελευθερίες που προβλέπει η Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων χωρίς καμία απολύτως διάκριση, π.χ. ως προς τη φυλή, το χρώμα, το φύλο, τη γλώσσα, τη θρησκεία, τις πολιτικές ή οποιεσδήποτε άλλες πεποιθήσεις, την εθνική ή κοινωνική καταγωγή, την περιουσία, τη γέννηση ή οποιαδήποτε άλλη κατάσταση.
Επιπλέον δε θα πρέπει να γίνεται καμία διάκριση εξαιτίας του πολιτικού, νομικού ή διεθνούς καθεστώτος της χώρας ή επικράτειας από την οποία προέρχεται κανείς, είτε αυτή είναι ανεξάρτητη είτε υπό κηδεμονία ή βρίσκεται υπό οποιονδήποτε άλλο περιορισμό κυριαρχίας.
Καθώς οι μέρες περνούσαν γρήγορα και τα σχολεία θα έκλειναν για τις διακοπές των Χριστουγέννων, αποφάσισα να κάνω ένα δώρο στον δάσκαλό μου! Αυτό ήταν ένα «Ημερολόγιο του 2012»!
Αργότερα σκέφτηκα κάτι: «Γιατί να μην το βγάλω φωτογραφίες και να το βάλω ως ανάρτηση στο πολυαγαπημένο μου Ποδήλατο;»
Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι όσον αφορά την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματά τους. Είναι προικισμένοι με λογική και συνείδηση και οφείλουν να συμπεριφέρονται μεταξύ τους με πνεύμα αδελφοσύνης.
Το ΠΟΔήΛΑΤΟ ταξιδεύει στους ωκεανούς παρέα με Γρηγόρη Μπιθικώτση και Κώστα Βίρβο!
Καράβι με σημαία ξένη,
που πας ταξίδι μακρινό,
αγάπη πια δε με προσμένει,
το σπίτι άδειο κι ορφανό·
αγάπη πια δε με προσμένει,
μαζί σου πάρε με, μαζί σου πάρε με,
να μην πονώ...
Μπουένος Άιρες, Νέα Υόρκη,
Βομβάη, Τόκιο και Μπαρμπαριά...
Ψεύτικα όνειρα, ψεύτικοι όρκοι,
αχ, να τα ξέχναγα εκεί μακριά...
Του έρωτά μου η ορφάνια
κάνει το δάκρυ μου καυτό.
Μόνο σε μακρινά λιμάνια,
εκεί μπορεί να γιατρευτώ,
να φύγω λίγο απ’ την αφάνεια,
να λησμονήσω, να λησμονήσω,
να ξεχαστώ...