Μια εταιρεία βάζει αγγελία για τη θέση του Διευθυντή Επιχειρήσεων. Οι ενδιαφερόμενοι δίνουν συνέντευξη μέσω skype και ενημερώνονται ότι θα πρέπει να στέκονται όρθιοι όλη την ώρα, να δουλεύουν καθημερινά χωρίς ωράριο, διαλείμματα και άδειες, να έχουν ιδιαίτερες γνώσεις σε διάφορους τομείς (ψυχολογίας, φαρμακευτικής, οικονομικών, μαγειρικής) και να είναι πάντοτε χαρούμενοι. Κι όλα αυτά χωρίς μισθό!
Φυσικά η αντίδραση των υποψηφίων είναι αρνητική και κατηγορούν την εταιρεία για βάναυση εκμετάλλευση και απάνθρωπες συνθήκες.
Τι γίνεται όμως όταν μαθαίνουν πως τη συγκεκριμένη δουλειά την κάνουν αδιαμαρτύρητα δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο;