Ήταν Κυριακή απόγευμα και αποφασίσαμε να φάμε ένα φρούτο (μανταρίνι). Δεν μπορούσα να το κόψω μόνη μου κι έτσι χρησιμοποίησα ένα μαχαιράκι. Μας ξέφυγε μια γραμμή. Τότε η Νάσια σκέφτηκε να το κάνουμε μανταρίνι-κολοκύθα:
Χριστούγεννα, Πρωτούγεννα, πρώτη γιορτή του χρόνου,
για βγάτε, διέτε, μάθετε πως ο Χριστός γεννιέται·
γεννιέται κι ανατρέφεται στο μέλι και στο γάλα.
Το μέλι τρων οι άρχοντες, το γάλα οι αφεντάδες
και το μελισσοβότανο το λούζονται οι κυράδες.
Κυρά καμαροτράχηλη, κυρά γαϊτανοφρύδα,
κυρά μου όταν στολίζεσαι να πας στην εκκλησιά σου,
κάνεις τον ήλιο πρόσωπο και το φεγγάρι αγκάλη
και τον καθάριο Αυγερινό τον κάνεις δαχτυλίδι.
Εμείς εδώ δεν ήρθαμε να φάμε και να πιούμε,
μόνο σας αγαπούσαμε κι ήρθαμε να σας δούμε!
Δώστε μας και τον κόκορα, δώστε μας και την κότα,
δώστε μας και πέντ’ έξι αβγά να πάμε σ’ άλλη πόρτα!
Εδώ που τραγουδήσαμε πέτρα να μη ραΐσει
κι ο νοικοκύρης του σπιτιού πολλούς χρόνους να ζήσει!
ΜΟΥΣΙΚΗ: Παραδοσιακή ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Μπάμπης Τσέρτος ΔΙΣΚΟΣ: Να τα πούμε; (2009)