27 Μαρ 2020

Το ροζ σπίτι

Από τη la_paix
Μαθήτρια της έκτης τάξης



Τίποτα δεν είναι έτσι όπως φαίνεται.

Μπορεί το πιο όμορφο και ζεστό χαμόγελο από πίσω του να κρύβει τον πιο καταθλιπτικό άνθρωπο, μπορεί τα πιο ζωηρά χρώματα να είναι τελικά μέρος μιας σκοτεινής ζωγραφιάς, έτσι μπορεί η πιο αθώα εικόνα να κρύβει τα μεγαλύτερα μυστικά!

Μπορεί να θεωρήσετε όλο αυτό τον πρόλογο περιττό, μελοδραματικό αλλά νομίζω πριν κρίνει κάποιος, πρέπει πρώτα να ακούσει.

Ακόμα μια μέρα στην καραντίνα. Εδώ και δέκα μέρες μέσα σε ένα σπίτι κι έχουμε αρχίσει να πλήττουμε, αλλά στην αρχή δεν ήταν έτσι.

Την πρώτη μέρα όλα φαινόντουσαν τόσο τέλεια! Όλοι θα ξεφεύγαμε από τις υποχρεώσεις μας και δε θα κάναμε πλέον ό,τι μας καταπιέζει.

Έτσι λοιπόν, ξεκούραση με ένα τηλεκοντρόλ στο ένα χέρι και μια σακούλα πατατάκια πέρασαν δυο μέρες. Αλλά τελικά είναι αυτό που θες; Πολλοί ξέρω ότι θα πουν «Ναι» αλλά μην παίρνετε βιαστικές αποφάσεις.

Μετά αρχίζουν τα διαδικτυακά μαθήματα, οι ξένες γλώσσες μέσω skype και νομίζεις ότι όλα γίνονται πάλι κανονικά, όμως δεν έχεις συνειδητοποιήσει πως δεν έχεις βγει από το σπίτι σου για τέσσερις μέρες.

Κάπως έτσι ξεκίνησαν και οι δικές μου μέρες, αλλά μετά άρχισα να σκέφτομαι τις συνέπειες όλης αυτής της ακινησίας. Έτσι αποφάσισα να αρχίσω γυμναστική για να βοηθήσω το σώμα μου και να ξεκινήσω να διαβάζω βιβλία για να βοηθήσω το μυαλό μου.

Και κάθε φορά που άνοιγα την τηλεόραση έβλεπα πάντα την εικόνα με το ροζ σπιτάκι που είναι ανάμεσα στα δέντρα και μας προειδοποιεί για τον κορονοϊό.

Μα γιατί τον παρουσιάζει λες και μόλις βγήκε από παραμύθι; Οι ειδήσεις λένε για το πόσο έχει ρίξει την οικονομία, για το πόσο επικίνδυνο είναι για κάποιους ανθρώπους και πόσους θανάτους έχει προκαλέσει!

Για αυτό όπως έλεγα στον πρόλογο μήπως αν δούμε πίσω από το παραμυθένιο σπιτάκι και μπούμε μέσα στο δασάκι να βρούμε όλους τους κακούς των παραμυθιών;


ΕΙΚΟΝΑ: protothema.gr

la_paix

Η la_paix κατοικεί στη Βόρεια Αθήνα. Με το ΠΟΔήΛΑΤΟ συνεργάστηκε στην έκτη δημοτικού (2019/20).

Η ανάρτησή τηςΟι συνεργάτες μας

Ανταποκρίσεις από το σπίτι

Οι συνεργάτες μας μένουν στο σπίτι για να προστατέψουν και να προστατευθούν. Ταυτόχρονα μας στέλνουν τα νέα τους.



Περισσότερα στις αναρτήσεις που ακολουθούν:


ΑφιερώματαΜένουμε ασφαλείςΠαιδικά ρεπορτάζΠαιδικές συλλογές
ΕΙΚΟΝΑ: cityinternational.gr

Εγώ και η σφουγγαρίστρα μου

Από την ART0410
Μαθήτρια της έκτης τάξης

Τα σχολεία έκλεισαν εξαιτίας μιας σοβαρής πανδημίας. Τις τελευταίες ημέρες ακούμε συνέχεια για τον κοροναϊό κι έτσι αναγκαστήκαμε να μείνουμε όλοι στο σπίτι. Οι μεγάλοι ανησυχούν πολύ. Συζητούν συνέχεια γι’ αυτό. Εμείς οι μικροί βρίσκουμε άλλα πράγματα να ασχοληθούμε. Σαν μικρά παιδιά θέλουμε ακόμη να παίξουμε.

Εμένα μου συμβαίνει κάτι παράξενο. Τις περισσότερες ώρες είμαι με μια σφουγγαρίστρα στο χέρι γιατί από τη 1 μέχρι τις 7 βγαίνουν συνέχεια νερά στο σπίτι. Σε όλους τους χώρους του σπιτιού, στο σαλόνι, στην κουζίνα, στα μπάνια, στον διάδρομο. Κάθε μέρα έρχεται κι ένας υδραυλικός αλλά δεν μπορεί να βρει τι φταίει. Εγώ το βλέπω σαν παιχνίδι γιατί ο καθένας κάνει περιπολία στους χώρους του σπιτιού για να εντοπίσει τα νερά. Κάθε φορά που είναι η σειρά μου φωνάζω με χαρά «νερά-νερά» λες και ανακάλυψα κάτι σημαντικό.

Διασκέδαζα όταν τα έβρισκα αλλά τώρα βλέπω ότι οι μεγάλοι εκνευρίζονται όταν με ακούν κι έτσι σταμάτησα να φωνάζω. Απλά σφουγγαρίζω. Θα έλεγε κανείς σταμάτησες το σχολείο για να μάθεις να σφουγγαρίζεις. Τώρα όμως καταλαβαίνω πόσο σημαντικό είναι αυτό κι ότι δεν πρέπει να πετάμε στο σχολείο σκουπίδια γιατί ταλαιπωρούμε κάποιους ανθρώπους άδικα.

Τον υπόλοιπο χρόνο, όταν δε σφουγγαρίζω δηλαδή μετά τις επτά κάνω πράγματα που μου αρέσουν. Ακούω μουσική, χορεύω, ζωγραφίζω, διαβάζω ένα βιβλίο και το πρωί παίζω στον κήπο. Θυμάμαι το σχολείο και μου λείπει, μου λείπουν οι φίλες μου και η τάξη κι ο δάσκαλος. Οι άνθρωποι δηλαδή.


ART0410

Η ART0410 κατοικεί στη Βόρεια Αθήνα. Με το ΠΟΔήΛΑΤΟ συνεργάστηκε στην έκτη δημοτικού (2019/20).

Οι αναρτήσεις τηςΟι συνεργάτες μας

25 Μαρ 2020

Τα στενά παπούτσια

Βιβλιοπαρουσίαση

Από την beauty19
Μαθήτρια της έκτης τάξης

Συγγραφέας

Η Ζωρζ Σαρή γεννήθηκε το 1925 στην Αθήνα από Γαλλίδα μητέρα και Έλληνα πατέρα. Έκανε θεατρικές σπουδές στην Ελλάδα και στο Παρίσι και έπαιξε στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Η συγγραφική της καριέρα ξεκίνησε το 1969 με το βιβλίο ο θησαυρός της Βαγίας.

Από το 1969 μέχρι σήμερα έχει γράψει μυθιστορήματα για παιδιά, εφήβους νουβέλες, θεατρικά παιδικά έργα και ιστορίες για μικρά παιδιά. Το 1994 βραβεύτηκε με το Κρατικό Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου καθώς και από τον Κύκλο Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου το οποίο τη βράβευσε ξανά το 1999.



Ήρωες

Οικ. Χαλδέων
  • Κυρα-Λενιό (μητέρα)
  • Παιδιά: Παναγιώτης, Σώζος, Νίκος

Οικογένεια
  • Κυρία Έμμα - Κύριος Σωκράτης (μητέρα - πατέρας)
  • Παιδιά: Ειρήνη, Ζωή, Φωτεινή
  • Παιδιά του χωριού: Νίκος, Πόπη, Τζουβάς, Λέλα, Ελένη, οι δύο Θεόδωροι και Σοφία

Περίληψη

Η ιστορία διαδραματιζόταν στη Βαγία (ένα μικρό χωριό στην Αίγινα). Οι Χαλδέοι έμεναν σε ένα σπίτι στη Βαγία. Η οικογένεια της κυρίας Έμμας επισκεπτόταν κάθε καλοκαίρι το σπίτι των Χαλδέων. Το καλοκαίρι που διαδραματιζόταν η ιστορία ο Παναγιώτης και η Ζωή περνούσαν πολλές ώρες μαζί. Διασκέδαζαν, γελούσαν, και περνούσαν πολύ ωραία.

Όταν πια το καλοκαίρι άρχισε να τελειώνει ο Παναγιώτης στεναχωριόταν πολύ. Η Ζωή προσπαθούσε να τον παρηγορήσει. Μετά από αρκετές ώρες η Ζωή τον ρώτησε αν τον αγαπούσε στ’ αλήθεια. Ο Παναγιώτης της απάντησε πως την αγαπούσε. Τότε σκέφτηκαν ότι θα μπορούσαν να διοργανώσουν ένα γάμο. Κρυφά όμως από τους μεγάλους. Παρά τις προσπάθειες οι γονείς ανακάλυψαν το παράτολμο σχέδιά των παιδιών. Τελικά μετά από συζήτηση οι γονείς τα συγχωρέσαν.

Εντωμεταξύ ο Κύριος Σωκράτης συζητούσε με τον μεγάλο αδελφό του Παναγιώτη (Νίκος) για το αν θα μπορούσαν να πάρουν μαζί τους τον Παναγιώτη διότι ο Παναγιώτης όταν θα μεγάλωνε ήθελε να γίνει δάσκαλος. Στη Βαγία είχε μόνο δημοτικό και δε θα μπορούσε να σπουδάσει. Τελικά η μητέρα του τον άφησε και έτσι ο Παναγιώτης σταμάτησε να στεναχωριέται που θα τελείωνε το καλοκαίρι.

Η αγαπημένη μου στιγμή

Η αγαπημένη μου στιγμή ήταν όταν η μητέρα του Παναγιώτη (Κυρά-Λενιό) τον άφησε να τον πάρουν μαζί τους η οικ. της Ζωής.

Η αγαπημένη μου ηρωίδα

Η αγαπημένη μου ηρωίδα ήταν η Ζωή γιατί ήταν αισιόδοξη γελαστή αλλά και συμπονετική.

Το βιβλίο ήταν πολύ ωραίο και σας το συστήνω ανεπιφύλακτα!

Βιβλία
ΠΗΓΗ: ;

Ευχαριστώ και βοηθώ

Από τον Γιώργο Λάζο



ΑλληλεγγύηΚόμικς – ΣκίτσαΜένουμε ασφαλείς

Διαβάστηκαν περισσότερο την τελευταία εβδομάδα: