Μια ιστορία με το Ττ
Έναν καιρό και μια φορά,
μπορεί τώρα ή παλιά,
ένα τρελούτσικο ταμπούρλο
τρέλανε τη γειτονιά:
— Του, του, του, του, του, του, του!
Τρίπατο σπίτι κατοικεί,
τραγουδάει απ’ το πρωί:
— Τι και το! Τα! Του! Τι! Του! Τι! Το!
Τρικυμία στο αφτί,
τσιρίζει σαν μικρό παιδί:
— Τι! Τιτιτι! Τιτιτιτι! Τιτιι!
Τραντάζει γύρω του τη γη:
— Τουτουτουτουτουτ!
Πάνω στην ταράτσα φτάνει,
τρύπα κάνει στο ταβάνι:
— Τρρρρρρρρρ! Τουνγκ!
Νερό τρέχει και δε φτάνει!
— Τουτουτουτουτου!
Τοίχους ρίχνει και γκρεμίζει,
το ταλέντο συνεχίζει!
Μαζί με την ταπετσαρία
πάει και η τζαμαρία:
— Τααα!
Τα τραπέζια ταραγμένα
πέφτουν τρομοκρατημένα:
— Τι! Τι! Τιι!
Τέζα κάτω το ταψί,
—Τιι!—
γύρω τριγύρω ταραχή:
— Τατατατατατατατααα!
Την τσαγιέρα την τρομάζει,
—Τααα!—
και τσικλόφουσκα του βγάζει.
Το τηλέφωνο ανοικτό,
γίνεται τηγανητό:
— Τουτ! Τουτ!
Το ταμπούρλο το τρελό
τριγυρνάει εκεί κι εδώ.
Τσιριχτές τσιρίδες βγάζει
—Τουτουτουτουτουτουτ!—
και τον κόσμο τον ταράζει!
Με τρίκυκλο κυκλοφορεί,
το τιμόνι του κρατεί,
τρελή κούρσα οδηγεί,
σκορπίζει γύρω ταραχή,
—Τουτ! Τουτ!—
πέφτει επάνω σε ταξί!
— Τρρρ! Τροχονόμος το αρπάζει,
τιμωρία δεν του βάζει,
τρομερή ζητάει χάρη:
Το ταλέντο του να πάρει,
σε άλλη χώρα να τρακάρει!
Με τσάντα ταξιδιωτική
τρέχει, πάει σ’ άλλη γη.
Σε τρικάταρτο καράβι
φεύγει για την Ταϊτή!
Της τύχης γυρίζει ο τροχός,
το ταμπούρλο, ο τυχερός,
μια τρομπέτα τρυφερή
—Τρρρρ!—
συναντάει στην ακτή.
Άχνα δε βγάζει, τσιμουδιά!
Τραυλίζει απ’ την ομορφιά:
— Τι! Τι! Τι! Τιιι!
Με ταχυδρόμο μια και δυο
σχέδιο κάνει τρομερό!
Τριάντα τριανταφυλλάκια,
τυλιγμένα σε χωνάκια
για τα τρυφερά ματάκια.
Τρεμοσβήνει η τρομπέτα,
—Τι! Τι! Τι! Τι! Τι!—
κάνει μία πιρουέτα.
Τιτιβίζει: «Ευχαριστώ!»
Tούρτα προσφέρει παγωτό
σε τραπέζι γιορτινό.
Της χαρίζει μία τιάρα,
του ζητάει μια τσατσάρα.
Του χαρίζει μια τιράντα,
το χέρι της ζητά για πάντα!
Του χαρίζει τέκνα τρία,
ταραχή και φασαρία:
— Τρρρρρ!
Μουσική
ΚΕΙΜΕΝΟ-ΕΙΚΟΝΑ: Ένα Γράμμα Μια Ιστορία