Αν ζωντάνευαν τα χαριτωμένα αγαλματάκια των εικόνων που ακολουθούν, πώς θα παρουσίαζαν τον εαυτό τους;
Η κομψή γυναίκα
Έχετε ξαναδεί πιο κομψό γυναικείο ειδώλιο; Δε φαντάζομαι.
Ας αρχίσουμε από το κεφάλι μου. Ενώ είναι τριγωνικό, πάνω πάνω στο μέτωπο κυρτώνει ελαφρά. Η μύτη µου λεπτή, μου δίνει μια παράξενη σοβαρότητα. Μυτερό είναι το πιγούνι μου, μυτεροί και οι ώμοι µου.
Κι έπειτα από τις τόσες γωνίες έρχεται η αντίθεση. Η παχουλή κοιλιά µου. Ναι, καλά το καταλάβατε. Περιμένω μωρό. Ακουμπώ τα χέρια πάνω της, σαν να θέλω να τα βάλω για προσκεφάλι του.
Νομίζω πως είμαι η πιο κομψή έγκυος γυναίκα που έχετε δει. Η μισή, από τη μέση και πάνω, είμαι σουβλερή και η άλλη μισή, από τη μέση και κάτω, είμαι όλο απαλές καμπύλες. Να το μυστικό του καλλιτέχνη. Να γιατί είμαι πασίγνωστη σε όλο τον κόσμο.
Ο Γλεντζές
Στην υγειά σας,
στην κοιλιά σας!
Είμαι ο Γλεντζές.
Καθισμένος στο σκαμνάκι,
εζαλίστηκα λιγάκι.
Ειδώλιο πρωτοκυκλαδικό,
τρεις χιλιάδες χρόνια
πριν απ’ τον Χριστό.
Ο αρπιστής από την Κέρο
Είμαι από τους πρώτους μουσικούς του ελληνικού κόσμου. Είναι σίγουρο πως ο καλλιτέχνης που με έφτιαξε αγαπούσε τη ζωή. Κάθομαι αναπαυτικά σε μια θαυμάσια καρέκλα που μοιάζει µε θρόνο. Με το κεφάλι γερμένο ελαφρά πίσω αποπνέω ζωντάνια και κέφι.
Φαντάζεστε πόση προσπάθεια θα χρειαζόταν από τον καλλιτέχνη να φτιάξει εμένα, την τριγωνική άρπα µου και τον θρόνο µου με τόση μαστοριά και ευαισθησία! Σκεφθείτε μόνο τα εργαλεία της εποχής και θα καταλάβετε.
Αρχαία χρόνιαΤέχνη
