19 Φεβ 2019

Κινδυνεύουν τα «δάση» των θαλασσών

Η κλιματική αλλαγή διαταράσσει την ύπαρξη των φαιοφυκών

Της Kendra Pierre-Louis
Δημοσιογράφος

ΕΙΔΗΣΕΙΣ – Οκτώβριος 2018

Ένα μελαγχολικό, καλοκαιρινό πρωινό ψαράδες, δύτες και άνθρωποι που απολάμβαναν τη βαρκάδα τους μαζεύτηκαν από νωρίς για μια αποστολή στον ορμίσκο της Αλβιώνας, τρεις ώρες από το Σαν Φρανσίσκο (ΗΠΑ). «Ο στόχος μας σήμερα είναι ο μοβ αχινός», λέει ο Τζος Ρούσο, ένας ψαράς που οργάνωσε τη συγκέντρωση. «Ο πανούργος μοβ αχινός».

Πριν από πέντε χρόνια ο χαρακτηρισμός πανούργος θα φαινόταν τουλάχιστον παράξενος. Ωστόσο, αυτό ίσχυε πριν τη μετακόμιση των μοβ αχινών στα δάση των φαιοφυκών της Βόρειας Καλιφόρνιας.


Τα υποθαλάσσια δάση, τεράστιες συγκεντρώσεις καφέ φυκιών, στην πραγματικότητα είναι εξίσου σημαντικά για τους ωκεανούς όπως είναι τα δέντρα στην ξηρά. Όπως τα δέντρα, απορροφούν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, αποτελούν σημαντικό οικοσύστημα και τρέφουν ένα ευρύ φάσμα ειδών.

Ωστόσο, η κλιματική αλλαγή προκάλεσε μια πληθυσμιακή έκρηξη των μοβ αχινών στις ακτές της Βόρειας Καλιφόρνιας, οι οποίοι αποδεκάτισαν με τη σειρά τους τα δάση φαιοφυκών. Τέτοια δάση φαιοφυκών υπάρχουν σε όλες τις ακτογραμμές, με την εξαίρεση της Ανταρκτικής, και κινδυνεύουν εξαιτίας της θέρμανσης των υδάτων αλλά και λόγω αυτών που τα θερμά ύδατα φέρνουν. Ήδη, τα δάση σακχαρωδών φαιοφυκών του Μέιν, που είναι πηγή του γλυκαντικού μανιτόλη, παρουσιάζουν συρρίκνωση λόγω των αυξανόμενων θερμοκρασιών. Και στην Τασμανία τα δάση φαιοφυκών έχουν πέσει θύματα της επιδημίας των αχινών. Εδώ, στον ορμίσκο της Αλβιώνας, οι άνθρωποι προσπαθούν να προστατεύσουν τα φαιοφύκη από την ίδια μοίρα.

Οι δύτες έπιασαν αμέσως δουλειά και μάζεψαν τους μοβ αχινούς από τον πυθμένα της θάλασσας, ελπίζοντας ότι θα βοηθήσουν αυτό το δάσος φαιοφυκών, που έχει συρρικνωθεί κατά 93% στη Βόρεια Καλιφόρνια, να αναπτυχθεί ξανά.


Οι μοβ αχινοί που συγκεντρώθηκαν από την επιχείρηση στον ορμίσκο της Αλβιώνας

Οι πρώτοι άνθρωποι που ειδοποίησαν για τον κίνδυνο των μοβ αχινών ήταν οι συλλέκτες κόκκινου αχινού. Οι κόκκινοι αχινοί, που είναι μεγαλύτεροι από τους μοβ, τρώγονται, όπως επίσης και τα αβγά τους (οι λάτρεις του σούσι τους γνωρίζουν ως ούνι). Δυστυχώς, οι αυξανόμενοι πληθυσμοί των μοβ αχινών κατάφεραν να νικήσουν τους κόκκινους στα υπάρχοντα φαιοφύκη. Χωρίς την τροφή τους, οι κόκκινοι αχινοί πέθαναν από την πείνα.

Τώρα οι συλλέκτες κόκκινων αχινών αναγκάζονται να καταδύονται σε μεγάλα βάθη για να τους μαζέψουν, κάτι το οποίο είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο. Στο μεταξύ άρχισαν τα προβλήματα με τους αστερίες, που τρώνε τους μοβ αχινούς, ελέγχοντας έτσι τους πληθυσμούς τους. Το 2013 οι αστερίες άρχισαν να πεθαίνουν. Όπως λέει η Ντριου Χάργουελ, καθηγήτρια οικολογίας και εξελικτικής βιολογίας στο πανεπιστήμιο Κορνέλ, το φαινόμενο οφείλεται σε κάποιον ιό, η δράση του οποίου ενισχύθηκε εξαιτίας της θέρμανσης των υδάτων. Και οι θαλάσσιες ενυδρίδες, ένας άλλος εχθρός του μοβ αχινού, σχεδόν αφανίστηκαν στη Βόρεια Καλιφόρνια εξαιτίας της θήρας τους από εμπόρους γούνας τον 19ο αιώνα.

ΕιδήσειςΚλιματική κρίσηΟικοσύστημα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Διαβάστηκαν περισσότερο την τελευταία εβδομάδα